นางบำเรอวัยกระเตาะ
“เธอต้องเป็นคนอาบน้ำให้ฉัน จนกว่ากลิ่นบ้าๆ นี่จะหายไป ไม่อย่างนั้น อย่าหวังจะได้ออกจากห้องนี้” “ฉันก็เปียกน่ะสิ” “ไม่อยากเปียก ก็ถอดเสื้อผ้าออกเสียสิ” “เดี๋ยวๆ นั่นคุณจะทำอะไร” “แก้ผ้าไงถามอะไรโง่ๆ"
ผู้เข้าชมรวม
2,301
ผู้เข้าชมเดือนนี้
33
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เธอต้องเป็นคนอาบน้ำให้ฉัน จนกว่าไอ้กลิ่นบ้าๆ นี่จะหายไป ไม่อย่างนั้น อย่าหวังจะได้ออกจากห้องนี้”
“ฉันก็เปียกน่ะสิ”
“ไม่อยากเปียก ก็ถอดเสื้อผ้าออกเสียสิ”
“เดี๋ยวๆ นั่นคุณจะทำอะไร”
“แก้ผ้าไง ถามอะไรโง่ๆ” เขาตอบกลับมาอย่างฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด
ดลย์ : ภัทรดลย์ สิรภัทร
นักธุรกิจหนุ่มวัย 33 ปี ทายาทตระกูลผู้รากมากดีเก่า นักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์รุ่นใหม่ไฟแรง
ด้วยครอบครัวแตกแยกมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาเป็นคนแสวงหาความรัก และความสนใจจากคนอื่นๆ
ไร้หัวใจ ไขว่คว้าช่วงชิงความสำเร็จ ต้องการอยู่เหนือทุกคน เพื่อเติมเต็มความสุขที่หล่นหายในวัยเยาว์
จนกระทั่งได้มาเจอเธอ...พราวฟ้า...หญิงสาวที่ทำให้เขารู้ว่า แค่เพียงไม่กี่สิ่งในชีวิต ก็เติมเต็มคุณค่า และความสุขเพียงพอ
img : Lee Dong-wook
ฟ้า : พราวฟ้า พินทุสร
สาวน้อยวัย 18 ปี ประวัติคลุมเคลือ
เจ้าหล่อนกับยาย และกระต๊อบท้ายหมู่บ้าน
คือจุดด่างพร้อยในโครงการจัดสรรพันล้านของเขาที่ภัทรดลย์หาทางกำจัด
ความเย่อหยิ่ง อวดเก่ง ถือดี กล้าที่จะปะทะกับเขาอย่างไม่กลัวเกรง
กอปรกับความสวย น่ารัก สดใส ทำให้เขาพลาดพลั้งเผลอใจ....
จนต้องหว่านล้อมกวาดต้อนเธอเข้ามาเก็บไว้ เป็นนางบำเรอเบอร์ล่าสุดในฮาเร็ม
img : Dilraba Dilmurat
* * * * * * * *
“หยุดร้องไห้เสียทีได้ไหม มันน่ารำคาญ”
“คุณมันคนประเภทไหน ทำเขา...”
นึกถึงสิ่งที่เขาทำ แล้วน้ำตาก็ร่วงเผาะๆ เป็นเผาเต่าอย่างเสียดายเนื้อตัว โดยไม่รู้ว่า แต่ละหยดหยาดใสๆ ที่รินล้นทะลักออกจากดวงตาคู่สวยนั่น มันไม่ต่างจากน้ำกรดที่กัดกร่อนหัวใจของเขาเลย
“แล้วยังมาด่าเขาอีก...” น้ำเสียงสะอึกสะอื้นว่า
“ต่อให้เธอร้องไห้จนขาดใจตาย เธอก็ไม่ได้ความซิงกลับคืนไปแล้วล่ะ...เรามาตกลงกันดีกว่า”
“ตกลงเรื่องอะไร?”
“ไหนๆ ก็ไหนๆ เธอมาเป็นผู้หญิงของฉันก็แล้วกัน”
“ผู้หญิงของคุณ?”
“ใช่...จะได้ไม่ต้องเร่ไปรับงานบ้าบออะไรอีก”
“คุณจะให้เท่าไหร่ แล้วฉันจะต้องทำอะไรบ้าง?”
“อยากได้สักเท่าไหร่ก็ลองเสนอมา...ส่วนทำอะไรนั่น...” ดวงตาคมวาววามกวาดมองเนื้อกายขาวผุดผาดเนียนงามที่บัดนี้ เต็มไปด้วยร่องรอยแดงเกลื่อนเป็นจ้ำเป็นจุด ผลจากการบำบัดความใคร่และหื่นกระหายเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาได้ชะงัดอยู่หมัด
“แค่ทำให้ฉันพอใจ...ก็พอ...”
แค่ทำให้เขา ‘พอใจ’ อย่างนั้นเหรอ?
แล้วไอ้รสนิยมสูงลิบลิ่วเทียมฟ้า มาตรฐานระดับพรีเมี่ยมอย่างภัทรดลย์ เด็กกะโปโลอย่างเธอ จะไปทำอะไรให้เขาพอใจได้บ้าง พราวฟ้าคิดไม่ออกเลย
แฟนๆ จ๋า ไรท์ จะลงตัวอย่างให้อ่านประมาณ 70 - 80 % นะคะ
ขอบคุณที่ติดตาม คอมเม้นต์ กดหัวใจ ให้กำลังใจ "นางบำเรอวัยกระเตาะ" นะคะ
และขอฝากนวนิยายเรื่องอื่นๆ ของ รัชริล และ วชิราภา
ให้ติดตามกันด้วยนะคะ ^^
กดติดตามผลงานของนักเขียนได้ที่เพจนี้นะจ๊ะ
จะได้ไม่พลาดนวนิยายสนุกๆ นะค๊า ^^
ผลงานอื่นๆ ของ รัชริล ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ รัชริล
ความคิดเห็น