คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 4 (1) - “เมียของฉัน…”
[ R E - U P ]
e-book พร้อมาวน์โหลแล้วนะะ ัโปรฯ 149 บาท ถึวันที่ 30/09 ่ะ
บทที่ 4
“เมียอัน…”
ร่าอ้อนแอ้นอพราวฟ้าถูวาลบนพื้นไม้ปาร์เ้สีอ่อน ภายในห้อนอนว้าโทนอบอุ่น รหน้าอเธอือเียไม้สี่เสานาให่ ประับ้วยผ้าม่านลูไม้ึ่ถูรวบไว้ับมุมเสา ภายในห้อนอนลบอบอวลไป้วยลิ่นหอมเย็นๆ เ่นเียวับลิ่นายอพ่อเลี้ยเมา เธอเผลอสูมมันเ้าปอแล้ววามแระเรื่อแ่แ้มึ้นบนใบหน้า เรียวปาสีหวานเม้มเ้าหาัน าลมโะพริบเบาๆ เมื่อวามรู้สึประหม่าในใมันเพิ่มึ้นเรื่อยๆ
ลิ!
เสียประูห้อถูปิล็อนั้นทำให้ใอเธอหล่นวูบในทันที ่อนะแปรเปลี่ยนเป็นเ้นระส่ำเมื่อรับรู้ถึฝีเท้าที่้าวเ้ามาใล้ พราวฟ้าสะุ้น้อยๆ ลมหายใสะุในยามวแนแร่สวมอเอวบาาทา้านหลัอย่าแนบิ ิ...เสียนสัมผัสไ้ถึไอร้อนาร่าสู วามร้อนผ่าวระายไปทั่วเรือนาย มันมาพอๆ ับวามลัวที่ทำให้เธอสั่นสะท้านอยู่ในอ้อมแนอสามีทานิินัย
“ัวสั่นเียวเมียัน”
เสียทุ้มห้าวระิบว่า ่อนริมฝีปาร้อนะลหาหัวไหล่มนเลี้ยเลาที่โผล่พ้นออมาาุเรสแนุสีรีมสวย มือหนารวบเส้นผมนุ่มไปรวมันไว้อี้าอย่าเบามือ ไม่ลืมที่ะสูมวามหอมรุ่นเ้าปอ ใบหน้ามล้ามเลื่อนเ้าไปใล้ออาว พ่นลมหายใรินรวยนหิสาวย่นลำอหนี
“ฮื้อ...”
พราวฟ้าราประท้วในลำอ ยับัวหลีหนีไ้ไม่มานัเพราะิแนแร่ที่อรัแน่น
“ันำลัะรับวัเธอ เมียอัน...”
เสียเาแพร่า ุไ้ปลายมูโ่อมมวามหอมาลำอระห ลิ่นายสาว่าหอมหวานยั่วยวนใเหลือเิน ยิ่ไ้ใล้ิวาม้อารยิ่เริ่ม่อัวสูึ้น มือหนาับหัวไหล่มนแล้วหมุนายอรรให้หันมาเผิหน้า มอ้อลึเ้าไปในวาลมโใสแ๋วล้อม้วยแพนาามอน แววาอเาอัแน่นไป้วยเพลิปรารถนาที่มี่อนรหน้า พราวฟ้าือผู้หินแรที่ทำให้พ่อเลี้ยเมาวบุมัวเอไม่อยู่เพราะวามหวานหยอเธอ หิสาว้อมีเวทมนร์วิเศษแน่ๆ ถึทำให้เาลั่ไล้ไ้ถึเพียนี้
และเมื่อไ้เป็นเ้าออย่าถู้อแล้ว ็ไม่รั้รอที่ะทำให้หิสาวเป็นอัวเออย่าสมบูร์แบบ ทั้นิินัยและพฤินัย...
“เริ่มาบนเียอเรา...”
ำว่า ‘เียอเรา’ ทำให้พราวฟ้าร้อนวูบวาบไปทั้าย วาหวานึ้ไหวระริไปมา้วยวามสะเทิ้นอาย แรปรารถนาอันเ้ม้นในแววาอเาทำให้เธอรู้สึร้อนๆ หนาวๆ อย่าบอไม่ถู รั้นพออ้าปาะปิเสธแ่ลับไม่มีำพูใหลุออมาาลำอ
“ไม่้อลัวพราวฟ้า มันเป็นเรื่อธรรมาิ”
ำพูนั้นล้ายปลอบประโลม ทว่าแววาที่มอหิสาวลับเ็มไป้วยวามระหาย มือหนาุมีแ้มเนียนละเอียพลาใ้ปลายนิ้วเลี่ยไล้เบาๆ เรียวลิ้นสาแลบเลียริมฝีปาแห้ผา อยารอบรอเธอใะา แ่เรว่าะทำให้นไม่ประสาื่นลัว
“เป็นเมียันน่ะไม่ยาหรอ...”
พ่อเลี้ยหนุ่มโน้มใบหน้าลฝ่ามือร้อนเริ่มลูบไล้เรือนายสาวผ่านุัวสวยอย่าย่ามใ ระิบิใบหูหอมรุ่น วแนแร่โอบรัายอ้อนแอ้นอย่าทะนุถนอม
“แ่ทำหน้าที่บนเียอย่าสุวามสามารถ็พอแล้ว...” เสียทุ้มห้าวล่าวเนิบนาบพลาบเม้มใบหูาวอย่าหยอเย้า
พราวฟ้าสะอึ รู้สึุไปทั้ลำอนพูไม่ออ วามเ็บแปลบพลันพุ่ึ้นมาในอนระบอาร้อนผะผ่าว วาู่สวยไหวระริไปมา้วยวามสับสนับสิ่ที่เิึ้นับัวเอ ว่าทำไมหัวใอเธอ้อเ็บ ทว่ายัไม่ทันะิหาำอบ ายบอบบา็ถูอุ้มไปวาลบนเียว้า แล้วถูััร่อมทับ้วยเรือนายำยำ แววาเือ้วยวามหม่นเศร้ามอสบาเานิ่ ่อน่อยๆ ปิาลอย่าำนนเมื่อใบหน้าทรเสน่ห์โน้มลิใล้แล้วประทับุมพิเ้าหาริมฝีปานุ่ม
สุท้ายแล้วเธอ็เป็นไ้แ่เรื่อบำรุบำเรอวาม้อารทาายอย่าถู้อามหมายสินะ…
ายหนุ่มสอแทรเรียวลิ้นร้อนสาเ้าไปในโพรปานุ่มเพื่อื่ม่ำับรสาิหวานล้ำ เี่ยวระหวัรุไล่เรียวลิ้นนุ่มให้เธออบสนอ ปลายนิ้วแร่เยปลายาเรียวอหิสาวึ้นเพื่อให้อบรับุมพิาเาไ้อย่าเ็มที่ ริมฝีปาอพราวฟ้านั้นหวานราวับน้ำผึ้ป่าั้นี เมื่อไ้ลิ้มลอแล้วยาะถอนใริๆ เธอำลัทำให้เาเสพิารุมพิเรียวปานุ่มแสนหวาน่ำนแทบลั่
ให้ายเถอะ! แู่บเายัรู้สึรวร้าวไปทั้ายนแทบยับยั้อารม์เอาไว้ไม่อยู่
ส่วนน้อยประสบาร์นั้นสิ็เริ่มหลุลอย หลระเริไปามแรัูอันลึึ้าบ่านเ่นทุรา ยับริมฝีปาอบรับอย่าเผลอไผล แทบหลลืมำพู่อนหน้านั้นอเานหมสิ้น นระทัุ่เรสัวสวยถูปลออาายนลไปออยู่ที่ปลายเท้ายัไม่อา่อ้าน เรือนายามาวผุผ่อหลเหลือเพียบราเียร์ลูไม้และแพนี้สีรีมเ้าุัน หิสาวหายใหอบระเส่าอย่าหมแรเมื่อเาถอนริมฝีปาออห่าหลัาูบเนิ่นนาน เรียวหน้าามแสุปลั่และร้อนผ่าว นัยน์า่ำปรือ ลีบปาอิ่มสวยบวมเ่อาฤทธิ์ุมพิ และออวบอิ่มที่สะท้านึ้นลามแรหอบหายในั้นทำให้นมอหายใิั
“สวย...” พ่อเลี้ยเมาผละายออห่าเล็น้อย ใ้วามริบวามอไปทั่วร่าามอย่าหลใหล
พราวฟ้าาม อ่อนหวาน ละมุนละไมเหมือนเทพธิาัวน้อยๆ เธอน่าทะนุถนอมเสียใเาไม่ล้าแะ้อแรๆ วาม้อารที่พลุ่พล่านในายเริ่มปะทุเือ ไ้แ่ลืนน้ำลายลอับวามเย้ายวนไร้ที่ิอภรรยา ผิวายาวผุผ่อราวับน้ำนม้อแสสว่าที่สาส่อเ้ามาในห้อนั้น่าน่าสัมผัส ทรวออวบอัเินัวถูห่อหุ้ม้วยบราัวสวยนั้นน่าลูบไล้เสียนเาใสั่น บุรุษหนุ่มผู้ไม่เยยอมสยบให้แ่ใร บันี้อยาสยบุบบนอเมีย
ให้าย...ายหนุ่มราในลำอ พราวฟ้าำลัร่ายมนร์เสน่ห์ให้เาลั่ไล้เพียเธอ ผู้หินนี้ทำให้วาม้อารอยาะรอบรออเามันแรล้า ายอ้อนแอ้นหาแ่มีทรวทรแบบนาฬิาทรายนั้น่าน่าย้ำเหลือเิน แมุ่ทูนหัวนั้นเิมาเพื่อผัวอย่าเาโยแท้ริ
+++++
เนื่อา่อไปะเป็นเลิฟีน ลเ็ีไม่ไ้เลย้อ้ามไปนะะ
มีวามิเห็นยัไ ฝาอมเม้นให้ำลัใ้วยนะะ
ีรีส์ slave to love
ทาสรัเมียยอเสน่หา [ พ่อเลี้ยเมา x พราวฟ้า ]
ทาสรัเมียำยอม [ เมินทร์ x ีรีนา ]
ความคิดเห็น