คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ - นางบำเรอแสนหวาน
[ R E - U P ]
ลแบบ Cut นะะ
บทนำ
นาบำเรอแสนหวาน
บุรุษร่าสูในุสูทสีเ้มทรุนั่ลอบเียว้าสภาพยับยุ่หลัพายุสวาทเร่าร้อนผ่านพ้นไป นัยน์ามทอมอแผ่นหลัสีน้ำผึ้ที่โผล่พ้นออมาาผ้าห่ม มันสะท้อนึ้นสม่ำเสมอบ่บอว่าเ้าัวนั้นำลัอยู่ในนิทราอันแสนสุ มุมปาหยัอเายึ้นเล็น้อยเป็นรอยยิ้มแสนร้าย นัย์าแฝเร้นไป้วยวามพึพอใ ฝ่ามือหนาเอื้อมไปลูบไล้แผ่นหลันวลเนียนอย่าเื่อ้า ะวามนั้นเฝ้ามอใบหน้าีเียวแ่ไม่ละทิ้วามามราวับ้อมนร์สะ ปลายนิ้วแ็ระ้าเลื่อนสูึ้นปัเส้นผมที่ปรเรียวหน้าหวานอย่าเบามือ ใบหน้ามล้ามเลื่อนลใล้นลมหายใรวยรผิวบอบบาอนที่หลับพริ้มอยู่ในห้วนิทรา ริมฝีปาร้อนแะุมพิหน้าผามนแผ่วเบาแล้วผละห่า แววาที่ทอมอนั้นเปี่ยมไป้วยวามลุ่มหลอย่าที่ไม่เยเิึ้นับผู้หินไหนมา่อน…
เธอไม่ไ้มีแ่เรือนายแสนเย้ายวนให้เาหลใหลลั่ไล้ แ่ยัสวยหวานมีเสน่ห์ไร้ารปรุแ่ใๆ เรียวหน้ารูปไ่รับับหน้าผานูน ิ้วโ่โ้เรียัวสวย วาโหวานึ้สีน้ำาลเ้มที่ถูปิ้วยเปลือาบาใสนั้นโเ่นเินใร มันล้อม้วยแพนาอนยาวลอเลียอยู่เหนือโหนแ้มอิ่มสวย มูโ่มีวามเิรั้นอยู่นิๆ ริมฝีปาบาเป็นระับสีระเรื่อ รับับปลายาเรียวไ้รูป
ทุอย่าถูประอบึ้นมาเป็นผู้หินนี้่าามเหลือเิน ้ำยัหอมหวานไปทั้ัวนเมินทร์แทบลั่ และเป็นผู้หิเพียนเียวที่ทำให้ายหนุ่มไม่อยาหยุยั้แรปรารถนาเมื่ออยู่ใล้ เธอทำให้นัธุริหนุ่มยอมทุ่มเินำนวนมหาศาลเพื่อให้มาเป็น ‘นาบำเรอ’ อย ‘ปรนเปรอ’ วาม้อารทาาย
หเือนแล้วที่เมินทร์ยัไม่เิวามเบื่อหน่ายะระหน่ำบทรัอันเร่าร้อนใส่นาบำเรอสาว ายหนุ่มไม่เยยุ่เี่ยวับผู้หินไหนั้แ่มี ‘ีรีนา’ เ้ามาในีวิ เาถูใในวามสวยอเธอ ิใในรสสวาทอันไร้เียสาเมื่ออยู่บนเีย และเธอือผู้หินเียวที่เมินทร์ยอมให้นอนหลับใหลในอ้อมแน บนเียว้าในห้อนอนส่วนัวภายในเพน์เฮาส์สุหรู แม้ะมีอภิสิทธิ์เหนือผู้หินอื่นๆ แ่็ไม่ไ้หมายวามว่าเาะมอบสถานะให้มาว่านี้ เพราะไม่ิะเอาผู้หิายเรือนายเพื่อแลับเินมาเป็นภรรยา ระหว่าเาับเธอมันเป็นแ่วามสัมพันธ์ทาายที่ถูใมาเป็นพิเศษเท่านั้นเอ หาวันใเิวามเบื่อหน่ายวามสัมพันธ์นี้บล...
ทว่าเมื่อิเ่นนั้นเมินทร์ลับรู้สึหุหิึ้นมาทันใ ใบหน้ามเร่รึมยิ่ว่าเิม เายัไม่เบื่อเหนื่อยและอีนานที่ะเบื่อับารเสพสมวามสุาร่าายอีรีนา อนนี้เายั้อารที่ะทำมันอยู่ ไม่มีทาที่ายหนุ่มะยอมปล่อยหิสาวไป่ายๆ และะไม่ยอมให้ผู้ายนอื่นมันมาทับรอยสัมผัสที่เาเยีราแสวามเป็นเ้าอเ็า!
“เธอ้อเป็นนาบำเรออันนเียว ีรีนา”
เสียทุ้มนุ่มระิบใบหูาวผ่อแล้วลาไล้ริมฝีปาร้อนลมายัแ้มหอมรุ่น ฝัปลายมูโ่ลหาเบาๆ ใ้ปลายนิ้วเลี่ยไล้เส้นผมที่บบัวามามอออย่าอ่อนโยน
“ันะไม่ยอมปล่อยให้เธอไปาัน ะไม่ยอมให้ใรมา้ำรอยเ็า”
วามริบเลื่อนมอนระทั่มาหยุที่ริมฝีปาสีมพูสวยที่บวมเ่อเพราะฤทธิ์ุมพิร้อนแร เมินทร์ลอบลืนน้ำลายเมื่อลำอมันแห้ผาึ้นมาทันใ เาใ้ฝ่ามือหนาวาประทับที่ีแ้มเนียนพลาใ้หัวแม่มือไล้ลีบปานุ่มเบาๆ ้วยวามเสน่หา
ีรีนาเป็นผู้หิน่าทะนุถนอมและน่าปรารถนาไปทั้ัว ทุสัส่วนบนร่าายอเธอเป็นอเา และเามีสิทธิ์ที่ะรอบรอมันเพียนเียวเท่านั้น เมินทร์ระุยิ้มแล้ว่อยๆ โน้มใบหน้าหล่อมลนิเรียวหน้าหวาน ปาร้อนผ่าวประบุมพิลหาลีบปาอ่อนนุ่มสีสวยอย่าใปรารถนา บเล้าุมพิอย่าอ่อนโยน ส่ปลายลิ้นร้อนื้นเ้าไปในโพรปานุ่มแล้วละเลียิมวามหวานราวับไรัปั้นีอย่าใเย็น ะมือหนานั้นสอเ้าไปในผ้าห่มเพื่อสัมผัสฟอนเฟ้นายเปลือยเปล่าแสนนุ่มละมุนอย่าเอาแ่ใ
ีรีนาทำให้เมินทร์วบุมัวเอไม่อยู่ทุราที่อยู่ใล้ เธอทำให้เาไม่เยรู้สึอิ่มเอมในร่าายอันเย้ายวน แม้เพิ่ะผ่านบทรัอันร้อนแรมาร่วมสามั่วโม ทว่าายหนุ่มลับยัรู้สึฮึเหิมอยู่ลอเวลา เ่นเียวับอนนี้ที่วามร้อนรุ่มมันำลัเริ่มวิ่พล่าน ุมพิอ่อนหวานเริ่มทวีวามร้อนแรมาึ้น เมินทร์่อยๆ ันไหล่บอบบาอนัวเล็ให้นอนหายเพื่อที่อำนวยวามสะวให้ัวเอมาึ้น ผ้าห่มผืนหนาถูเลื่อนออไปอย่า้าๆ นปราภาพอันามราวับรูปสลัที่ายหนุ่มนั้นโหยหาแทบทุวินาที
“ฮือ…”
นถูรุรานะหลับใหลเริ่มะรู้สึัว เปลือาหนัอึ้่อยๆ ปรือึ้นมา ภาพใบหน้าหล่อเหลาราวับเทพบุรที่อยู่ใล้ิ และริมฝีปาร้อนที่ำลััววามหอมหวานาริมฝีปาอัวเอ ทำให้วามร้อนผ่าวระายไปทั่ววหน้าอีรีนา เมื่อไ้สิเธอ็ยับอบรับุมพิอย่าอัโนมัิ แม้ะเหนื่อยล้าาบทรัอันยาวนาน สอแนเรียวยึ้นโอบรอบลำอแร่ เบียิหาไออุ่นเมื่อไอเย็นาเรื่อปรับอาาศระทบผิวเปล่าเปลือย หลับาพริ้มลรับสัมผัสาเาอย่ายอมำนน
ีรีนาไม่มีสิทธิ์่อ้านัืนเมื่อร่าายอเธอถูื้อเพื่อปรนเปรอวามสุให้เมินทร์...
“ฮื้อ”
เสียหวานผะแผ่วเมื่อเาถอนริมฝีปาออห่า ลีบปาบวม้ำเผยอหอบหายใแรนออวบอิ่มสะท้อนสะท้านึ้นล ใบหน้าเรียวแระเรื่อ วาหวานึ้หลุบลอย่าเอียอาย วามร้อนพวยพุ่ในายนร้อนระอุเพราะสัมผัสาฝ่ามือร้อน ายเปลือยามแอ่นหยัึ้นเล็น้อยรับารปลุเร้า ไม่ว่าเาะแะ้อรไหน ีรีนา็พร้อมอ่อนระทวยเป็นี้ผึ้รนไฟให้ทุรา
“ุเมินทร์...”
“หืม”
เมินทร์รารับแ่ยัไม่ละาารุไ้ออหอมรุ่น มือหนาลูบไล้ผิวเนื้อเนียนนุ่ม ลาไล้่ำลเรื่อยๆ ะที่วามร้อน่าในายนั้น็เพิ่มระับมาึ้นเ่นัน ไฟราะเริ่มแผเผาระุ้นเร้าให้เาอยาฝัายเ้าหาวามอ่อนนุ่มนแทบลั่ บาอย่าในร่าายปวหนึบอย่า้อารปลปล่อย วามรู้สึไม่เยพอแบบนี้มันเิึ้นับเาั้แ่มีีรีนาเ้ามาในีวิ เธอทำให้เาเป็นผู้ายบ้าัหาอย่าไม่เยเป็นมา่อน
“ฮือ…ุเมินทร์ พอแล้ว่ะ ไ้โปร...”
ีรีนาเว้าวอนทั้ที่บิเร้าไปทั้าย เรียวหน้าามส่ายไปมาับหมอนนุ่มนเส้นผมระัระาย าู่ามปรือ่ำ้วยฤทธิ์เสน่หา เม้มปาแน่นเพื่อสะลั้นไม่ให้เผลอปลปล่อยเสียราออมา แม้ร่าายะอบรับารปรนเปรอ แ่เธอไม่มีเรี่ยวแระยับัวแล้ว หาายหนุ่มยัเอาแ่ใอยู่แบบนี้ ีรีนาบอบ้ำนไม่อารับวาม้อารอันท่วมท้นาเาไ้ไหว
“แ่ันยัไม่อิ่ม ทำหน้าที่อัวเอหน่อยสิ”
“แ่ิมะไม่ไหวแล้วนะะ”
เธอโอรวเสียสั่นเรือ รู้สึเหนื่อยนสายัวแทบาอยู่แล้ว ระนั้นแผ่นหลับายัหยัโ้ึ้นาที่นอนามสัาาในยามปาร้อนื้นรอบรอทรวอนุ่มอย่าูื่ม วามหวามไหวเ้าโมีายราวับระลอลื่น ร่าายอีรีนาไม่เย้านทานสัมผัสอันทรอิทธิผลาเาไ้เลย มันื้อรั้นสวนทาับำพูที่เอื้อนเอ่ยออมาอย่าน่าอับอายเหลือเิน
“เธออบสนอันีนานี้ ยัะให้ันหยุอีเหรอ ีรีนา”
“ฮื้อ...ยะ...หยุนะ”
“ะให้ันหยุริๆ เหรอิม”
“มะ...ไม่่ะ ไม่...่วยิม้วย”
“ฮึๆ”
เายยิ้มอย่านเหนือว่า ปลเสื้อสูทสีเทาออาายอย่าเื่อ้า แววานั้นมอ้อายเปลือยามที่ระทระทวยอยู่รหน้าไม่วาา วาปรือปรอยอนหน้าหวานที่มอมาอย่าเว้าวอนทำให้เาแทบบ้าลั่ับวามน่าปรารถนา เมินทร์ไม่รอ้ารีบปลเปลื้ออาภร์ออนหมสิ้นแล้วโถมายลแนบินวลนานแทบหลวมละลายเป็นเนื้อเียวัน บูบเ้าหาอย่าร้อนแรโยไ้รับารอบรับานใ้ร่าอย่าระือรือร้น ทั้สอถูึูเ้าหาันในวัวนอไฟเสน่หา บทเพลรัร้อน่าถูับานึ้นอีรั้อย่าุเือ ท่ามลาเสียรวราสุล้นอนาบำเรอสาว ว่าายหนุ่มะยอมปล่อยีรีนาออาอ้อมแน หิสาว็อ่อนแรเินว่าะเปิปรือเปลือาึ้น ผล็อยหลับไปในทันที้วยวามอ่อนล้า
ส่วนนทีุ่มัยนะนั้นยัลุึ้นมาัารับานที่้าอยู่ไ้่อหลัาไ้ในสิ่ที่ปรารถนา ปลายนิ้วแร่ิระุมเสื้อเิ้เป็นรอบที่สอนเสร็แล้วโน้มหน้าลูบลาแผ่นหลัเนียนที่โผล่พ้นายผ้าห่มออมา าม้วยลีบปาสีสวยสที่บวมเ่อ วาสีฟ้าอมเทามอนที่นอนหลับอยู่บนเียอีรั้แล้วยยิ้ม้วยวามพึพอใ เพราะอยาให้วามหอมหวานอีรีนาิรึอยู่ในห้วอวามรู้สึไปนานๆ เาึ้อัวมันบ่อยๆ หลายนาทีที่เฝ้ามอนที่หลับใหลไป้วยวามอ่อนเพลีย ึัใเินออาห้อนอน่อนที่วาม้อารมันะ่อัวึ้นอีรั้
ไม่มีอะไรที่ เมินทร์ พิพันานันท์ าโรนอฟ ปรารถนาแล้วะไม่ไ้าม้อาร เหมือนั่ที่้อารให้ีรีนามาเป็นนาบำเรออเาเพียนเียวและลอไป...
+++++
มีวามิเห็นยัไ ฝาอมเม้นให้ำลัใ้วยนะะ
ีรีส์ slave to love
ทาสรัเมียยอเสน่หา [ พ่อเลี้ยเมา x พราวฟ้า ]
ทาสรัเมียำยอม [ เมินทร์ x ีรีนา ]
ความคิดเห็น