คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : CHAPTER 9
CHAPTER 9
“แม่ฮะ....ผมจะไปเรียนที่ญี่ปุ่นกับแม่ฮะ”
“ยูชอน!!!” ทั้งเรมีและยุนโฮหันมาหายูชอนอย่างตกใจและเป็นยุนโฮที่ถลาเข้ามาหายูชอนก่อน
“ยูชอน พูดอะไรออกมาน่ะ...” ยุนโฮเอ่ยถามน้องอย่างตกใจ ยูชอนจ้องตาพี่ชายดวงแววตาที่สุดแสนจะเสียใจ น้ำใสๆเอ่อคลอตากลมจนเต็มไปหมด
“พี่น่าจะถามตัวเองมากกว่านะ ว่าพี่พูดอะไรออกมา!!” ยูชอนตะคอกใส่ยุนโฮเสียงดังแล้วสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของพี่ชายก่อนจะเดินไปหาแม่ที่ยืนหน้าซีดอยู่
“ยูชอนแต่พี่....”
“หยุดพูดว่าทำเพื่อผมซักที หยุดซักที!!!!! พี่สมควรทำเพื่อคนในครอบครัวของพี่ หยุดอ้างเหตุผลไร้สาระได้แล้ว...” ยูชอนพูดไปก็ร้องไหไปจนเรมีต้องดึงตัวลูกชายคนกลางมากอดไว้
“ยูชอน..พี่ทำเพื่อเรา ทำเพื่ออนาคตของเรา..” ยุนโฮเอ่ยเสียงแผ่วไม่แน่ใจเลย ไม่แน่ใจเลยว่ายูชอนจะชอบใจกับเหตุผลนี้
“ผมบอกให้หยุด!!!!!!! อนาคตของเรา มันไม่เคยมีอยู่แล้ว ไม่เคยมี!!!! พี่กับผมเราไม่สามารถไปด้วยกันได้ไม่มีทางจริงๆ เลิกพยายามซักที....” ถึงตอนนี้ยูชอนก็ปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก ร่างบางสะอื้นตัวโยนในอ้อมกอดของมารดา แค่บอกว่าไม่มีทาง แต่พูดว่าไม่รักกัน ทำไมเค้าถึงเจ็บปวดขนาดนี้ ยูชอน..ไม่นะ นั่นพี่ชายนายนะ ความรักแบบนี้มันไม่มีทางเลย...
“พี่ไม่ยอม!!! พี่รักยูชอน...รักยูชอนคนเดียว ได้ยินพี่ไหม!!!!!!!” มือใหญ่กระชากร่างบางออกมาจากอ้อมกอดของแม่ก่อนจะเขย่าร่างบอบบางอย่างแรงจนเรมีตกใจ
“ยุนโฮปล่อยน้องลูก...ปล่อยน้องก่อน” เรมีเข้ามาจับแขนยุนโฮไว้เพื่อหวังให้ลูกชายใจเยนขึ้น แต่ก็ไม่เลย แววตาที่แข็งกร้าวของยุนโฮเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวาดกลัว หวาดกลัวว่ายูชอนจะจากไปหวาดกลัวว่าจะไม่มียูชอนอยู่ข้างกาย
“ยูชอนครับ...อย่าทิ้งพี่ไปนะครับ พะ...พี่ยูชอนไม่ได้จริงๆ อยู่ไม่ได้” น้ำตาลูกชายไหลลงมาอาบแก้มกร้านจนทั้งเรมีและยูชอนตกใจ ยุนโฮดึงน้องชายมากอดอย่างแสนรัก ยูชอนนิ่งอึ้งอย่างสับสน ไม่รู้จะจัดการกับปัญหาตรงหน้ายังไง
“แต่...ผมต้องไป พี่ยุนยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องรับผิดชอบ กรุณาเถอะครับ กรุณาปล่อยผมไปจากวังวนแห่งความสกปรกนี่ซักที....” ยูชอนดันตัวออกจากอ้อมกอดของยุนโฮก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ถึงแม้จะเสียใจแต่เค้าก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยยุนโฮไป
“ต้องการแบบนี้ใช่ไหม ยูชอน....” ยุนโฮพูดด้วยน้ำเสียงกร้าวจนยูชอนตกใจ ยุนโฮคนเดิมกลับมาแล้ว!!!
“ถ้ายูชอนไปจากพี่.....พี่จะบอกเรื่องทุกอย่างกับกาอิน!!!”
“พี่ยุนโฮ / ยุนโฮ!!!!” ยูชอนกับเรมีมองยุนโฮอย่างตกใจ ไม่นึกเลยว่ายุนโฮจะเอาความรักของทุกคนมาเป็นเรื่องต่อรองแบบนี้
“กล้าไหมล่ะยูชอน ถ้ากล้าก็เชิญ....” พูดจบร่างสูงออกเดินออกข้างนอกไป ร้อนให้เรมีและยูชอนวิ่งตามลงไปยิ่งเห็นว่ายุนโฮตรงเข้าไปหากาอินด้วยแล้วยิ่งทำให้ยูชอนต้องรีบ.....
“พี่ยุน!!!!!!!” เสียงใสๆเอ่ยเรียกพี่ชายให้หยุดก่อนจะวิ่งตามลงไป กาอินมอง2 พี่น้องอย่างแปลกใจ คิดยังไงมาเล่นวิ่งไล่จับกันเนี่ย
“เมื่อกี้จะพูดอะไรนะค่ะ ยุน” หญิงสาวเอ่ยถามสามี ยุนโฮจุดยิ้มมุมปากแล้วทำท่าจะพูด แต่ยูชอนห้ามไว้เสียก่อน
“ปะ..ไปข้างบอกกับยูชอนหน่อยนะฮะพี่ยุน” มือเล็กดึงแขนแกร่งของพี่ชายให้ออกไปกับตัวเองทิ้งให้กาอินมองตามอย่างสงสัยแต่ก็ไม่ติดใจอะไร เรมีมองลูกชายทั้ง 2 คนอย่างกลุ้มใจ ความรักที่ต้องห้ามของทั้งคู่เธอจะทำยังไง จะทำยังไงเธอถึงจะช่วยลูกได้
.
.
ส่วนนี้เป็นส่วนของ NC กรุณาทิ้งเมล์ไว้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ
.
.
“พี่บอกแล้วไง ว่าเรา ขาดพี่ไม่ได้..” มือใหญ่เช็ดเหงื่อให้น้องชายก่อนจะจูบหน้าผากเนียนอย่างแผ่วเบา ยูชอนหลับตาแน่น ไม่อยากมองหน้าพี่ชาย ทำไมนะ พอถึงเวลานี้ทีไรเค้าหยุดตัวเองไม่ได้เลย ไม่ว่าจะโกรธ จะเกลียดยุนโฮแค่ไหนเค้าก็หยุดตัวเองไม่ได้
“พี่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ พี่ทำให้ผมเป็นคนแบบนี้” เสียงใสเอ่ยตัดพ้อยุนโฮอย่างเสียใจ
“พี่รักยูชอนนะ....”
“ผมเบื่อคำว่ารักของพี่เต็มทีแล้ว ถ้าพี่รักผม พี่ก็ปล่อยผมไปสิฮะ..หยุดทำร้ายทุกคนซักที หยุดซักที” ยุนโฮไม่พูดอะไรเพียงแต่กอดยูชอนไว้เท่านั้น
“ตราบใดที่ยูชอนยังไม่จากพี่ไป พี่ก็จะไม่บอกเรื่องนี้กับกาอิน” แม้จะเป็นถ้อยคำที่เห็นแก่ตัว แม้จะเปนการใช้กำลังเพื่อแย่งชิงของรัก แต่ยุนโฮก็เต็มใจ เค้าเต็มใจที่จะทำแบบนี้ ขอให้มียูชอน ไม่ว่าจะตกนรกซักกี่ร้อยกี่พันครั้งเค้าก็ยอม
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
สวัสดีค่ะ อ่า ตอนนี้ งง มึนงง วุ่นวายใจ มายจะเปิดเทอมแล้วนะค่ะ วันที่ 7 นี้แหละ ขนาดปิดเทอมยังดองขนาดนี้ เปิดเทอมนี่ไม่แน่ใจค่ะ 55555 ตอนี้เปนเอ็นซีนะค่ะ อ่านเอนซีแล้วอาจจะงงทำไมยูชอนร้อนแรง??? ยอมพี่เค้าขนาดนั้น อย่าลืมนะค่ะว่ายูชอนขาดยุนโฮไม่ได้ เอาค่ะทิ้งเมล์ไว้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล.ถ้าทุกคนมาทิ้งเมล์ไว้อย่างเดียวไม่เม้นอะไรเลย ก็ไม่ได้แปลว่ามายจะให้เอ็นซี ง่ายๆนะค่ะ ช่วยให้กำลังใจคนแต่งหน่อยน้า!!!
ความคิดเห็น