(fanfic) ปริศนามายา อัตตานิรันดร์

ตอนที่ 26 : ตอนที่ 26 : เรื่องในห้อง

“ อือ.... ปล่อยได้แล้ว ” ร่างเล็กดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม แต่อีกฝ่ายยังไม่ยอมลืมตาตื่น

คนหน้าสวยใช้มือเล็กบีบจมูกชายหนุ่มแรงๆ ด้วยความหมั่นใส้ เพราะรู้ว่าคนตรงหน้าตื่นแล้วแต่ยังไม่ยอมลืมตาขึ้นมา

“ เธอจะฆ่าฉันรึไงยัยตัวแสบ ” ชายผมแดงขยับยิ้มเลื่อนมือมากุมมือนุ่มเอาไว้ วงแขนก็กอดรัดร่างเปลือยของคนหน้าสวยเข้าไปใกล้ จนอกอวบที่มีแต่รอยจ้ำแดงบดเบียดเข้ากับเนื้อหนุ่ม

“ ใช่ ......อื้อ.. ” ริมฝีปากบางถูกครอบครองโดยชายผมแดงอีกครั้ง ก่อนจะถอนออกอย่างอ้อยอิง นิ้วเรียวก็ลากตามเรือนร่างบางเบาๆ อย่างทะนุทะนอม

มือเล็กค่อยๆ ดันตัวออกห่างจากชายหนุ่มทำทีจะลุกขึ้น แต่ถูกมือหนาฉุดเอาไว้ “ จะรีบไปไหนล่ะ ไม่ต่ออีกหน่อยหรอ ”

“ ไม่ต้องมาพูดเลย ” มือเล็กตีอกชายหนุ่มเบาๆ “ แค่นี้ก็ระบมหมดแล้ว ขืนต่ออีกฉันได้กินยาแก้อักเสบแน่ ”

เชียรหัวเราะในลำคอ เมื่อคืน... ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวที่เขาเล่นสนุกกับเธอ แต่.... ปาไปสี่ ห้ารอบได้ ก็นะ จะโทษเขาก็ไม่ได้ คงต้องโทษดวงตะวันแล้วล่ะ ที่สว่างช้า

เด็กสาวผมม่วงผลักร่างชายหนุ่มออก ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งกอดผ้าห่มจัดผมเผ้าเงียบๆ วงแขนกว้างลุกขึ้นมารวบเธอไว้จากด้านหลัง ก่อนจะพูดขึ้นมา “ เธอรู้มั้ยว่าตัวเองน่ากินขนาดไหน ฉันละแปลกใจจริงๆ ว่าเธอยังรอดมาประเดิมฉันเป็นคนแรกได้ยังไง ”

“ นายแน่ใจได้ยังไงว่าฉันมีนายเป็นคนแรก ฉันอาจจะมีมาเยอะแล้วก็ได้นี่น่า ” มิติกาว่า ชายผมแดงหัวเราะในลำคอเบาๆ หอมแก้มนวลฟอดหนึ่งก่อนจะตอบเธอ

“ แน่ใจสิ เพราะวันแรกที่เรา.... ” ชายหนุ่มเว้นวรรค ยิ้มเลศนัยกระชิบเบาๆ ข้างๆ หูคนหน้าสวย “ โอ๊ย~ เจ็บ เบาๆ หน่อย ฉันเจ็บ เจ็บจังเลย.. คิกๆๆ ” 

มิติกาหน้าชาไปทั้งแถบ ใช่มือเล็กตีแผงอกชายผมแดงแรงๆ ด้วยความไม่พอใจ ทำไมเขาต้องรู้ดีทุกเรื่องด้วยก็ไม่รู้

“ อะไรกัน พูดความจริงก็โกรธ เฮ้อ.. ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริงๆ ” ชายหนุ่มบ่น พลางปล่อยมือจากร่างบางแล้วเอนหลังพิงหัวเตียงมองเรือนผมสีม่วงอมแดงที่สยายยาวกระเชอะกระเชิงอยู่ด้านหลัง

เห็นแล้วก็ดูขัดหูขัดตาอย่างบอกไปถูก อยากจะหวีมาสางผมยาวๆ ให้มันกลับมาเรียบดังเดิม

เด็กสาวค่อยๆ ขยับตัวจะไปอาบน้ำเนื่องจากดูนาฬิกาตอนนี้ก็ตี 4 แล้ว จึงไม่อยากเสียเวลากลับลงไปนอนอีก เธอไม่อยากเสี่ยงกับอาวุธน่ากลัวของชายผมแดงอีก แต่ยังไม่ทันถึงไหน... 

“ โอ้ย... ” กายสาวทรุดฮวบลงนั่งกองกับพื้นด้วยความปวดระบม จนเชียรต้องรีบลุกเดินเข้าไปหา

“ เป็นอะไรมากมั้ย ” ชายผมแดงถาม พลางพยุงร่างบางขึ้นแต่อีกฝ่ายกลับไม่มีแรงจะเดิน “ เจ็บตรงไหนหรอ เจ็บมากรึเปล่า ”

“ เจ็บตรงนั่นแหละ.... เจ็บมาก ” เธอตอบเบาๆ ด้วยความอาย แต่ชายหนุ่มยังทำหน้างงไม่เข้าใจ

“ ตรงนั่น.... ตรงไหนหรอ ” เชียรทำหน้างง ตรงนั่น ตรงไหนกัน.... ทำไมต้องอายขนาดนั้นด้วย

มิติกาเหลือบมองหน้าชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจระคนเขินอาย 

หนอย... ที่เรื่องอื่นละรู้ดีนัก ทีฉันใช้คำบ่ายเบี่ยงนิดเดียวทำเป็นงงไม่รู้... ไอ้ศาสดาบ้า

จะต้องให้ฉันบรรยายเป็นตัวอักษรเลยมั้ยว่าฉันเจ็บตรงไหน ระบมจากอะไรน่ะหะ...... มันน่าตีให้ตายนัก ...

“ ฉัน..... อยากอาบน้ำ พาฉันเข้าไปในห้องน้ำที ” คนหน้าสวยกัดฟันพูด ชายหนุ่มพอได้ฟังแล้วก็พามิติกาเข้าไปจนถึงอ่างอาบน้ำ แล้วค่อยวางร่างบางลงไป

“ ให้ผมช่วย... อาบให้มั้ยครับ ” ชายผมแดงแสร้งพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จะยื่นมือไปลูบเนื้อเนียนของเด็กสาว แต่ถูกมือนุ่มตีดักเอาไว้ก่อน

“ ไม่ต้องเลย กว่าจะอาบเสร็จฉันก็หายเจ็บแล้ว... ” 

“ ว่าแต่... ไอ้ที่บอกว่าเจ็บหนะ เจ็บตรงไหน ทำไมไม่ยอมบอก ” ชายหนุ่มยังคาดคั้นเด็กสาวอยู่ มิติกาจึงขยับร่างไปกระซิบบอกเขาเบาๆ... ก่อนจะม้วนอายเปิดน้ำใส่ตัวแช่อยู่ในอ่าง

ชายหนุ่มขยับอย่างมีเลศนัย ก่อนจะทิ้งตัวเองลงไปในอ่างแล้วทำท่าทีไม่รู้ไม่ชี้กับสิ่งที่ตนทำ

“ นายออกไปนะ .....ไอ้แก่หื่น เมื่อคืนยังไม่พอรึไง ” คนหน้าสวยแหวใส่ แต่คนโดนว่าทำหูทวนลมไม่รู้ไม่เห็น ทั้งยังโอบกอดร่างเปลือยเปล่าของเด็กสาวที่อยู่ในน้ำแน่น

“ หื่นที่ไหน เมื่อคืนเธอเสนอเองนะ ฉันก็สนองให้ไม่เห็นแปลก แล้วอีกอย่าง... ” ใบหน้าหล่อกระซิบเบาๆ “ คุณภรรยาคนสวยกำลังเจ็บ... มันก็ต้องดูแลสิ มา.. ผมจะอาบน้ำให้ครับ... คุณหนู ”

“ อ๊ายยยย ไม่!!! ” >///<

.........................

...............

........

.

.

.

.

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

คนหน้าสวยมองเชียรอยู่สักพัก เธอรักษาระยะห่างจากชายหนุ่มตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ.... 

ส่วนเรื่องอาบน้ำเมื่อกี้.... ห้ามถาม 

เด็กสาวใบหน้าแดงฉาน เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ตอนอยู่ในห้องน้ำ แค่คิดถึงหน้าสวยก็ร้อนขึ้นมาจนแทบจะระเบิด >///<

ตั้งแต่โตมา ก็พึ่งเคยมีประสบณ์การณ์แบบนี้กับตัว โดนกอด จูบ หอม เลยไปถึง ........เรื่องเมื่อคืน แล้วก็ยังโดนหาเศษหาเลยกับเรื่องอาบน้ำอีก.... โอ๊ย!! แค่คิดก็... เสียวอีกรอบแล้ว >_<

นัยตาสีหม่นคู่สวยเหลือบไปมองหน้านาฬิกาติดผนัง ตอนนี้กำลังตี 5 เศษๆ ถ้าเธอจะหนีชายผมแดงไปดักหลบอยู่ที่นิศาพาณิชย์ จะเป็นไรมั้ยน่า...

“ คิดจะหนีฉันอยู่รึไง ” ชายหนุ่มพูดขึ้นมา ความจริงในวันนี้เขาไม่อยากให้เธอก้าวออกจากห้องไปโรงเรียนด้วยซ้ำ เพราะเห็นว่าตัวเธอเองก็ยังเจ็บ........ เอ่อ... ช่างมันเถอะอยู่ ถึงจะไม่มากแล้ว แต่เขาก็ยังอดกังวลไม่ได้อยู่ดี 

เด็กสาวก้มหน้าลงจ้องหนังสือนิตสารในมือ ทำทีไม่สนใจชายผมแดงที่กำลังเดินเข้ามาหาตน

“ อะ... ” 

“ อะไร? ” เด็กสาวมองถ้วยนมอุ่นในมือของอีกฝ่าย

“ ดื่มสิ กินอะไรอุ่นๆ หน่อย ร่างกายก็จะได้ฟื้นฟูเร็วขึ้น ” ชายผมแดงขยับยิ้ม มิติกาจึงรับถ้วยนมอุ่นในมือเชียรไปดื่ม

ไม่นานถ้วยนมก็ถูกวางลงบนโต๊ะเบื่องหน้า ก่อนคนกินจะลุกพรวดขึ้นจะไปโรงเรียน แต่ถูกมือใหญ่คว้าเอาไว้ เพราะบังเอิญคิดอะไรดีๆ ขึ้นมา

“ ไปเปลี่ยนชุด ” เชียรสั่งคนหน้าสวย มิติกามองคนหนุ่มนิ่งด้วยความสงสัย จะเปลี่ยนทำไม ในเมื่อเธอจะต้องไปโรงเรียน ใส่ชุดนักเรียนก็ถูกแล้วนิ

“ เปลี่ยนทำไม ” ชายผมแดงไม่ตอบ แต่ลากร่างบางไปที่หน้าตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเปิดตู้ยัดชุดเดรสคอวีกระโปรงถึงเข่าสีชมพูหวานให้มิติกา

“ อะไร เอามาให้ทำไม ” เด็กสาวถามด้วยความงุนงง แต่ชายหนุ่มไม่บอก ดันร่างบางเข้าไปในห้องน้ำ และสั่งเสียงเข้มใส่เปลี่ยนไม่อย่างงั้นจะนอนกกเธอทั้งวัน

คนหน้าสวยในห้องน้ำงงงวย แต่เพราะชายผมแดงดูท่าจะไม่ได้พูดเล่น เธอจึงยอมใส่ชุดสีหวานที่เขาหามาให้

“ เสร็จแล้ว ปล่อยฉันออกไปสิ ” มิติกาตะโกนบอกคนที่ใช้ตัวเองดันประตูอยู่ภายนอก

“ พอใส่แล้วก็ดูน่ารักดีนิ ” เชียรวิเคราะห์คนหน้าสวยในชุดสีหวานตรงหน้า “ ต่อไปใส่ชุดแบบนี้นะ ไอ้ชุดสั้นๆ พวกนั้นน่ะ ห้ามใส่ เอาไปทิ้งเลยยิ่งดี เข้าใจมั้ย ”

“ ไม่เข้าใส่ ชุดพวกนั้นราคาแพงจะตายไป เอาไปทิ้งก็เสียดายของแย่ และอีกอย่าง ฉันไม่ชอบชุดสีพาสเทลแบบนี้ด้วย ” มิติกาว่า พลางจับกลีบกระโปรงเบาๆ มองดูชุดที่ตัวเองใส่แล้วขัดใจแปลกๆ

“ ไม่ชอบก็หัดชอบไว้ซะ วันนี้เราจะไปเที่ยวกัน ” 

.................

...........

.

.

.

.

.

.

ณ สวนสนุก

ที่หน้าสวยสนุกมีชายผมแดงซึ่งยืนกุมมือเหลือบมองมิติกาอยู่ ถัดไปอีกนิดมีการินและลัลทริมา ที่ถูกชักชวนมาโดยมิติกา และถัดการินไปจะเป็นรุทร ที่ถูกชวนมาโดยการินซึ่งยืนเท่อยู่คนเดียว

เชียรไม่ค่อยพอใจนักที่มีเด็กทั้ง 3 มาด้วย แต่มันเป็นความต้องการของมิติกา เขาจึงไม่ขัด ทั้งๆ ที่จริงก็ขัดไปแล้ว แต่เธอขู่ว่าจะไม่พูดด้วย เขาเลยต้องยอมให้

“ เราไปสนุกกันเถอะ ” เชียรหันไปพูดกับมิติกา ซึ่งเด็กสาวก็พยักหน้าตอบ ก่อนทั่งคู่จะเดินเข้าไป ในสวนสนุกตรงหน้า......

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

มีความสุขกันจริง....... พ่อคูนนน 

เราก็ปล่อยให้เค้ามีความสุขไปก่อน... คริๆๆ แต่อีกไม่นาน... แจ็กพ๊อตแห่งความสนุกจะแตกออกมา ให้ได้สนุกกัน..หึหึหึ..