ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 08 . ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค
The Neighbours. ?
08
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค
ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค
2013 03 09
เฮโหล่วววววววว ผมยงกุกกี้เองนะ กิ้งงงง !... ทำไมตูออกเยอะจังฟะ =_= ณ เวลานี้ 00.56 เข้าไปแล้ว แต่ผมยังสะเออะไม่นอน ส่วนฮิมชานหลับจนผมคิดว่ามันตายไปแล้วซะอีก ผมเดินออกมานอกระเบียงห้อง แล้วนั่งลงพิงกับขอบ คุณอาจจะสงสัยว่าผมจะกระแดะนั่งทำไม แล้วผมออกมาทำอะไรตอนนี้ ผมก็จะตอบคุณว่า ผมมานั่งดูดาวครับ ...... เอ่อ ความจริงแล้ว ผมนั่งดูทุกวันนะ ผมว่าอากาศเย็นๆ สบายๆ มันทำให้รู้สึกสงบดี และอีกอย่างมันเหมือนได้ย้อนความหลัง ..
" อ้าว ยังไม่นอนอีกหรอฮะ "
" ถ้านอนแล้ว นายคงจะเห็นพี่นั่งอยู่ตรงนี้หรอก " ผมตอบจุนฮงที่ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ผมว่าคำตอบผมมันจะดูกวนทีนไปนิสส (?) จุนฮงเลยทำหน้าเงิบ แล้วหันหลังทำท่าจะเดินเข้าห้องแต่ผมก็ขัดไว้ก่อน " เฮ้ย พี่พูดเล่น จะไปไหน -3- "
" อยากนอนแล้ว เจอคนเหงือกบานกวน U__U " ไอ้คำเหงือกบานนี่ทำไมัมนแทงใจผมชอบกลฟระะ
" ล้อเล่น มานั่งสิ " ผมพูดพลางยื่นมือไปตบพื้นที่ว่างตรงระเบียงห้องจุนฮงข้างๆผม เพราะว่าระเบียงมันอยู่ชิดกันมาก เรียกว่าแทบจะติดกันซะด้วยซ้ำ ทำให้ผมยื่นมือไปแตะได้แบบแทบไม่ต้องเอื้อมเลยซะด้วยซ้ำ จุนฮงทำปากขมุบขมิบเบาๆ (ซึ่งผมไม่ได้ยิน =_=) แต่ก็เดินมานั่งลงโดยดี ผมมองหน้าจุนฮงก่อนจะเงยหน้ามองท้องฟ้า
"นายจำได้ไหม ?.. "
" ? "
" ตอนเด็กๆ ที่เราสองคนไปดูดาวที่สวนสาธารณะด้วยกันน่ะ " ผมถามจุนฮง เกือบจะถอดใจเพราะว่าถ้าจุนฮงจำไม่ได้ผมคงจะเฟลน่าดู แต่ว่าคำตอบของจุนฮงมันทำให้ผมดีใจ
" ทำไมจะจำไม่ได้ พวกเราน่ะ หนีออกไปสองคนบ่อยมาก 555 "
" ขาไปอ่ะ นายเดินไป แต่ขากลับฉันต้องแบกกลับ เพราะนายมักจะหลับทุกทีเลย 555 "
" ยังจะอุตส่าห์จำได้นะ -3- "
" เอ้า ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง ? "
" ไม่ใช่ไม่ดี.. แต่พอผมมานึกดูอีกทีแล้วมันเขินว่ะ . ////// . " จุนฮงพูดพร้อมเกาหัวตัวเองแก้เขินเบาๆ ก่อนจะหันมามองหน้าผม แต่เมื่อเห็นว่าผมจ้องหน้าอยู่เลยรีบหันขึ้นไปมองฟ้า ผมหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วมองตาม
" ตอนฉันย้ายออกไปอยู่ลาสเวกัสน่ะ ... "
" ? "
" ฉันออกมานั่งดูดาวทุกวัน ดูดาวดวงนั้น " ผมพูดแล้วชี้ไปที่ดาวเหนือ ทำไมน่ะหรอ ?.. :)
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
" พี่ยงกุกดูดาวดวงนั้นสิ ! "
" ดวงไหน "
" ดวงนั้นอ่ะ ที่สว่างๆ *0* "
" อ๋อ เค้าเรียกว่าดาวเหนือ สวยใช่มั๊ยล่ะ "
" มาก ! ผมชอบ.. ฮิฮิฮิฮิฮิ "
" งั้น... "
" ? "
" เรามาใช้ดาวเหนือเป็นตัวแทนกัน "
" ตัวแทน ? ยังไงฮะ "
" แบบ.. ถ้าเกิดว่าเราสองคนอยู่ไกลกันแล้วเกิดคิดถึงขึ้นมา ให้มองที่ดาวเหนือนะ "
" .. ทำไมหรอฮะ "
" ก็อย่างที่บอก เป็นตัวแทนกันไง.. งั้นเอาตัวอย่างละกันนะ เอ่อ สมมติว่านายคิดถึงฉัน ก็ให้มองที่ดาวเหนือ เปรียบให้มันเป็นตัวแทนฉัน มองให้รู้สึกว่าเราสองคนไม่เคยห่างไกลกัน "
" ได้เลย > < "
"ทำให้เหมือนว่า... ระยะทางไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเราสองคนเลย "
" ดาวเหนือ.... " จุนฮงพูดแล้วก้มหน้าหงุด ซุกกับเข่าของตัวเอง ถึงยงกุกจะมองไม่เห็นหน้าจุนฮง แต่ก็รู้ได้ว่าหูของจุนฮงนั้นแดงมาก ราวกับว่ากำลังเขินยังไงอย่างงั้น
" พี่ออกมานั่งดูดาวเหนือทุกวัน แต่ไม่รู้ว่านายจะออกมาดูบ้างรึเปล่าน้าา ~ ?... " ยงกุกกระซิบไปที่หูอันแดงเถือกของจุนฮง แต่พอจุนฮงไม่ได้พูดอะไร ยงกุกเลยรู้สึกใจแป้วไปครู่..
พอหันกลับไปมองอีกที ก็พึ่งสังเกตได้ว่า อีกคนที่มุดหน้าลงกับเข่านั้น ได้หายเข้าออกอย่างช้าๆ เป็นจังหวะและสม่ำเสมอ ซึ่งบอกได้ว่าหลับไปแล้ว ยงกุกยิ้มออกมา และส่ายหน้าเบาๆ
เด็กเป็นยังไง โตก็อย่างนั้นเลยน้า ~
ยงกุกข้ามไปอีกฝั่ง ยืนมองอีกคนที่เขินอยู่ก็ดันหลับไปซะงั้น ก่อนที่จะอุ้มจุนฮงขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปวางจุนฮงลงบนเตียงเบาๆ เพราะกลัวตื่น หลังจากจัดท่า (? -_-) และห่มผ้าให้เสร็จ ก็นั่งลงข้างๆเตียง ดูอีกคนที่ตอนนี้หลับสนิทไปแล้ว มือเรียวยกขึ้นมาปัดปอยผมออกจากหน้าใส ก้มลงจูบหน้าผากอีกคนเบาๆ
" ฝันดีนะครับ " ยงกุกกระซิบที่ข้างหูแล้วปิดไฟให้ ก่อนจะกลับห้องของตัวเองไปโดยไม่ทันสังเกตคนที่พามานอนเลยว่า เพิ่งยิ้มน้อยๆออกมาใต้ผ้าห่ม
ใช่ ผมยังไม่ได้หลับเลยซักนิด แต่ผมน่ะ เวลาใช้ความคิดทีไรผมจะเหมือนคนหลับสนิทไปซะงั้น วันนี้ตอนเช้าก็เหมือนกัน.. พี่ยงกุกทำอะไรพูดอะไรก็รู้ ได้ยินชัดสองรูหู ... -////- วันที่เจอกับพี่ยงกุกครั้งแรก ตอนนั้นผมก็จะออกจากห้องมาดูดาวเหมือนกัน ... เรื่องที่ใช้ดาวเป็นตัวแทนนั่น คุณรู้ไหม ว่าผมน่ะจำที่พี่ยงกุกบอกได้แม่นทุกอย่าง ตั้งแต่พี่ยงกุกย้ายออกไป ผมก็ออกมานั่งดูดาวเหนือทุกวัน พอรู้ว่าพี่ยงกุกเองก็ดูเหมือนกัน มันทำให้ผมเขินขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก >0<
ผมพลิกตัวหันหลังกลับมามองห้องข้างๆที่ตอนนี้ปิดไฟแล้ว ทำไมความรู้สึกที่เกิดในวันนี้มันมากมายนักล่ะ ? กับพี่ชายข้างบ้านที่แสนดีคนนั้นน่ะ..
" ฝันดีฮะ.. พี่ยงกุก "
TALK THAT. 20130309
ปริ่มมากตอนนี้ ยาว 555555555555555
ตอนนี้บังโล่จัดเต็มค่ะ 55555555555555 สาวกแด้ออบโปรดอดใจรอ....
เม้นท์ใหเตอร์กันมั่งก็ได้นะ พลีสสสสสสส ;__________;
! > NEXT 2013 . 03 . 15
โบนัสสึ : ชอบรูปนี้ คนพี่แกล้งน้อง แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว น่ารักฝุดๆ
thank for theme :) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น