คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : 23.Krisyeol the series เรื่องเล่าของนายบ.ก. E.P.3: Cosplay party Part I
Krisyeol the series
เรื่องเล่าของนายบ.ก.
E.P.3: Cosplay party Part I
หลายวันมานี้ไม่รู้ว่าร่างสูงจะคิดไปเองหรือเปล่า เขารู้สึกว่าบ.ก.ร่างโปร่งจะเอาแต่หลบหน้าเขาอยู่บ่อยๆ ถามอะไรก็เอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาพูด ชวนออกไปข้างนอกเป็นเพื่อนก็เอาแต่ปฏิเสธลูกเดียว ตั้งแต่วันที่ผมขับรถไปส่งบ้านวันนั้นแล้ว...
...เป็นอะไรของหมอนั่นนะ...
“ ชานยอล ขอดูต้นฉบับที่ซองกยูฝากมาให้ฉันหน่อย ” ผมเดินไปที่โต๊ะของร่างโปร่งก่อนจะเท้าแขนกับโต๊ะแล้วโน้มหน้าเข้าไปใกล้
ร่างโปร่งเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมก่อนจะชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็ปรับสีหน้าทำเป็นหน้ามุ่ยๆใส่ผมแทน
“ ผมบอกคุณหัวหน้ากี่ครั้งแล้วฮะ ว่าจะเข้ามาให้เคาะประตูด้วย ” ร่างโปร่งบ่นแล้วยู่ปากอิ่มนิดๆ ผมไม่ตอบแต่จ้องอยู่กับปากอิ่มสีสดเหมือนลูกเชอร์รี่ที่จ่ออยู่ตรงหน้า
...น่ากิน....
นั่นคือความคิดที่แวบเข้ามาในหัวผมก่อนที่จะกระตุกยิ้มเมื่อนึกอะไรออก
“ นายจะให้ฉันเดินออกไปเคาะอีกรอบเหรอ ” ผมว่าพลางค่อยๆก้มหน้าไปใกล้ใบหน้านั้นเรื่อยๆ ตาก็จ้องแต่เชอร์รี่สดนั่น จนอีกคนที่เหมือนจะรู้สึกตัวจึงเม้มปากพร้อมกับหน้าที่เริ่มขึ้นสีน้อยๆ
“ ปะ เปล่า ผมแค่บอกเฉยๆ วันหลังก็ช่วยทำตามที่บอกด้วยละกัน ” เขาว่าอย่างนั้น ก่อนจะก้มหน้าทำเป็นเช็คงานต่อ
“ แล้วสรุป ไหนล่ะงานที่ซองกยูฝากมา ” ผมยืดตัวแล้วถามหางานอีกครั้ง ชานยอลจึงวางปากกาแล้วเปิดลิ้นชักหยิบซองเอกสารขึ้นมายื่นให้ผม….
….แต่ผมไม่รับ.....
“ ก็ไปวางไว้ที่โต๊ะฉันสิ ยื่นให้ทำไม” ผมไม่ได้ตั้งใจจะกวนประสาทนะ แต่ผมชอบเวลาเห็นใบหน้าหวานๆนั่นหงุดหงิดแล้วมันตลกชอบกล ดูแล้วมัน....
..มัน.......
....โอเค...ยอมรับก็ได้ว่ามัน.......น่ารักดี......
“ แล้วนั่นจะไปไหน ” ผมถามขึ้นเมื่อร่างโปร่งลุกแล้วจะเดินออกจากห้องไป คนตัวเล็กกว่าผมหันมาทำหน้างงๆ
“ ผมก็จะเอานี่ไปวางที่โต๊ะของหัวหน้าไง ” ร่างโปร่งว่าก่อนจะชูซองเอกสารขึ้น
“ ยังไม่ให้ไป ” ผมพูดแค่นั้นก่อนจะเดินไปขวางตรงประตู แล้วเอื้อมมือไปล็อคกลอนทันที
ร่างสูงย่างสามขุมเข้ามาหาร่างโปร่งที่ยืนทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก
“ จะ จะทำอะไรฮะ” ชานยอลพูดตะกุกตะกักพลางเอามือที่ถือซองเอกสารอยู่ยกขึ้นบังส่วนของหน้าอกแบนๆเอาไว้
“พักนี้นายเหมือนหลบหน้าฉันอยู่หรือเปล่า” ร่างสูงถามพลางสาวเท้าเข้ามาเรื่อยๆ ต้อนอีกคนไปจนมุมที่ชั้นหนังสือ
“ ปะ เปล่า ผมทำแบบนั้นกับคุณหัวหน้าซะเมื่อไหร่เล่า” ชานยอลตอบแล้วหลุบตาลงหลบสายตาคมที่จ้องมาเหมือนจะเค้นความจริงจากปากเขาให้ได้
....ใครจะกล้าบอกล่ะว่าเห็นหน้าคุณหัวหน้าทีไร...ภาพความฝันนั่นก็ไหลเข้ามาในสมองผมทุกที.....
......ให้ตายก็ไม่บอกหรอก!!!
“ หน้าแดงนะ ร้อนเหรอ” ร่างสูงว่าแล้วเบียดอีกคนจนแทบจะจมหายเข้าไปในผนังห้อง รอยยิ้มทะเล้นจุดขึ้นที่มุมปาก เมื่อเห็นคนตัวเล็กกว่าข้างหน้าเริ่มลนลานตอนเขาพูดว่าหน้าแดง
“ โอ๊ย! ก็คุณหัวหน้าเบียดไงผมก็อึดอัดน่ะสิ ออกไปเลย!!” คนตัวเล็กกว่าออกแรงผลักหน้าอกร่างสูงให้ออกไป แต่ร่างสูงกลับไม่ขยับเขยื้อนสักนิด ซ้ำยังคว้ามือเรียวค้างไว้ที่อกแกร่งอย่างนั้น แล้วใช้แขนอีกข้างยันกำแพงกั้นไม่ให้อีกคนมีทางหนีไปไหนได้
“ แน่ใจนะว่าอยากให้ฉันออกไปน่ะ” รยยิ้มถูกจุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาอีกครั้ง ก่อนใบหน้านั้นจะค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้ใบหน้าหวานอย่างไม่รู้ตัว...
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“ พี่ชานยอล!! อยู่มั้ยครับ!” เสียงใสๆที่ตะโกนเรียกเจ้าของห้องอยู่หน้าประตู ปลุกให้คนสองคนหลุดออกจากภวังค์
ร่างสูงถอนหายใจฮึดฮัดอย่างขัดใจ ในขณะที่ร่างโปร่งพรูลมออกมาอย่างโล่งอก....
....เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ.....
ชานยอลวางซองเอกสารไว้บนโต๊ะ แล้วเดินไปเปิดประตูให้คนที่อยู่หน้าห้อง ส่วน คริสก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงชั้นวางหนังสือ แล้วหยิบหนังสือแถวนั้นขึ้นมาอ่านไปพลางๆ
“ อ่าว! แบมแบม ว่าไง เข้ามาก่อนสิ” ร่างเล็กพยักหน้ายิ้มรับคำชวนก่อนจะแทรกตัวเข้ามาในห้อง พลันตากลมก็สบเข้ากับร่างสูงที่เงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือในมือ
“ อยู่นี่เองเหรอพี่คริส พี่มาร์คเขาตามหาอยู่ เห็นบอกว่าท่านประธานจะเรียกไปคุยเรื่องสถานที่และงบประมาณที่จะใช้จัดงานวันมะรืนนี้น่ะครับ” ร่างเล็กพูดจ้อ ก่อนจะชี้แจงเรื่องที่เขารับรู้มา
“ งั้นเหรอ ขอบใจนะ ไอ้มาร์คอยู่ที่ห้องมีทติ้งแล้วใช่มั้ย ” เมื่อได้รับการพยักหน้าตอบรับจากร่างเล็ก คริสก็เก็บหนังสือเข้าที่ชั้นเดิม แล้วลุกขึ้นมาหยิบซองเอกสารบนโต๊ะก่อนจะเดินออกไป
........ถือไปเองตั้งแต่แรกก็หมดเรื่อง
ร่างโปร่งที่มองร่างสูงเดินออกไปจากห้องแล้วก็บ่นออกมา..แค่ภายในใจ ก่อนจะนึกถึงเรื่องที่เขาคุยกันเมื่อกี้ ต่อมอยากรู้จึงเริ่มทำงานทันที....
“ ว่าแต่ ที่บอกว่าจัดงานนี่งานอะไรเหรอแบม” ชานยอลถามก่อนจะเดินอ้อมไปนั่งที่เก้าอี้ทำงาน ผายมือเชิญให้คนตรงหน้านั่งลง อีกคนก็ทำตามอย่างว่าง่าย แล้วเริ่มบทสนทนาขึ้นอีกครั้ง
“ ปาร์ตี้คอสเพลย์ไงพี่” แบมแบมตอบอย่างร่าเริง
“ ปาร์ตี้คอสเพลย์? ” ชานยอลทวนคำขึ้นอีกครั้งก่อนจะทำสีหน้างุนงง
“ ก็ประธานท่านอยากเรียกเรทติ้งให้หนังสือของพี่อูฮยอน ฮันบิน แล้วก็พี่ซองยอลที่ขายดีไง กะว่าให้คนในบริษัทแต่งคอสเพลย์เป็นตัวหลักในคอมมิคทั้งสามเรื่อง แล้วจัดแฟนมีทให้บรรดาแฟนคลับคอมมิคของทั้งสามคนนั้นด้วย” คนตัวเล็กอธิบายรายละเอียดงานคร่าวๆให้รุ่นพี่ร่างโปร่งฟัง
“ งั้นเหรอ ดีเหมือนกันเนอะ บางทียอดขายอาจจะเพิ่มขึ้นจากเดือนก่อนๆก็ได้ แล้วแบจะแต่งเป็นใครล่ะ” ร่างโปร่งพยักหน้าเข้าใจ จะว่าไป ท่านประธานก็มีไอเดียแปลกดีนะ ให้คนในบริษัทมาแต่งคอสเพลย์...
.....คิดได้ไง?
“ ผมเหรอ..ยังไม่รู้เลย รอจับฉลากอ่ะ” ร่างเล็กว่าพลางยักไหล่
“ มีจับฉลากด้วย? น่าสนุกดีนะ แต่ถ้าจะให้พี่แต่งตัวแบบนั้น พี่ขอบายอ่ะ อยู่ฝ่ายเบื้องหลังดีกว่า ” ร่างโปร่งว่าอย่างขำๆ นึกถึง 3 ตัวละครหลักในคอมมิคแล้ว เขาก็ไม่มีคุณสมบัติตรงตามนั้นเลยสักนิด ทั้ง “มายูมิ” สาวน้อยอ่อนหวานผู้มีความใฝ่ฝันอยากเปิดร้านขนมเป็นของตัวเองในเรื่อง “ Sweety Honey Girl” ของอูฮยอน หรือจะเป็น “ฮัน โบมี” คุณหนูตัวแสบในเรื่อง “Naught Lady” ของซองยอล แม้กระทั่ง “คริสตัล” สาวเชียร์ของคลับเบสบอลผู้มั่นใจในตัวเองในเรื่อง “ Love all of you” ที่กำลังพูดถึงกันหนาหูของฮันบินเพราะฉากจูบนั่น...
บ้าจริงๆเลย!!!
แต่ดูจากตัวละครเด่นๆทั้ง3เรื่องนี้ เขาก็ขอบายแล้วหรือจะให้เป็นพระเอกในเรื่อง? บางทีผมก็ไม่ได้หลงตัวเองจนมั่นหน้าว่าตัวเองเหมาะกับตัวละครนั้นหรอกนะ คนในบริษัทที่หล่อๆกว่าผมก็มีเยอะแยะไป
อย่างน้อยก็....
....คุณหัวหน้าคนนึงล่ะ....
....นี่ผมคิดบ้าอะไรอยู่!!!!???
“ พี่ชานยอล!!! เป็นไรพี่ ยิ้มอะไรอ่ะ” แบมแบมเขย่าแขนเรียวเรียกรุ่นพี่ที่ดูท่าจะเงียบไปนาน จนเริ่มผิดปกติก็ตรงที่จู่ๆก็นั่งยิ้มออกมาคนเดียวนี่แหละ!!
“ ห๊ะ? อะ เอ่อ เปล่าๆ แล้ว..ที่เข้ามาหาพี่นี่มีอะไรหรือเปล่า” ชานยอลสะดุ้งเมื่อเสียงรุ่นน้องเรียกสติให้กลับมาอีกครั้ง ก่อนจะปรับสีหน้าและน้ำเสียงให้เป็นปกติ
“ อ๋อ! ผมก็จะมาคุยกับพี่เรื่องนี้แหละ จะว่าไปแล้ว ผมว่าพี่น่าจะลองไปจับฉลากดูบ้างนะ เผื่อจะได้มายูมิ หน้าพี่ก็หว๊านหวานจะตาย ” คนตัวเล็กพยายามพูดโน้มน้าว....
...แต่ดูท่าจะไม่ได้ผลแฮะ...
“ เหอะ ไม่เอาอ่ะ ” และก็เหมือนเดิม ร่างโปร่งก็ยังยืนกรานที่จะปฏิเสธต่อ
“ โหย! ไรอ่ะพี่ชานยอล ทรัพยากรคนหน้าตาหวานๆแบบพี่นี่มันไม่ได้หน้าง่ายๆนะจะบอกให้ ”
“ อะไรกัน แบมก็หน้าหวาน ไหนจะแบคฮยอน ซองยอล จินฮวาน นัมแท คนอื่นๆอีกตั้งเยอะแยะ”
“ แล้วพี่ล่ะ” แบมแบมก็ยังเดินหน้าตื๊อรุ่นพี่หน้าหวานต่อ
“ พี่ก็จะอยู่ฝ่ายเบื่องหลังไง ” ร่าวโปร่งตอบอย่างไม่ใส่ใจ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงประตูเปิดเข้ามา...
...โดยที่ไม่เคาะ...อีกแล้ว
“ เสียใจด้วยนะชานยอล นายต้องเป็นคริสตินแล้วล่ะ เพราฉันจับฉลากให้นายแล้ว ไม่มีแต่ เพราะนี่คือคำสั่งจากหัวหน้าอย่างฉัน ” เสียงทุ้มเอยขึ้น ก่อนจะพูดดักคอเมื่อเห็นอีกคนกำลังอ้าปากเถียง
ชานยอลที่จะคัดค้านก็ต้องยู่หน้าลงอย่างขัดใจไปตามๆกัน
.......เอะอะก็คำสั่งๆ.....
.......ไอ้บ้าคุณหัวหน้าเอ๊ยย!!!!......
.....และ ชานยอลก็ได้แต่กรีดร้อง...เพียงในใจ..........
.
.
.
.
.
TBC.
#คุณหัวหน้า
LOADING…Part II
Talk: โอโหววววว ขอโทษที่หายหน้าไป ไรท์ไปหาอาชีพเสริมนอกจากนั่งแต่งฟิคมา เลยไม่ค่อยมีเวลา..ไม่สิ แทบหาเวลามาอัพฟิคไม่ได้เลย ต้องขอโทษรีดที่น่ารักทุกคนนะครับผมที่ทำให้รอนาน ไม่ได้ทิ้งกันไปไหน แต่ติดงานจริงๆ แอบบอกก็ได้ว่า กำลังหาเงินมาเก็บไว้สำหรับคอนในปีนี้.....ถถถถถถ อนาถแท้!!! ตังก็ไม่ค่อยจะมีก็ต้องดิ้นรนกันไป สำหรับพาร์ทนี้ มีสามพาร์ทนะครับ คิดไว้ว่าอยากเห็นหนุ่มๆของเราแต่งหญิงกันบ้าง แต่ใครจะได้แต่งเป็นคนไหนอะไรยังไง ติดตามพาร์ทหน้ากันเอาเน้ออออ.....
อย่าลืมคอมเม้นให้เค้าด้วยนะตัวเอง....ฟรุ้งฟริ้ง!ฟรุ้งฟริ้ง!อะฮริ้ง!อะฮริ้ง!....<3
ความคิดเห็น