Kamen rider Build & Symphogear Re:Boot

ตอนที่ 4 : ตอนที่ 3 การหลบหนีของฆาตรกรที่บริสุทธิ์

เซ็นโตะ :  ในเมืองโทโตะที่ คิริว เซ็นโตะชายนักฟิสิกส์อัจฉริยะอาศัยอยู่ได้มีอมนุษย์แสมชและสิ่งมีชีวิตประหลาดนอยท์ได้ออกอาละหวาดคุกคามชาวเมืองอยู่  และฮีโร่ของพวกเราก็ได้ปรากฎตัวชื่อของเขาก็คือ มาสไรเดอร์

บันโจ :  กระดากปากรึไงอวยตัวเองว่าเป็น ฮีโร่นะ? เป็นแค่ลุงความจำเสื่อมแท้ๆ

เซ็นโตะ : หนวกหูน่า....ส่วนหมอนี้คือผู้ร้ายฆ่าคนที่ออกมาจากคุก บันโจ ริวกะ

บันโจ : ฉันไม่ได้เป็นคนฆ๋าและก็ไม่ได้หนรด้วย!

เซ็นโตะ : หลังจากที่เห็นหมอนี้ร้องไห้ฟู้มฟาย....ตามบทพระเอกที่ผมได้รับจึงช่วยเหลือจนกลายเป็นศัตรูกับรัฐบาลโทโตะและหนีมาพร้อมกับเขา..เอาล่ะ

คานาเดะ : ตอนที่3 จะมีอะไรเกิดขึ้นไปรับชมกันได้เลย

เซ็นโตะ : นี่เธออีกแล้วเหรอ!!!

บันโจ : ไม่ได้ร้องไห้เฟ้ย!!

เซ็นโตะ : ไอ้นี่ก็ตบมุขช้าอีก....โอ้ยปวดหัวๆๆๆ ใครก็ได้เอายาแก้ปวดหัวมาที่

------------------------------------------------------------

" หื้มมม.....ไม่คิดเลยว่าใต้ร้านกาแฟจะมีที่แบบนี้อยู่ด้วยนะเนี่ย " คานาเดะที่กวาดสายตามองไปรอบฐานลับก่อนจะเดินตรงเข้าไปดูห้องสกัดบอทเทิลด้วยสีหน้าที่น่าสนใจ " โห้วๆๆๆ.....นี่มันอะไรกันเนี่ยไอ้อุปกรณ์เนี่ย "

" เน่ๆๆๆ เซ็นโตะนี่นายไปเกี่ยวข้องอะไรกับผู้หญิงคนนี้กันเนี่ยหะ!! " โซอิจิได้เดินเข้าไปดึงร่างของเซ็นโตะมาคุยไกลๆก่อนจะถามเกี่ยวกับคานาเดะ " หรือว่าจะเป็นคนรักเก่ากันนะ บอกเลยแรงใช่ย่อยเลยละ "

" ใช่สะที่ไหนกันเหล่า...อีกอย่างนะทำไมมาสเตอร์ถึงปล่อยให้คานาเดะเข้ามาในฐานลับได้ละ? "

" เอิ่มก็แบบว่า..... "

---- FLASH BACK----

ไม่กี่นาทีก่อนที่เซ็นโตะจะกลับมาโซอิจิที่กำลังกวาดเตรียมตัวจะปิดร้านประตูก็ได้เปิดออกพร้อมกับร่างบของคานาเดะที่เดินเข้ามา

" อ่อ ขอโทษด้วยนะครับคุณลูกค้า พอดีร้ายของเรากำลังจะปิดแล้วนะครับ "

" อ่า....เรื่องนั้นฉันรู้อยู่แล้วละ " คานาเดะได้ตอบกับโซอิจิด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหงุดหงิดก่อนจะเดินตรงเข้าไปหาโซอิจิทันที

" อะ...ฮ่าๆๆๆคุณลูกค้ามีธุระอะไรงั้นเหรอ "

" ทั้งวันนี้ฉันตระเวนไปร้านกาแฟแทบจะหมดทุกร้านแล้วกินกาแฟไม่รู้กี่แก้ว....และหวังว่านี้จะเป็นร้านสุดท้าย ที่นี่มีพนักงานที่ชื่อว่าคิริว เซ็นโตะอยู่รึเปล่า "

" เซ็นโตะเหรอ? เธอคือคนรู้จักของเซ็นโตะงั้นสินะ "

" ในที่สุดก็เจอสักที่.....เอาล่ะเซ็นโตะอยู่ที่ไหนมิทราบ "

" อะ....เอ้ๆๆๆ คือว่านะตอนนี้เซ็นโตะไม่อยู่หรอก "

" เน่...คุณพ่อเย็นนี้จะกินอะไรเหรอ? " มิโซระที่เปิดประตูที่เป็นตู้เย็นออกมาหาโซอิจินั้นยิ่งทำให้คานาเดะที่เห็นเธอก็ยิ่งตกใจ

" อ่าวมีลูกค้าเหรอ? "

" โธ่วววว...เอ๋ยย ลูกสาวของพ่อดันโผล่มาผิดเวลาจริง "

" มีคนออกมาจากตู้เย็นเนี่ยนะ " คานาเดะที่ตกใจก่อนจะผลักร่างของโซอิจิจนล้มลงไปนั่งกับพื้นก่อนที่เธอจะเดินตรงไปที่ประตูที่มิโซระพึ่งออกมาทันที

" เห้...เดียวสิเธอนะจะทำอะไรนะอย่าเข้าไปนะ " มิโซระได้รีบพยายามห้ามคานาเดะไม่ให้เข้าไปแต่ก็สายไปแล้ว

คานาเดะได้มุดผ่านเข้ามาก่อนจะเดินลงบันไดก็ต้องตกใจกับภาพตรงหน้าที่เป็ฯฐานทัพลับใต้ร้านกาแฟ

" มีฐานลับอยู่ใต้ร้านกาแฟงั้นเหรอ "

---- FLASH BACK END ----

" ก็อย่างที่ว่านั้นแหละ..... "

" อ้าาาา.....แบบนี้มันเลวร้ายสุดๆเลยไม่ใช่เหรอเนี่ย!!!! "

ณ ห้องทดลองเเห่งนึ่ง

ภายในที่มีเเต่เสียงของผู้คนร้องขอชีวิตขณะที่ผู้คนจำนวนนึ่งถูกมัดไว้กับเตียงเเละได้มีผู้โชคร้ายคนนึ่งทีถูกล็อคอยู่ในกล่องกระจกพร้อมมีของเหลวสีเขียวท่วมอยู่เต็มกล่องเเละถูกสวมหน้าเเก็สโดยมีนักวิทยาศาสตร์ใส่ชุดป้องกันสารเคมีเเละหน้ากากกันเเก็ส3-4คนโดยมีสายตาผู้นึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้หรูหรามองอยู่นั้นก็คือชายสวมชุดค้างคาว

" หนีไปได้งั้นหรอไอhหนูทดลองนั้นนะ "

" คะ....ครับ...ตอนนี้พวกเรากำลังออกตามหาอยู่ครับ ได้โปรดขอเวลาอีกสัก.... " เจ้าหน้าที่คนนั้นพูดยังไม่ทันจบชายสวมชุดค้างคาวก็ได้หยิบปืนยิงเป้าหัวเจ้าหน้าที่คนนั้นจนหงายหลังล้มลงจมกองเลือดไปก่อนจะมีนักวิทยาศาสตร์2คนเดินเข้ามาแบกร่างเจ้านหา้ที่คนนั้นออกไป " ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ "

" ยังรุนแรงกับลูกน้องตัวเองไม่เปลี่ยนเลยน่า " เสียงหญิงสาวปริศนาเรือนผมสีขาวอมเนื้อสวมเเว่นตาสีดำเเละหมวกสีดำใบโตพร้อมสวมใส่ชุดสีดำเดินมายืนข้างๆชายในชุดค้างคาว

" Black Artหรอ "

" ดูท่าทาง มาสไรเดรอ์นั้นจะเป็นปัญหากับนายมากน่าดูเลยนะ "

" นั้นไม่ใช่ธุระของเธอที่ต้องสนสะหน่อย "

" อาระ! ใจร้ายจังน่าา ฉันอุตส่าห์เอาของมาฝากเลยน่า " Black Artได้หันไปด้านหลังชายในชุดค้างคาวหันไปมองว่ามันคืออะไร

" โห้วว! เป็นของขวัญทีไม่เลวเหมือนกันน่า "

ณ Coffee Nascita 

" ดะ....เดียวสินี้นายรู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรรึป่าวเนี่ย!? " โซอิจิได้บ่นใส่เซ็นโตะยกใหญ่หลังจากที่เซ็นโตะได้เล่าเรื่องที่ได้พาบันโจหนีกลับมาด้วย

" อย่ามาสเตอร์นะไม่ต้องมาว่าเลยทีตัวเองยังปล่อยให้คนนอกเข้ามาด้วยเลย อีกอย่างถ้าฉันปล่อยเขาไว้ก็ได้ถูกรัฐบาลจับตัวไปเเน่ เเละอาจจะถูกเอาตัวไปทดลองมนุษย์ต่ออีกด้วย "

" ว่าไงนะ? หนูทดลองหรอ " โซอิจิได้หันไปมองบันโจที่กำลังเดินดูของต่างทั่วห้อง

" ตอนนี้ความทรงจำของผมได้Best Matchกันแล้วละผมเองก็เคยถูกทำการทดลองด้วยเหมือนกัน " เซ็นโตะได้เดินที่โต๊ะของเขาพร้อมหยิบกาเเฟมาเทรินลงเเก้วก่อนจะยกขึ้นมาดื่ม

" เเต่เดียวก่อนสิ ถ้าเป็นงั้นจริงเเล้วทำไมนายสองคนถึงไม่กลายเป็นแสมชไปละ เเถมเขาเองก็ไม่ได้สูญเสียความทรงจำด้วย " โซอิจิได้ยกเเก้วขึ้นมาก่อนจะเทกาเเฟลงในเเก้ว " ถ้างั้นก็หมายความว่า....รู้ที่ตัง้ของฐานลับเจ้าพวกนั้นนะสิ "

" ง่ายเเบบนั้นก็ดีน่ะสิ " เซ็นโตะที่ได้ยินเเบบนั้นจึงหน้าหงอยคอตกทิ้งตัวลงกับเก้าอี้

" เอ้หมายความว่าไงหรอ "

" ก็หมอนั้นนะมันจำที่ตั้งไม่ได้นะสิ! " เซ็นโตะได้ชี้ไปทีบันโจก่อนจะนึกอะไรบางอย่างได้ " เเต่ถ้าหากว่าเราตามหาคนที่ใส่ร้ายบันโจละก็อาจจะสามารถเชื่อมโยงไปถึงองค์กรของชายชุดค้างคาวก็ได้ "

" นี่นายนะ....เป็นฆาตกรที่กำลังตามตัวนิน่า...แล้วไงถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ " คานาเดะได้เอ๋ยถามพร้อมกับจิบกาแฟในมืออย่างชิลๆ

" ฉันไม่ได้ฆ่าใครสักหน่อย...ว่าแต่เธอเองก็เถอะมาทำอะไรที่นี่นะ "

" นั้นไม่ใช่ธุระที่ฉันจะบอกกับนักโทษแหกคุกอย่างนายหรอกน่า " คานาเดะที่พูดลอยๆก็ยิ่งทำให้บันโจหัวร้อนขึ้นมาทันที

" หน่อย....อย่ามากวนประสาทกันนะเฟ้ย!!! " บันโจได้ตั้งหมัดและชกออกไปแต่แทนที่คานาเดะกลัวแต่กลับยืนเอี่ยวหัวหลบหมัดของบันโจอย่างง่ายดายก่อนจะเอาแก้วกาแฟร้อนๆในมือแนบกับหน้าของบันโจสะดุ้งถอยออกมา " อ้ากกก ร้อนๆๆๆ "

" นี่นะเหรอดีตนักมวยอาชีพ....อย่าพูดให้ตลกหน่อยเลยน่า....สงสัยคงจะฟลุ๊กแล้วละมั้ง "

" นี่เธอ....ชักจะมทากแล้วนะ!!! " บันโจกัดฟันกำลังจะเข้าไปต่อยคานาเดะอีกสักรอบแต่เซ็นโตะได้เข้ามาห้ามเอาไว้ก่อน

" เห้ยๆ เจ้าบ้าอย่ามาหัวร้อนในบ้านคนอื่นได้มั้ย " 

" ก็ยัยนั้นเริ่มก่อนนิน่า "

" อย่าไปยั่วโมโหหล่อนดีกว่าน่า....ยัยนี้เป็นคนของรัฐบาลนะ " เซ็นโตะได้พูดขึ้นมาก็ทำเอาบันโจและโซอิจิที่ได้หยิบขนลุกสู่จนรีบถอยห่างออกมา

" มะ...หมายความว่าไงกันยัยนั้นเนี่ยนะเป็นคนของรัฐบาลนะ "

" ชะ...ช่ายแล้วการแต่งตัวแบบนั้นไม่มีทางอยู่แล้ว "

" เห็นห้าวๆแบบนี้นะ...แต่เธอคือเจ้าหน้าที่กองกำลังพิเศษรับมือกับภัยพิบัติหน่วยที่2 พูดง่ายๆคือเป็นหน่วยงานที่ค่อยรับมือกับพวกนอยท์ยังไงละแถมยังขึ้นตรงกับนายกรัฐมนตรีโทโตะอีกด้วย ชื่อของเธอก็คือ อาม่อน คานาเดะคราบบบ " เซ็นโตะได้แนะนำตัวคานาเดะให้กับบันโจและโซอิจิได้รับรู้ก็ยิ่งทำให้ทั้งสองเงียบกริบทันที

" เห้.....หาข้อมูลมาดีเหมือนกันนิน่า....คุณนักฟิสิกส์อัจฉริยะ "

" แน่นอนอยู่แล้ว "

" ต้องขอโทษด้วยเมื่อกี้...เพราะงั้นอย่าส่งฉันเข้าคุกเถอะน่า!!! " บันโจได้รีบเข้ามาก้มกราบทันที

" รู้จุดยืนตัวเองก็ดีนิน่า....แต่ว่าน่าที่ฉันมานี่ไม่ได้มาตามจับใครส่งเข้าคุกทั้งนั้นแหละ " คานาเดะได้พูดด้วยสีหน้าละลื่นพร้อมหันไปหาเซ็นโตะ " ที่ฉันมาที่นี่อยากจะมาพิสูจน์อะไรสักหน่อย "

" พิสูจน์เหรอ? "

" เอาเป็นว่า....ก่อนที่จะถึงเรื่องนั้นฉันสนใจเหตุผลที่นายก่อคดีฆาตกรรมนักวิจัยของรัฐบาลมากกว่า "

" เออจริงด้วยสิ ช่วยเล่าเรื่องของนายให้ฟังทีสิ " เซ็นโตะที่เหมือนพึ่งจะนึกเรื่องที่อยากจะถามจึงเข้าไปถามกับบันโจ

" นายอยากรู้อะไรละ? "

" ทุกอย่างเลย "

" เข้าใจเเล้ว " บันโจได้นั่งบนโต๊ะใกล้ๆเริ่มต้นเล่สเรื่องของเขาทันทีโดยเซ็นโตะเเละโซอิจิได้นั่งฟัง " ฉันเกิดในเเผนกสูติกรรมเเละนรีเวชวิทยาในโยโกฮาม่าเป็นเด็กที่เเข็งเเรงหนัก 3203กรัม " ภาพตอนบันโจเป็นทารกค่อยผุดขึ้นมาช้าๆ

" ใครบอกให้นายเล่าตั้งเกิดกันล่ะ! " เซ็นโตะได้พูดขัดขึ้นมาพร้อมเดินเข้ามาดึงรูปของบันโจตอนเป็นทารกทิ้งไปดื้อๆ

" นายบอกเองไม่ใช่หรอให้ฉันเล่าเรื่องของฉันมาทั้งหมดนะ "

" ตามบริบทน่าจะเข้าใจนะเจ้โง่เอ๋ย "

" อะไรนะว่าใครโง่นะฮะ!!! "

" เห้ๆๆๆ อย่าเที่ยวหัวร้อนใส่ชาวบ้านสิ " คานาเดะได้พูดขัดก่อนที่จะบานปลายไปกว่านี้ " ให้เล่าเรื่องตอนที่นายหลังจากที่โดนจับตัวต่างหากละ " คนาเดะได้พูดให้บันโจเข้าใจก่อนที่โซอิจิถอนหายใจก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกับบันไดเชื่อมไปเคาน์เตอร์

" อ่อ มีคนบอกว่ามีนักวิทยาศาสตร์คนนึ่ง จะให้งานฉันทำนะ เเต่พอฉันไปถึงเขาก็ตายไปแล้วล่ะ เเล้วจู่ๆตำรวจก็เข้ามาจับฉันเลย "

" ขอคัดค้านครับ! " โซคิจิได้ยื่นหน้าออกมาตะโกนขึ้นมาก่อนที่เซ็นโตะรีบเข้าไปหาก่อนจะชี้ไปทีโซอิจิ

" ครับ มาสเตอร์ ? " 

" มันเเม่งๆน่าที่จู่ๆ ตำรวจจะมาทีเกิดเห็นทันทีเเบบนี้นะ "

" จะว่าไปมันก็ดูเวลาเหมาะเจาะเกินไปนะ " คานาเดะที่เห็นด้วยกับโซอิจิ

" ความจริงน่า นี้คิดว่าฉันโกหก......โอ้ว! " บันโจได้ตะหวาดขึ้นมาด้วยความโมโหก่อนทีจะมีเสียงระเบิดดังออกมาจากด้านหลังจนบันโจล้มลงกับพื้น

" อะไรนะ!? ไอ้ระเบิดเมื่อกี้นะ " คานาเดะที่ตกใจจนกาแฟเกือบหกก็หันตามไปที่ต้นตอของเสียง

" โอ้ะ! มาเเล้วๆๆๆ " เซ็นโตะได้รีบวิ่งไปไปคว้าบอทเทิลออกมาเป็นขวดสีน้ำตาลลายกอริล่า

" โอ้ะ!! แสมชตัวนั้นเป็นกอริล่างั้นเหรอเนี่ย "เซ็นโตะที่ตื่นตาตื่นใจที่ได้รับบอทเทิลอันใหม่ก่อนที่ประตูจะเปิดออกมาพร้อมมิโซระได้เดินออกมา

" ง่วงนอนชะมัด.... "

" นี้เธอเป็นใครเนี่ย!? " บันโจชี้หน้ามิโซระขณะทีเธอได้เดินเข้ามาหาก่อนจะตั้งการ์ดขึ้นบันโจทีตกใจรีบตั้งการ์ดขึ้นมาทันที

" ทางนี้ต่างหากละทีต้องถามนะ " มิโซระได้ถามส่วนกลับด้วยสีหน้าที่ดูเพลียสุดๆ

" เด็กคนก่อนหน้านิน่า ว่าแต่ไปทำอะไรในนั้นนะ " คานาเดะได้ลุกเดินเข้าไปถามกับมิโซระ

" เอ้....จะว่าไปแล้วหน้าตาคุณดูคุ้นๆแหะ....เอ้ะหรือว่าจะ!! " มิโซระที่ตอนแรกมองหน้าของคานาเดะดีก่อนจะนึกบางอย่างออกจึงรีบหยิบมือถือของเธอขึ้นและกำลังเปิดบางอย่างทำเอาบันโจและเซ็นโตะหันไปมองด้วยความสงสัยก่อนที่มิโซระจะเปิดรูปนึ่และเทียบกับหน้าของคานาเดะไปมา "ใช่จริงๆด้วย!!! คุณก็คืออาม่อน คานาเดะนักร้องดูโอ้ชื่อดังของวงZwei Wingนิน่าา "

" นักร้องดูโอ้ชื่อดังเหรอ? "

" Zwei Wing " 

บันโจและเซ็นโตะที่พูดออกมาพร้อมกันก่อนจะมองหน้ากันและกันพร้อมส่ายหัวไปมาว่าบ่งบอกว่าทั้งสองนั้นไม่รู้จักอย่างแน่นอน

" อะ....อ่าคือๆๆว่าขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยค่ะ!!! " มิโซระที่พุ้งพรวดไปที่โต๊ะเพื่อคว้านหากระดาษและปากกาก่อนจะกลับมายื่นให้กับคานาเดะ 

" ฮ่าห์ๆๆ...ไม่คิดว่าจะมียังมีแฟนคลับของฉันเหลืออยู่อีกนะเนี่ย นึกว่าส่วนใหญ่จะไปเป็นแฟนคลับของซึบาสะหมดแล้วสะอีก " คานาเดะไดพูดออกมาก่อนจะรับกระดาษจากมือของมิโซระมาเซ็นลายเซ็นให้ " ไว้เดียวคราวหน้าฉันจะขอลายเซ็นจากซึบาสะมาฝากด้วยแล้วกันนะ "

" จริงเหรอค่ะ อ่อแล้วก็ขอถ่ายรูปด้วยได้มั้ยค่ะ "

" โอ้ววว ตามสบายเลย "

" นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย " บันโจที่มองดูมิโซระกำลังเซลฟี่กับคานาเดะซึ่งเจ้าตัวก็ยกสองนิ้วขึ้นมาด้วย

" สรุปก็คือ ถ้าหากว่าการฆ่าคนและหลบหนีเป็นการจัดฉากจริง....งั้นก็ต้องมีจุดเชื่อมโยงของทั้งสองคดีแน่...แต่ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดีละ " เซ็นโตะได้แต่ครุ่นคิดไปมา

" ถ้าเรื่องนั้นฉันอาจจะพอช่วยได้ละน่า " ซาวะทีได้เอ่ยออกมาขณะทีลงมาจากบันไดเรียกความสนใจทุกให้หันไปหา

" ใครน่ะ? " เซ็นโตะพูดก่อนทีจะหันมองหน้ากันกับโซคิจิ

" ทำไมถึงเปิดประตูทิ้งไว้ล่ะพ่อ! " มิโซระเดินเข้ามาก่อนจะทุบไปทีเเขนของพ่อของเธอจนทำให้โซคิจิรีบหันมาหา

" ฉันปิดประตูเเล้วนะ! พอเซ็นโตะพาหมอนี้มาเเล้ว เเละฉันก็พูดว่า ( อย่าพาคนเเปลกหน้าเข้ามาตามใจชอบ ) เเล้วเปิดประตูเพื่อเข้ามาแล้วก็....  " โซอิจิเล่าเหตุการณ์ตามลำดับทั้งหมดก่อนจะเงียบชะงักเหมือนนึ่งออก " อ่า.... เเล้วลืมปิดประตู "

" เห้ย! " เซ็นโตะเอามือจิ้มทีอกโซคิจิก่อนทีเขาจะยกมือขอโทษทันที 

" ขอโทษคราบ! "

" ว่าเเต่ที่นี้หรอที่ฐานลับของมาสไรเดอร์นะ " ซาวะที่เดินเข้ามาชื่นชมพร้อมมองฐานลับของพวกเซ็นโตะไปทัว

" หื้มม....นึกว่าจะมีแค่ฉันเป็นแขกนะเนี่ย " คานาเดะได้พูดลอยขึ้นมาก่อนที่เซ็นโตะกับโซอิจจะกรูเข้าไปหาซาวะทันที

" ดะ....เดียวสิทำไมถึงรู้ว่าเป็นที่นี้ละ "

" อ่อ....คือพอดีฉันเจอกับนายมาก่อนเเล้วไงล่ะ "

" เอ้.....เจอกับฉันหรอ? "

" ก็ตอนนั้นที่นายจัดการนอยท์ที่โรงงานไฟฟ้าและเเถมทำไอนี้ตกไว้ด้วย " ซาวะได้เล่าให้ฟังก่อนจะหยิบไม้ขีดไฟของร้านขึ้นมา

" เห้ยยย! " โซอิจิเอามือจิ้มทีอกเซ็นโตะก่อนทีเขาจะยกมือขอโทษทันที 

" ขอโทษคราบ! "

" เเต่ว่าไม่เป็นไรหรอกฉันมาทีนี้คนเดียวไม่มีใครตามมาหรอก " ซาวะได้หันมองดูรอบๆอีกครั้งพร้อมสีหน้าทีดีใจ " จะดีมากเลยล่ะถ้าฉันได้ทำข่าวของมาสไรเดอร์นะ "  

" แบบนั้นคงไม่ได้หรอกน่า " เซ็นโตะได้พูดขึ้นเเทรกขัดอารมณ์ซาวะก่อนจะเดินไปซาวะที่ได้ยินเเบบนั้นก่อนจะรีบวิ่งไปดักหน้าเอาไว้

" ขอร้องละน่า! ฉันแทบจะไม่มีกินอยู่แล้วเพราะงั้นแหละ ช่วยให้ฉันทำข่าวด้วยเถอะ "

" นั้นมันก็เรื่องของคุณไม่เกี่ยวกับพวกเรานิ " เซ็นโตะที่ตอบปฎิเสธก่อนจะเดินหนีซาวะทันทีสีหน้าของเธอทีเมื่อกี้เป็นสีหน้าของคนที่อ้อนวอนก่อนจะเปลี่ยนสีหน้ายิ้มเหมือนมีเล่ห์ใน

" ก็ได้....ถ้างั้นฉันจะแฉที่นี่ให้โลกได้รับรู้ทั้งหมดเลนค่อยดู "

" พูดออกมาได้หน้าตาเฉยเลยเหรอเนี่ย " คานาเดะกับมิโซระได้พูดขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกันที่หลังจากเห็นกิริยาของซาวะเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

" อ่าาา...เข้าใจแล้วตกลง " โซอิจิได้ยินเเบบนั้นก็กัดฟันยอมตกลงไปทำให้ซาวะทีได้ยินเเบบนั้นรีบหันไปด้วยรอยยิ้ม

" เข้าใจเเล้วสะที่ไหนกันละ "

" ก็ช่วยไม่ได้หนิน่า  เเต่ว่าน่าห้ามเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับพวกเราเด็ดขาดเข้าใจมั้ย "

" แบบนั้นถือว่า Win-Winเเล้วละ เนอะ! " ซาวะได้หันมาพูดกับเซ็นโตะ

" อ่า...เลวร้ายที่สุดๆ " 

วันรุ่งขึ้น ณ ท่าเรือเเห่งนึ่งในโทวโตะ เวลา 12:00 น.

บิลด์ได้ขับมอเตอร์ไซด์มาจอดขณะทีเขาเเปลกใจหันมองซ้ายมองขวาไม่พบอะไรก่อนจะกดติดต่อทีบนหน้าจอรถของเขา

" หือ? นี้ไม่เห็นมีอะไรเลยนิน่า "

" จะเป็นไปได้ไงละก็มีรายงานว่าจุดนั้นมีการปรากฎตัวของนอยท์นะ "

" ถึงจะพูดเเบบนั้นก็เถอะ " ระหว่างทีเขายังสับสนอยู่นั้นจู่ๆการ์เดี้ยนของโทโตะได้เข้ามาล้อมตัวบิลด์เอาไว้ทุกมุม " นี้มันอะไรกันเนี่ย? " บิลด์หันมองซ้ายขวารอบๆตัว

" พบตัวผู้ก่อเหตุแล้ว "

" ซวยเเล้ว! "  บิลด์ได้บิดเร่งเครื่องมอเตอร์ไซค์ดิบวนหมุนกลับพื้นเป็นวงกลมก่อนจะหันไปด้านซ้ายก่อนจะพุ้งตัวออกไปพร้อมยกล้อขึ้นจนการ์เดี้ยนตรงนั้นต่างวิ่งกระโดดหลบก่อนจะหันมายิง

บิลด์ได้ซิกเเซคหลบกระสุนไปมาก่อนจะหนีพ่นเเต่เขาดีใจได้ไม่นานก็ได้มีการ์เดี้ยนจำนวนนึ่งเข้ามาดักทางเอาไว้

" โว้วๆๆ อะไรเนี่ยท่านผู้ชม! "

ตัดกลับมาที Coffee Nascita เวลาเดียวกัน

" เห้! โซ่นี้มันอะไรกันน่ะ? เอาออกไปนะ! " บันโจดิ้นไปมาขณะทีเขาถูกโซ่มัดกับเสาเหล็กขณะทีมิโซระนั่งเล่นโทรศัพท์ฆ่าเวลาอยู่ที่อีกด้านของห้อง

" ไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันยังไม่เชื่อใจนายแถมฉันเองก็ยังไม่อยากเจ็บตัวด้วย " 

" ใครจะไปทำเเบบนั้นกันเหล่า เเล้วอีกอย่างพวกเธอเป็นใครกันเเน่ "

" วีรบุรุษเเห่งความยุติธรรมที่ปกป้องผู้คนในโทโตะ " มิโซระตอบไปขณะที่สายตาของเธอกำลังจับจ้องสมาธิมาทีโทรศัพท์ของเธอ

ตัดมาทางฝั่งบิลด์ได้ขับหลบหนีไปตามทางเรื่อยๆเเต่การ์เดี้ยนที่เเห่กันมาไม่หยุดดักล้อมทางออกไว้ทั้งหมด

" อ่า! มาไม่รู้จักเหนื่อยจริงๆ " บิลด์ได้หยิบดริลครัชเชอร์ออกมาก่อนจะขับวนกลับไปทีการ์เดี้ยนก่อนจะฟันใส่ร่างของพวกมันจนบางตัวได้ตกลงทะเลไปขณะทีการ์เดี้ยนยังคงกระหน้ำยิงใส่ไม่หยุดก่อนทีBuildจะขับพุ้งออกไปผ่านกองถังสังกาสีเเละเเละรั่วเปล่าที่กองกันสูงมิดตัวคนได้

การ์เดี้ยนได้วิ่วตามไปก่อนจะเล่งปืนไปมาก่อนจะเดินอ้อมมาพบเซ็นโตะที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์

" อรุณสวัสดิ์คราบ " เซ็นโตะได้หันไปทักทายก่อนทีการ์เดี้ยนจะเดินผ่านไปเซ็นโตะที่เห็นว่าไม่มีใครอยู่เเล้วก่อนจะถอนหายใจ " เห้อ....ให้ตายสิน่า " 

ตัดกลับมาที Coffee Nascita

" ลองอ่านนี้ดูละกัน " มิโซระเดินมาพร้อมยื่นกระดานให้บันโจดูข้อความข้างในทีเต็มไปด้วยคำอธิบายมากมาย

" วิธีที่จะทำให้Smashกลับเป็นมนุษย์ได้นั้น จะต้องโค่นพวกเขาเท่านั้นเเละใช่Bottleเพื่อดูดสสารจากร่างกายออกมาเพื่อมาเป็นข้อมมูล " บันโจได้ใช่เท้าจับกระดานดึงลงมาจนหลุดจากมือมิโซระ " เพื่อมาเป็นพลังให้กับมาสไรเดอร์ "

" ฉันเป็นคนเดียวทีสามารถทำได้เท่านั้น ฉันน่ะมีพลังทีจะสามารถทำเเบบนั้นได้อยู่ " มิโซระที่ได้ลุกขึ้นก่อนจะเอามือมาลูบทีกำไรสีทองของเธอบันโจที่มองตามก่อนจะสังเกตุเห็นโทรศัพท์ของมิโซระวางอยู่กลับพื้นก่อนจะนึกอะไรออก

" เห้! จริงงั้นหรอ? "

"  หา? "

" ไม่มีทางทีเด็กเมื่อวานซืนอย่างเธอไม่มีทางทำได้หรอก " บันโจได้พูดท้าทายมิโซระโดยที่ใช่เท้าของเขาชี้ไปทีหน้า " ถ้างั้นก็ลองทำให้ฉันดูหน่อยสิหรือว่าโกหกกันล่ะ "

" ฉันไม่ได้โกหก เดี่ยวชั้นจะเเสดงให้ดูเอง แล้วฉันจะเก็บค่าแรงของนายด้วย " มิโซระกล่าวขณะที่หยิบBottleเปล่าๆไปวางไว้ในช่องเเล้วปิดเอาไว้ก่อนทีเธอจะเดินเข้าไปในห้องเเเล้วประตูปิดลงบันโจที่เห็นเเบบนั้นก่อนจะใช่เท้าของเขากดโทรไปหาเบอร์ๆนึ่งก่อนจะเลื่อนมาใกล้ๆเเล้วนอนลงเอาหูไปทาบไว้ไม่กี่นาทีต่อมาสายก็ถูกรับ 

" ฮัลโล คาสุมิหรอ นี้ฉันเอง "

" ริวกะ ริวกะหรอ ช่วยด้วย! ม่าย…! "  เสียงปลายสายได้ดังออกมาทำให้บันโจเริ่มวิตกกังวลก่อนทีเขาจะพยายามเรียกอีกครั้ง " คาสุมิ คาสุมิ! "

" บันโจ ริวกะ งั้นหรอ "

" แกเป็นใครน่ะ!? "

" ถ้าอยากเจอเธออีกครั้งละก็..... " บันโจที่ได้ยินเเบบนั้นกัดฟันเเน่นด้วยความโมโห

ตัดมาทางเซ็นโตะ

ขณะทีเขากำลังขับมอเตอร์ไซค์เพื่อไปที่ทำงานสถาบันวิจัยก่อนจะหยุดจอดรอไฟจราจรเซ็นโตะได้หันไปมองร้านขายทีวีข้างๆทีกำลังออกข่าวอยู่

" ข่าวด่วนในวันนี้รัฐบาลโทวโตะเมื่อวานได้ถูกบุกโจมตีโดยฝีมือของมาสไรเดอร์ขณะทีวันนี้ทางรัฐบาลได้เข้าไปตรวจสอบพบเจอขณะทีเขาเองก็ได้ติดอาวุธด้วย " นักข่าวได้รายงานไปเรื่อยเเต่เซ็นโตะที่ได้ยินเเบบนั้นก็ถึงกับคอตก

" เห้อ.....เลวร้ายที่สุดเลย " เขาที่ทำได้เเต่บ่นพึมพำคนเดียวก่อนทีจะมีสัญญาณติดต่อเข้ามาที่หน้าที่จอแมชชีนบิลด์

" มีอะไรหรอ "

" บันโจหนีไปเเล้ว เเถมเอาโทรศัพท์ไปด้วยตามเขาด้วยGPSละกันน่า " มิโซระได้พูดพร้อมท่าทีเบื่อหน่าย

ตัดมาที่บันโจได้ขับมอเตอร์ไซค์ไปตามถนนเพื่อไปยังจุดหมายทีปลายสายได้บอกมาระหว่างนั้นเองเขาได้นึกย้อนกลับไปเมื่อ1ปีก่อนทีจะเข้าคุก

----FLASH BACK----

บันโจเเละผู้หญิงที่ชื่อคาสึมิได้มานั่งอยู่ใต้ต้นซากุระด้วยกัน 

" คือว่านะ ตอนทีเธอกำลังเเข่อยู่นะเธอจงใจเเพ้เพื่อหาเงินผ่าตัด เธอก็เลยจงใจเเพ้สินะ"

" พูดเรื่องอะไรเเบบนั้นละ " บันโจได้ยื่นมือไปจับขณะทีสังเกตุดูมือของเธอได้สวมเเหวนวงไว้อยู่ 

" จริงสิเธอกำลังหางานอยู่ใช่มั้ยละ คัตซึรากิซังที่เป็นนักวิทยาศาสตร์เห็นว่ากำลังหาผู้ช่วยอยู่นะ "

---- FLASH BACK END ----

ระหว่างที่บันโจนึกเรื่องในอดีตจู่ๆก็ได้มีมีการ์เดี้ยนมาล้อมมาดักหน้าเอาไว้อยู่ทำให้เข้าได้สติก่อนจะเบรครถเอาไว้ก่อนจะใหัเลี้ยวหยุดรถ

" พบตัวบันโจ ริวกะ เริ่มทำการจับกุม " การ์เดี้ยนตัวนึ่งได้พูดก่อนจะหันปืนในมือพร้อมจะเหนียวไกก่อนที่บันโจจะบิดคันเร่งมอิเตอร์ไซค์เร่งเครื่องก่อนจะขับหนีไปทางอื่นลัดเลาะไปตามทางเล็กๆจนเข้าไปในโรงงานร้างใกล้ๆก่อนที่บันโจจะขับเข้าไปด้านในเพื่อหลบหนีเเต่ก็ถูกการ์เดี้ยนทั้งหมดเข้ามากรูดักทางเอาไว้ทั้งหมด

" หน่อยอย่ามาขว้างกันนะเฟ้ย " บันโจได้ลงมาจากมอเตอร์ไซค์พร้อมถอดหมวกกันน็อคออกเเล้วเข้าโจมตีการ์เดี้ยนทันทีด้วยหมัดเปล่าๆขณะเดียวกันการ์เดี้ยน2ตัวได้พุ้งมาจากด้านข้างก่อนจะเหนียวไกปืนบิลด์ได้ขับมอเตอร์ไซค์พุ้งเข้ามาจากไหนไม่รู้ชนกับการ์เดี้ยนตัวนั้นให้ไปกระเด็นกับตัวอื่นก่อนจะลงจากมอเตอร์ไซค์พร้อมหยิบดริลครัชเชอร์ออกมาไล่ฟันการ์เดี้ยนรอบข้าง

" เจ้าบ้าทำไมถึงหนีออกมาแบบนี้ฟะ " บิลด์ได้หันไปถามก่อนจะเปลี่ยนดริลครัชเชอร์เป็นปืนเเ้ลวหยิบฮาเนะสึมิบอทเทิลออกมาใส่ลงไปพร้อมเล่งไปที่การ์เดี้ยน

[ READY GO! ]

[ VOTEX BREAK! ]

กระสุนหนามถูกยิงออกมาซัดเข้าใส่ร่างของการ์เดี้ยนรอบข้างขณะที่บันโจได้วิ่งพุ้งเข้าไปก่อนจะจับการ์เดี้ยนทุ่มลงกลับพื้นก่อนที่บิลด์จะจัดการตัวสุดท้ายสำเร็จก่อนจะหันไปหา

" ฉันไม่มีทางเลือกนิน่า ผู้หญิงกำลังรอชั้นอยู่ "

" ห่าา!! ผู้หญิงหรอ? ผู้หญิงที่ว่ามานะเป็นใครกัน? "

" โอกุระ คาสึมิ คือคนที่เเนะนำให้ไปหานักวิทยาศาตร์เเละให้ไปห้องทีหมอนั้นตายก็คือเธอ "

" เเล้วทำไมถึงไม่รีบบอกกันละ!! " ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่จู่ๆการ์เดี้ยนจำนวนมากได้บุกเข้ามาทุกรอบด้านบิลด์ได้หันมองไปรอบๆก่อนจะตัดสินใจได้อะไรบางอย่าง " เลวที่สุดเลย....นายรีบไปซะทางนี้ชั้นจะจัดการเอง "

" นี้นาย... "

" เธอเป็นคนเดียวที่สามารถสืบหาไปถึงคนที่วางยานายได้เพราะงั้นไปช่วยให้ได้ " บิลด์ได้กล่าวออกมาพร้อมส่งดริลครัชเชอร์กับบันโจ " เอาเจ้านี้ไปด้วย "

" เดียวสิเเบบนี้นายก็สู้มือเปล่านะสิ!! " 

" คิดว่าชั้นเป็นใครกัน เอาเถอะรีบไปซะ " บิลด์ได้วิ่งพุ้งออกไปสกัดการ์เดี้ยนพร้อมล่อออกไปข้างนอกในเวลานั้นบันโจได้รีบไปขึ้นมอเตอร์ไซค์ตัวเองพร้อมสวมหมวกกันน็อคเเล้วบิดพุ้งออกไปทันที

บิลด์ได้จัดการการ์เดี้ยนไปจำนวนนึ่งก่อนจะหันไปมองการ์เดี้ยนประมาณจำนวนมากยืนเรียงกันบิลด์เห็นเเบบนั้นได้ตั้งการ์ดขึ้นเเต่จู่ๆการ์เดี้ยนได้กระโดดต่อตัวกันก่อนที่จะร่วมร่างกันเป็นร่างขนาดใหญ่สูงกว่าตึก3ชั้นบิลด์ที่ค่อยๆเงยหน้าตามขึ้นไปช้าจนมือที่ตั้งการ์ดอยู่หมดเเรงไปทันที

" อ่า...เลวร้ายที่สุดรอบ2ๆ " การ์เดี้ยนขนาดใหญ่ได้มองลงไปที่บิลด์ก่อนที่ตรงส่วนข้างใต้เป็นปืนกลรอบทิศทางที่หมุนรอบทิศยิงกระหน้ำจนบิลด์ต้องรีบวิ่งหนีหลบกระสุนเข้าไปในอาคารเเห่งนึ่งก่อนจะหันออกไป

" เอาล่ะ.....มาเริ่มการทดลองดีกว่า " บิลด์ได้หยิบกอริล่าบอทเทิลพร้อมอีกขวดนึ่งเป็นสีเงินฟ้าที่เป็นลายเพชร

[ GOLIRA! DIAMOND! ]

[ BEST MACTH! ]

"  Best Macth มาเเล้ว! " บิลด์ที่ดีใจหลังจากได้ยินคำว่าBest Macthก็ดีใจก่อนจะหมุนัคโยกที่ไดรฟ์เวอร์ไปมาเร็วๆพร้อมมีร่างเกราะสีน้ำตาลและสีฟ้าใสออกมาจากไดรฟ์เวอร์

[ ARE YOU READY? ]

" บิลด์อัพ " สิ้นเสียงของบิลด์เกราะทั้งสองได้เข้ามาประกบร่างเดินพร้อมเปลี่ยนเป็นร่างใหม่เเขนขวาสีน้ำตาลขนาดใหญ่

[ KAGAYAKI NO DESTROYER! GORILLAMOND YEAHHH! ]

" ค้นพบสมการแห่งชัยชนะเเล้ว! " บิลด์พูดเสร็จก่อนจะวิ่งพุ้งออกจากอาคารพบกับการ์เดี้ยนตัวใหญ่ได้หันมมาสนใจก่อนจะกระหน้ำยิงปืนใส่เเต่บิลด์ได้สร้างโล่เพชรขึ้นมาป้องกันกระสุนกระเด็นออกข้างทั้งหมดขณะที่บิลด์ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ๆการ์เดี้ยนจนเข้ามาอยู่ใต้ตัวมันก่อนจะกระโดดต่อยอัดทะลุร่างการ์เดี้ยนจนทะลุพุ้งขึ้นฟ้าโดดลงมากับพื้นพร้อมการ์เดี้ยนตัวใหญ่ด้านหลังเกิดระเบิดด้านหลัง

ทางฝั่งบันโจหลังจากที่หนีออกมาด้วยความช่วยเหลือของบิลด์จึงได้มาถึงที่หมายทีนัดเอาไว้เป็นตึกอาคารตรงหน้า

" รอก่อนนะคาสุมิ " บันโจได้ถอดหมวกกันน็อคออกเเล้วลงจากมอเตอร์ไซค์เพื่อจะเข้าไปในอาคารเเต่จู่ๆอาคารตรงหน้าก็เกิดระเบิดขึ้นบันโจทีเห็นจึงรีบเหลบเศษปูนทันทีก่อนจะรีบหันไป " คาสุมิ! "

อาคารตรงหน้าทีเต็มไปด้วยเปลวไฟจากการระเบิดเข้าได้มองลงตรงหน้าเข้าคือแสมชสีส้มพร้อมที่เเขนเป็นยิงไฟกำลังเดินเข้ามาหา

" มาช้าจังน่า บันโจ ริวกะ " เสียงที่ปริศนาได้ดังทั่วบริเวณทีบันโจอยู่ " ตามสัญญา ผู้หญิงที่นายต้องการอยู่ตรงหน้าเเล้วไงล่ะ "

" หรือว่าเจ้านั้นคือ คาสุมิ? "

แสมชได้พุ้งเข้ามาโจมตีใส่บันโจเเต่สามารถหลบได้ก่อนจะถูกเเขนสบัดเขาที่หน้าจนกลิ้งกระเด็นกับพื้น 

" คาสุมิจริงๆงั้นหรอ!? " บันโจที่ได้ตะโกนออกไปโดยไม่เชื่อสายตาตัวเองก่อนที่แสมชจะยิงลูกไฟเข้าใส่บันโจเเต่บิลด์ได้พุ้งเข้ามาจากของข้างหลังบันโจก่อนจะเอามอเตอร์ไซค์มาบังลูกไฟเอาไว้ได้ทัน

" มั่วทำอะไรอยู่ "

" หยุดน่ะ เจ้านั้นคือคาสุมิน่ะ? "

"  ว่าไงนะ อ่ะ!!.... " บิลด์ได้เอียงตัวหลบการโจมตีก่อนจะหันไปหาบันโจขณะเดียวกันได้ควันได้มาปรากฎตัวตรงหน้าของบิลด์ก่อนจะจางหายไปเป็นชายสวมชุดค้างคาวยืนอยู่ตรงหน้า

" ชายสวมชุดค้างคาวหรอ.... "

" ไนท์โร๊คไงละ "

" จะชื่ออะไรก็ช่างเถอะ! " บิลด์ได้หยิบฮาริเนะสึมิบอทเทิลขึ้นมาก่อนจะเขย่าเเล้วเสียบลงเเทนเเรบบิทบอทเทิลก่อนจะหมุนคันโยกไปมา

[ HARINETSUMI TANK ]

[ ARE YOU READY? ]

" บิลด์อัพ "

บิลด์ได้วิ่งพุ้งเข้าไปก่อนจะใช่ลูกตุ้มหนามที่มือฟาดเข้าใส่ไนท์โร๊ครับการโจมตีเเล้วส่วนกลับได้หมดก่อนจะเตะเข้าทีท้องของบิลด์

จนถอยเซไปข้างหลังเเละได้วิ่งเข้าใส่อีกครั้งก่อนทีเเขนทั้งสองจะเกี่ยวกัน

" แกทำอะไรกับร่างกายฉัน ทำการทดลองกับฉันใช่ไหม? "

" โทษทีละกัน.... พอดีฉันจำหน้าหนูทดลองตัวเองไม่ค่อยจะได้ละน่า "

" อย่ามาพูดบ้านะเฟ้ย! " 

ไนท์โร๊คพูดกวนประสาทใส่ก่อนจะสบัดเเขนบิลด์ขึ้นฟ้าก่อนจะถีบร่างออกพร้อมในมือได้มีอาวุธลักษณะคล้ายมีดชื่อสตรีมเบ

ลดขึ้นมา

" อย่าคิดว่าจะชนะฉันได้ ด้วยขวดมั่วๆเเบบนั้นนะ.... " ไนท์โร๊ควิ่งเข้าไปฟันใส่ร่างบิลด์ไม่หยั่งจนบิลด์ต้องกระโดหลบออกมาเพื่อทิ้งระยะก่อนจะหันไปเห็นเเสมชยิงลูกไฟเข้าใส่บันโจจึงวิ่งเข้าไปดึงร่างออกมาจนทั้งสองคนกลิ้งไปทิศเดียวกัน

" หน่อย! " บิลด์ลุกขึ้นมากำลังจะวิ่งไปจัดการเเต่ต้องหยุดชะงักจากเสียงบันโจ

" อย่านะ เจ้านั้นนะคาสุมิน่ะ!! "

" ถ้าดึงส่วนประกอบของเเสมชออกมาได้ เธอก็กลับร่างมาเป็นเหมือนเดิม "

" ถ้าแกทำเเบบนั้นละก็ผู้หญิงคนนั้นก็จะหายไป " เสียงหญิงสาวได้พูดขึ้นทำให้บิลด์หันไปมองก็พบกับแบล็คอาร์ทที่ยืนอยู่ก่อนที่ไนท์โร๊คจะเดินมรยืนข้างๆเธอ

" ที่พูดเมื่อกี่หมายความว่าไง  "

" ฮาร์ดซาร์ด เลเวล1 มนุษย์ที่อ่อนเเอจะตายเมื่อถูกก็าซฉีดเข้าไปถ้าหากสกัดสสารออกมาละก็ร่างกายเเละวิญญาณของเธอก็จะหายไปไงล่ะ "

" อะไรกัน... " บันโจที่ได้ยินเเบบนั้นถึงเข่าทรุดลงกับพื้น

แสมชได้กระหน้ำยิงลูกไฟเข้าโจมตีบิลด์ต่อเนื่องเเต่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยอมรับการโจมตีด้วยลูกตุ้มหนามทีมือขวาก่อนจะวิ่งเข้าไปตอบโต้เเต่บันโจได้วิ่งเข้ามาขว้างไว้ก่อน 

" อย่านะ! " บิลด์ได้ชะงักหยุดก่อนจะมองไปทีบันโจสลับกับเเสมชขณะทีกำลังจะโจมตีเเต่มือของมันกลับกดมือเล่งยิงทีหน้าตัวเองจนล้มลงไปกับพื้นไม่นานก็ยืนขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะยิงอีกรอบเเต่ก็ถูดมือปัดลงกลับพื้นเเล้วเปลวไฟลงพื้นโดนตัวเองเต็มๆ

" เกิดอะไรขึ้นนะ? "

" ถ้ากลายเป็นแสมชไปเเล้วสติก็จะหายไปหมด เเต่ว่าเธอไม่ต้องการทำให้นายเจ็บก็เลยโจมตีตัวเองเเทนทีจะโจมตีนาย" บิลด์ได้พูดขึ้นพร้อมดูท่าทีของเเสมชตรงหน้า

" ทำไมล่ะ " บันโจที่ยืนมองเเสมชตรงหน้าทีกำลังนอนอยู่บนพื้นอย่างทรมาณเวลาเดียวบันโจได้นึกย้อนไปในอดีตทีเขากับคาสึมิได้ดูต้นซากุระกันก่อนจะมีคำพูดนึ่งลอยเข้ามาในหัว ( ไว้เรามาดูซากุระกันอีกน่า )

" นิ ไม่มีทางทีช่วยเธอได้เลย.....งั้นหรอ? " บันโจได้หันมองบิลด์ทียืนเงียบไม่ตอบอะไร "ถ้างั้นละก็... อย่างน้อยก็ช่วยทำให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมทีเถอะ ขอร้องละ... " บันโจได้ก้มหัวขอร้องพร้อมทั้งน้ำตา

บิลด์ได้หันไปมองก่อนจะควักเอาบอทเทิล2อันออกมาซึ่งที่มือขวาเป็นเเรบบิทบอทเทิลกับขวดสีเขียวอมฟ้าเป็นลายเครื่องดูดฝุ่นเเล้วใส่ลงไปใน ไดรฟ์เวอร์ก่อนจะหมุนคันโยกไปมา

[ RABBIT! SOUJIKI! ]

[ ARE YOU READY? ]

" บิลด์อัพ! " บิลด์เปลี่ยนเป็นร่างเเรบบิท พร้อมด้านซ้ายมือกลายเป็นเครื่องดูดฝุ่นพร้อมมีสายเชื่อมไปที่กระบอกใสสีเขียวอมฟ้าที่หัวไหล่ซ้าย

บิลด์ได้ยื่นมือที่เป็นเครื่องดูดฝุ่นออกไปพร้อมดูดเปลวไฟทั่วบริเวณทั้งหมดเข้ามาขณะทีทางอีกฝ่ายได้ลุกขึ้นกระหน้ำยิงลูกไฟใส่เเต่ก็ถูกบิลด์ดูดไปทั้งหมดมาร่วมกันในกระบอกใส่ทีไหล่ซ้ายก่อนจะปล่อยเปลวไฟออกจากกระบอกไปบนฟ้าก่อนทีจะหยิบกอริล่าบอทเทิลกับไดมอนบอทเทิลออกมาใส่ลงไปทีไดรฟ์เวอร์

[ GORLIRA DIAMOND! ]

[ BEST MACTH! ]

บิลด์ได้หมุนคันโยกไปมาปรากฎร่างของกอริล่าไดมอนฟอร์มออกมา

[ ARE YOU READY? ]

" บิลด์! " บิลด์เปลี่ยนเป็นร่างสำเร็จก่อนจะเงยหน้ามองขึ้นไปบนพายุเปลวไฟเหนือหัวก่อนจะยกมือซ้ายขึ้นจากพายุเปลวไฟกลายเป็นพายุเพชรพร้อมใช่มือขวาหมุนคันโยกเข็มขัดไปมา

[ KAGAYAKI NO DESTROYER! GORILLAMOND YEAHHH! ]

[ READY GO! ]

" ฮ้ากกก.....ฮ้า! "พายุเพชรได้ลอยลงมาตรงหน้าก่อนจะใช่หมัดขนาดใหญ่ที่เเขนขวาต่อยออกไปพายุเพชรได้พุ้งเข้าไปโจมตีใส่ร่างแสมช

[ VOTEX FINISH! YEAHH! ]

บิลด์ได้วิ่งเข้าไปขณะที่ร่างของแสมชลอยขึ้นไปตามพายุเพชรก่อนจะมีร่างผู้หญิงคนนึ่งได้ออกมาจากมันเเล้วนอนลงกับพื้นนั้นก็คือคาสึมิบิลด์เข้าไปยืนอยู่ตรงนั้นก่อนทีเเสมชก่อนจะตกลงมาเเต่บิลด์ได้ใช่มือขนาดใหญ่ที่เเขนขวาขึ้นมารับเอาไว้เพื่อไม่ให้ตกใส่

" อึก.....อ้ากก! "

บันโจที่เห็นคาสุมิก็ได้รีบวิ่งเข้าไปหาทันทีก่อนจะยื่นมือไปเเตะตัวของเธอ 

" คาสุมิ... " สิ่งที่เขาได้ปราถนาเป็นจริงคาสุมิได้ค่อยลืมตาขึ้นมามองไปบันโจ

" ริวกะ... "

" ทำไม.... ถึงยังมีชีวิตอยู่ละ "

" สิ่งที่ฉันทำได้..... ก็มีเเค่นี้เเหละ! " บันโจได้เงยไปมองบิลด์ก่อนจะสลับลงมามองคาสุมิอยู่

" ริวกะ... ฉันนะ.... หลอกเธอ "

" เรื่องนั้นนะช่างมันเถอะ ไม่ต้องพูดอะไรเเล้วละ "

"ฉันนะ... ได้รับคำขอ.... มาจากนาเบะชิมะ ให้บอกเธอไปที่นั้นนะ เพราะเขาบอกว่าจะทำให้นายกลับไปขึ้นสังเวียนได้อีกครั้ง " คาสึมิที่พยายามเปล่งเสียงออกมาเป็นคำและพยายามยื่นมือไปลูบใบหน้าบันโจด้วยเเรงทั้งหมดทีเหลือของเธอบิลด์ที่พยายามใช่เเรงทั้งหมดยันเอาไว้เริ่มหมดเรี่ยวเเรงไปทีละน้อย

" ถ้าเธอ....  ไม่มาเจอกับชั้นละก็... มันคงจะ..... มีชีวิตที่ดีเเละมีความสุขมากกว่านี้เเท้ๆ... ขอโทษนะ...   " คาสุมิพูดทั้งน้ำตาขณะที่ขาของเธอเริ่มค่อยกลายเป็นละอองสีเหลืองล่ามขึ้นมาทีะลน้อยบันโจทีเห็นเเบบนั้นก็กลั่นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่จนไหล่ออกมา

" พะ....พูดบ้าๆน่า!  ชีวิตของฉันจะดีกว่านี้ได้งล่ะ!? ฉันน่ะ....  มีความสุข... ที่ได้เจอเธอ  "

" ขอบคุณนะ..... "

" อึก... " บิลด์ที่เริ่มทนไม่ไหวร่างกายเริ่มย่อลงทีละน้อยขณะทีร่างของคาสึมิค่อยหายไปเรื่อยๆจนร่างของเธอสลายหายไปถึงครึ่งตัวก่อนจะหายไปทั้งตัว " อึก...อ้ากก....ฮ้าา! " บิลด์ได้ปัดร่างของแสมชทิ้งออกไป

" ทำไมล่ะ....ไหนสัญญาว่าจะไปดูซากุระด้วยกันอีกไง " บันโจได้เงยมองดูออร่าของร่างคาสึมิลอยหายไปพร้อมทั้งน้ำตา  บิลด์หันไปมองบันโจที่นั่งร้องไห้ก่อนจะดึงบอทเทิลออกจากไดรฟ์เวอร์เเล้วเดินไปหาแสมชที่นอนเเน่นิ่งเซ็นโตะหยิบบอทเทิลเปล่าๆออกมาดูดส่วนประกอบกลับเข้ามาเก็บไว้

" ไปกันเถอะ " เซ็นโตะได้เดินผ่านบันโจไปเเต่เขาที่นั่งเสียใจอยู่เเบบนั้นไม่ยอมตามมา

" พอเถอะ.... ช่างมันเถอะ "

" ช่างมันอะไร! " เซ็นโตะได้รีบเดินกลับมาก่อนจะก้มลงกระชากคอเสื้อบันโจให้หันมาหา " ช่างมันอะไรกันล่ะ! เเบบนี้ดีเเล้วงั้นหรอ!  ถ้าพวกนั้นมาจับนายก็กลายเป็นฆาตกรอีกนะ เเบบนั้นดีเเล้วหรอ? คิดว่าเธอคนนั้นจะดีใจงั้นหรอ? " เซ็นโตะที่ตะคอกใส่บันโจชุดใหญ่ก่อนจะเอามือออกเเล้วลุกเดินไป

เซ็นโตะได้เดินขึ้นไปขี่มอเตอร์ไซค์ไม่นานบันโจได้เดินมาขึ้นไปขี่มอเตอร์ไซค์ของเขาทั้งคู่สวมหมวกกันน็อคเเล้วขับพุ้งออกไปพร้อมกัน

ณ โรงเรียนเอกชนดนตรีลิเดียน

ฮิบิกิเเละมิคุที่กำลังเตรียมเก็บกระเป๋ากำลังจะกลับไปทีหอพักเเต่ก็ได้สังเกตุเห็นเพื่อนในห้องต่างมุ่งดูโทรศัพท์ ทั้งสองทีมองหน้ากันก่อนจะเดินเข้าไปหา

" นี้คูริโยะมีอะไรหรอ " ฮิบิกิได้ถามขึ้นก่อนทีเจ้าของชื่อจะหันมา

" อ้า....บิกกี้ยังไม่ได้อ่านข่าววันนี้หรอ "

" ข่าวหรอ " เพื่อนของเธอได้ยื่นโทรศัพท์ให้ดูฮิบิกิที่ตั้งใจอ่านก่อนจะจับใจความได้ทำให้เธอตกใจมากข่าวจากเว็บไซค์ของโทวโตะได้พูดถึงบิลด์

" มาสไรเดอร์เป็นผู้หลบหนีงั้นหรอ!? "

เวลาเดียวกันด้านของคานาเดะที่อยู่ในฐานทัพใต้ลิเดียนเองก็มองอ่านข่าวที่กำลังดังกระช่อนเกี่ยวกับมาสไรเดอร์

" ดูท่า....มนัจะยุ่งยากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ " 

 ณ Coffee Nascita เวลา 15:00น.

เซ็นโตะที่นั่งเก้าอี้อยู่กลางห้องคนเดียวบันโจได้เดินเข้ามาก่อนจะมองหลังเซ็นโตะขณะที่ตัดสินใจจะพูดอะไรบางอย่าง 

" ขอบคุณนะเป็นเพราะนาย ทำให้ฉันได้คุยกับคาสุมิในช่วงเวลาสุดท้าย ขอบคุณนะ... " บันโจที่ได้กล่าวขอบคุณเซ็นโตะเเต่ไม่กี่นาทีบันโจที่สงสัยว่าทำไมเซ็นโตะถึงนิ่งเงียบไม่หันมาพูดตอบโต้อะไรก่อนจะเดินอ้อมไปหาปรากฎว่าเซ็นโตะนั่งหลับคาเก้าอี้จนทำให้บันโจรู้สึกเซง " หลับอยู่หรอฟะ! "

ตึ่ง!!!

 

"โอ้ว! " บันโจที่สะดุ้งตกใจเข้าไปจับไหล่เซ็นโตะทั้งสองข้างเป็นเวลาเดียวกันที่เซ็นโตะได้ตื่นพอดีทั้งสองคนลุกขึ้นพร้อมกัน

" บอทเทิล! " เซ็นโตะที่รีบวิ่งเข้าไปก่อนจะหยิบออกมาพร้อมปิดก่อนจะสังเกตุบอทเทิลดีๆเป็นลายมังกร

" มังกร? " เซ็นโตะที่ยังสงสัยอยู่ขณะเดียวกันประตูเปิดออกมิโซระได้เดินออกมาเซ็นโตะได้หันมองหน้าเเต่เธอกับทำหน้าเหมือนไม่รู้ไม่ชี้เเล้วเดินไป

" มังกรจากชื่อริวกะสินะ... " เซ็นโตะได้หันไปหาบันโจก่อนจะโยนส่งบอทเทิลอันนี้ให้บันโจเองที่รับมาก่อนก้มมอง " บอทเทิลนั้นนะสกัดมาจากที่เก็บมาจากเธอ นายเก็บเอาไว้เถอะ... " บันโจก้มลงดูบอทเทิลในมือขณะทีเซ็นโตะเดินมาด้านข้างก่อนจะเอามือขึ้นมาแตะไหล่ขวาเบาๆ " ถ้าจะขอบคุณละก็ เอาไว้หลังจากที่เรื่องของนายจบลงสะก่อน " เซ็นโตะได้ยิ้มให้ก่อนทีบันโจจะยิ้มกลับ

" นี้ชั้นมีข่าวดีมาบอกตอนนี้รู้ตัวผู้คุมที่วางยาบันโจเเล้วละน่า " ซาวะได้เดินมาหาก่อนจะยืนรูปให้ทั้งสองก่อนทีบันโจจะดึงหยิบไปพร้อมกับเซ็นโตะ " เขาคนนั้นคือนาเบะชิม่า มาซาฮิโระ "

" นาเบะชิม่าหรอ "

" ดูเหมือนว่า......จะเจอจุดเชื่อมโยงบางอย่างเข้าแล้วละ "