ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หายตัว
:)
Shalunla ความเดิมตอนที่แล้ว
ชายเย็นป่วยเป็นโรคสมองเสื่อม!!!!!!!!!!!!!!
น้ำส้มเหม่อมองไปที่โต๊ะนักเรียนตัวเก่าอย่างเลื่อนลอย ดวงตาคู่หวานจ้องมองอย่างสงสัย คิ้วเรียวขมวดมุ่นเข้ามาหากัน
ใบหน้าสวยเคร่งเครียดขึ้นมาทันที ชาเย็นนายหายไปไหนนะ?????????????
คุณครูที่มาใหม่วันนี้ชื่อ ทาเกจิ เขาหล่อมาก โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆ ซึ่งเป็นคนที่น้ำส้มหมายตาไว้
(ไม่เว้นแม้กระทั่งครูหนุ่ม )
ทันที่เขาเดินมาสอนเขาก็เเจ้งใจใว่าทำไมเด้กคนนี้ถึงมองเขานานนัก รอยยยิ้มหวานๆผุกดพรายขึ้นบนมุมปากงามช่างเหมือนเจ้าชายที่งดงาม ทว่าคำพูดของเขากลับแฝงไปด้วยเจตนาร้ายกาจ ทว่ามีหรือที่สาวแสบซ่าอย่างน้ำส้มจะไม่รู้
เธอรีบลุกหนีไปในทันที
หึ นึกว่าจะแน ทาเกจิคิดในใจ
หลังจากนั้นน้ำส้มก้เดินกลับเข้ามา พร้อมกับผุ้ชายคนหนึ่งเขาคือ กาแฟ (อ๊าย แขกรับเชิยของเขาเอง)
กาแฟนั่งข้างน้ำส้มทั้งสองแทบจะไม่ได้ฟังอะไรเลยจากทาเกจิ
หึ ยัยเด้กนี่ติองสั่งสอนซะหน่อยแล้ว
เอาเลยไหม น้ำส้มถามกาแฟ
เลส โกว์ แน่นอนอยุ่แล้ว เสียงของกาแฟดังขึ้น
วัน ทู ทรี น้ำสัมนับในใจ
กาแฟดึงน้ำส้มไปกุมมือก่อนจะบอกรักด้วยเสียงหวานทำให้หัวใจสั่นสะท้าน น้ำส้มเอียงอายนิดๆก่อนจะบอกด้วยเสียงหวานๆว่า
"กาแฟเธอมีอะไรจะสารภาพหรือเปล่า"
"อ้อ ฉัีนรักเธอ เราหมั้นกันนะ" แล้วกาเเฟก็สอดแหวนหมั้นเข้าไปที่นิ้วนางของเธอ
"ได้สิ ฉันรักเธอคนเดียว"
จากนั้นน้ำส้มก็หันไปส่งซิกกับยยัมินทืหัวหน้าห้องให้เธอประกาสเรื่องบางเรื่อง
" ตายแล้ว น้สำม้เธอจะหมั้นกับไอ้แฟร์เลยหรอ น้ำส้มกับกาแฟจะหมั้นกัน ฮิ้ว"แล้วเพื่อนทั้งห้องก็ช่วยกันเฮ
ชาเย็น พารต์
ผมนอนป่วยอยุ่ที่โรงพยาบาล ตอนนี้ไม่รุ้เรื่องอะไรเลยเห็นแต่ยัยกิฟท์แฟนผม และ น้อนมเย็น เดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายอยุ่หน้าห้องตอนผมพบคุณผุ้ชายใส่เสื้อขาว
หรือเขาเป้นผี
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ผี
" ชาเย็นๆเป็นอะไรไป" น้องกิฟทืสุดสวยสุดสวิงริงดก้เดินเข้ามาหาผม
"ผีนั่นผี" เสียงของผมสั่นพร่า
"นายรุ้จักผีด้วยหรอนั่นไม่ใช่หรอก นั่นคุรหมอนะ" เสียงของกิฟท์หัวเราะเบาๆ
"อ้าวๆ หมอๆครับเมื่อไหร่ผมตะได้กลับบบ้านครับ" ชายหนุ่มถามอย่างดหวกเหวก
หลังจ่ากคุณหมอตรวจเสร็จ หมอก็อนุญาาติให้พาไปวไ้ที่บ้านได้ (ไม่ใช่หมานะยะ)
อิอิ กิฟทืยิ้มอย่างอารมณ์ดี
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------บทความนี้สงวนลิขสิทธิ์ห้ามคัดลอกคะ
สวัสดีค่า ภัทรเองคะ เป้นกำลังใจให้นายชาเย้นกับยัยน้ำส้มกันต่อนะคะ
แหม่ น้องกิฟทืนี่ตัวร้ายเลยคะ
ชาเย้นจะรอกเงื้อมมือน้อยๆจของเธอได้ไหมติดตามกันนะคะ
ชายเย็นป่วยเป็นโรคสมองเสื่อม!!!!!!!!!!!!!!
บทที่ 5
น้ำส้มเหม่อมองไปที่โต๊ะนักเรียนตัวเก่าอย่างเลื่อนลอย ดวงตาคู่หวานจ้องมองอย่างสงสัย คิ้วเรียวขมวดมุ่นเข้ามาหากัน
ใบหน้าสวยเคร่งเครียดขึ้นมาทันที ชาเย็นนายหายไปไหนนะ?????????????
คุณครูที่มาใหม่วันนี้ชื่อ ทาเกจิ เขาหล่อมาก โฮกๆๆๆๆๆๆๆๆ ซึ่งเป็นคนที่น้ำส้มหมายตาไว้
(ไม่เว้นแม้กระทั่งครูหนุ่ม )
ทันที่เขาเดินมาสอนเขาก็เเจ้งใจใว่าทำไมเด้กคนนี้ถึงมองเขานานนัก รอยยยิ้มหวานๆผุกดพรายขึ้นบนมุมปากงามช่างเหมือนเจ้าชายที่งดงาม ทว่าคำพูดของเขากลับแฝงไปด้วยเจตนาร้ายกาจ ทว่ามีหรือที่สาวแสบซ่าอย่างน้ำส้มจะไม่รู้
เธอรีบลุกหนีไปในทันที
หึ นึกว่าจะแน ทาเกจิคิดในใจ
หลังจากนั้นน้ำส้มก้เดินกลับเข้ามา พร้อมกับผุ้ชายคนหนึ่งเขาคือ กาแฟ (อ๊าย แขกรับเชิยของเขาเอง)
กาแฟนั่งข้างน้ำส้มทั้งสองแทบจะไม่ได้ฟังอะไรเลยจากทาเกจิ
หึ ยัยเด้กนี่ติองสั่งสอนซะหน่อยแล้ว
เอาเลยไหม น้ำส้มถามกาแฟ
เลส โกว์ แน่นอนอยุ่แล้ว เสียงของกาแฟดังขึ้น
วัน ทู ทรี น้ำสัมนับในใจ
กาแฟดึงน้ำส้มไปกุมมือก่อนจะบอกรักด้วยเสียงหวานทำให้หัวใจสั่นสะท้าน น้ำส้มเอียงอายนิดๆก่อนจะบอกด้วยเสียงหวานๆว่า
"กาแฟเธอมีอะไรจะสารภาพหรือเปล่า"
"อ้อ ฉัีนรักเธอ เราหมั้นกันนะ" แล้วกาเเฟก็สอดแหวนหมั้นเข้าไปที่นิ้วนางของเธอ
"ได้สิ ฉันรักเธอคนเดียว"
จากนั้นน้ำส้มก็หันไปส่งซิกกับยยัมินทืหัวหน้าห้องให้เธอประกาสเรื่องบางเรื่อง
" ตายแล้ว น้สำม้เธอจะหมั้นกับไอ้แฟร์เลยหรอ น้ำส้มกับกาแฟจะหมั้นกัน ฮิ้ว"แล้วเพื่อนทั้งห้องก็ช่วยกันเฮ
ชาเย็น พารต์
ผมนอนป่วยอยุ่ที่โรงพยาบาล ตอนนี้ไม่รุ้เรื่องอะไรเลยเห็นแต่ยัยกิฟท์แฟนผม และ น้อนมเย็น เดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวายอยุ่หน้าห้องตอนผมพบคุณผุ้ชายใส่เสื้อขาว
หรือเขาเป้นผี
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ผี
" ชาเย็นๆเป็นอะไรไป" น้องกิฟทืสุดสวยสุดสวิงริงดก้เดินเข้ามาหาผม
"ผีนั่นผี" เสียงของผมสั่นพร่า
"นายรุ้จักผีด้วยหรอนั่นไม่ใช่หรอก นั่นคุรหมอนะ" เสียงของกิฟท์หัวเราะเบาๆ
"อ้าวๆ หมอๆครับเมื่อไหร่ผมตะได้กลับบบ้านครับ" ชายหนุ่มถามอย่างดหวกเหวก
หลังจ่ากคุณหมอตรวจเสร็จ หมอก็อนุญาาติให้พาไปวไ้ที่บ้านได้ (ไม่ใช่หมานะยะ)
อิอิ กิฟทืยิ้มอย่างอารมณ์ดี
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------บทความนี้สงวนลิขสิทธิ์ห้ามคัดลอกคะ
สวัสดีค่า ภัทรเองคะ เป้นกำลังใจให้นายชาเย้นกับยัยน้ำส้มกันต่อนะคะ
แหม่ น้องกิฟทืนี่ตัวร้ายเลยคะ
ชาเย้นจะรอกเงื้อมมือน้อยๆจของเธอได้ไหมติดตามกันนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น