แ ค่ ที่ แ ก ง (end.) - นิยาย แ ค่ ที่ แ ก ง (end.) : Dek-D.com - Writer
×

แ ค่ ที่ แ ก ง (end.)

โดย peachhplease

คนที่เอาชื่อเราไปแทนคำว่ารักนี่มันต้องเป็นคนยังไงวะ

ผู้เข้าชมรวม

612,713

ผู้เข้าชมเดือนนี้

915

ผู้เข้าชมรวม


612.71K

ความคิดเห็น


17K

คนติดตาม


29.44K
จำนวนตอน : 33 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  18 ต.ค. 66 / 17:37 น.

แท็กนิยาย

แค่ที่แกง

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ








        “ชอบพี่จริงๆนะเว้ย”

“รู้แล้ว”

“ชอบมากขึ้นทุกวันเลย”



/





แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร -  เขียนไขและวานิช

please feel free to contact via email - callmeasm@gmail.com 







book = b2s ทุกสาขา/ shopee ของ b2spublishing
english version = soon
T
B

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

"เป็นกันเองกับใจ"

(แจ้งลบ)

ยอมรับว่าอ่านนิยายของคุณมาหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เรารู้สึกว่าตัวละครแตะต้องได้ หมูคือหมู แกงคือแกง เหมือนน้องหมูมันเตะบอล ใส่กางเกงสั้น ตัดสกินเฮดและเฝ้ากวนใจพี่แกงอยู่ที่ไหนซักที่ ในขณะที่แกงใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่มาก ๆ อ่ะ ยากเหมือนกันที่จะพาคนที่อายุห่างกันขนาดนี้มาเจอกันแล้วลงตัวขนาดนี้ เป็นเรื่องราวกันเอง ๆ เรียบง่าย ๆ แบบที่คนแต่ง ... อ่านเพิ่มเติม

ยอมรับว่าอ่านนิยายของคุณมาหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เรารู้สึกว่าตัวละครแตะต้องได้ หมูคือหมู แกงคือแกง เหมือนน้องหมูมันเตะบอล ใส่กางเกงสั้น ตัดสกินเฮดและเฝ้ากวนใจพี่แกงอยู่ที่ไหนซักที่ ในขณะที่แกงใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่มาก ๆ อ่ะ ยากเหมือนกันที่จะพาคนที่อายุห่างกันขนาดนี้มาเจอกันแล้วลงตัวขนาดนี้ เป็นเรื่องราวกันเอง ๆ เรียบง่าย ๆ แบบที่คนแต่งให้หมูนิยามมันไว้ว่าเป็นความธรรมดาที่พิเศษ เพราะทุกเรื่องคือเรื่องธรรมดา แต่พอเรานั่งเฉย ๆ ซึมซับทุกตัวหนังสือก็รู้แล้วว่ามันพิเศษ จริง ๆ นะ555555555 จากนี้ไม่รู้จริง ๆ ว่าแกงกับหมูจะพาเรื่องราวไปทางไหน55555555 แต่ก็โคตรชอบเลย จะดีจะร้าย ชอบไปแล้วก็คงชอบไปอย่างงั้น ยังหลงรักภาษาเขียนของคุณนะและคิดว่าคงรักไปเรื่อย ๆ เหมือนกัน เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ จ้าาา   อ่านน้อยลง

Melodyyam11 | 24 ม.ค. 62

  • 6

  • 0

"เป็นความรักที่จับต้องได้และทำให้ร้องไห้ในหลายๆ ตอน"

(แจ้งลบ)

รู้จักนิยายของไรท์มาตั้งแต่ "แล้วแต่ดาว" "ขั้วฟ้าของผม" และ "ไม่มีฤดูกาล" ที่กำลังอัพอยู่ เป็นจักรวาลของดาวเหนือ ขั้วฟ้า ปริ๊นซ์ ไต้ฝุ่น มันสนุกแต่ก็ยังเป็นนิยาย แม้แต่ Good Morning, Jasmine ก็ยังเป็นนิยายที่สนุกเรื่องนึง มีความเซอร์เรียลนิดๆ เพราะตัวละครที่นักเขียนครีเอทออกมาไม่ธรรมดาสักคน แต่สำหรับ "แค่ที่แกง" เราเข้ามาอ่านด้วยความไม่คาดหวังอะไร ... อ่านเพิ่มเติม

รู้จักนิยายของไรท์มาตั้งแต่ "แล้วแต่ดาว" "ขั้วฟ้าของผม" และ "ไม่มีฤดูกาล" ที่กำลังอัพอยู่ เป็นจักรวาลของดาวเหนือ ขั้วฟ้า ปริ๊นซ์ ไต้ฝุ่น มันสนุกแต่ก็ยังเป็นนิยาย แม้แต่ Good Morning, Jasmine ก็ยังเป็นนิยายที่สนุกเรื่องนึง มีความเซอร์เรียลนิดๆ เพราะตัวละครที่นักเขียนครีเอทออกมาไม่ธรรมดาสักคน แต่สำหรับ "แค่ที่แกง" เราเข้ามาอ่านด้วยความไม่คาดหวังอะไร คิดว่ามันก็คงสนุกตามเคย เพราะทุกเรื่องที่ไรท์เขียนคือสนุกหมด แต่เรื่องนี้มันมากไปกว่านั้น ตัวละครมีความจับต้องได้ ข้าวแกงคือผู้ชายขายข้าวแกงโรงเรียนชายล้วนคนนึง หมูก็เป็นเด็กมอหกคนหนึ่งที่ฝันอยากเป็นนักร้อง ใช่อยู่ว่าครอบครัวของหมูคือรวยมาก ไม่ต่างอะไรจากขั้วฟ้าและปริ๊นซ์ แต่ไรท์เขียนให้หมูดูจับต้องได้ เป็นเด็กผู้ชายคนนึงที่อยากมีรักและมีฝันไปพร้อมๆ กัน แต่ไม่อาจทำได้ จากการเปิดเรื่องด้วยเสียงหัวเราะ มาเจอบท "สถานีที่ศูนย์" แค่ที่แกงทำให้เราไม่เป็นอันกินอันนอน เดือดร้อนปวดหัวใจไปกับความรักระหว่างแกงกับหมู และเดาไม่ได้เลยว่าเรื่องมันจะจบลงยังไง และมันสามารถ bad ending ได้เลยเพราะมันมาทิศทางนี้แล้ว และเราเสียน้ำตาให้นิยายเรื่องนี้เยอะมาก เพลงประกอบคือนอกจาก แค่ที่รัก ของวงทรีทูวัน เราก็ไม่รู้จักใครแล้ว เปิดฟังประกอบแล้วบิวท์น้ำตาได้อีก 6 ลิตร นี่ถ้าได้เพลงของ Squeeze Animal มานะ มีร้องไห้โฮๆๆๆ แน่นอน ขอบคุณสำหรับนิยายที่ดีงามขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ   อ่านน้อยลง

ธาราจากสรวงสวรรค์ | 3 ก.พ. 62

  • 4

  • 0

ดูทั้งหมด

คำนิยมล่าสุด

"เป็นความรักที่จับต้องได้และทำให้ร้องไห้ในหลายๆ ตอน"

(แจ้งลบ)

รู้จักนิยายของไรท์มาตั้งแต่ "แล้วแต่ดาว" "ขั้วฟ้าของผม" และ "ไม่มีฤดูกาล" ที่กำลังอัพอยู่ เป็นจักรวาลของดาวเหนือ ขั้วฟ้า ปริ๊นซ์ ไต้ฝุ่น มันสนุกแต่ก็ยังเป็นนิยาย แม้แต่ Good Morning, Jasmine ก็ยังเป็นนิยายที่สนุกเรื่องนึง มีความเซอร์เรียลนิดๆ เพราะตัวละครที่นักเขียนครีเอทออกมาไม่ธรรมดาสักคน แต่สำหรับ "แค่ที่แกง" เราเข้ามาอ่านด้วยความไม่คาดหวังอะไร ... อ่านเพิ่มเติม

รู้จักนิยายของไรท์มาตั้งแต่ "แล้วแต่ดาว" "ขั้วฟ้าของผม" และ "ไม่มีฤดูกาล" ที่กำลังอัพอยู่ เป็นจักรวาลของดาวเหนือ ขั้วฟ้า ปริ๊นซ์ ไต้ฝุ่น มันสนุกแต่ก็ยังเป็นนิยาย แม้แต่ Good Morning, Jasmine ก็ยังเป็นนิยายที่สนุกเรื่องนึง มีความเซอร์เรียลนิดๆ เพราะตัวละครที่นักเขียนครีเอทออกมาไม่ธรรมดาสักคน แต่สำหรับ "แค่ที่แกง" เราเข้ามาอ่านด้วยความไม่คาดหวังอะไร คิดว่ามันก็คงสนุกตามเคย เพราะทุกเรื่องที่ไรท์เขียนคือสนุกหมด แต่เรื่องนี้มันมากไปกว่านั้น ตัวละครมีความจับต้องได้ ข้าวแกงคือผู้ชายขายข้าวแกงโรงเรียนชายล้วนคนนึง หมูก็เป็นเด็กมอหกคนหนึ่งที่ฝันอยากเป็นนักร้อง ใช่อยู่ว่าครอบครัวของหมูคือรวยมาก ไม่ต่างอะไรจากขั้วฟ้าและปริ๊นซ์ แต่ไรท์เขียนให้หมูดูจับต้องได้ เป็นเด็กผู้ชายคนนึงที่อยากมีรักและมีฝันไปพร้อมๆ กัน แต่ไม่อาจทำได้ จากการเปิดเรื่องด้วยเสียงหัวเราะ มาเจอบท "สถานีที่ศูนย์" แค่ที่แกงทำให้เราไม่เป็นอันกินอันนอน เดือดร้อนปวดหัวใจไปกับความรักระหว่างแกงกับหมู และเดาไม่ได้เลยว่าเรื่องมันจะจบลงยังไง และมันสามารถ bad ending ได้เลยเพราะมันมาทิศทางนี้แล้ว และเราเสียน้ำตาให้นิยายเรื่องนี้เยอะมาก เพลงประกอบคือนอกจาก แค่ที่รัก ของวงทรีทูวัน เราก็ไม่รู้จักใครแล้ว เปิดฟังประกอบแล้วบิวท์น้ำตาได้อีก 6 ลิตร นี่ถ้าได้เพลงของ Squeeze Animal มานะ มีร้องไห้โฮๆๆๆ แน่นอน ขอบคุณสำหรับนิยายที่ดีงามขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ   อ่านน้อยลง

ธาราจากสรวงสวรรค์ | 3 ก.พ. 62

  • 4

  • 0

"เป็นกันเองกับใจ"

(แจ้งลบ)

ยอมรับว่าอ่านนิยายของคุณมาหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เรารู้สึกว่าตัวละครแตะต้องได้ หมูคือหมู แกงคือแกง เหมือนน้องหมูมันเตะบอล ใส่กางเกงสั้น ตัดสกินเฮดและเฝ้ากวนใจพี่แกงอยู่ที่ไหนซักที่ ในขณะที่แกงใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่มาก ๆ อ่ะ ยากเหมือนกันที่จะพาคนที่อายุห่างกันขนาดนี้มาเจอกันแล้วลงตัวขนาดนี้ เป็นเรื่องราวกันเอง ๆ เรียบง่าย ๆ แบบที่คนแต่ง ... อ่านเพิ่มเติม

ยอมรับว่าอ่านนิยายของคุณมาหลายเรื่อง แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เรารู้สึกว่าตัวละครแตะต้องได้ หมูคือหมู แกงคือแกง เหมือนน้องหมูมันเตะบอล ใส่กางเกงสั้น ตัดสกินเฮดและเฝ้ากวนใจพี่แกงอยู่ที่ไหนซักที่ ในขณะที่แกงใช้ชีวิตแบบผู้ใหญ่มาก ๆ อ่ะ ยากเหมือนกันที่จะพาคนที่อายุห่างกันขนาดนี้มาเจอกันแล้วลงตัวขนาดนี้ เป็นเรื่องราวกันเอง ๆ เรียบง่าย ๆ แบบที่คนแต่งให้หมูนิยามมันไว้ว่าเป็นความธรรมดาที่พิเศษ เพราะทุกเรื่องคือเรื่องธรรมดา แต่พอเรานั่งเฉย ๆ ซึมซับทุกตัวหนังสือก็รู้แล้วว่ามันพิเศษ จริง ๆ นะ555555555 จากนี้ไม่รู้จริง ๆ ว่าแกงกับหมูจะพาเรื่องราวไปทางไหน55555555 แต่ก็โคตรชอบเลย จะดีจะร้าย ชอบไปแล้วก็คงชอบไปอย่างงั้น ยังหลงรักภาษาเขียนของคุณนะและคิดว่าคงรักไปเรื่อย ๆ เหมือนกัน เป็นกำลังใจให้ สู้ ๆ จ้าาา   อ่านน้อยลง

Melodyyam11 | 24 ม.ค. 62

  • 6

  • 0

ดูทั้งหมด

ความคิดเห็น