สุภาพบุรุษล่ารัก

cr.google/pixabay, Andrew C./Pim Pimprapha

สุภาพบุรุษล่ารัก  :  ศุภัชญา

“บาปนะ” ผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมลงให้ใครจริงๆ นี่ถึงขนาดขู่จะเผาบ้านเขาให้วอดกันเลยทีเดียว

“ไม่แคร์ค่ะ” น้ำเสียงกระเง้ากระงอดสุดๆ

“แล้วถ้าผมอนุญาต ผมจะได้อะไรครับ”

“จำเป็นต้องได้ด้วยเหรอคะ ไหนบอกว่าฉันเป็นคนสำคัญของคุณไง แต่ฉันขอแค่นี้คุณก็ให้ไม่ได้เสียแล้ว งั้นฉันไม่เอาแล้วตำแหน่งผู้หญิงคนสำคัญของคุณน่ะ เป็นแล้วไม่เห็นได้อะไรเลย”

แสบจริงๆ “พูดอย่างนี้หัวใจผมเจ็บนะมายเดียร์”

“ดีค่ะ จะได้จำ ว่ายังไงคะ ตกลงพาไปด้วยได้มั้ย”

ไคล์ยักไหล่นิดๆ ก่อนตอบ “ตามใจครับ แค่อย่าเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าหนีไปเป็นพอ”

“ขอบคุณค่ะ คุณน่ารักจังเลย” ยิ้มกว้างอย่างขอบคุณ

“งั้นขอรางวัลให้คนน่ารักหน่อยสิครับ”

“ขอแปะไว้ก่อนนะคะ ตอนนี้ปิดทำการแล้ว” ร่างบางรีบลุกเดินเร็วๆ หนีไปทันที ไม่เปิดโอกาสให้คนตัวโตได้ทักท้วงใดๆ แต่ความจริงแล้วเธอกลัวว่าเขาจะเข้ามาเอารางวัลเองแบบถึงเนื้อถึงตัวต่างหาก

“แล้วจะเปิดทำการเมื่อไร ปิดนานระวังดอกเบี้ยท่วมหัวนะ” เสียงทุ้มตะโกนไล่หลังไปอย่างอารมณ์ดี เขาเข้าใจในทุกถ้อยคำของแม่กวางน้อย

“คนบ้า! นี่คนนะไม่ใช่โรงรับจำนำ”

เพื่อนสนิทของคุณไคล์  (เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวโยงกัน แยกอ่านได้จ้า)

ฝากด้วยนะคะ จุ๊บๆ

+++ 
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีสาระบ้างไม่มีบ้างคละกันไป 
หากชื่อสกุลไปคล้ายหรือตรงกับผู้ใดก็ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วย ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงถึงผู้ใดทั้งสิ้น

+++

ประกาศ

แป๋มกลับมาละจ้า แล้วก็ขออนุญาตรีอัปเดตตอนเก่าที่เคยลงไว้นิดหน่อยเพื่อความสมูตนะคะ :)

จะได้ไม่ขาดตอนความฟินกันเน้อ >_<

----------------

เปิดเรื่อง  :  19  พฤษภาคม  2557

by ศุภัชญา

CR.SHL