คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 12 ลืม (อัพแล้วจ้า)
บทที่ 12 ลืม
เวลาต่อมาก็เป็นช่วงเลิกงานในตอนเย็น ซึนาเดะ ชิซึเนะ และมิกิก็เดินทางไปที่สนามฝึก 3 ที่ๆทีม 7 นัดกันทดสอบ
“น่าตื่นเต้นจังเลยนะคะ ซากุระจังตอนนี้ก็ก้าวหน้าขึ้นมากด้วย” ชิซึเนะพูดขึ้น
“หึ ซากุระน่ะ ฉันภูมิใจในตัวเธอมากเลยล่ะ ไหนมาดูความสามารถของนารูโตะซักหน่อย จะพอไปต่อกรกับพวกแสงอุษาได้ไหม"
แสงอุษา…
องค์กรนินจาที่รับจ้างอิสระ เป็นองค์กรที่มีสมาชิกนินจาหลบหนีจากหมู่บ้านนินจาทุกแคว้นรวมตัวกัน เมื่อสองปีก่อน สมาชิกแสงอุษาสองคนได้ปรากฏตัวที่หมู่บ้านและเป้าหมายคือ นารุโตะ
อุจิวะ อิทาจิ คือหนึ่งในสมาชิกที่ปรากฏตัวในตอนนั้น
“จะว่าไป มิกิหลังจากตอนนั้นเธอก็ไม่เคยพบกับอิทาจิเลยสินะ”
“เอ่อ…ค่ะ” ขณะที่เธอกำลังมัวแต่คิดถึงเด็กคนนั้น ซึนาเดะก็เอ่ยทำให้เธอหลุดจากความคิด
“ทั้งๆที่เธอเคยเป็นครูของเขาแท้ๆ ยังทำร้ายกันได้”
“แค่ปีเดียวเองค่ะ ก่อนที่เขาจะเข้าหน่วยลับ”
สมัยก่อนมิกิก็เคยสอนอิทาจิและชิซุยเช่นกัน แต่มันก็เป็นเพียงแค่ช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น
จนตอนนี้เธอได้เสียลูกศิษย์ไปทั้งสองคน อีกคนนึงตาย อีกคนก็ฆ่าล้างตระกูลแล้วหลบหนีไป
ครูอย่างเธอยังไม่สามารถเข้าใจเหตุผลที่ลูกศิษย์ทำเลยซักนิด
“แต่ว่าเขาก็เป็นเบาะแสเดียวที่นารูโตะจะต้องให้เพื่อตามหาซาสึเกะ”
“ถ้าเรื่องข้อมูลล่ะก็…ฉันมีนะ” เสียงบุคคลผู้มาใหม่มาเยือนพร้อมกับคัมภีร์ม้วน
ผู้ชมทั้งสี่คนนั้นอยู่ในป่ารอบนอกของสนามฝึก ส่วนตรงลานกว้างเหล่าทีม 7 ต่างต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย
พื้นดินสะเทือนไปด้วยหมัดของซากุระเพียงหมัดเดียว
“แสงอุษาเริ่มเคลื่อนไหวแล้วล่ะ เป้าหมายของมันก็คงเป็นสัตว์หาง แต่ยังไม่แน่ใจนักว่ามันจะเริ่มที่ไหน” จิไรยะพูด “พวกมันกระจายกันไปทำงานเป็นคู่ๆ”
“คู่งั้นเหรอ?”
“ใช่แล้วล่ะ แต่ไม่ว่ายังไง สมาชิกแต่ละคนก็ฝีมือระดับโจนินกันทั้งนั้น ฉะนั้นเวลาส่งใครไปทำภารกิจก็ระวังด้วยล่ะ ซึนาเดะ”
“รู้แล้วล่ะน่า ทำมาเป็นห่วงไปได้”
“ก็ฉันเป็นห่วงนี่นา” จิไรยะตอบตรงๆ ส่วนซึนาเดะกลับฟึดฟัดหันหน้าหนี
คู่นี้นะ…
มิกิกับชิซึเนะมองหน้ากันอย่างรู้ความคิดกัน
“ว่าแต่ ได้ยินว่ามิกิจังหันมาทำงานด้านเอกสารแล้วงั้นเหรอ” จิไรยะหันมาคุยกับเธอแทน
“ก็ใครล่ะคะที่ไม่ยอมให้ฉันออกไปหาข้อมูล แล้วเอาข้อมูลที่ฉันหามาไปสืบคนเดียว” มิกิตอบเชิงโกรธผู้อาวุโส
“ก็เพราะมันอันตราย จะให้เธอที่เป็นผู้หญิงออกเดินทางคนเดียวได้ไงล่ะ” หนึ่งในสามนินจาผู้ยิ่งใหญ่บอกเหตุผล “เฮ้อ เธอเนี่ยนะ ไม่เปลี่ยนไปเหมือนแต่ก่อนจริงๆ”
“หืม ข้อมูลที่มิกิเคยไปหาคืออะไรงั้นเหรอ” ซึนาเดะหันมาถาม
ทว่ามิกิจะตอบก็ถูกจิไรยะตอบแทน
“ชายผู้สวมหน้ากาก ต้นเหตุของเหตุการณ์เก้าหางเมื่อ 16 ปีก่อนน่ะ”
ซึนะเดะเลิกคิ้ว “นี่เธอเคยเห็นหน้าหมอนั่นด้วยเหรอ มิกิ”
เธอพยักหน้า
“ตอนนั้น…ฉันหนีออกจากเขตแดนที่กักพวกฉันเอาไว้ได้ แล้วได้เจอกับชายคนนั้น เลยปะทะกันนิดหน่อยน่ะค่ะ” มิกิพูดแล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไป “ถ้าตอนนั้นฉันจับชายคนนั้นได้ มันก็คง…”
หมับ!
มือใหญ่วางบนไหล่ของมิกิ จิไรยะบีบไหล่เธอเบาๆ “มันไม่ใช่ความผิดเธอหรอก มิกิจัง”
“แต่ว่า ถ้าตอนนั้นฉัน…พี่ทั้งสองคนก็คง…”
พอเห็นแววตาของชายร่างสูง มิกิก็เงียบลง
“คงจะเป็น….ความแค้นของเธอสินะ ถ้าชายคนนั้นยังลอยนวลอยู่บางที มันอาจจะรอวันโผล่หัวออกมาก็ได้”ซึนาเดะบอก “ยังไงก็ฝากนายสืบล่ะกันนะ จิไรยะ”
“ไม่ต้องห่วง เชื่อมือฉันได้เลย”
หลังบททดสอบของทีม 7 จบลง ซึนาเดะ ชิซึเนะ และจิไรยะ ก็ขอตัวไปประชุมงานกันต่อ
ส่วนมิกิก็เข้าไปอยู่กับทั้งสามคน
“วันนี้โชคดีชะมัดเลย เอาชนะครูคาคาชิได้ เนอะซากุระจัง”
“นั่นสิ ไม่คิดว่าเธอจะคิดเรื่องแบบนั้นได้นะ สปอยนิยายใส่ครูงั้นเหรอ ฮ่าๆๆ”
ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนานโดยมีครูทั้งสองเดินตามหลัง
“นี่ ทั้งสองคน มันไม่ใช่เรื่องตลกนะ” คาคาชิตอบเสียงเนือยๆ “ให้ตายสิ ดันเผลออ่านปากเจ้าบ้านี่”
“เป็นฉากที่ตลกดีนะ ตรงนั้นน่ะ” มิกิล้อยิ้มขำใส่ร่างสูง
“เห็นม้า!!! ขนาดน้ายังชอบใจ ฮ่าๆๆ”
“เฮ้อ…เอาเถอะ ถือว่าพวกเธอสอบผ่านล่ะกัน” คาคาชิเอ่ย
“เย้!!” เด็กทั้งสองคนร้องอย่างดีใจ
“นี่ๆ ซากุระจัง ไหนๆเราก็ชนะครูคาคาชิทั้งที เราไปเดทกันไหม” นารูโตะรีบคว้าโอกาสขอเพื่อนสาวทันที
“เห…ถ้างั้นนายเลี้ยงราเมงเอาไหมล่ะ”
“เอ๋? จะ…จะดีเหรอ”
น้ำเสียงแบบนั้น ดูจะไม่ค่อยมีเงินเลยสินะ มิกิมองแล้วคิดในใจ
“ถ้างั้นฉันไม่ไป!!”
“เอางั้นก็ได้จ้า ซากุระจังนี่ล่ะก็…”
แล้วเด็กทั้งสองคนก็เดินมุ่งหน้าไปร้านอิจิราคุ ปล่อยผู้ใหญ่สองคนไว้กลางทาง
“อ้าว ทิ้งกันเฉยเลย” คาคาชิบ่นเพราะมัวแต่สนใจนิยายเลยไม่เห็นว่าลูกศิษย์เดินหนีไปแล้ว
“ก็นายมัวแต่สนใจนิยายนี่นา ….ช่วงนี้นายดูเหม่อๆนะ” เธอถามร่างสูง
“แล้ว…ว่าแต่ไหนเธอบอกว่าเย็นนี้มีนัดนี่” จู่ๆเขาก็ดันเปลี่ยนเรื่อง
นัด?
“อะ…จริงสิ!!! เวลาป่านนี้แล้ว” เธอลืมนึกไปเลยว่ามีนัดเดทแรกกับเก็นมะ
“หรือว่าเธอโกหกฉัน แล้วเลี่ยงนัดกับฉันกันแน่” คาคาชิมองด้วยสายตาดุ
“ใช่เรื่องที่จะต้องโกหกรึไงกัน ฉันแค่ลืมเท่านั้นเอง” มัวแต่คิดเรื่องอื่นเยอะเกินไปจนลืมสนิท ให้ตายเถอะ นี่มันเดทแรกของเธอเชียวนะ
“ลืม? เป็นฉันเสียใจแย่ แฟนดันลืมนัดไว้….”
มิกิจุกเมื่อได้ยินคำพูดนั้น
“เป็นนายคงไม่ชอบสินะ ผู้หญิงแบบนี้น่ะ”
“…..”
“ขอตัวล่ะ”
แล้วเธอก็หมุนตัวเดินจากไปทันทีด้วยสีหน้าขุ่นมัว
เดทแรกของเธอแท้ดันมาอารมณ์เสียเพราะตานั่น ช่างเป็นผู้ชายที่พูดจาไม่ดีเลยจริงๆ
มิกิคิดอย่างอารมณ์เสียแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังร้านที่เธอนัดไว้กับเก็นมะ
“มิกิ ทางนี้!!” เสียงชายหนุ่มเอ่ยเรียก ในขณะที่เขายืนรออยู่หน้าร้าน พลางโบกมือเรียกเธอ
พอมิกิเห็นอีกฝ่ายก็รู้สึกหายขุ่นมัวจากตอนเมื่อกี้ แล้วเดินยิ้มมาหาร่างสูง
“ขอโทษนะ ที่มาช้า”
“ไม่เป็นไรหรอก รอนานกว่านี้ ฉันก็รอได้…คิดว่าเธอจะติดธุระกับท่านซึนาเดะทั้งคืนเลยด้วยซ้ำ” เก็นมะตอบขำๆ
“ขอโทษ…”
ชายหนุ่มขมวดคิ้วสงสัยเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ
“เป็นอะไรมารึเปล่า ดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะ”
“เอ๊ะ? ปะ…เปล่าๆ ฉันสบายดี”
ให้ตายสิ คิดแล้วก็เคืองตานั่นจริงๆ เธอไล่ความคิดนั่นออกไป “เข้าไปกันเถอะ เหมือนร้านคนจะเต็มเลยนะ”
“ฉันจองไว้แล้ว”
แล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าร้านไป และไม่ไกลจากตรงนั้น ร่างสูงร่างหนึ่งยืนมองทั้งคู่จนลับหายไปในร้าน
ที่แท้ ก็นัดกับหมอนั่นที่ร้านนี่เอง
คาคาชิมองใบปลิวร้านที่แนบอยู่หนังสือของเขา จากนั้นก็หยิบมันออกมาขย้ำแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ….
===================================================================
เฮือก คุยกันครั้งแรกก็ดันทะเลาะกันซะแล้ว T_T แหมคาคาชินี่ ปากแข็งจริงๆนะคะ 5555
ถ้ามีคอมเม้นริ่งจะอัพอีกตอนนะคะ ตอนนี้ยังไม่เสร็จอีกนิดเดียว
ถ้าไม่มีก็ทบไป พรุ่งนี้แทน
ไปล่ะค่าาาาา
ความคิดเห็น