SF [SJ+SNSD+DBSK] - It's okay even if it hurts .. ไม่เป็นไร II

ข้อมูลเบื้องต้น

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา ช x ญ
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการและความรัก


  

สวัสดีจ้า >.< แวะมาเปิดเรื่องใหม่
แล้วก็ถึงเวลาแต่งเรื่องใหม่ 
เรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับเรื่อง Just love สักเล็กน้อย
มีดราม่าพอหอมปากหอมคอ (?)
จะพยายามแต่งแล้วมาลงเร็วๆนะฮะ เพราะใกล้จะเปิดเทอมแล้ว TT
แล้วเจอกันเร็วๆนี้จ้าาาา ^0^

  

(ภาพอาจจะกากไปบ้าง = =)

     

  



พอดีเพิ่งแต่งรูปเป็น ฮะๆๆ เลยเอามาไว้ที่ฟิคสักน้อย
ขอโทษที่ยังไม่ได้เอามาลงนะจ๊ะ ขอโทษน้าาา T^T




 

:)  Shalunla
>

เนื้อเรื่อง

 TITLE: It's okay even if it hurts ... ไม่เป็นไร II

AUTHOR : sinless
PARING : CHANG+SEO+KYU
แรงบันดาลใจจาก อ่อ.. เรื่องก่อนหน้านี้ /-รัดเดอร์ถีบ เอาเป็นว่าขอให้สนุกกับฟิคต๋อกต๋อยนี้นะคะ  
ถ้ามีผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ หรือติชมได้เสมอ ยังไม่ได้ตรวจคำผิดเลย 

          การเลือกที่จะลาใครอีกคนไป ... มันไม่ได้มีเหตุผลเพราะไม่ได้รักอย่างเดียว

          บางทีการเลือกที่จะจากมา ... เพราะเรารักกันไม่ได้

          แม้ว่า ‘ยังรัก’ แต่เลือกที่จะลา ... แม้ว่าใครต่อใครจะไม่เข้าใจ

“ซอฮยอน คิดดีแล้วเหรอที่จะทำแบบนี้”

          “ค่ะ ถ้าเพื่อพี่เขาแล้ว ฉันยอมค่ะ”

          ร่างบางของซอฮยอนในชุดเดรสสีขาวนั่งอ่านหนังสือที่ม้านั่งในสวนของบริษัท ปากบางอิ่มสีชมพูเม้มเข้าหากัน คิ้วโค้งสวยย่นเข้าหากันอย่างครุ่นคิดพร้อมๆกับแก้มใสขึ้นสีระเรื่อ

            “อ่านอะไรอยู่? หน้าแดงเชียว”

            “พะ..พี่คยูฮยอน!”

            ซอฮยอนหันหน้าไปทางต้นเสียงแล้วก็ได้เจอกับคยูฮยอนที่ยืนมองเธออยู่ด้านหลัง ซอฮยอนรีบเก็บหนังสือที่อ่านไปเมื่อกี้ทันที สร้างความข้องใจให้คยูฮยอนเป็นอย่างมาก

            หนังสืออะไร? ทำไมต้องซ่อน?

            คยูฮยอนส่งยิ้มให้ซอฮยอนก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆซอฮยอน ซอฮยอนขยับให้เขานั่งด้วยพร้อมกับเลื่อนกระเป๋าคู่กายไปไว้อีกข้างของตัวเอง

            “อ่านอะไรเหรอเมื่อกี้?”คยูฮยอนถามเธอพร้อมกับมองไปที่กระเป๋าข้างตัวของซอฮยอน

            “อ่อ อ่า.. อ่านหนังสือพวกพัฒนาตัวเองน่ะค่ะ”

            “พี่อยากอ่านมั่ง ขอลองอ่านหน่อยสิ”

            “ไม่ได้ค่ะ!! เอ่อ เล่มนี้ ... เล่มนี้ ..”

            “อะไรกัน ขออ่านนิดเดียวก็ไม่ได้”คยูฮยอนยู่ปากเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าหนีไป ซอฮยอนคิดหาทางง้อคนข้างตัวแต่อยู่ๆคยูฮยอนก็หันกลับมาหาเธออีกครั้ง

            “ซอฮยอนดูนั่นสิ การ์ตูนเรื่องโปรดเธอนี้นา”คยูฮยอนพูดพร้อมกับชี้ไปที่ข้างหลังของซออยอน ร่างบางของซอฮยอนพอรู้ว่าเป็นการ์ตูนที่ชอบเท่านั้นแหละหันหลังกลับไปดูแทบไม่ทัน

            พอซอฮยอนหันกลับไปมือของคยูฮยอนก็รีบหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋าซอฮยอนทันที กว่าซอฮยอนจะรู้ว่านี้คือแผนหลอกหนังสือก็ระเห็จไปอยู่ในมือคยูฮยอนแล้ว เธอจะแย่งกลับมาก็ไม่ได้เพราะมืออีกฝ่ายดูจะเหนียวเป็นพิเศษ

            คยูฮยอนมองหนังสือในมือก่อนจะไปสะดุดที่ชื่อเรื่อง

            รัก ร่างกาย ปรารถนา

          นี่ .. ซอฮยอนอ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ?

            คยูฮยอนอ่านชื่อเรื่องก็ชะงักไปเลยทำให้มือบางของซอฮยอนฉวยเอาหนังสือในมือไปได้ ซอฮยอนอายจนไม่กล้าเงยหน้ามองคยูฮยอน แค่คิดว่าเธอมีหนังสือเล่มนี้ในกระเป๋าเธอก็อายแทบแย่แต่นี้พี่คยูฮยอนได้อ่านชื่อเรื่องแล้วชะงักแบบนี้ยิ่งเพิ่มความอายของเธอเข้าไปใหญ่ แล้วเธอจะเอาหน้าไปไว้ไหนดีเนี้ย TT

            “ไปเอาหนังสือแบบนี้ที่ไหนเนี้ย?” คยูฮยอนถามซอฮยอนก่อนจะเสมองไปทางอื่น

            ไม่คิดว่าเด็กน้อยซอฮยอนจะโตขึ้นมาแล้ว... นิดหน่อย ก็นะซอฮยอนก็ยังไปเด็กน้อยที่น่ารักสำหรับผมอยู่ดี ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ตาม

            “ก็... พี่ฮโยฮยอนเอามาให้...อ่านค่ะ”

            “เป็นเด็กแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี้ย? ฮะๆ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับยกมือขึ้นมาลูบหัวซอฮยอน ซอฮยอนยิ้มเขินๆเล็กน้อยก่อนจะลอบมองหน้าคยูฮยอน

จริงๆ แล้วพี่ฮโยฮยอนบอกให้เธออ่านไว้เผื่อเอาไว้ เผื่อไว้เพื่ออะไร?

“วันนี้พี่คยูฮยอนไม่มีงานเหรอคะ? ถึงว่างมาหาฉันได้” เธอปัดเรื่องในสมองทิ้งไปก่อนจะหันไปมองหน้าอีกฝ่ายตรงๆ จริงๆแล้วมันก็แอบเขินอยู่นิดหน่อยอ่านะ

“อ๋อ เปล่าหรอก พอดีวันนี้ทางบริษัทเรียกพี่เข้ามาเลยต้องเข้ามาหาก่อนจะออกไปถ่ายรายการอีกทีนึง พี่มาถึงบริษัทก่อนเวลานัดน่ะเลยแวะมาหาเธอก่อน ทำไม? ไม่อยากเจอพี่เหรอ?”

“เปล่าหรอกค่ะ แค่ถามดู” เธอพูดพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ จริงๆพี่มาขัดฉันที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ต่างหาก ฉากที่เธออ่านมันกำลัง ... คิดบ้าอะไรอีกเนี้ย ซอฮยอน ตั้งสติไว้!

คยูฮยอนที่นั่งข้างๆลอบสังเกตหน้าคนที่นั่งข้างๆก่อนจะเผลออมยิ้มออกมา สงสัยเขาเข้ามาขัดจังหวะการอ่านหนังสือของซอฮยอนแหงมๆเลย

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่พี่ต้องไปแล้ว แล้วเจอกันใหม่นะซอฮยอน เดี๋ยวพี่โทรหาเธอนะ”

 นั่งคุยกันสักพักคยูฮยอนก็ขอตัวไป ซอฮยอนมองตามร่างสูงที่เดินออกจากสวนไปพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นในหัวใจ ...

ทำไมรู้สึกเหมือนต้องสูญเสียอะไรไปนะ

คนรักกันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป ... แค่ได้ดูแลและได้รักอยู่ห่างๆ

มันก็เพียงพอ ... แค่ได้เฝ้ามองก็มีความสุขแล้ว

            “ซอฮยอน! พี่ได้รับเลือกให้ไปแสดงละครที่ญี่ปุ่นด้วยแหละ!”

หลังจากลากันไม่นานพี่คยูฮยอนก็โทรมาหาเธอ พร้อมกับบอกข่าวดีให้ได้รับรู้ด้วย

“จริงเหรอค่ะ! ว้าว! ดีใจด้วยนะคะ พี่คยูฮยอน”

“วันนี้ไปหาอะไรอร่อยๆกินกันเถอะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเองนะ เธอว่างรึเปล่า?”

“อืมมม ฉันมีซ้อมทั้งวันเลยคะ แต่ตอนเย็นฉันว่างคะ”

“งั้นเราไปกินกันตอนเย็นก็ได้เนอะ เดี๋ยวพี่ไปรับที่บริษัทเอามั้ย?”

“ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวฉันไปเองดีกว่า เราไปเจอกันที่ร้านดีกว่าจะกินร้านไหนดีคะ?”

“เธออยากกินอะไรล่ะ? เลือกมาได้เลย!”

“พี่คยูฮยอนเลือกเองเลยคะ พี่เป็นคนเลี้ยงฉันนี่นา แล้วแต่พี่เลยคะ”

“งั้น ร้าน xxx แล้วกันเนอะ”

หลังจากไปทานอาหารกันพี่คยูฮยอนก็มาส่งเธอที่หอ ซอฮยอนยืนโบกมือลาพี่คยูฮยอนที่ขับรถห่างออกไปจากหอพักจนลับตา

มันแปลก ... เธอรู้สึกแปลกๆ

ซอฮยอนยืนอยู่สักพักก่อนจะปัดความรู้สึกนี้ทิ้งไป แล้วครุ่นคิดเรื่องของพี่คยูฮยอนเรื่องการไปถ่ายละครที่ญี่ปุ่น พี่คยูฮยอนต้องไปถ่ายละครในอีกสัปดาห์ถัดไปต้องอยู่ที่นั่นจนกว่าจะถ่ายเสร็จ มันจะอีกกี่เดือนที่เธอต้องห่างพี่คยูฮยอน

1 อาทิตย์ต่อมา

พี่คยูฮยอนเดินทางไปญี่ปุ่นแล้ว เธอไม่ได้ไปส่งเพราะติดงานซึ่งเธอต้องเดินทางไปกังนัมแต่ก่อนไปเธอได้ส่งข้อความไปหาพี่คยูฮยอนแล้วพร้อมกับฝากพี่เยซองนำผ้าพันคอไปให้

การใช้ชีวิตของเธอกลับมาเงียบเหงาอีกครั้งเนื่องจากการทำงานที่วุ่นวายและขาดการติดต่อจากพี่คยูฮยอนที่ตอนนี้ต้องเรียนภาษาญี่ปุ่นอย่างเข้มงวดทั้งยังต้องไปถ่ายละครอีกด้วย ทำให้พี่คยูฮยอนไม่ได้ติดต่อกับเธอเลย แต่ก็มีส่งข้อความมาหาบ้างบางครั้งบางคราวซึ่งเธอเองก็ตอบกลับทุกครั้งทุกอย่างเหมือนจะลงเอ่ยด้วยดีจนเมื่อวันนี้มาถึง วันที่บริษัทเรียกเธอเข้าพบโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องเรียกเธอด้วย เธอทำอะไรผิดงั้นเหรอ? หรือมีเรื่องอะไรรึเปล่า

จริงๆแล้วการที่เธอเข้าบริษัทมันก็เหมือนเรื่องปกติ แต่นานๆครั้งที่เธอถูกเรียกให้มาบริษัททั้งที่เธอกำลังทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัด

เมื่อเธอมาถึงเธอก็เดินตรงไปที่ห้องประชุมที่อยู่แถวๆห้องซ้อม พอเธอเปิดประตูเข้าไปก็พบกับพี่ผู้จัดการทั้งของโซนยอซิแดและซุปเปอร์จูเนียร์ เธอโค้งให้ก่อนจะเดินมานั่งเก้าอี้ที่ว่างแล้วกวาดตามองทุกคนในห้อง

เรียกเธอมาทำไม? แล้วพี่ผู้จัดการซุปเปอร์จูเนียร์ทำไมถึงมาอยู่ที่นี้ได้?

ทั้งห้องยังคงเงียบเมื่อเธอมาถึง ไม่นานพี่ผู้จัดการโซซิก็เอ่ยขึ้น

“ซอฮยอน ... “

“ค่ะ?”

“เธอคงสงสัยสินะว่าเราเรียกเธอมาทำไม”

“อ่า .. คะ”

“คือ .. พี่อยากจะถามเธอว่า เธอกับคยูฮยอนกำลังคบกันใช่มั้ย?”

“..!!!..”

“ไม่ตอบพี่ล่ะ? แต่ช่างเถอะ จริงๆแล้วพี่ไม่อยากทำแบบนี้หรอกนะแต่เบื้องบนเขาสั่งมาอีกที บอกพี่ได้มั้ยว่าเรื่องมันเป็นอย่างไง”

“.....”

“ซอฮยอน ... เธอเป็นเด็กที่น่ารักสำหรับพี่นะ ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรพี่จะเชื่อเธอทุกอย่างแค่พูดมันออกมา พี่จะช่วยเธอเอง” พี่ผู้จัดการพูดกับเธอพร้อมกับลูบหัวของเธอ

“ฉะ ... ฉัน”

“เธอจำกฎของบริษัทไม่ได้เหรอ? ทำไมเธอถึงยังทำแบบนี้? แต่เอาเถอะพี่จะไม่เอาเรื่องกับเธอ ..หรือแม้แต่คยูฮยอน แต่นี้เป็นอนาคตของเธอพี่จะไม่ทำร้ายเธอเด็ดขาดเธอเป็นเหมือนกับน้องสาวของพี่แต่ก่อนที่ผู้จัดการใหญ่จะรู้เรื่องนี้ก่อนที่มันจะแก้อะไรไม่ได้พี่อยากให้เธอห่างกับคยูฮยอนไปซะ เลิกติดต่อและจบความสัมพัทธ์ไว้แค่นี้ ทางบริษัทเหมือนจะสงสัยเรื่องเธอกับคยูฮยอนเลยสั่งพี่ให้มาสอบถามเธอ”

เธอไม่คิดว่าทางบริษัทจะเรียกเธอมาคุยด้วยเรื่องนี้ เรื่องกฎของบริษัทเธอเองจำได้ดี จำมันได้ขึ้นใจและเธอเองก็คิดไว้แล้วว่าสักวันเรื่องนี้มันต้องแดงเข้าสักวันแต่ไม่นึกว่ามันจะเร็วแบบนี้ เธอก้มหน้ามองพื้นไม่สบตาใครในห้อง เธอรู้ว่ามันผิด! แต่ ... แต่เธอเองก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเลือกได้เธอก็ไม่อยากจะมอบใจให้พี่คยูฮยอนสักนิด เพราะเธอรู้ .. รู้ว่ามันต้องเกิดสถานการณ์แบบนี้

“ตอบพี่มาสักคำเถอะ ซอฮยอน”

“ฉัน .. ขอโทษคะ”

“โอเค พี่จะไม่คาดคั้นเธออีกแล้ว แต่พี่จะเสนอทางเลือกให้เธอ”

“...?..”

“เธอรู้ใช่มั้ยว่าคยูฮยอนกำลังมีงานที่ญี่ปุ่น และนั่นเป็นหนทางที่ทำให้คยูฮยอนโด่งดังขึ้นมามากกว่านี้ได้แต่ถ้ามันมีเรื่องบางเรื่องเกิดขึ้นกับคยูฮยอนขึ้นมาอย่างเช่นเรื่องฉาว คยูฮยอนมีสิทธิโดนปลด หน้าที่การงานของคยูฮยอนจะต้องแย่ใช่มั้ย? และแฟนคลับของคยูฮยอนก็ลดน้อยลงทาง เมื่อทางบริษัทรู้เรื่องเธอกับคยูฮยอน บริษัทอาจจะลงโทษคยูฮยอน งดให้งานอนาคตที่เขาขีดไว้มันจะพังแต่ถ้าเธอยอมจบความสัมพันธ์ไว้แค่ตรงนี้ทั้งเธอและคยูฮยอนจะมีอนาคตที่ดีตามเดิม พี่จะไปบอกทางผู้ใหญ่ว่าเรื่องนี้มันไม่จริงเพียงแค่เธอยอมตัดความสัมพันธ์ เธอจะรับทางเลือกที่พี่เสนอให้เธอมั้ย?”

“....”

เธอควรเลือกดีมั้ย?

ระหว่าง หัวใจ กับอนาคตที่ดี ฉันควรจะเลือกอะไรดี?

พี่คยูฮยอนถ้าพี่อยู่ตรงนี้พี่จะเลือกอะไรคะ บอกฉันที ... 







++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาตามคำเรียกร้อง(ใครเรียกกัน) ไรท์เตอร์ขอโทษน้าาาา 
ที่หายไปนานเจอมรสุมชีวิตไว้เรียน เครียดแท้!! เพิ่งสอบเสร็จไปเลยมีเวลามาแต่งต่อได้
แบบว่าต้องบิวอารมณ์อย่างมากเลย ต้องฟังแต่เพลงกรีดอารมณ์ทั้งนั้น 
เอามาลงเพียงบางส่วนก่อนนะจ๊ะ จริงๆแล้วอยากจะกระซิบเบาๆว่า ยังแต่งไม่จบเลยจ้า 
อีกไม่น่าจะเกินอาทิตย์หน้าจะมาลงให้จบน้า อย่าเพิ่งขว้างอะไรมาน้าาา  


TBC 

  SEO : อุ้ย! พี่คยูฮยอนโทรมาไปก่อนนะคะ

  KYU : อุ้ย! โทษทีครับแบบว่าออกสื่อมากไปหน่อย