คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Dugeun :: I n t r o ♡
Intro.
เสียงเอะอะวุ่นวายของผู้ชายผิวคล้ำดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยการที่เขาคนนั้นหันมามองหน้าผมและพูดอะไรสักอย่างที่ผมจับความไม่ได้ อา หมอนั่นคือใครกันนะ ผมรู้จักรึเปล่า ผิวคล้ำๆงั้นเหรอ
“ให้ตายเถอะแบคฮยอน ฉันจะบ้าตายแล้วเนี่ย รีบตื่นขึ้นมาเลย” จงอินหันไปมองแบคฮยอนที่ปรือตามองเขาแบบงงๆก่อนที่เจ้าตัวจะขดตัวลงในผ้านวมหนานุ่มนั่นต่อไป
“อือ”
เมื่อเห็นแบคฮยอนตอบกลับมาเพียงแค่นั้นก็ยิ่งทำให้จงอินอยากจะทิ้งตัวลงดิ่งไปข้างล่างมาก โอเค ตอนนี้เขายืนอยู่บนห้องนอนชั้นสองพอดี เขาคงต้องบ้าตายแน่ๆถ้าแบคฮยอนไม่ตื่นขึ้นมาฟังสิ่งที่เขาต้องการจะเล่า
จงอินขยี้ผมตัวเองอย่างแรง ก่อนจะสบถคำหยาบคายมากมายออกมา เขารู้อยู่แล้วล่ะว่าแบคฮยอนเป็นคนยังไง ปลุกยากขนาดไหนคงไม่ต้องบอก ขี้เซาเอาโล่ แย่ชะมัดเลยเว่ย แล้วนี่แบคฮยอนนอนดึกมากรึไงถึงปลุกยังไงก็ไม่ตื่นเนี่ย นี่มันก็7โมงกว่าแล้วด้วย จะบ้าตาย จงอินยืนคิดอะไรนิดหน่อยที่หน้าระเบียง ก่อนจะเดินกลับเข้ามา การที่เขาเป็นเพื่อนบ้านกับแบคฮยอนก็ดีเหมือนกันนะ เข้ามาหาเมื่อไรก็ได้ เรียกว่าสนิทกันพอตัวเลยล่ะ
คนตัวสูงเมื่อคิดว่าปลุกไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากพูดกับตอไม้เดินได้ เพราะเขารู้ว่าหากแบคฮยอนตื่นมาฟังสิ่งที่เขาเล่าตอนกำลังสะลึมสะลือนี่อย่าหวังว่าแบคฮยอนจะเข้าใจ คิดได้ดังนั้นเจ้าตัวก็จัดการเปิดลิ้นชักตรงโต๊ะทำการบ้านของคนที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ มือหนาควานหากระดาษเล็กน้อยก่อนจะเจอกับโพสท์อิท เขาคว้าปากกาที่ตั้งอยู่ข้างกันขึ้นมาเขียนอะไรยุกยิกอยู่สักพักก่อนจะตั้งไว้บนโต๊ะทับกระดาษแผ่นนั้นไว้ด้วยตุ๊กตาหมีน่ากลัวที่หมุนได้แถมยังมีเสียงดนตรีอีก เขาไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยให้ตาย
ตื่นมาก็อ่านด้วยละกันนะแบคฮยอน เฮ้อ ขี้เซาจริงๆเลย
TBC
Talk
สวัสดีจ้า ฟิคมาอีกเรื่องแล้ว หิหิ
Dugeun ทูกึนอ่ะๆ เสียงหัวใจ นั่นเอง #บ้าคนเดียว 55555
เพลงหวานล่ะสิ *ระบำฮาวาย* 55555555555
ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยเน้อ
จะแต่งให้จบเนี่ย คิดพล็อตเรื่องได้กะทันหัน
ใครที่ติดตามเรื่องคุณหมอขอโทษเน้อจะพยายามแต่งต่อ
คือหัวตันจริงๆ แต่จะแต่งต่อให้นะ T A T
ขอให้สนุกกับการอ่านนะ รักคนอ่านทุกคนเลย จุ๊บ
ความคิดเห็น