ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : กราบขอโทษนักอ่านผู้น่ารักจากใจคนเขียน
ผมนี่แทบจะลงไปแดดิ้นที่พื้นเลยครัซ
ขอโทษจริงๆค่ะ ไม่มีการแถลง แถ...ลง อะไรทั้งสิ้น มีแต่ขอโทษจริงๆ
ประสบวิบากกรรมมาค่ะ คือไม่สบายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลมา ช่วงนั้นคือไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ
หนังสือเรียนหมอยังไม่ให้จับเลย โลกภายนอกแทบไม่เห็น ทีวีก็ไม่ดู
ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว พ่อกับแม่อนุญาตให้แต่งนิยายต่อได้
เดิมทีท่านก็สนับสนุนนะ แต่พอเริ่มป่วย ท่านก็ไม่อยากให้เราทำอะไรเท่าไหร่
แต่ขอเถอะเรื่องแต่งนิยายเนี่ย เราจะขาดใจจริงๆ
แบบเราแอบเข้ามาดู หายไปเป็นปีอ่ะ แล้วเห็นคนอ่านมาเม้นแล้วน้ำตาไหล
ยังไงก็อยากแต่งต่อจริงๆ เราเริ่มมีปัญหาสุขภาพตั้งแต่เริ่มแต่งอันเลิฟนี่แหละ
สุดท้ายอยากบอกว่า
กลับมาแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คือดีใจมากกกกกกก ถึงยังไม่หายขาดแต่ดีขึ้นมากในระดับที่พ่อแม่ให้แต่งนิยายต่อได้
ขอโทษ จะไม่หายไปแล้ว จะอัพทุกอาทิตย์
จะเเต่งทุกเรื่องที่วางแผนไว้ตอนนอนแหงกบนเตียงโรงพยาบาล
...ชีวิตเรามันสั้น เพิ่งจะตระหนักได้ก็ตอนนอนดูเลือดตัวเองนี่แหละ...
เดี๋ยวๆๆๆๆ เราจะไม่ดราม่า เอาว่าเรากลับมาแล้ว
เม้น ขอเม้น ขอกำลังใจ อันนี้ขอจริงๆ
อยากชื่นใจว่ายังมีคนรักหนูมีนแอนด์เดอะแก๊งค์
รักคนอ่านนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น