Unlove_รวมพลคนหมดรัก(Yaoi)

‘ขอบคุณนะสำหรับของขวัญ’

   ผมนั่งกดlumiaในมือกดส่งข้อความไปหาเบอร์โทรเบอร์หนึ่ง เบอร์ที่’ในอดีต’ผมคุ้นเคย...

   ยังไม่พอ...

   ใจข้างในผมบอก...มันยังไม่พอ...ผมไม่ได้อยากให้มันดูดีแบบนี้!

   ไวเท่าความคิด! ผมหยิบ’ของขวัญ’ที่ได้มาแล้วออกจากห้อง จุดมุ่งหมายคือบ้านของ’แตงกวา’!

   ผมมองดูโทรศัพท์ที่กำลังส่งข้อความอีกครั้ง...แต่ครั้งนี้มีภาพส่งไปด้วย

“หึ!” แค่นี้มันยังไม่พอ...

   สำหรับเวลาและความรู้สึกที่ผมเสียไป...ยังไงมันก็ไม่พอ!!!

   สำหรับกูแล้ว...มันยังไม่พอหรอกนะ การ์ด!!!!!

......................................

......................

 ‘ขอบคุณนะสำหรับของขวัญ’

   ในตอนที่ให้ ไม่ได้หวังว่ามันจะมีอะไรตอบกลับมา...

   ผมมองข้อความที่ส่งมาจากเบอร์ที่คุ้นเคย...ทุกวันนี้ยังเป็นเบอร์ที่ผมจำได้แม่นอยู่เสมอ...เบอร์ที่อยากโทรหาอยู่ทุกวัน

   อยากโทรหาอยู่ทุกวัน...แต่ทำไมผมถึงไม่โทร...

   ผมอ่านวนไปวนมา...หลายต่อหลายรอบ...

   บางที...นี่อาจเป็นโอกาสดี ที่จะทำให้เราได้กลับมาคุยกัน...ถึงมันจะได้เพียงแค่’เพื่อนร่วมโลก’สำหรับเม่นก็ตาม...

   ตาผมมองวนไปมาบนแป้นตัวอักษร...จะตอบกลับยังไงดี...

   แต่ยังไม่ทันที่จะได้กดหรือได้คิด ก็มีข้อความที่สองส่งมาจากเบอร์เดิมอีกครั้ง

“...” มันไม่ใช่อารมณ์จะสบถ หรืออารมณ์จะเสียใจ...ผมชะงัก...ชะงักตั้งแต่มือไปถึงความรู้สึกเมื่อเห็นสิ่งที่อีกฝ่ายส่งมา

‘แตงกวาชอบมากเลย! ^^’

   ไม่พูดเปล่า...ซ้ำยังแนบรูป’แตงกวา’ลูกรักของบ้านตัวม. คาบ 'ของขวัญ'ซึ่งก็คือตุ๊กตา(ที่ผมลงทุนลงแรงทำด้วยใจ)พร้อมหันมามองกล้องราวกับจะเยาะเย้ยผม!

   สงสัยจะชอบจริง!

   ...เล่นแบบนี้เลยเหรอเนี่ย...

“หึ!” ไม่แปลกใจ...ก็ผมผิดจริงๆ สำหรับสามปีที่ผ่านมา...ผมไร้ข้อแก้ตัว!

   ...แต่ไม่ได้แปลว่าผมจะต้องอยู่เฉยๆซะหน่อย!!!!

   ไม่ได้แปลว่ากูจะยอมเฉยๆหรอกนะ เม่น!!!






***อาจมีคำหยาบบ้างอะไรบ้าง อย่าเอาไปใช้นะคะ อย่าเลียนแบบพระเอกนายเอกแอนด์เดอะแก๊งค์เลย =w=