คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ภาคีอัศวิน
ในห้องสี่เหลี่ยมที่มีแสงน้อยห้องหนึ่ง ปรากฏร่างของชายสองคนกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ ชายหนุ่มอายุราวๆ 20 ปี กำลังพยายามอธิบายให้กับชายวัยกลางคนที่กำลังสอบปากคำเขาอยู่ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
“บอกแล้วไงว่าทางนั้นเป็นฝ่ายเริ่มก่อนน่ะ”
"อืม..เรื่องนั้นข้ารู้แล้ว แต่ตอนนี้ยังปล่อยนายไปไม่ได้"
"ทำไมอ่าาาาาา" ฮาฟพูดอย่างหน่ายใจ ตั้งแต่โดน ท่านอัศวินที่แลดูจะยศสูงคนนี้ลากออกมาจากตลาดเมืองเนฮาเลม และใช้เวทย์เทเลพอทมาที่-แซงชัวรี่- เมืองหลวงของอาณาจักร-ผืนแผ่นดิน- เขาก็ยังไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นเลยนอกจากการนั่งคุยกัน..
"จัดการผู้ใช้เวทย์3คนลงได้ แถมยังเป็นคนที่มีฝีมือขนาดมาสอบเข้าภาคีอัศวินอีก ถึงจะสอบตกก็เถอะนะ เจ้าเป็นใคร เคยฝึกวิชาต่อสู้มาเหรอ"
"ฝึกอะไรเหรอครับ???" ฮาฟเลิกคิ้วขึ้นและกำลังแสดงท่าทางแบบ ตาลุงนี่หมายความว่ายังไงกัน อยู่
"ก็วิชาการต่อสู้นั่นไง ไหนจะฝึกร่างกายด้วย เจ้าแข็งแรงขนาดที่ยกกล่องหนักร้อยๆกิโลได้เลยไม่ใช่เหรอ…"
"ถ้าหมายถึงกล่องผลไม้ล่ะก็ ยกทุกวันเดี๋ยวมันก็ยกได้เองครับ"
... (เจ้าเด็กนี่ ไม่เคยฝึกอะไรเลยงั้นเหรอ) ชายในชุดอัศวินขมวดคิ้ว
"เจ้า..เป็นใครกันแน่ "
"ถามเป็นครั้งที่เท่าไหรแล้วเนี่ยลุง ผมชื่อ ฮาฟ เท่าที่จำความได้ลุงเจ้าของร้านผลไม้ที่เก็บผมมาเมื่อ2ปีก่อนแล้วเรียกผมว่าอย่างนั้น รู้สึกเหมือนลุงแกจะเล่าว่าผมโดนทำร้ายจากอะไรสักอย่างจนความจำเสื่อม เลยจำเรื่องก่อน2 ปีที่แล้วไม่ได้เลยสักนิด"
ฮาฟอธิบาย ทั้งการแสดงออกและท่าทาง อัศวินนั้นดูออกว่าคนตรงหน้าไม่ได้พูดโกหก
"อืม..ร่างกายของเจ้าอาจจะจดจำได้ก็ได้ เมื่อก่อนเจ้าอาจจะเคยฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาก่อนก็เป็นได้"
"ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว ลุงพูดถึงแต่เรื่อง ฝึกฝนบ้างล่ะ การต่อสู้บ้างล่ะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ"
ฮาฟเริ่มแสดงท่าทางหงุดหงิดออกมา แต่อัศวินนั้นกลับยิ้มขึ้นเป็นรอยยิ้มที่แสดงออกถึงความเจ้าเล่ห์
"โอ้เข้าเรื่องเลยงั้นเหรอ..เหมือนจะดูทึ่มๆแต่เจ้าก็หัวไวดีนะ .. ตอนนี้กองกำลังภาคีอัศวินของอาณาจักรที่กำลังจัดตั้งขึ้นใหม่นี้ กำลังขาดกำลังคน พวกเราไม่เหมือนนักผจญภัย แต่ก็ใกล้เคียง จะพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือ กลุ่มนักผจญภัยที่ขึ้นตรงกับราชอาณาจักร -ภาคีอัศวิน- ข้าอยากให้เจ้ามาเข้าร่วมภาคีอัศวินนี้ด้ว…"
"ขอปฏิเสธครับ"
โดยที่ไม่ได้ยั้งคิดก่อน ฮาฟปฏิเสธอย่างรวดเร็วและกำลังทำท่าจะลุกออกจากโต๊ะ
"มีที่พักกว้างๆ บริการอาหารสามมื้อ มีเงินเดือนให้ไม่เหมือนกับพวกนักผจญภัยที่รายได้ขึ้นอยู่กับคำขอ แถมตำแหน่งอัศวินซึ่งเป็นอาชีพที่มั่นคงยังเป็นที่ต้องการของสตรีมากมายอีกด้วย แบนี้น่าสนใจพอไหม"
ฟุบ… ด้วยความเร็วพอๆกับตอนที่ลุกขึ้นยืน ฮาฟกลับมานั่งท่าเดิมพร้อมแววตาที่เป็นประกาย
"ต้องทำอะไรบ้างครับ…"
และจากการนั่งเจรจากันกว่า2ชั่วโมงก็ได้ข้อสรุปว่า ฮาฟ ไม่มีความผิดเกี่ยวกับความวุ่นวายในตลาด ชายหนุ่มตกลงที่จะเข้ารับการคัดเลือกเป็นอัศวินของภาคี โดยมีเวลาเตรียมตัวอีก 1 อาทิตย์ต่อจากนี้ จะต้องเข้ารับการทดสอบเป็นอัศวิน -และมี อัศวิน ระดับ 4 นาม วันไดรฟ์- เสนอตัวเป็นผู้ฝึกให้
ตำแหน่งของอัศวินนั้น จะไล่ตั้งแต่ระดับ 1 ที่เป็นระดับต่ำที่สุดไปถึงระดับ 7 ที่เป็นดั่งวีรบุรุษ โดยผลตอบแทนที่ทางราชวังจะจ่ายให้ก็ขึ้นอยู่กับระดับนี้เช่นกัน โดยอัศวินของภาคีจะรับคำขอที่ส่งตรงมาจากพระราชวังเป็นคำขอ ภารกิจ ที่แจกจ่ายมาให้จากส่วนกลางนั่นเอง
"อื้ม..ทำงานเป็นนักผจญภัยของทางพระราชวังงั้นสินะ ไม่เหมือนกับพวกนักผจญภัยตามกิลด์ต่างๆอะไรเทือกนั้น"
ฮาฟพึมพำอยู่คนเดียวพร้อมกับอ่านรายละเอียดบนใบสมัครดิจิตอล ที่ลอยอยู่ตรงหน้า
"ก่อนอื่นต้องกลับไปบอกลุงเวลม่าให้รู้เรื่องก่อนเป็นอันดับแรก..อะ..แล้ว…. จากเมืองแซงชัวรี่ไปเมืองเนฮาเลมนี่...จะกลับไปยังไงกันนะ..."
เมื่อนึกขึ้นได้ ชายหนุ่มก็วิ่งกลับไปหาอัศวินที่พาเขาเทเลพอร์ตมาตอนแรก….
ความคิดเห็น