คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Just Dirty Birthday
CHAPTER 1
เสียงเบียร์กระป๋องที่ 6 ถูกโยนทิ้งบนพื้นห้องของคริส ก่อนที่เรียวมือสวยจะหยิบยกแชมเปญขวดใหญ่ดื่มต่อ วันนี้วันเกิดของหวงจือเทา และเขากำลังคิดอยู่ว่า คนที่หายเข้าไปในห้องอาจกำลังเตรียมของขวัญให้เขาอยู่ เทาเห่อยิ้มให้เจ้าขวดทรงหรูเสมือนว่ามันเพื่อนคุยในยามค่ำคืนนี้
…ไม่เห็นต้องทำแบบนั้นเลย ไม่รู้หรือไงทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ทำน่ะ มันไร้ความหมายสำหรับผม…
เทามองของเหลวสีชมพูในขวดแชมเปญหมุนวนไปตามการยกของข้อมือเขา ก่อนจะเผลอนึกย้อนไปถึงพี่คริสคนเดิมในอดีตที่แสนดีคนนั้นแล้วยิ้มออกมา…แต่เมื่อเทาเหลือบไปเห็นรูปในวัยเด็กของตัวเองยืนคู่กับเด็กหนุ่มตัวสูงที่ชั้นหนังสือก็หุบยิ้มแล้วยักไหล่อย่างไม่คาดหวัง… ตอนนี้คนๆนั้นคงเปลี่ยนไปแล้ว…
ในสายตาเทาตอนนี้คริสจะดูเผด็จการและชอบใช้ความรุนแรง แต่ถึงยังไงคริสก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำดีๆที่ลืมไม่ลงของเขา สายตาของเทาที่มองของเหลวที่หมุนวนอยู่ในขวดแชมเปญสั่นไหวอย่างสับสน
สำหรับเทาในตอนนี้คริสก็ถือว่าเป็นคนแปลกหน้า
… ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มแสนอ่อนโยนนั้นมีไว้สำหรับการหลอกล่อ หากแต่ความจริงแล้วข้างในกลับเต็มไปด้วยความเยือกเย็น …คนแบบนั้นเขาไม่มีทางรู้จัก
‘อาเทาไปเล่นที่ทุ่งทานตะวันด้วยกันไหม’
‘ถ้าไม่หยุดร้องไห้ พี่จะเรียกนายว่าเจ้าขี้มูก’
‘เดี๋ยวพี่เล่านิทานเรื่องแพนด้าผจญภัยให้ฟัง แล้วเข้านอนเลยนะ’
…………..
……….
…..
..
“คิดอะไรอยู่”
เทาตกใจเมื่อเจ้าของเสียงทุ้มยื่นมือมาแตะไหล่แล้วแย่งขวดแชมเปญจากมือเขาไปดื่ม เทาช้อนตามองคริสอย่างไม่พอใจ
“……” พี่อู๋ฟานคนเดิมหายไปไหนนะ…
“มองอะไร” คริสก้มลงเอาหัวโขกหน้าผากเทาเบาๆ
“เปล่าสักหน่อย"
…คงอยู่แถวนี้แหละมั้ง …เขาลูบหน้าผากตัวเองแล้วเผลอยิ้มเศร้าโดยไม่รู้ตัว
“เด็กขี้เมา หมดไปกี่ขวดแล้วน่ะ”
คริสถามทั้งๆที่รู้ว่าสติของเทาถูกกลืนด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ไปหมดแล้ว ถึงอย่างนั้นเทาก็ยังฝืนยกมือขึ้นนับกระป๋องเบียร์และขวดแชมเปญที่นอนตายเกลื่อนอยู่บนพรมราคาแพงประชด
“2 กระป๋องกับอีกครึ่งขวดเอง”
คริสส่ายหน้าระอา แล้วยื่นกล่องสีดำแบนๆให้เทา ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำดื่มขวดใหญ่ออกมา ในขณะอีกมือก็ใช้ผ้าขนหนูขยี้กลุ่มผมสีทองที่เปียกชุ่มน้ำ
“ของขวัญวันเกิดน่ะ คิดว่าเด็กกำลังเติบโตอย่างนายคงจะชอบ”
เทายักไหล่แล้วจัดการเปิดกล่องสีดำด้วยความสงสัย
“หือ…CD เพื่อการเรียนรู้?” เขาแปลกใจกับเจ้าแผ่นวงกลมลายเสือดาวสีชมพูแปร๊ด
“ผมไม่อยากดูสารคดีเสือจากัวร์”
คริสอมยิ้มพยายามกั้นหัวเราะ
“ลองเปิดดูก่อนสิ” คริสทิ้งตัวลงบนโซฟาข้างๆเทา แล้วเอาขวดน้ำชี้ไปทางเครื่องโฮมเทียร์เตอร์ที่อยู่ด้านหน้า
เขาจ้องแผ่นซีดีสลับกับคริสไปมา ก่อนจะเดินโซเซไปที่เครื่องโฮมเทียร์เตอร์และยัดแผ่นซีดีใส่อย่างทุลักทุเล
“ทำไมใส่ยากจังวะ” เทาดันแผ่นซีดีแล้วตบให้มันป้อนเข้าไปในเครื่อง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะกลืนสักที
…เสียหรือเปล่าเนี่ย…
เขายกมือทุบที่ตัวเครื่องด้วยความโมโห
“อาเทา เปิดเครื่องก่อนไม่ดีกว่าเหรอ” หมอนใบหนึ่งถูกปามากระแทกกลางหัวคนที่กำลังประทุษร้ายเครื่องเล่นอย่างแรง
“ก็กำลังเปิดอยู่นี่ไง” เทาพึมพำกับตัวเองและกดปุ่มสีแดงซ้ำไปซ้ำมา
…ดีไซน์ก็ดูสวยหรูดี แต่คุณภาพใช้ไม่ได้เหมือนเจ้าของเลย…เขายกเท้าถีบมันทีหนึ่งด้วยความหมั่นไส้
“ฉันหมายถึง…เสียบปลั๊กโว้ย”
คริสกำลังจะเตะกระป๋องเปล่าที่ตกอยู่แถวนั้นสั่งสอนเด็กเถียงคำไม่ตกฟาก แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเทาหันมาจ้องเขาด้วยสายตาแปลกๆ
“…หวังว่าไอ้แผ่นเนี่ยคงไม่ใช่วีดีโอขอแต่งงานผมหรอกนะ”
เทานั่งเท้าคางฮัมเพลงเทียนมีมี่รอแผ่นซีดีที่กำลังถูกกลืนเข้าไปในตัวเครื่องเล่น ขณะร่างสูงที่นั่งวางท่าอยู่บนโซฟาเสมองออกไปทางอื่นแล้วเผยยิ้มชั่วร้ายออกมา….
‘ใบเบิกทางเข้าห้องหอต่างหาก’
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
//โค้งงามๆ
ความคิดเห็น