คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #76 : [SEND]:Casual Amiss พลาดรักพลั้งใจนายเอเลี่ยน:dewztnro
ผู้วิจารณ์:
สวัสดีค่า ‘ดิววี่’(เปลี่ยนชื่อให้เสร็จสรรพ) อายุเกือบๆเท่ากันงั้น ‘ซี’ขอตีเสมอนิดนึงนะ //โดนเตะ// แง อีกไม่กี่เดือนซีก็ 15 แล้ว ปัดขึ้นเหอะ นะๆๆ //ตาเป็นประกาย//โอเค ดิววี่บอกว่าอย่าติมากให้ติไปชมไปจะได้กลมกล่อม(?) งั้นซีก็จัดให้ เอาไปเล้ย!
ชื่อเรื่อง :: 10/10
ชื่อเรื่องน่าสนใจมากกกกกก ไม่ยาวเกินไปด้วย จุดขายของชื่อเรื่องก็คือตรงคำว่า ‘เอเลี่ยน’ เพราะมันทำให้รู้สึกอยากรู้ว่า เอ๊ะ? รักหวานแหววมันจะไปเกี่ยวกับเอเลี่ยนได้ยังไง แฟนตาซีก็ว่าไปอย่าง แล้วไอความอยากรู้ตรงนี้แหละจะทำให้นิยายเราขายออก ดีมากๆจ้ะ
ความสวยงาม :: 7/10
ถ้าพูดถึงเฉพาะแค่ ‘ความสวยงาม’ แบบ ‘เพียวๆ’แล้วเนี่ย สำหรับซี ซีจะให้ 10 แต่ความสวยงามในที่นี้ซีมองรวมถึงเรื่องย่อแล้วการจัดระเบียบหน้านิยายให้ดูน่าสนใจน่าอ่านด้วยนะ เพราะฉนั้นตรงที่หักออกไปจะเป็นในส่วนของเรื่องย่อที่ ‘ไม่ค่อยน่าสนใจ’ คือมันดูลอยๆ จับต้องไม่ค่อยได้ มันไม่มีจุดหมาย ไม่รู้ว่าต้องการจะสื่ออะไร ซีเข้าใจว่าดิววี่อยากให้มันดูน่าสนใจ แต่คนอ่านเขาไม่รู้ว่า ‘จะสนใจอะไรดี’ เพราะอิโทรตรงหน้าบทความ เท่าที่ซีอ่านแล้ว ซี ‘งง’ค่ะ งงมากๆ คือมีแสงวาบ สลบไปแล้วก็โดนอุ้ม แค่นั้นคือไม่รู้ว่าจะสื่ออะไร เกี่ยวกับอะไรยังไม่รู้เลย เพราะฉนั้นมันจะไม่ทำให้ความสนใจเพิ่มขึ้นเป็นสาเหตุให้ไม่มีคนอ่านนะจ้ะ
การดำเนินเนื้อเรื่อง :: 6/10
ตัวเองบอกให้ชมบ้างอะไรบ้าง งั้นซีจะพยายามใช้คำที่ไม่แรงแล้วกันนะ คือที่ให้น้อยเพราะอย่างแรกเลยซีไม่รู้ว่าพล็อตเป็นยังไง ต้องการจะสื่ออะไร แล้วเนื้อเรื่องมันเกี่ยวอะไรกับชื่อเรื่องที่บอกว่า ‘เอเลี่ยน’ หรือว่าดิววี่ยังลงไม่ถึง? ถ้ายังลงไม่ถึงเราก็ต้องหาวิธีดึงคนอ่านก่อนที่จะถึงจุดไคลแม็กของเรา จากที่บอกไปเกี่ยวกับเรื่องย่อว่า ‘เรื่องย่อไม่ใช่บทนำนะจ้ะ’ เรื่อย่อคือการสรุปพล็อตของเราโดยย่อแล้วละตอนจบไว้ให้คนอ่านติดตามกันเอาเองถึงจะเรียกว่าเรื่องย่อ เพราะฉนั้นการบอกพล็อตของเราก็มีผลต่อการตัดสินใจของคนอ่านเหมือนกัน เช่น เรื่องหนูน้อยหมวกแดง ถ้าบอกว่า ‘หนูน้อยคนหนึ่งเข้าไปส่งของให้คุณยายในป่าลึกแต่ทว่ากลับมีหมาป่าตามเธอไป แล้วชะตากรรมของเธอจะเป็นอย่างไร’ คือบอกจุดเริ่มแล้วก็ตรงกลางๆหน่อย ทิ้งตอนจบไว้ให้คนอ่านมาติดตามจะทำให้นิยายเราน่าอ่านมากขึ้น แล้วคือเปิดมาตอนแรกซีอ่านไปสรุปได้ว่านางเอกถูกจับคลุมถุงชน ตอน 2 นางเอกเจอรูปพ่อแล้วทำท่าจะร้องไห้ มันทำให้เกิดคำถามว่า แล้วพ่อไปไหน แล้วไอที่แสงวาบตอนแรกล่ะ บลาๆๆ ยังไม่ได้อธิบายอะไรก็ตัดฉับไปเดทซะแล้ว คำถามที่ใหญ่ที่สุดเลยคือ ‘แล้วมันเกี่ยวกับเอเลี่ยนยังไง’ อ่านจบไป 10 ตอนซีรู้เรื่องแค่ว่านางเอกโดนคลุมถุงชนแล้วพระเอกก็จำนางเอกไม่ได้ แล้วทำไมถึงจำไม่ได้? แล้วไอเหตุการณ์แสงวาบๆนั่นมันอะไรยังไง มันเกิดอาการที่เรียกว่า ‘งง’ ค่ะ ตรงนี้คือส่วนที่ใหญ่มากๆ ถ้าเขียนแล้วคนอ่านไม่รู้เรื่องก็ไปต่อไม่ได้แล้วล่ะค่ะ เพราะฉนั้นที่จะแนะนำได้คือลำดับเหตุการณ์ให้ดีๆ ถามตัวเองก่อนว่าเราต้องการสื่ออะไร แล้วให้ส่วนนั้นเป็นส่วนโดดแล้วก็มีพวกเหตุการณ์ย่อยๆเป็นส่วนรอง แล้วมันจะออกมาดีค่ะ
สำนวนการเขียน :: 10/10
เขียนรู้เรื่องดีค่ะ ดึงส่วนของการบรรยายแบบมุมมองตัวละครออกมาใช้ได้ดีทีเดียว นิยายรักไม่ต้องไปบรรยายหวือหวามากเดี๋ยวมันจะดูแฟนตาซีไป
การใช้ภาษา :: 8/10
ยังมีพิมพ์ผิดอยู่นะ แก้ว เป็นแก้ม แล้วก็มีจุดอื่นอีกนะ แต่เค้าจำไม่ค่อยได้ //โดนเตะอาจจะวิจารณ์ได้ไม่ค่อยดีนัก ไม่รู้ว่าชมพอรึยัง แรงไปก็ขอโทษด้วยนะจ้ะ
เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ
นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์มากน้อยแค่ไหน:
บรรยายมาเลยจ้าร้านนี้หรือนักวิจารณ์เป็นยังไง:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ถ้าพอใจไว้มาอีกนะคะ ขอบคุณจ้าา:
ความคิดเห็น