Colorful Review รับวิจารณ์นิยายหลากแนว

ลำดับตอนที่ #85 : [SEND]: It's you รักครั้งสุดท้ายทำไมต้องนายกวนประสาท!:Kamla

THE★ FARRY

ผู้วิจารณ์: Beatrice

ชื่อเรื่อง: It's You รักครั้งสุดท้ายของฉันทำไมต้องนายกวนประสาท

นามปากกา: Kamla

สวัสดีค่ะ ‘น้องคำเหล้า’ พี่ชื่อ ‘บี’ นะฮ้าฟฟฟฟ น้องคำเหล้าสั่งมาตั้ง5ดาวแหนะ แรงสุดเลยนะ-.- ฉะนั้นต้องรับให้ได้นะเออ การใช้คำพูดของพี่อาจจะ ‘ตรง’ ไปบ้างแต่ก็มีให้คำแนะนำและคำปรึกษา เอาล่ะ!ฝากตัวด้วยนะคะ//โค้ง

ชื่อเรื่อง (4.5/5)

พี่ว่ามันดูยาวๆไปหน่อยนะ โอเค...มันค่อนข้างสอดคล้องกับเนื้อเรื่องดี แต่ปัญหาคือมันดูธรรมดาไปหน่อยไม่ค่อนน่าดึงดูดแถมยังยาวแล้วก็จำยาก คือยาวไม่ว่าหรอกแต่ถ้าจะยาวต้องให้มีคำคล้องกันด้วยเพราะจะได้จำง่ายขึ้น

ความสวยงาม+หน้าบทความ (6.8/10)

หันเป็น2ท่อนนะจ๊ะ ความสวยงาม5คะแนน หน้าบทความ5คะแนน ความสวยงามพี่หักไป1คะแนนล่ะกันเพราะทั้งโปสเตอร์และแบนเนอร์ไม่ได้เปลี่ยนชื่อเรื่องตามหน้าบทความ ฉะนั้นหักแบน0.5 โปส0.5รวมเป็น1คะแนน น้องได้4จ้ะสำหรับความสวยงาม(5ดาวก็ละเอียดแบบนี้แหละ-.-)

ส่วนหน้าบทความ การตกแต่งภายในโอเคแล้งมีการใส่กล่องแบนเนอร์จัดไว้เรียบร้อยดีมาก แนะนำตัวละครก็ทำออกมาได้สวย แต่ที่โดนหักเต็มๆเลยก็คือ‘คำโปรย’หรือที่น้องเขียนว่า‘Intro’อ่ะจ้ะ พี่บอกไว้ก่อนนะว่ามัน‘คนละอย่างกัน’ คำโปรยคือไอ้เรื่องย่อที่มันอยู่หลังปกหนังสือน่ะ แต่‘Intro’คือ ‘บทนำ’ ที่มันอยู่ในเล่มและเป็นสิ่งที่เราจะเปิดเจอก่อนจะเริ่มเรื่อง โอเคเข้าใจแล้วนะ ฉะนั้นที่พี่อยากจะบอกก็คือ หน้าบทความของเราน่ะก็เปรียบเหมือนปกหลังที่ควรมีเรื่องย่อไม่ใช่บทนำ เลยอยากให้เปลี่ยนนิดนึง(จะเปลี่ยนไม่เปลี่ยนแล้วแต่ประสงค์นะเออ)แล้วเอาบทนำไปใส่ไว้ในตอนแทน

ว่าด้วยเรื่องของบทนำ: น้องเขียนว่า Intro ใช่ม่ะ งั้นพี่ก็จะตัดสินว่าที่น้องเอาขึ้นหน้าบทความนั่นเป็นบทนำแล้วกันนะ บทนำของน้องน่ะมันแปลกๆมันเหมือนไม่ใช่บทนำอ่ะ มันไม่ได้บอกถึงจุดเริ่มต้นของเนื้อเรื่องไม่สิ! ไม่ได้บอกอะไรเลยต่างหาก ถ้าให้พี่ตัดสินว่าอันนี้เป็นเรื่องย่อพี่ก็จะพูดแบบนี้แหละค่ะ เพราะน้องไม่ได้ให้อะไรเลยมาจริงๆ น้องบอกมาแค่นิสัยของพระเอกแบบกวนนางเอกทุกวันอะไรอย่างงี้ ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่รีดเดอร์ต้องการที่จะรู้ก่อนอ่านค่ะ สิ่งที่รีดเดอร์ต้องการคือ เรื่องย่อสั้นๆที่กระชับและแสนโดนใจ ใช่ค่ะน้องทิ้งท้ายไว้นั่นมันคือปมของเรื่องแต่...เพราะน้องไปวงเล็บปมเอาไว้เลยทำให้ปมดูไม่โดนเด่น แถมปมก็ดูเหมือนจะไม่ใช่ปมที่ใหญ่อะไรมากมายเลยด้วยเลยทำให้เนื้อเรื่องดูไม่น่าอ่านเข้าไปใหญ่ แล้วเท่าที่อ่านดูปมของเรื่องก็แทบไม่เกี่ยวอะไรกับ “Iphoneมีความหมายกับนางเอกเพราะ!...” อย่างที่introมาก่อนหน้านี้เลยด้วย

พล็อตเรื่อง (4.5/10)

พี่ว่าพล็อตมันดูธรรมดาไปนะ ถึงจะมีปมก็เหอะแต่ปมของน้องมันไม่ใหญ่พอที่จะทำให้พล็อตดูน่าสนใจแถมยังเป็นปมง่ายๆที่อ่านแล้วเดาออกได้ง่ายเกินไปด้วย เอาล่ะพี่จะแบ่งออกเป็น2ส่วนนะ

ว่าด้วยเรื่องของปม : พี่คิดว่าน้องอาจจะต้องการ ปิดเรื่องราวของนางเอกเกินไปแต่แบบปิดไม่มิดน่ะ คืออ่านก็รู้แล้วว่าใครเป็นใครแล้วตอนต่อไปจะอารมณ์ประมาณไหน เช่น ตอน3 จากที่พี่อ่านและที่พี่สังเกตจากเม้นพี่คิดว่าใครๆก็เหมือนจะเดาทางออกแล้วล่ะ ยิ่งพอมาถึงตอน4มันก็ยิ่งเดาออกใหญ่ ไม่สิ อาจจะตั้งแต่ตอนแรกแล้วด้วยซ้ำที่มีวงเล็บว่า โบว์ไม่เคยรู้เรื่องของฉันเลย มันดูเหมือนน้องตั้งใจจะให้คนอื่นสงสัยแต่มันไม่สงสัยอ่ะเพราะมันรู้หมดแล้ว เดาออกหมดเลยอาจจะเป็นอย่างที่มีบอกว่าปมของน้องมันเล็กเกินไปเป็นปมง่ายๆน่ะ โอเคเรื่องปมจบไปนะ

ว่าด้วยเรื่องของพล็อต: ตรงๆเลยล่ะกัน พี่ว่าพล็อตของน้องมันยังดูง่ายๆเกินไปน่ะ เหมือนว่าอาจจะวางมาไม่ละเอียดรึเปล่าหรือวางมาแล้วแต่ยังวางแค่คราวๆหรือยังไงพี่เองก็ไม่ทราบเพราะถ้าพล็อตน้องวางมาดีจริงน้องจะไม่ต้องมีตอน‘ย้อนอดีต’ ทำไมหรอ...เพราะถ้าน้องวางพล็อตมาดีจริงปมทั้งหลายมันจะค่อยๆ ‘คลี่คลาย’ลงด้วยตัวของมันเองน่ะสิ

 การดำเนินเรื่อง+เนื้อเรื่อง (4/10)

การดำเนินเรื่อง“โดยรวม”ของน้องดูเหมือนไร้จุดหมายอยู่นะ ก็อย่างที่พี่บอกไปในเรื่องของพล็อตน้องอาจจะวางมาไม่ละเอียดอย่างไรพี่ก็ไม่ทราบแต่มันดูเหมือนพร้อมที่จะออกทะเลได้ทุกเมื่อเลยทำให้การดำเนินเรื่องดูดำเนินไปอย่างไร้จุดหมาย ส่วนการตัดฉาก(หมายถึงการเปลี่ยนสถานการณ์)ก็ตัดได้รวดเร็วมากยังไม่ทันทำอะไรแปบๆไปนู้นล่ะ แปบๆกลับบ้านล่ะ ซึ่งการตัดฉากเร็วมันจะทำให้การดำเนินเรื่องใน “ตอนนั้นๆ”รวดเร็วเกินไป(อย่าสับสนระหว่างการดำเนินเรื่องในตอนกับการดำเนินเรื่องโดยรวมนะเออ)

ในส่วงของเนื้อเรื่อง บางสถานการณ์ก็ดูไม่สมเหตุสมผล เช่น ลองคิดถึง‘หลักความเป็นจริง’ดูนะคะอย่าคิดเข้าข้างตัวเอง ลองคิดดูว่าถ้ามีคนชนน้องแล้วทำIphoneจริงๆน้องจะฉุดมือเพื่อนเดินหนีแบบที่นางเอกทำมั้ย? แถมจะด่าก็พูดแค่ว่า ได้อะไรคืนมามั้ยล่ะ แค่เนี่ย?! แล้วก็เดินหนีไปเลย = =;; มันใช่มั้ยนั่นน่ะพี่ว่าชีทำแบบนี้มันไม่เหมือนไอโฟนของตัวเองเลย ถึงได้ปล่อยละเลยได้ขนาดนี้ ถ้าเป็นพี่นะ พี่จะอุทานออกมาแล้วรีบหยีบไอโฟนขึ้นมาลูบๆคลำๆแล้วด่าอีหน้าหล่อที่ชนพี่เลยแหละ(ไม่ว่าจะหล่อขนาดไหนก็ไม่เว้นนะฮะ)แล้วพี่ก็เชื่อว่าหลายๆคนก็คงทำแบบพี่(ก็แน่ล่ะIphoneเลยนะถ้าเป็นซัมซุมฮีโร่ว่าไปอย่าง) สรุปได้ว่าเวลาจะเขียนสถานการณ์อะไรก็คิดถึงหลักความจริงนิดนึง

การบรรยาย (4/10)

เหมือนว่าน้องคำหล้าจะไม่ค่อยเน้นเรื่องบทบรรยายเท่าไรเลยนะคะเลยทำให้การบรรยายนั้นสั้นเกินไปห้วนเกินไป แทนที่จะบรรยายขยายความก็ไม่บรรยายใช้วงเล็บแทนซะงั้น = =;; พี่ว่าวงเล็บนี่แหละตัวที่ทำให้การบรรยายไม่ลื่นไหลเลยแหละ แล้วอีกปัญหานึงก็คือบรรยายไม่เห็นภาพค่ะ แล้วการไม่เห็นภาพมันก็ทำให้รีดเดอร์อ่านแล้วไม่ได้อรรถรส มันส่งผลต่อกันไปเป็นทอดๆค่ะเหมือนหวงโซ่อาหารนั่นแหละ ทุกหัวข้อในนิยายล้วนเชื่อมกัน อ่อ..แล้วก็คงเพราะน้องไม่ค่อยบรรยายด้วยมั้งเลยทำให้ปัญหาดำเนินเนื้อเรื่องในตอนเร็วแบบที่พี่กล่าวไว้ด้านบนยกตัวอย่างนะคะ เช่น ในตอนที่3น้องไม่แทบจะไม่บรรยายอะไรเลยแค่มีบทสนทนานิดเดียวแล้วก็เปลี่ยนสถานที่แล้ว พี่ถามจริงเหอะถ้ามีแค่นี้จะมีทำไม? อันนี้พูดตรงๆเลยนะคะ ไม่ได้แรงหรืออารมณ์เสียแต่ย่างใด แทนที่น้องจะเริ่มด้วยการบรรยายเช่นแบบว่า ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว เย้! ฉันกับโบว์เลยมาอยู่มี่ร้านเบเกอร์รี่ที่มีแต่เด็กเซเนร่าเท่านั้นที่เข้าได้ หุหุ บลาๆๆๆ ถ้าบรรยายแบบนี้แทนจะให้บทสนทนาขึ้นต้นมันจะทำให้การตัดฉากดูเข้าใจง่ายและกระชับแถมคนอ่านก็จะไม่คิดว่าเอ๊ะเร็วจังเลยอะไรแบบนี้ สรุปคือน้องเน้นการบรรยายมากกว่านี้นะคะไม่ใช่เน้นแต่สถานการณ์และเนื้อเรื่องเป็นหลักอย่างเดียว แล้วก็เรื่องอีโม...ใช้อีโมเยอะไปแถมยังใช้ไม่ถูกสถานการณ์ด้วย ปรับปรุงหน่อยนะคะ

ว่าด้วยการบรรยายหลังบทสนทนา: การบรรยายข้างหลังบทสนทนาของน้องสั้นมากกกก ห้วนเกินด้วย! แทนที่จะบรรยายให้มันดูขยายความมากกว่านี้แต่กลับบรรยายแค่สั้นๆ แล้วก็ที่พี่บอกไปเรื่องอีโม จริงๆแล้วอีโมไม่ได้เป็นส่วนที่ทำให้รีดเดอร์รู้เลยนะคะว่าคนพูดพูดด้วยน้ำเสียงอย่างไรสีหน้าแบบไหนแต่การบรรยายเนี่ยแหละค่ะที่เป็นตัวบอก เลยอยากให้บรรยายหลังบทสนทนามากกว่านี้นะคะว่าแบบ คนพูดพูดด้วยน้ำเสียงยังไง ทำหน้าแบบไหน ทำนองนี้ บรรยายไม่เก่งหรอ? ก็อ่านเยอะๆสิ แล้วลองเอาวิธีบรรยายของนักเขียนคนโปรดมาประยุกต์เป็นแบบของเรา

 ตัวละคร (5/10)

จะบอกแค่สั้นๆนะคะ ไม่มีเอกลักษณ์ ธรรมดาเกินไป แสดงบทบาทของตัวเองได้ไม่สมจริง ตัวละครของน้องคำหล้าขาดเกือบทุกอย่างของความเป็น‘ตัวละคร’ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เอกลักษณ์ สำคัญมากๆเลยนะคะ เราต้องสร้างตัวละครที่มีเอกลักษณ์ที่จำง่าย แสดงบทบาทของตัวเองเหมาะสมเพื่อให้ผู้อ่านนั้นชอบและรักตัวละครของเรา

บทสนทนา (8/10)

เน้นเกินไปค่ะ ในหนึ่งตอนแทบไม่มีบรรยายเลยมาเน้นเอาก็บทสนทนา จริงๆแล้วบทสนทนาน้องก็ดีนะคะลื่นไหลเป็นธรรมชาติดีแต่ขาดก็อย่างที่พี่บอกไปในส่วนของบรรยายข้างหลังบทสนทนาเนี่ยแหละค่ะ ควรขยายความซักนิดหนึ่งเพื่อทำให้รีดเดอร์อ่านแล้วได้อรรถรสมากกว่านี้นะคะ

การใช้ภาษา (8/10)

คำผิดเยอะค่ะ อยากให้ลองสกรีนดูให้ละเอียดมากกว่านี้ บีจะไม่บอกนะคะเพราะบีจำไม่ได้จริงๆค่ะ#โดนตบ ฮาๆๆ ล้อเล่นๆ พี่ไม่อยากบอกเองและค่ะ จริงๆแล้วบีอยากให้น้องมีความละเอียดรอบคอบกว่านี้ต่างหากเพราะการเป็นนักเขียนไม่ใช่ว่า เขียนครั้งเดียวแล้วเอาลงเลย มันต้องสกรีนค่ะ! รอบเดียวไม่เจอ ก็ต้องตรวจทานไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอเพราะมันไม่มีครั้งไหนหรอกค่ะที่เขียนรอบเดียวแล้วไม่มีคำผิด ส่วนการใช้ภาษาก็ยังทื่อๆไปนะคะ แล้วก็บางคำก็ยังเขียนแบบยังไงดีล่ะ น้องอาจจะอ่านไม่ถูกก็ได้ เช่น ในตอนที่ 5 ลองไปอ่านคห.ที่63ดูสิค่ะ ของเรนโบว์ น่ะ มันเป็นแบบนั้นแหละค่ะ

ความน่าติดตาม (0/10)

ความน่าติดตามไม่มีเลยค่ะ บีบอกแล้วนะว่า 5 ดาวโหดมาก ตัดคะแนนกันกระหน่ำซำเมอร์เซล เมื่อก่อนบีให้ 4 เป็นคะแนนที่ต่ำที่สุดค่ะคือ ความน่าติดตามไม่มีก็ให้4เพราะสงสารแต่ไปๆมาๆก็คิดว่าไรท์เตอร์เขาเลือก5มาแล้วฉะนั้นเขาจะต้องรับได้(และทำใจได้)เรื่องคะแนนของตัวเองเลยคิดว่าน่าจะทำให้มันดูยุติธรรมที่สุด อุ๊ย! หลุดประเด็น ต่อๆ ความน่าติดตามไม่มีเลยค่ะคงเป็นเพราะที่พี่กล่าวไปในเรื่องของพล็อตที่บอกว่า เดาได้ง่ายๆ เลยอาจจะทำให้รีดเดอร์ไม่อยากติดตามเรื่องต่อเพราะรู้หมดแล้ว แล้วก็เรื่องของการทิ้งท้ายถ้าน้องอยากทำให้เรื่องมันน่าสนใจมากขึ้นก็ลองทิ้งท้ายให้ดูน่าค้นหาดูสิจ๊ะ จริงอยู่ที่ตอนนี้น้องเองก็ทิ้งท้ายโดยการเอาปมมาพูดแต่ปมที่น้องพูดก็ยังดูธรรมดาไม่น่าค้นหาอยู่ดี จริงๆแล้วการทิ้งท้ายน่ะไม่จำเป็นต้องให้มันน่าติดตามอะไรมากหรอกนะแค่เนื้อเรื่องสนุก บรรยายเห็นภาพ ใช้ภาษาสวยงามแค่นี้รีดเดอร์ก็อยากจะอ่านต่อแล้ว

ความประทับใจโดยรวม (10/15)

ความประทับโดยรวมอันนี้ไม่ใช่ความประทับใจส่วนตัวแต่อย่างใดนะคะ มันคือภาพรวมของนิยายเรื่องนี้!เอาล่ะ แจงให้ก่อนเลยว่าภาพรวมค่อนข้าง เฮ้ออ ขอโทษนะคะ น่าเบื่อ ไม่น่าสนใจ แค่อ่านตอนแรกก็แบบไม่รู้สึกอยากอ่านต่อ น่าเบื่อ อะไรประมาณนี้แหละค่ะ สาเหตุหลักๆคงเป็นเพราะเนื้อเรื่องเดาออกได้ง่ายแล้วก็การบรรยายที่ไม่เห็นภาพไม่ได้อรรถรสและไม่ชวนให้หลงใหลเนี่ยแหละ ตัวละครก็ไม่มีเสน่ห์ดูธรรมดา อ่า...พอเหอะ พี่เริ่มรู้สึก...ไม่อยากติแล้วสงสารน้องอ่ะ! T.T เอาเป็นว่าลองอ่านดูด้านบนนะคะไม่เข้าใจตรงไหนข้อความลับมาเล้ย! หรือจะในไอดีก็ได้

คะแนนรวม (56.6/100)

มะ..มายก๊อด เฮ้ย! พี่ขอโทษมากๆเลยนะคะที่ออกมาคะแนนต่ำแบบนี้//โค้งอย่างแรง รู้สึกผิดจริงๆเฮ้ออขอโทษน้องคำหล้าอีกรอบนะคะ วิจารณ์แรงไปแล้วยังออกมาคะแนนน้อยอีก ขอโทษอีกครั้งค่ะ T T

ส่งท้าย : ขอบคุณที่มาใช้บริการนะ^^ ไม่พอใจก็บอกได้  ถ้าพอใจไว้มาใหม่นะคะ โชคดีค่ะ เขียนให้จบล่ะ!!! 

 **นี่เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลนะคะ เซลได้ให้คำแนะนำไปแล้วว่าควรแก้ไขตรงไหนถ้าจะเลือกปฏิบัติตามหรือไม่ก็แล้วแต่จะเลือกนะ แต่ขอให้เอาเก็บไปพิจารณาด้วย นักวิจารณ์เหนื่อย! อ่อ...ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยนะคะ ขอบคุณ**

เซ็นรับทางนี้เลยขอรับ

นามปากกา:
ชื่อบทความ:
มาเซ็นรับวันไหนเอ่ย:
พอใจกับคำวิจารณ์มากน้อยแค่ไหน:
บรรยายมาเลยจ้าร้านนี้หรือนักวิจารณ์เป็นยังไง:
ช่วยแปะแบนเนอร์ของทางร้านด้วยนะจ๊ะ :
ถ้าพอใจไว้มาอีกนะคะ ขอบคุณจ้าา: