The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 19 : ชิงช้า

( Fame : Talk )

 ตอนนี้พวกเรามานั่งกองกันที่ห้องรับแขก น้องนาวนั่งเล่นกีต้าร์ โดยมีธามนั่งร้องเพลง

' หิว ... ' น้องนาวพูดขึ้น

' ก็ไปกินดิ -0- ' เนมพูดขึ้น

' ขี้เกียจ ' 

' จะกินแล้วยังขี้เกียจอีก? ' ผมถามน้อง งงๆ

' ขี้เกียจทำกับข้าวหนิ .. ไปกินข้าวข้างนอกกันเหอะ ' น้องเสนอ

' แล้วเดินไหวเหรอ ' ไนท์ถามขึ้น ผมไม่ชอบไนท์เลย รู้สึกเหมือนตัวเองมีคู่แข่งตะหงิดๆ -0- (เพิ่งรู้สึกตัว? : ไรท์ )

' ไม่ไหวก็โดดขี่หลังพี่เฟมเอาเน้อะ พี่เฟมเน้อะ ' น้องหันมาพยักเพยิดผมเลยได้แต่พยักหน้าตาม

' -______- ' สีหน้าไนท์ในตอนนี้ แอบมีรังสีอำมหิตมานิดหน่อย

' ไปกินข้าวเหอะ แคก็หิว ' แคพูดก่อนจะพาเจ้าตัวเล็กทั้งสามคนไปนอนก่อน สามคนยังไง? ลูกน้องโบว์ด้วยไง -0- อย่าลืมดิ แล้วพวกเราก็ออกไปกินร้านอาหารริมทะเล

' หัวเพิ่งสระ มันจะเหนียวอีกล่ะ ' พวกผู้หญิงพูดกันแบบแอบเซ็งๆ

' พี่เฟม ' น้องนาวเดินมาตีคู่กับผม สงสัยหนีไนท์มาแน่เลย

' ต้องการความช่วยเหลืออ่ะดิ ' 

' ใช่เลยยย ' ผมเลยลองก้มไปมองที่เท้าน้อง ผ้าพันที่พันไว้มันหลุด 

' เดินไปก่อนเลย เดี๋ยวตามไป ' ผมบอกซี ซีพยักหน้าก่อนจะเดินไป ผมเลยนั่งยองๆ

' ยกขามาวางบนขาพี่มา ' น้องยกขามาวางบนขาผมเบาๆ ผมเลยพันขาให้น้องใหม่ 

' เสร็จล่ะ ' 

' ขอบคุณค่ะ :) ' น้องบอกก่อนจะยื่นขวดน้ำเปล่ามาตรงหน้า

' หือ? '

' ล้างมือก่อนสิ ' ผมร้องอ่อก่อนจะยื่นมือไปตรงหน้า เพื่อล้างมือ

' ชอบไนท์รึเปล่า ' ผมไม่รู้คิดยังไง อยู่ๆก็ถามออกไป

' เฉยๆ .. ยังไงก็ยังรอคนในฝันอยู่ดี ' น้องพูดเสร็จก็หน้าแดงแล้วหลบตาผม ผมเลยได้แต่แอบยิ้มคนเดียว คนเริ่มมาเดินเยอะขึ้น เรียกว่าเยอะมากเลยดีกว่า ก็พัทยาเป็นแหล่งท่องเที่ยวเหมือนกันนี่นา ผมเลยคว้ามือน้องมาจับไว้ น้องก็มองงงๆ

' คนเยอะ เดี๋ยวหลงแล้วแย่เลย ' น้องพยักหน้าก่อนจะเดินตามผมมา พอสักพักเราก็มาถึงร้าน ธามได้โทรมาสั่งเตรียมไว้เรียบร้อย เพราะคนเยอะมากกกก

' รับรอง .. อร่อยแน่ ' น้องนาวมองอาหารทะเลตรงหน้าตาวิบวับ

' พี่เข้าใจ อาหารทะเลเมกามันแพง ' ผมพูดติดตลก พวกเรากินกันจนอิ่มน้องโบว์เลยออกเสนอความคิด

' แถวนี้มีถนนคนเดินเปิดใหม่ สนใจไปเดินกันมั้ยค่ะ '

' แบ่งกันไปเป็นสองสามคนดีกว่า ใครอยากเดินไปไหนจะได้ทั่วถึง สุดท้ายก็เดินกลับบ้านกันเอาเอง ' แคพูด ทุกคนเลยได้แต่พยักหน้า กลายเป็นว่าน้องโบว์ไปกับธามและแค ซีไปกับแจมและเคน เนมไปกับสเตฟานและไนท์ ส่วนผมไปกับน้องนาว

' พี่เฟมๆ นาวอยากไปร้านนั้นหน่ะ ' น้องนาวชี้ไปที่ร้านๆนึง ออกเป็นของแนวไทยๆหน่อย ผมพยักหน้าเบาๆก่อนจะจูงมือน้องเข้าไปในร้าน ตามที่ผมคาดไว้เลย เป็นร้านขายของแนวไทยๆ มีพวกผ้าคลุมไหล่ทำจากผ้าไหม กำไลข้อมือหรือสร้อย อะไรประมาณนั้นแหล่ะ ผมไปสะดุดตากับผ้าคลุมไหล่สี่ชมพูโอรสผืนนึง ผมเดินไปมองใกล้ๆก็เห็นเป็นดอกไม้ดอกเล็กๆเต็มไปหมด ผมหยิบผ้าผืนนั้นขึ้นมาก่อนจะถามราคา

' ลุงครับ ผืนนี้เท่าไหร่ครับ '

' ผืนนั้น 2,500 ลูก เป็นไหมแท้ทอมือเลยน่ะ ' ผมจับเนื้อผ้าอย่างไม่สงสัยว่าทำไมถึงราคาแพงขนาดนั้น

' ลดหน่อยได้มั้ยลุง '

' จะเอาไปให้แฟนล่ะสิ ' ลุงแซวก่อนจะพยักเพยิดไปทางน้องที่ดูของอยู่อีกมุมนึง

' เปล่าลุง นั่นน้องเพื่อนผม '

' ฮั่นแหน่ๆ หลอกคนแก่ไม่ได้หรอกไอหนุ่ม ลุงลดให้เหลือ 2,300 โอเคมั้ย ' ผมพยักหน้าก่อนจะควักแบงค์พันสองใบกับแบงค์ร้อยสามใบแล้วยื่นให้ลุง ลุงนำผ้าคลุมไหล่ใส่ในถุงผ้าก่อนจะยื่นคืนให้ผม ผมเลยเดินไปหาน้อง น้องกำลังดูกำไลเงินแท้อยู่ เเป็นแกะสลักเป็นรูปดอกไม้อย่างสวยงาม

' คุณลุงค่ะ กำไลเงินอันนี้เท่าไหร่หรอค่ะ '

' 200 บาทลูก ถ้าซื้อสองอันเหลืออันล่ะ 150 ' ลุงขายของ น้องนาวเลยหยิบกำไลแบบผู้ชายขึ้นมาก่อนจะหันมาทางผม

' ยืมแขนหน่อยสิ .___. ' น้องบอก ผมมองอย่างงงๆก่อนจะยื่นแขนไปตรงหน้าน้อง เป็นเหมือนกำไลสายสานแล้วมีคล้ายๆแผ่นเหล็กอะไรประมาณนั้นแหล่ะ แต่ไม่มีแกะสลักอะไร 

' ลุงค่ะ อันนี้ลุงแกะสลักให้มั้ยค่ะ '

' ใช่ๆ ใช้เวลาแปปเดียวก็เสร็จ ' ลุงพูด

' งั้นหนูเอากำไลสองอันนี้ สวนเรื่องแกะสลัก .. ' น้องนาวกระซิบลุงเบาๆ ลุงพยักหน้ายิ้มๆก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วลงมือแกะสลัก

' แกะเป็นรูปอะไรหรอ ' ผมถามน้อง น้องหันมายิ้มก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ

' ไม่บอก เดี๋ยวก็รู้เอง :D ' ผมมองหน้าน้องอย่างงุนงง ลุงใช้เวลาประมาณสิบห้านาทีก็เสร็จ น้องนาวรับมาดูก่อนจะส่งเงินให้ลุง

' ขอบคุณค่ะลุง ' ลุงพยักหน้ารับก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ น้องนาวหันมาทางผมอีกที ผมเลยมองแบบงงเข้าไปอีก น้องขยันทำผมงงจัง

' ขอมือหน่อยดิ ' ผมยื่นมือซ้ายให้น้อง น้องหยิบสร้อยขึ้นมาก่อนจะค่อยๆใส่ให้ผม

' พอดีเลย เห็นมั้ย ' ผมยกกำไลขี้นมามองใกล้ๆ กำไลถูกแกะสลักเป็นรูปดอกกุหลาบที่อยู่ใจกลางความวกวนอะไรซักอย่าง

' ขอบคุณน่ะ ^^ ' ผมพูดก่อนจะลูบหัวน้องเบาๆ ผมเหลือบไปเห็นน้องก็ใส่กำไลเหมือนกัน ผมเลยจับมือน้องก่อนจะเดินไปยังร้านอื่นๆต่อ ..

 

# 21.30 น. 

ผมกับน้องนาวกำลังเดินกลับบ้านไอธาม มือของผมกับน้องนาวยังคงแกว่งไปแกว่งมา

' ชิงช้า! ' น้องนาวตะโกนก่อนจะชี้ไปยังชิงช้าใกล้ๆแล้วรีบวิ่งไป ผมมองก่อนจะหัวเราะเบาๆ แล้วเดินตามไป

' แกว่งให้มั้ย ' ผมถาม น้องพยักหน้าสองสามที ผมเลยแกว่งให้เบาๆ

' ทะเลสวยเน๊อะ ' 

' นาวชอบทะเลหรอ ' ผมถาม น้องพยักหน้าสองสามที

' เคยฟังเรื่องของเจ้าปลาหมึกมั้ย ' ผมส่ายหน้าเบาๆก่อนจะหยุดแกว่งชิงช้าแล้วไปนั่งข้างๆน้อง นึกออกมั้ย เป็นชิงช้าที่นั่งกันได้สองคนอ่ะ 

' มีปลาหมึกอยู่สองตัว เป็นคู่รักกันมานานเหลือเกิน ปลาหมึกที่เป็นผู้ชายพูดว่า หนิ รู้มั้ย ฉันรักเธอที่สุดเลย เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปน่ะ ปลาหมึกผู้หญิงก็พยักหน้าเขินๆ แล้วมีวันนึง ชาวประมงค์ก็มาตกปลาหมึกกัน ปลาหมึกที่เป็นผู้หญิงดันไปติดเบ็ดของชาวประมงค์ ปลาหมึกผู้ชายก็พยายามช่วยอีกฝ่ายโดยการจับมือกันแบบนี้.. ' น้องชูมือทั้งสองขึ้นก่อนจะค่อยๆไล่แตะนิ้วทีล่ะนิ้วด้วยกัน ผมมองหน้าน้องที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุข

' แล้วยังไงต่อ '

' สุดท้ายเจ้าปลาหมึกผู้ชายก็ช่วยไว้ไม่ได้ สุดท้ายก็ตรอมใจตาย ..:( ' น้องพูดหน้าเศร้าๆก่อนจะหันมาทางผม เป็นจังหวะเดียวที่ผมกำลังจ้องน้องอยู่ เลยทำให้เราสบตาเข้าอย่างจัง ผมค่อยๆก้มหน้าเข้าไปใกล้น้องจนจมูกของเราสองคนชนกัน ..

' อะแฮ่ม -_____- ' ผมกับน้องสะดุ้งก่อนจะหันไปคนล่ะทาง ซี เนม ไนท์กำลังยืนมองผมกับน้องนาวอยู่ ผมเลยพยุงน้องขึ้นก่อนจะหยิบของแล้วเดินไปหาไอซี

' น้องฉัน -___- ' ซีพูดก่อนจะจูงมือน้องนาวไป ผมมองยิ้มๆก่อนจะเดินตามไป

' เดี๋ยว ' ไนท์คว้าไหล่ผมไว้ เนมชะงักไปก่อนจะหันมามอง

' ไอไนท์ อย่าหาเรื่อง ' แต่เหมือนไนท์จะไม่ฟังน่ะ -0-;;

' แกชอบนาวรึเปล่า ' 

' ฉันไม่มีความจำเป็นต้องบอก ' ผมพูดก่อนจะเดินกลับไปยังบ้านธาม ผมนั่งมองผ้าคลุมไหล่ที่ผมซื้อมา ไอเคนเลยมอง งงๆ

' แกซื้อมาให้ใครว่ะ ' ไอเคนถาม

' ยังบอกไม่ได้หว่ะ :) '

' อ่าว ไอเวร '

' น้องสาวฉันรึเปล่า -____- ' ซีเดินเข้ามาก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง

' ถ้าบอกว่าใช่แกจะทำยังไง '

' ฉันมีญาติที่สนิทเหมือนน้องสาวอยู่แค่คนเดียว ถ้าแกทำน้องฉันเสียใจก็ตายอย่างเดียว -_______- ' ไอซีส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม ผมรู้ดีว่ามันหวงน้อง แต่ความรักมันก็ไม่เข้าใครออกใครหนิ :)

 

( Name : Talk ) 

ท่าทางไนท์จจะเอาจริงเว้ย .. ฉันนั่งมองน้องนาวที่กำลังมองดูกำไลข้อมือตัวเองแล้วยิ้ม มันบ้ารึเปล่าเนี่ย -0-;; 

' เป็นอะไร ' ฉันถามออกไปหลังจากที่งงมานาน

' เปล่าหนิ ' น้องพูดเสร็จก็เดินเข้าไปล้างหน้าแปรงฟัน เป็นเป็นเสื้อยืดกับกางเกงนอนแล้วมาทิ้งตัวนอน แต่ก็ไม่วายที่จะใส่กำไลนอน

' ถอดหน่อยก็ได้มั้ง กำไลหน่ะ -____- '

' ไม่เอา ' น้องพูดก่อนจะทำหน้ามู่ทู่แล้วพลิกตัวเล่นโทรศัพท์

' คุยกับเฟมหล่ะซี่ ~ ' ฉันแซวก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มาจากมือเจ้าตัวแล้วอ่านข้อความ

' ชอบกำไลรึเปล่า : นาว '

' พี่เนมมม หยุดดดดดดดด ' น้องนาวตะโกนลั่นก่อนจะกระโดดไล่ตะครุบโทรศัพท์ (?) ฉันหมั่นไส้เลยอ่านข้อความต่อ 

' ชอบสิ จะใส่ไว้ไม่ถอดเลย : เฟม .. ฮั่นแหน่ ~ ' ฉันกับน้องนาววิ่งไปทั่วห้อง เอาเป็นว่าสรุปง่ายๆ ข้อความน้องนาวกับเฟมไม่เหมือนพี่น้องคุยกันเลย -..- ฉันฟันธงว่าไอไนท์ผิดหวังชัวร์ ! แล้วตาฉันก็ไปสะดุดเข้ากับผู้ชายสองคนที่ยืนอยู่ริมหาด

' ไอไนท์ ! เวรแล้ว นาวมานี่เร็ว ' ฉันลากน้องนาวเดินลงไปข้างล่าง ฉันห้ามไนท์กับเฟมไม่ฟังหรอก 

' แกชอบน้องก็บอกมาซิว่ะ ' ไอไนท์ผลักเฟมไปทีนึงทำให้เฟมเสียหลัก

' ฉันจะชอบใครมันก็เรื่องของฉัน อีกอย่างน้องนาวไม่ใช่ของที่แกจะมาใช้กำลังในการตัดสินใจ ' เฟมตอบกลับไป เออ ถูก คนน่ะไม่ใช่สิ่งของ

' กะ กะ เกิดอะไรขึ้นอ่ะพี่เนม ' ฉันดึงน้องนาวมาหลบหลังต้นไม้แล้วไม่พูดอะไร 

' ผัวะ! ' เสียงหมัดไนท์กระทบเข้ากับหน้าเฟมเต็มๆ เจ็บมั้ยนั้น -0-;; น้องนาวที่กำลังตกใจเลยรีบลุกขึ้นก่อนจะตะโกนดังลั่นอย่างกับควายหายลั่นทุ่ง

' พี่เฟม!!!! ' นาวตะโกนเสร็จก็วิ่งไปหาเฟมที่กำลังจะโดนไอไนท์ต่อย นาวเลยวิ่งไปขวางระหว่างไนท์กับเฟม ทำให้ไนท์ชะงักไป

' เรื่องของผู้ชาย ผู้หญิงไม่เกี่ยว ' 

' ถ้าจะต่อยพี่เฟมแน่จริงก็ต่อยนาวดิ ! ' น้องตะโกนขึ้นแบบไม่ยอม

' นาว .. พี่ไม่เป็นไร ' เฟมแตะไหล่น้องนางเบาๆ 

' ไม่เอา .. ฮึก ไม่ให้ใครทำร้ายพี่หรอก ' เฟมมองอึ้งๆ น้องนาวปาดน้ำตาก่อนจะลุกขึ้น

' เพี๊ยะ !! ' ตะ ตะ ตบหน้าๆไนท์ผู้หญิงตบหน้าไนท์ !!! เห้ยยยยยย ขนาดฉันยังไม่เคยตบมันเล้ยยยยยยยยยยยย ไอไนท์หน้าหันด้วย โอ้วแม่เจ้า (สติแตก) ไนท์เช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะหันไปทางนาว

' ตบฉันทำไม '

' พี่ไนท์ทำอะไรอยู่รู้ตัวบ้างมั้ยอ่ะ!!?! นาวไม่ใช่ของเล่นของใครน่ะ ! ความรักมันก็ต้องขึ้นอยู่ที่คนสองคน ไม่ใช่มาใช้กำลังตัดสินแบบนี้ !!! ' น้องนาวตะคอกใส่หน้าไนท์

' แล้วเธอมองมาที่ฉันมั้ย ? เธอมองไปแต่ที่มัน! ' ไนท์ตะโกนกลับทำให้น้องนาวสะดุ้ง

' .. '

' เอ่อ .. ฉันไม่ได้ตั้งใจจะตะคอกน่ะ ' ไนท์พยายามจะแก้ตัวน้องนาวสะบัดตัวหนีก่อนจะประคองเฟม

' ผู้ชายที่ไม่รู้จักความรักอย่างพี่น่ะ ให้ตายก็ไม่มีคนรักหรอก ' น้องนาวพูดก่อนจะพาเฟมเข้าไปในบ้าน ฉันเลยเดินเข้าไปหาไนท์ ฟานก็เดินมาจากอีกฝั่งนึง

' ฉันเตือนแกแล้ว ' ฉันพูดก่อนจะทรุดข้างๆไนท์ ตามมาด้วยฟาน

' ผู้หญิงสำหรับความรัก มันคือสิ่งสำคัญและเปราะบางที่สุด ' ฟานพูดขึ้น ฉันหันไปยักคิ้วงงๆ

' รู้ด้วยหรอ? '

' อืม -_____- '

' งั้นก็กรุณาปฏิบัติตัวดีๆด้วย -___- ' ฟานยักไหล่ก่อนจะหันไปมองทะเล

' แกรู้จักน้องเค้าแค่วันเดียวเองน่ะเว้ย จะมาโมเมว่ารักอย่างนู่นอย่างนี้มันก็ไม่ถูกน่ะ ' ฟานพูดอย่างมีหลักการ 

' แกจะอยู่ไทยอีกนานเท่าไหร่ ' ไนท์หันมาถามฉัน

' จนกว่าจะเคลียร์ปัญหาแคได้ .. แต่เชื่อเหอะ น้องเค้าไม่ชอบแกหรอก '

' หุบปากแกไปเลย ฉันทำให้น้องเค้าชอบฉันได้ขึ้นมาอย่ามาเปลี่ยนคำพูดล่ะกัน -___- ' ไนท์พูดก่อนจะเดินไป ฉันเลยกระเถิบไปนั่งใกล้ฟานแทน

' คิดว่ารอดมั้ย .. '

' ไม่รอดหรอก ' ฟานตอบหน้านิ่งๆ ฉันเลยก้มลงก่อนจะวาดรูปบนผืนทราย ..

 

_____________________________________________

ได้ฤกษ์ลงเสียที 5555555 ไม่สบาย อีกแล้ว -0- แต่ครั้งนี้หนักกว่าทุกครั้ง

พยายามปั่นอยู่น่ะ แต่ มันตันอ่ะ TT ฮือๆ ฝากโหวตนิยายบ้างจิ :3

ว่างๆก็เพิ่มเป็น Favourite บ้างน่ะ รีดเดอร์ที่รัก -3-

ใครมีสอบขอให้เดาถูกคะแนนเต็ม ใครไม่มีสอบก็ขอให้มีความสุขทุกๆวัน

ฝากนิยายด้วยค้าบบบบบ ปล.แอ๊ดไลน์มาทวงนิยายได้น่ะ ลงมั้ยนิ้ ว่ากันอีกที 55555

ปล2. เรื่องปลาหมึกเอามาจากสิ่งเล็กๆแต่ไม่เหมือนหมดน่ะ เพราะลืมมม