คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : SPECIAL CHRISTMAS+NY+KAIDO's DAY
SPECIAL CHRISTMAS DAY
STORY : คยองซูกับไหล่ที่หายไป
PAIRING : KAI xD.O.
NOTE : คือคิดว่ามันมีสาระป่ะวะ คำตอบคือไม่ ได้แรงบันดาลใจมาจากทวิตเตอร์และไหล่คยองซูล้วนๆ นี่ขอบอกเลยนะตอนที่พิมพ์อยู่ยังไม่รู้พล็อตเลยว่ะ ละคือตอนนี้ผ่านคริสต์มาสจนจะปีใหม่ละเนี่ย เอิ้ววว แฮปปี้ๆ เมาไม่ปี้ เอ้อ เมาไม่ขับนะจ๊ะ จูปปปป
หิมะกำลังร่วงโรย อากาศที่เย็นย่ำติดลบกำลังทำให้เค้าเป็นบ้า ให้ตายเหอะ นี่ไม่ตลกนะ ทำไมมันหนาวแบบนี้ล่ะ ยิ่งมาอยู่ในป่าแบบนี้ด้วยแล้วนะ โอย หนาวจนขี้หูแข็งเป็นไอติมแหละ นี่มันทรมานอ่ะ ฮืออ หนาวว และถ้าถามว่าทำไมผมถึงมาทำอะไรในป่านะเหรอ ย้อนกลับไปสักประมาณสองพันปีก่อน เอ้ะ อาจจะนานไปหน่อย อ่ะๆ หยวนให้ ย้อนกลับไปเมื่อสองวันก่อน
....
..
.
“เฮ้อ.... หนาวขนาดนี้ เทวดาหนีไปไอซ์สเก็ตหรือไงนะ” คยองซูพึมพำขณะมองหิมะที่โรยราอยู่ด้านนอกหน้าต่าง
“ปิ๊งงงงง!!!!! เฮลโหลววววววว เราไม่ได้หนีไปไอซ์สเก็ตซะหน่อย เราไปเอสเอ็มวีคต่างหาก เด็กบ้า!” เทวดาหน้าตาบ้องแบ้ว ตากลมเหมือนกวางเลยแฮะ แต่ทำไมหน้าตาเจ้าเล่ห์แปลกๆนะ หรือเราจะคิดไปเอง อืมๆ แต่รู้สึกว่าเทวดาจะอยู่มานานเกินไปหรือเปล่านี่? ตีนกาขึ้นเต็มเลย ยิ้มที่นี่หน้ายับไปทั้งแถบเลยแฮะ ควรจะไปฉีดโบท็อกซ์สักนิดก็ดีนะ
“นินทาอะไรชั้นห๊า นิชั้นเป็นเทวดานะเว้ย นี่เค้าไม่เรียกตีนกาเว้ย เค้าเรียกว่าเส้นที่ประดับบนใบหน้าให้ดูดีมีรัศมียิ่งขึ้น เค้าว่ากันว่าเส้นที่มีบนหน้ายิ่งมากเท่าไรพลังเวทย์ก็ยิ่งมีมากเท่านั้นแหละ เชอะ!!!”
อะโห่ งี้พี่คงมีเวทย์มากกว่าลอร์ดวัลเดอร์มอลรวมร่างกับดับเบิ้ลดอร์อีกงั้นสินะ โอ้ม่ายก้าด เรื่องตีนกานี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะครับ(ขอโทษเมนพี่ลู่ทุกคน 55555)
“นิ! ชั้นยังได้ยินอยู่นะเว้ย ช่างเถ๊อะ ชั้นเป็นเทวดา ชื่อลู่หาน ลู่หานแห่งสมาคมดอกไม้บาน ชอบกินอาหาร ว่างๆก็ชอบนั่งขอทาน”
“เผลอๆก็ไปหาตับเด็กทาน”
“แฮ่!!!/แฮ่!!!”
“นี่!! ไม่ได้มีเวลามานั่งพิมพ์ เอ้ย ไม่ได้มีเวลามานั่งเล่นอะไรมากมายนะ เอาล่ะ!!เนื่องจากที่เจ้าเป็นเด็กดี เป็นคนดี และวันนี้ก็เป็นวันคริสต์มาสด้วย เพราะฉะนั้นเราจะทำให้ความปรารถนาของเจ้าเป็นจริงหนึ่งข้อ ขอมาเลย!!!”
“มาเลย!!!”
“คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้!!!”
“แฮ่!!!/แฮ่!!!”
“โฮยยยย เลิกเล่นเหอะ รีบๆขอมาเหอะ จะได้ไปทำงานทำการนะ เอ้อ คนเรา พิมพ์สั้นๆไม่ชอบ ชอบยาวๆ(?) ยาวไม่ว่าเสือกเล่นมุกแป้กอีก..คือไม่เจียมไง๊” บ่นคยองทำไมง่ะ?? (กูบ่นมึงนั่นแหละ!!)
“โอเคคคค ฮืมมม ขออะไรดีนะ ฮืมมม อะไรก็ได้ใช่มะ?”
“ทู้กอย่างเลยจร้าตะเองงง”
“งั้นขอให้มีไหล่อย่างสมชายชาตรี!!!!!!!!”
..
....
อะหืม ถึงกับเดดแอร์
..
“อะ เอ่อ....อันนี้ เรา เราให้ไม่ได้จริงง่ะจ่ะ คือมันเหนือพลังเวทย์ไปเยอะเลยอ่ะ คืออย่างอื่นดีไหม? แบบขอเงิน ขอบ้าน ขอสาวๆไรงี้ ขอไหล่เจ้ให้ไม่ได้จริงๆอ่ะจ่ะ”
“ทำไมอ่ะ!!!เค้าอยากมีไหล่นิ เตงให้เค้าไม่ได้เตงออกไปจากบ้านเค้าเลยนะ ไหนว่ายิ่งมีตีนกามากเท่าไรก็ยิ่งเวทย์มากเท่านั้นไง โห่ นี่หน้ายับจนไม่มีที่ให้คอลลาเจนอยู่ล่ะยังทำให้เค้าไม่ได้อีกเหรอ?”
“ไอ้เด็กบ้า!!! ฮึ่ยยยยยยย เราทำแบบนั้นไม่ได้เพราะเวทย์มันละสายยะ ชั้นนะสายเด็กซ์เท่านั้นเว้ย เอ้ย ผิดๆ หมายถึง เรื่องนี้มันเกินขอบเขตความสามารถของชั้น แต่ชั้นยังพอมีวิธีนะ”
“ยังไงอ่ะ?”
“คืองี้...มีเทวดาอยู่องค์หนึ่งที่ทำเรื่องที่เธอขอได้ แต่เธอต้องออกเดินทางไปหาเค้าเองนะ แต่ไม่ต้องห่วง ชั้นจะส่งเธอไปไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้เลย แต่ว่าทางเข้ามันเป็นป่า ตรงนั้นเวทย์เราเข้าไม่ถึง นายต้องเข้าไปเองนะ”
“ห๊ะ?????”
“ละก็เทวดาองค์นั้นน่ะชอบความสันโดษ อาศัยอยู่ในป่า แต่สามารถทำความปรารถนาของเธอได้เป็นจริงแน่นอน ไม่ต้องห่วง แต่เธอต้องพยายามหน่อยนะๆ อ้ออออ ชื่อว่า เทพเจ้าไค ที่สำคัญ.....”
“ห๊า????”
“ที่สำคัญไอ้เจ้าไคนั่นน่ะ ชอบมนุษย์น่ารักๆมากที่สุด ยังไงก็ระวังอย่าให้โดนจับกินล่ะ บับบายยยยยยยย โชคดี อ้ะซารังเฮโยวววว หนี่ชื่อเหม่ยหนี่ หว่อชื่อหลาง แฮ่!!!!”
“ห๊า??????????????????”
ปิ๊งงงงง!!!!!!
เอ่อ..นั่นแหละฮะเหตุผลคร่าวๆ เอาจริงๆก็คือเหตุผลทั้งหมดนั่นแหละ แต่เฮ้ อะไรนะ มีคนบอกว่ามันไร้สาระเหรอครับ ไม่นะ!!! ไม่ มันไม่ไร้สาระและไม่ตลกใดๆเลยนะ คือผมต้องการไหล่จริงๆนะ คือเวลามองตัวเองในกระจกรู้สึกเหมือนจะมีแค่หัวละต่อลงมาตัวเลยอ่ะ ละไหล่หายไปไหน เดินกับเพื่อนผู้ชายนี่เหมือนกับเป็นลูกมันเลย ตัวจิ๊ดเดียว สาวก็ไมไม่แล นี่มันซีเรียสนะครับ ไม่ขำเลยนะเฮ้ย! จริงจังมาก และนั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องมาปีนเขาเข้าป่าบุกน้ำลุยไฟเล่นบันจี้จัพพ์ เต้นบัลเล่ต์เรียนแจ๊ซไหว้พระดำน้ำดูปะการัง แฮ่!! บร้า แค่มาบุกป่าผ่ากองหิมะที่โคตรของโคตรจะหนาวเลย
“โอย....เมื่อไรจะเจอเนี่ย หนาววววว” คือเค้าเอาบ้านไปซ่อนในกระดองปูหรือไงครับ หายากชิหาย ไม่ได้อยากจะหยาบคายนะครับ พอดีคยองใสใส ฮริ้ง
ผมเดินต่อไปเรื่อยๆ จนเท้าเริ่มจะไร้ความรู้สึก ขาเขอนี่แข็งไปหมด ตาก็ยังเหลือกอีก หืม..มีคนบอกว่าเหลือกมาก่อนแล้วเหรอ บ้าน่า เพราะอากาศหนาวหรอก ก็เจอกับบ้านไม้ขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็ก ตกแต่งแบบวินเทจ ดูสวย คลาสสิก กิ๊บกิ๊วมากๆเลย แต่จะดีกว่านี้ถ้าผมไม่ได้รู้สึกถึงความสยดสยองของตุ๊กตาหมีสีชมพูที่กลายเป็นของตกแต่งรอบๆบ้าน ไหนจะสโนว์แมนที่เจ้าของบ้านน่าจะเป็นคนอุตริปั้นขึ้นมาแล้วยังแอ๊บแบ๊วด้วยการติดโบว์อันเท่าบ้านบนหัว แถมด้วยผ้าเจ็ดสีที่คอสโนว์แมน โอ้ม่ายก้าด นี่มันเป็นการตกแต่งบ้านเหมือนกับสไตล์การแต่งตัวของคริสอู๋เลยนิ มิกซ์แต่ไม่แมทช์ ไม่เป็นไร เราให้อภัย(รักนะคะสามี เลิฟ 555555555) อ่า........หรือนี่จะเป็นบ้านเทพเจ้าไคใช่มั้ย? ทำไมชื่อมันดูอลังๆไงไม่รู้แหะ อืม..
เอาเถอะ ถึงจะไม่ใช่บ้านของเทพไคอะไรนั่นก็ช่างเถอะ คือตอนนี้หนาวมาก ไม่ไหวละ ขอเข้าไปหลบหนาวหน่อยเถอะ
ผมค่อยเดินลัดเลาะผ่านบรรดานน้องๆสโนว์แมนทั้งหลายจนกระทั่งเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าประตู ค่อยๆยกมือน้อยๆละเคาะอย่างมีมารยาท
ปึง!!ปึง!!!!!ปึง!!!!!!!!!!!!!!!
“มีใครอยู่มั้ยฮะ!!!!!ฮัลโหล ฮัลเล่ย์ วันทรูทรีโฟร์ไฟ้วไอเลิฟยู เย้ววววววว เปิดประตูหน่อยค้าบบ ไม่เปิดขอให้หรรมเล็...”
ผลั้วะ!!!!
“อะไรเล็กนะ” จู่ๆก็มีคนเปิดประตูผั้วะออกมา คือมันฟาดเข้าหน้าเต็มๆเลยไง โอ้ย ...เดี๋ยวตาเหลือกละจะทำไงนิ แงงงงงงง
“เธอเป็นใคร?” เจ้าของบ้านถามผม เมื่อกี้มัวแต่เจ็บ เลยไม่ทันได้สังเกต อะโห่ หล่อว่ะ แต่ติดตรงดำไปนิดนุง สงสัยทำงานมาหนัก แต่ไม่เป็นไร เค้าว่าคนสีแทนลีลามักจะเด็ด เฮ๊ะ มะช่ายย เราหมายถึงลีลากากรเต้นไรงี้ ไม่คิดลึกนะคะเด็กๆ
“คือ.....ผมมาหาเทพเจ้าไคนะครับ แล้วที่นี้คือผมไม่รู้หน้าตาเขาเป็นยังไง บ้านอยู่ไหนก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าอยู่ในป่า ที่นี้เดินไปเดินมา ก็เห็นบ้านคุณอยู่นี่ละครับ แล้วคือตอนนี้ผมหนาวมาก เท้าชาไปหมดแล้ว ขอเข้าไปหน่อยได้ไหมครับ ถ้าหายหนาวละผมจะรีบออกไปไม่รบกวนคุณอีก”
“อืม....ได้ เข้ามาสิ” เจ้าของบ้านผิวสีแทนเปิดประตูให้ผมเข้าไปในบ้าน นอกบ้านสยดสยองยังไง ในบ้านนี่ยิ่งกว่า นี่ฟาร์มตุ๊กตาหรืออะไร โฮยยย ไม่เข้ากับหน้าหล่อๆของพี่เล้ย ไม่เป็นไร เค้าว่าคนหล่อมักจะมีมุมมุ้งมิ้งเป็นของตัวเอง เราจะพยายามจะเข้าใจในจุดๆนั้น
ผมเดินเข้ามานั่งในโซฟากลางบ้าน โอย นี่มันอุ่นสุดๆไปเลย อ่า สวรรค์ T^T
“อ่ะ …โกโก้ร้อน” คุณพระ นอกจากหล่อละยังใจดี อย่างนี้มันต้องปล้ำ! เห้ย ไม่ใช่ เราใสใสอยู่นะ
“ขอบคุณครับ...”
“แล้วที่นี้มาหาชั้นมีอะไร”
“ผมไม่ได้มาหาคุณ ผมมาหาเทพเจ้าไค”
“ก็ชั้นไค”
“อ้าว คุณไม่รู้ว่าคุณเป็นใครละผมจะรู้ได้ไง ถามแปลก”
“ชั้นหมายถึง ชั้นน่ะไค”
“เออออ ผมไม่รู้ วุ้ย ถามแปลกแง๊ะ ตัวเองยังไม่รู้ตัวเองเป็นใคร”
“เห้ยแกร เลิกเล่นมุกชื่อไคใครนี้เหอะ เหนื่อย”
“อะหรา เคร เลิกกะได้..”
...
....
“ห๊ะ!!!!!! คุณบอกว่าคุณคือเทพไคนะเหรอ!!!!” ตกใจช้าไปพารากราฟหนึ่งจ้ะเบ๊เบ้..
“เออออออออ ตกลงมีอะไร รีบๆพูดมา”
“บทจะเจอก็เจอง่ายเงี้ยะนะ!!”ขอตาเหลือกแปป
“เอออออ...เค้าบอกว่าจะได้รีบๆตัดจบ” พิมพ์มาจะสองอาทิตย์ละมั้งนิยังไม่จบเลยคือยังไงนิยังไง ใช้มือพิมพ์หรือใช้สามจีพิมพ์ก็ไม่รู้ อ้อ ย้ำนะครับ สามจีไทยนะจ๊ะ แหม่ นี่ช้ากว่านี้มีอีกไหม ประเทศอื่นเค้าห้าหกจีละ ถ้าไทยสามจีเร็วเมื่อไรแสดงว่าทั่วโลกเค้าคงจะประมาณมีภาพเฮโลแกรมสามมิติออกมาจากมือถือละครับ โอ๊ะ ท่ดๆหลุดประเด็นๆ
“เราอยากได้ไหล่”
...
..
แน่ะ เดดแอร์อีกล่ะเตง พูดเรื่องไหล่ทีไรนี่เดดแอร์ตลอดอ่ะ แล้วทำไมต้องทำหน้าดำใส่เราด้วยแง๊ะ อะไรนะ...มีคนบอกมาอีกแล้วว่าดำมาก่อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว งั้นกะโอๆ
“เอาไปทำไม?”
“เรามีเหตุผลของเรานะ!!!ไม่รู้เหรอว่าเวลาถูกล้อว่าตัวเล็กไหล่แคบนี่มันเจ็บปวดนะ หญิงก็ไม่แล นี่เรื่องดราม่าเรื่องเศร้าเลยนะ!”
“อืมมมมมมมมมมมมม.............อยากได้ขนาดนั้นเลย?”
“ช่ายยยยยยย.....”
“อ่า.....ก็ได้”
“จริงงะ จริงดิ จริงนะไม่หลอกนะ ไม่หลอกหรอกเนอะเนอะ อรั๊ยย น่ารักที่สุด”
“แต่เรามีข้อแลกเปลี่ยน” อ่าว...ไรว้า เป็นทงเป็นเทพจะอยากได้อะไรอีกง่ะ? เฮ้ย แต่ไม่เป็นไรเราไม่เกี่ยงๆ ได้หมดละจุดๆนี้ ตื่นเต้น ><
อ้าว...ละคุณเทพพาผมมาห้องนอนทำไมอ่ะ? คือต้องขอพงพรอะไรกันในนี้หรอ? ละผลักผมลงบนเตียงทำไมอ่ะ เห๊ะ ละทำไมต้องทำหน้าหื่นพร้อมกับเดินมาหาผมด้วยอ่ะ ยังไงนิมันยังไง?ละเตงถอดเสื้อทำไมอ่ะเตง เอ๊ะ นี่มันแปลกๆนะเตง เหมือนเรากำลังจะไม่ปลอดภัย
“ข้อแลกเปลี่ยนของเราก็คือ...”
“คือ?”
“เจ้าจะได้ไหล่ตามคำขอ ก็ต่อเมื่อเราจะกินเจ้าจนพอใจนั่นแหละ”
...
“ห๊ะ.....ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เดี๋ยววววววมะช่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
..
..
........
อะโห่....นี่ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีฟ้าเหลืองตั้งแต่เมื่อไรกันนะ
หึหึ....
..
มึงเอากูกี่ยกละเนี่ย!!! T^T ซ่าราห์อะโห่
...
“พ....พอใจ..ยังง่ะ? แฮ่ก”
“หืม...พูดเรื่องอะไรน่ะ นี่เรายังไม่หายอยากเลยนะ”
ไปเอากะฟองน้ำไป๊ โอยนี่ตายอดตายอยากมาจากไหนนน ฮืออออ ไม่ไหวล่ะ สะโพกครากแล้วววว แงง งือ มือน่ะมือ เอาออกไปเลยนะ
“ไง ยังอยากได้ไหล่อยู่มะ?”นี่ยังมีหน้ามาถามกูอีกเร๊อะ??
“ไม่เอาแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
....
“เหรอ?แต่เรายังอยากเอานายอยู่เลยนะ”
“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ไปตายให้หนอนแดกไป๊!!!!!!!!อีสับปะรด ฮืออออออ ไอ้เทวดาลู่ อยู่ไหน มึงส่งกูมาหาอะไรเนี่ย กลับมาให้กูกระโดดถีบเดี๋ยวนี้ แต่รอกูมีแรงลุกก่อนนะ ฮือ.....
จำไว้!!!!!!!!!!!!!!!!
--THE END --
14.01.2014
จบล่ะแก นี่ยาวมากนะ
ยาวกว่าเรื่องหลักอีกว่ะ? 555555คือยัง แต่งตั้งแต่
คริสต์มาส เลยมาปีใหม่ เลยวันเกิดคยอง เลยวันไคโด้
จนมาถึงวันเกิดไค อ่าทำดีๆ เอาเป็นว่ารวมยอดที่เดียวเนอะๆ
คือตอนนี้มันป่วงและไร้สาระมากๆเลยแง๊ะ แต่ทำด้วยรักนะจุฟ
แฮปปี้ๆนะเตรงงงง บายยยย
:) Shalunla
ความคิดเห็น