คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : โรงพยาบาลกับซากูระ1 ฮิฮุ
โรงเรียน (เท็นเท็น Say)
วันนี้มีการประชุมครั้งใหญ่ เกี่ยวกับการไปเข้าค่ายของเกรด11 แต่วันนี้มันขาด
ตัวการไปหนึ่ง ก็ยัยซากูระไงลา............. ป่านนี้ยัยนั้นยังไม่มาเลย เหลืออีก5นาที
“ยัยสายตลอดกาลนั้นเมื่อไรจะมาซะที............” ยัยอิโนะอาละวาดแล้ว
“เดี่ยวฉันโทรให้ก็ได้” เทมาริที่นอนอยู่ ก็ต้องตื่นขึ้นมา คงจะเป็นเพราะรำคาญเสียง
อิโนะละ
(ฮัลโหล ฮัดเช้ย) เสียงยัยซากูระที่กำลังงัวเงียดังขึ้น
“ไม่มาโรงเรียนเหรอ” เทมาริถามขึ้น ทำไมเสียงยัยซากูระมันแปร่งอย่างนั้นละ
(คะ...คงไม่ ฮัดชิ้ว)
“ซากูระ เป็นอะไรหรือเปล่า” ฉันถามขึ้นบ้าง
(ป่าว ฮัดชิ้ว)
“เป็นหวัดเหรอค่ะ”ฮินาตะ
(ป่าว)
“เธอเป็นหวัดใช่ไมยัยซากูระ” อิโนะ
(...........) อ้าวทำไมเงียบไปละ
“เฮ้ ยังอยู่หรือเปล่า” ฉันถามออกไป
(...............)
“ซากูระ” พวกเราเรียกชื่อออกมาพร้อมกัน
(................) ยังเงียบอยู่อีก
“ยัยบ้า ตอบมาเดี่ยวนี้นะ” เทมาริเริ่มของขึ้นแล้วครับท่าน
(ยะ...หยุด...อึก...พูดก่อน...อึก)
“เป็นอะไรไปนะ”
(ฉัน...อึก...กำลังจะ...โอ้กกกกกกกก) นั้นมันเสียงอ้วกนี้นา
(คุณหนูเกิดอะไรขึ้นครับ)
(โอ้กกกกกกกกกก)
(อ้ากกกกก คุณหนู)
(โอ้กกกกกกกกก)
(คุณท่านคร้าบบบบบ)
(เกิดอะไรขึ้น ลูกสาวฉันเป็นอะไร อ้ากกกก ลูกสาวฉัน)
(เรียกรถพยาบาลสิ)
(คะ...ครับ)
(นั้น โทรศัพท์คุณหนูนิ)
(ฮัลโหล สวัสดีครับ)
“เกิดอะไรขึ้นนะ ซากูระเป็นอะไร” อิโนะ
(ตอนนี้คุณหนูไข้ขึ้นสูง แถมยังอ้วกไม่หยุด พวกเรากำลังจะพาไปส่งโรงบาลครับ)
“โรงบาลไหนค่ะ”ฮินาตะ
(โรงบาลxxxxx)
“ค่ะ พวกเราจะรีบไปเดี่ยวนี้” หลังจากวางสาย พวกเราก็เก็บของทันที แล้วลุกขึ้นเพื่อจะ
รีบไปโรงพยาบาลแต่กลับเจอ
“อ้าว พวกเธอจะไปไหนกันนะ” พวกเนจิ ทำไมต้องมาตอนสุดท้ายทุกที
“แล้ว ซากูระละ”
“คือ พวกเรากำลังจะไปโรงพยาบาลนะ” อิโนะ
“เกิดอะไรขึ้นกันเหรอครับ ทำไมต้องไปโรงพยาบาลด้วย”ซาอิ
“คือ ซากูระเข้าโรงบาลนะ” ฉันพูดมันออกไปแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น ซากูระเป็นอะไร”ซาสึเกะรีบ วิ่งมาเขย่าตัวฉันถามทันที ดีนะที่เนจิห้ามไว้
ไม่งั้นฉันอ้วกแตกแน่
“ก็กำลังจะไปหาคำตอบอยู่นี้ไง ถามกันอยู่ได้”เทมาริ
“งั้นพวกเราไปด้วย”เนจิ
“แต่ว่า....” ฉันกำลังจะขัด
“ให้พวกเราไปด้วยเถอะ เดี่ยวซาสึเกะมันก็ขาดใจตายซะหรอก” เนจิพูด พล่างหันไป
มองซาสึเกะ
“เฮ้อ ก็ได้”
โรงพยาบาลxxx
ตอนนี้พวกเรามาถึงโรงพยาบาลที่ซากูระอยู่แล้ว แค่เข้ามาในโรงพยาบาลก็
แทบอึ้ง เพราะทั้งโรงบาลมีแต่พวกชุดดำหรือง่ายๆก็คือคนที่บ้านของซากูระ ยืนอยู่เต็ม
ไปหมด แต่พอพวกเราเข้ามา คนพวกนั้นก็หลีกทางให้ทันทีพร้อมกับบอกที่อยู่ของซากู
ระ
ห้อง VIP 808
ห้อง VIP เลยเหรอ ชิ เป็นหนักขนาดนั้นเลยเหรอ พวกเราเดินเขาไปในห้อง ก็
พบ กับผู้ชายตัวสูงๆ ใส่ชุดยูกาตะ ผมสีดำออกแดง นั่งอยู่ที่ข้างเตียงคนไข้ เขาค่อยๆหัน
หน้ามาทางพวกเราพร้อมกับยิ้มให้ โอ มาย ก็อด หล่อมากค่า แม้จะดูอายุมากแล้วแต่ก็
หล่อมากกกก (นี้ฉันกลายเป็น อิโนะแล้วเหรอ) ( ยัยเท็นเท็น) (แอ็กก)
“พวกเธอ คือ เพื่อนของลูกสาวฉันใช่ไม” ลูกสาว หรือว่า
“คุณลุง คือ”
“ฉัน ฮารูโนะ อากิโตะ พ่อของซากูระ”
“อะ...สะ...สวัสดีค่ะ/ครับ”
“ชื่ออะไรกันบ้างเหรอ พอดีลูกสาวฉันไม่เคยเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ฟังเลยนะ”
“อะ...อ้อ หนูชื่อ เท็นเท็นค่ะ”
“หนูชื่อ เทมาริค่ะ”
“หนูชื่อ อิโนะค่ะ”
“นะ...หนูชื่อฮินาตะค่ะ”
“ผมชื่อ ชิกามารุครับ”
“ผม เนจิครับ”
“ผม ซาสึเกะ”
“ผม ซาอิครับ”
“ผมนารูโตะ ฮะ”
“อืม ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วคนไหนเป็นแฟนลูกสาวฉันเหรอ” พวกเรามองหน้ากันเลิ่ก
ลั่ก แล้วค่อยๆเล่ห์ตาไปที่ซาสึเกะ แต่ดูหมอนี้จะเฉยๆนะ
“ผมครับ” พวกเราอ้าปากค้าง ช่างกล้า
“ว้าว คุณชายคนเล็กจากบ้านอูจิวะรึเปล่าเนี่ย หน้าคล้ายพี่เลยนะ ดูแลลูกสาวฉันให้ดีๆ
ละ เพราะอาจจะเจอกับอุปสักอีกเยอะ”อุปสัก? อุปสักอะไรกัน
“คุณลุงหมายความว่ายังไง”
“เดี่ยวก็รู้เอง งั้นฉันขอฝากลูกสาวของฉันด้วยก็แล้วกัน พอดีมีธุระนะ อ้อ ซาสึเกะ ฝาก
ลูกสาวฉันด้วยละ เพราะฉันอาจจะไม่มีเวลาเข้ามาเยี่ยมเลย”
“คะ...ครับ”
แล้วคุณท่านก็ออกไป ไรหวา พูดคนเดียวเลย เฮ้อ พวกเราเดินเข้าไปที่เตียง
คนไข้ขนาดใหญ่ที่แสนจะไฮโซ ที่มีซากุระนอนอยู่ ที่แขนของซากูระถูกเจาะด้วยสายน้ำ
เหลือ ที่หน้าผากก็มีเจลลดไข้ หน้าตาของซากุระดูซูบไปนิดหน่อย แต่จะซีดมากว่า ปาก
ที่เคยเป็นสีชมพูกลับซีดและแตก แต่รู้สึกว่าพ่อของซากุระจะจัดเตรียมของไว้ที่ เดียว ก็
ในห้องนี้อ่ะ มีของทุกอย่างเสร็จ ทีพ่อแม่ฉัน ยังแค่ให้หมอมาตรวจที่บ้านเอง ชิ (ไฮโซ
นะเธอ) ซาสึเกเดินไปที่ข้างเตียงซากูระ แล้วนั่งลงตรงที่คุณพ่อของซากูระเคยนั่ง ชิ สวีต
กันอีกแหละ
“อิจฉาเขาหรือไง” เสียงเนจิที่ยืนอยู่ข้างๆฉันดังขึ้น
“จำเป็น”
“มาสวีตกับฉันไมล่ะ”
“O/////O บะ...บ้า”
“ฮาๆ”
ซาสึเกะ Say
ผมนั่งมองซากูระที่นอนอยู่บนเตียง แล้วค่อยๆเอามือของเธอขึ้นมาแนบที่หน้า
ของผม ตอนนี้มือของเธอช่างร้อนเหลือเกิน (555) ทำไมเป็นอะไรถึงไม่เคยบอกกัน
บ้างเลย แม้เราจะเป็นแฟนกันไม่กี่วันก็เถอะ แต่ผมก็อยากดูแลเธอนะ
“อะ...อือ” เสียงของซากูระดังขึ้นพร้อมกับลืมตาขึ้นมา
“ซากูระ” ผมเรียกชื่อเธอ ทุกคนในห้องจึงรีบวิ่งเข้ามาดู
“ซาสึเกะ” เสียงหวานๆ แต่แหบพร่าของเธอดังขึ้น เท็นเท็นจึงส่งน้ำมาให้ผม ผมจึง
ค่อยๆป้อนเธอ
“เป็นยังไงบ้างซากูระ” เท็นเท็นถามขึ้นอย่างเป็นห่วง
“................” เธอไม่ตอบ แต่ก็ส่ายหน้าเบาๆ บอกว่า “ไม่เป็นไร” แต่หน้าเธอยังซีดอยู่
เลย ตัวก็ยังร้อนอยู่ด้วย
“เธอหิวไม” อิโนะถามขึ้น
“................” แล้วเธอก็ส่ายหน้าอีก
“นี้ก็จะเที่ยงแล้ว เดี่ยวพวกเราออกไปซื้อของมากินที่นี้ก็แล้วกัน” เทมาริ
“ดีค่ะ”ฮินาตะ
“งั้นไปกันเล้ย” แล้วเจ้านารูโตะก็รีบจับมือของฮินาตะแล้วรีบชิ่งของไปทันที เพราะเนจิ
กำลังจะขย้ำมัน
“เดี่ยวพวกเรามานะ ซาสึเกะฝากซากูระด้วย”
“อือ”
แล้วตอนนี้ในห้องนี้ก็เหลือเราแค่สองคน ซากูระค่อยๆยันตัวขึ้นนั่ง ผมจึงช่วย
พยุงตัวเธอขึ้นพร้อมกับปรับเตียงให้ ที่ตัวของซากูระมีผ้านวมผืนใหญ่กับผ้าบางอีก
ผืนนึง ไม่หนังเหรอนั้น
“ไหวไม”
“อืม ก็พอได้อยู่”
“ทำไมเธอไมบอกฉัน”
“ฉันพึ่งเป็นเมื่อเช้า”
“ก็นั้นแหละ”
“ฉันเพิ่งตื่นตอนที่พวกเท็นเท็นโทรมา แล้วอาการมันก็กำเริบ แล้วก็มาที่นี้เลย ฉันจะไป
บอกนายได้ยังไง”
“เฮ้อ เธอชอบทำให้ฉันเป็นห่วงรู้ไม”
“ก็ฉันไม่ได้ตั้งใจนิ” ซากูระเริ่มทำหน้าหงอยๆ เฮ้ย เพิ่งเคยเห็นครั้งแรก แต่ เดี๋ยว ผม
ต้องปลอบเธอสิ ไม่ใช่มาดีใจ
“ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะว่าเธอ แค่เป็นห่วงมากไปหน่อย”
“อืม” แล้วซากูระก็ค่อยๆนอนลงมาที่มือของผม เหมือนจะหาไออุ่น ผมจึงค่อยๆลูบหัว
เธอเบาๆ จนซากูระใกล้จะหลับ แล้วก็มีมารมาผจญ
“ข้าวมาแล้วจ้า” เสียงนารูโตะ ที่ดังลั่นโรงบาลก็เดินเข้ามาในห้อง เสียงนั้นทำให้ซากูระ
ถึงกับสะดุ้งทันที ไม่เป็นอันนอนเลย แฟนผมต้องการ การพักผ่อนนะครับ
“ทำไมต้องมองหน้าฉันอย่างนั้นละ”
ความคิดเห็น