Hypnotize me, please! สะกดจิตสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น
ฉันเจอเธอตอนที่เธอไม่ได้สติ… เธอเจอฉันตอนที่ฉันกำลังบ้าคลั่ง… เราเจอกันโดยไม่ได้นัดหมาย… แต่ในเมื่อบุพเพมันอาละวาดให้เรามาเจอกัน… เพราะฉะนั้น… จงรักฉัน จงเลือกฉัน จงอยู่กับฉัน
ผู้เข้าชมรวม
2,320
ผู้เข้าชมเดือนนี้
27
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Hypnotize me, please!
สะกดจิตสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น
Banner ของนิยายเรื่องนี้น้าา แปะๆ
รับแลกนะคะ เม้นไว้เลยๆ
คุยกันสักนี้ดดด
ช่วงนี้งานชุกชุมมมมม
มาช้าบ้างอะไรบ้าง
วันนี้แวะมาแปะแบนเนอร์นะคะ
หลังวันที่ 3 จะมารีไรท์เรื่องค่ะ
ขอบคุณที่มาอ่าน มาเม้น มาคุยกันน้าาา
จุ๊บๆ ^^
อยากรับเค้าไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ คลิกเค้าเบาๆ นะ
Shalunla
แบนเนอร์นิยายเพื่อนบ้านรับแลกนะคะ เม้นไว้เลยค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ Akamma ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Akamma
"รับวิจารณ์นิยาย ฉบับเพียงพอ"
(แจ้งลบ)เรื่อง : Hypnotize me, please! สะกดสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น วิจารณ์โดย : โอ้วว..ชีทเค้ก ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: พล๊อตเรื่องแบบนี้สำหรับตัวเค้าเองไม่ค่อยได้เจอมากนัก (เฉพาะตอนอ่านบทนำนะค่ะ ฮ่าๆ) แต่พออ่านไปเรื่อยๆดูเหมือนมันก็ดูจะเข้าข่ายพล๊อตทั่วๆไปแต่ถามว่าน่าติดตามไหมน่าติดตามค่ะ พระอยากรู้ว่าพระเอกจะทำยังไงเพื่อยืนยันว่านางเอกไ ... อ่านเพิ่มเติม
เรื่อง : Hypnotize me, please! สะกดสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น วิจารณ์โดย : โอ้วว..ชีทเค้ก ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: พล๊อตเรื่องแบบนี้สำหรับตัวเค้าเองไม่ค่อยได้เจอมากนัก (เฉพาะตอนอ่านบทนำนะค่ะ ฮ่าๆ) แต่พออ่านไปเรื่อยๆดูเหมือนมันก็ดูจะเข้าข่ายพล๊อตทั่วๆไปแต่ถามว่าน่าติดตามไหมน่าติดตามค่ะ พระอยากรู้ว่าพระเอกจะทำยังไงเพื่อยืนยันว่านางเอกไม่ได้บ้า (ฮ่า) ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกของเรา(บีแวร์)ดันไปรำแก้บนที่ศาลหน้าโรงพยาบาลบ้า (ฮ่า)จึงโดนหมอของโรงพยาบาลบ้าจับเข้าไปเป็นคนไข้เพราะคิดว่าเธอบ้า พอเธอฟื้นขึ้นมาเธอก็พบกับคุณหมอหนุ่มสุดหล่อไซโคที่เป็นเพียงคนเดียวที่เชื่อว่าเธอไม่ได้บ้าแล้วจะพาเธอกลับไปที่ห้องเพื่อคิดค้นวิธีทำให้ทุกคนเชื่อว่าเธอไม่ได้บ้า วิเคราะห์เนื้อเรื่อง :: เนื้อเรื่องเรื่องนี้ดูหน้าติดตามนะค่ะ (อิอิ) พระเอกจะต้องพานางเอกไปคิดวิธีหาทางช่วยให้นางเอกหลุดออกจากการเป็นคนไข้ เราว่ายังดูงงๆอยู่นะค่ะกับเนื้อหาของเรื่อง เพราะอาจจะเป็นเนื้อเรื่องที่ดูสั้นไป หรือเป็นเพราะผู้แต่งอยากกระชับเนื้อเรื่องให้นางเอกได้ใกล้ชิดพระเอกเร็วขึ้น(ฮ่า) เพราะหลักความเป็นจริงแล้วคนไข้ที่เป็นบ้าถึงจะเป็นหมอเจ้าของคนไข้ก็ไม่สามารถพาตัวออกจากโรงพยาบาลได้เพราะคนไข้ที่เป็นบย้าถือว่าเป็นบุคคลอันตราย (เรามั่นใจว่าผู้แต่งอาจจะไม่รู้ แต่นี่คือเรื่องจริงในชีวิตของเรา) ฉะนั้นการที่ไซโคสามารถพานางเอกออกจากโรงพยายามบาลได้ถือว่าน่าตกใจยิ่ง(ฮ่า) แต่เพราะเป็นนิยายเราจะถือว่าปล่อยๆไปแล้วกัน ;) การใช้ภาษา :: ภาษาที่ใช้เป็นภาษาทั่วไปปกติไม่ได้ผิดแผลงอะไรมากมาย คิดผิดขอชมว่าเราอ่านมาหาเจอน้อยมาก (ฮ่า) อันนี้ต้องขอยกนิ้วโป้งมือให้สองข้าง ^^ การดำเนินเรื่อง :: การดำเนิดเรื่องยังดูขัดๆอยู่นะค่ะแล้วก็ดูรวดเร็วเกินไปดูไม่ค่อยมีที่มาของเนื้อเรื่องด้วย อย่างเช่นในบทที่1 อ่านไปเราเริ่มรู้สึกสงสัยว่า ทำไมพระเอกเชื่อนางเอกง่ายจังว่าไม่ได้พระ ทั้งๆที่พระเอกก็บอกว่าคนบ้าที่ไหนจะยอมรับว่าตัวเองบ้า..เราว่าน่าจะเพิ่มเสริมเติมแต่งเนื้อหาเข้าไปโดยมีการพิสูจน์สักนิดสักหน่อยนะค่ะว่านางเอกไม่ได้เป็นบ้าจริงๆจนพระเอกเชื่อ มันถึงจะดูน่าเชื่อถือและมีที่มา ;) ส่วนในบทที่2 เริ่มต้นมาคือนางเอกกำลังคิดหลอกตัวเองว่ารถของพระเอกไม่ใช่แบบนี้ เราว่ามันดูขัดมากจนถึงมากที่สุด ผู้แต่งน่าจะเปรยๆสักนิดว่าพระเอกบอกจะพานางเอกไปไหนไปอย่างไรสักนิดนึงคนอ่านจะได้ไม่ต้องมาถึงบางอ้อที่หลัง แถมเนื้อเรื่องจะได้ดูประติดประต่อกันมากกว่านี้ด้วย ;( ลองแก้ไขดูนะค่ะ เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ผู้แต่งมีทักษะดีเกี่ยวกับการใช้คำว่า คะหรือค่ะ ที่ต่างกัน ;) แต่ผู้แต่งเชื่อไหมว่าผู้แต่งขาดการอธิบายเรื่องอารมณ์ความรู้สึก และการกระทำของตัวละคร (อิอิ) ทำให้ตัวละครในนิยายขาดมิติอ่านแล้วไม่ค่อยได้อารมณ์สักเท่าไหร่ ลองปรับปรุงแก้ไขดูนะค่ะ เน้นที่สำคัญคือเรื่องอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครส่วนเรื่องการอธิบายสถานที่เราถือว่าดีแล้ว การเขียนการประกอบฉาก – อย่างแรกเราต้องกำหนดขึ้นมาค่ะหรือจะจินตนาการมาก็ได้ว่าต้องการให้ตัวละครอยู่ที่ไหน เมื่อได้สถานที่แล้วลงมีเขียนบอกไปเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น Aอยู่หน้าบ้านไม้ที่อาศัยกับยายมานานแล้ว เป็น A เธออาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเก่าๆที่ใกล้จะผุพังเต็มที โดยบริเวณรอบๆตัวบ้านปลูกผักสวนครัวนานาชนิด เธออาศัยอยู่กับยายที่บ้านหลังเก่านี่มานานแล้ว เราขอถามผู้แต่งว่าอ่านอันแรกกับอันที่สองผู้แต่งรู้สึกเห็นบ้านต่างกันมั้ยคะ สีหน้า อารมณ์ และความรู้สึก – A โกรธBมากที่ว่าAว่าโง่ เป็น A รู้สึกโกรธBมากจึงถลึงตามองBด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจที่Bด่าเธอว่าโง่ รู้สึกอารมณ์ต่างกันใช่มั้ยค่ะ ส่วนเรื่องสิ่งของเครื่องใช้รอบๆตัวละครเราถือว่านำเสนอดีแล้วค่ะ ที่เหลือลองนำไปปรับปรุงดูนะค่ะ ;) ความสมจริง :: ความสมจริงเราบอกไปเมื่อข้างต้นแล้วว่ามันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังดูขัดกับความเป็นจริง อ่านเรื่องนี้แล้วจะทำให้เราเชื่อว่าเป็นเรื่องที่น่าจะเกิดขึ้นได้จริงๆ เราทำไม่ได้ ;( และยิ่งเปแนอารมณ์สีหน้าของตัวละครเราก็ยิ่งสัมผัสไม่ได้เลย ลองไปปรับปรุงแก้ไขดูนะค่ะ ระดับความชื่นชอบ :: ถามเราว่าชอบมั้ย โดยส่วนตัวชอบในเนื้อเรื่องนะค่ะ แต่เพราะเราอ่านและไม่ค่อยได้อรรถรสในเรื่องสีหน้ากับความรู้สึกของตัวละครมากนัก เลยรู้สึกเฉยๆบ้างในบางครั้งหรืออาจจะเป็นเพราะว่าเนื้อเรื่องมันยังสั้นอยู่ก็ได้ แต่ถึงแบบนั้นผู้แต่งยังสามารถที่จะแก้ไข้ให้เนื้อเรื่องมากดีและโดดเด่นได้อยู่นะค่ะ สุ้ๆ ปล. แต่ง ต่อไปนะคะ อย่าท้อ มีปัญหาตรงไหนก็มาสอบถามได้ เราก็ไม่ใช่นักวิจารณ์ระดับมืออาชีพนิยายที่เขียนก็ยังงูๆปลาๆแต่ว่าเราวิจารณ์ออกมาจากความรู้สึกค่ะ ถ้าเกิดมีตรงไหนผิดพลาดขออภัยผู้แต่งณ.ตรงนี้ด้วยค่า (โค้งงามๆ180*) ปล.2 ขอฝากนิยายเรื่อง S.O.S สัญญาณรักร้ายคุณชายมาเฟียด้วยนะค่ะ (ฮ่า)///โดนถีบบบ T^T อ่านน้อยลง
โอ้วว..ชีทเค้ก | 20 พ.ย. 54
9
0
"CarnettZz Café ★รับวิจารณ์งานเขียน™☆"
(แจ้งลบ)> พล็อตเรื่อง 9 /10 คะแนน พล็อตเรื่องมีความน่าสนใจดีค่ะ มันค่อนข้างแปลกใหม่ และน่าสนใจทีเดียว >w< และยังเป็นแนวที่ชวนติดตามมาก นางเอกมากแก้บนแต่จู่ ๆ ก็ดันมาถูกจับส่งเข้าโรงพยาบาลบ้า!? และสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้ก็คือสถานการณ์ที่จะหนีออกมาจากโรงพยาบาล และเหตุการณ์ที่ต่อจากนั้น เราว่ามันน่าสนใจมากจริง ๆ ในส่วนของพล็อตเราไม่ขอตำหนิติติงอะไรนะคะ ^-^ ... อ่านเพิ่มเติม
> พล็อตเรื่อง 9 /10 คะแนน พล็อตเรื่องมีความน่าสนใจดีค่ะ มันค่อนข้างแปลกใหม่ และน่าสนใจทีเดียว >w< และยังเป็นแนวที่ชวนติดตามมาก นางเอกมากแก้บนแต่จู่ ๆ ก็ดันมาถูกจับส่งเข้าโรงพยาบาลบ้า!? และสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้ก็คือสถานการณ์ที่จะหนีออกมาจากโรงพยาบาล และเหตุการณ์ที่ต่อจากนั้น เราว่ามันน่าสนใจมากจริง ๆ ในส่วนของพล็อตเราไม่ขอตำหนิติติงอะไรนะคะ ^-^ > บทย่อและบทนำ 4 / 5 คะแนน บทย่อคิดว่าโอเคในระดับหนึ่งเลยนะคะ จะติดก็ตรงแต่ จงเลือกฉัน จงรักฉัน จงอยู่กับฉัน มันดูให้คนละอารมณ์กับประโยคก่อนหน้าน่ะค่ะ ถ้าเปลี่ยนตรงนี้ได้ก็น่าจะโอเคกว่านี้(โดยความเห็นนะคะ) แล้วก็ตรงประโยคก่อนหน้าที่บอก แต่ในเมื่อบุพเพมันอาละวาดให้เรามาเจอกัน ตรงที่ขีดเส้นใต้อ่ะค่ะมันดูเยอะไปหน่อย ถ้าตัดทิ้งแล้วปรับแก้ประโยคใหม่โดยยังคงความหมายเดิมไว้น่าจะดีกว่านะคะ ไม่งั้นตอนอ่านมันจะให้อารมณ์เหมือนอ่านวนซ้ำไปมา ทีนี้มาในส่วนของบทนำค่ะ ขอจี้เป็นจุด ๆ เลยนะค้าบ....มาตรงที่บรรยายว่าหน้าขาวมากถึงมากที่สุดราวกับกระดาษยี่ห้อชั้นนำ... ที่เปรียบกับกระดาษก็โอเคค่ะ แต่ไม่ต้องบรรยายว่ากระดาษยี่ห้อชั้นนำคุณภาพดี แต่อาจเป็น “กระดาษสีขาวสะอาด” อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ มาถึงภาพรวมของบทนำมีความน่าสนใจดีค่ะ ผู้เขียนมีแนวเรื่องที่แหวกแปลกประหลาดมาก ในส่วนของการเริ่มเรื่อง 555 อ่านแล้วก็พอจะนึกภาพออก สงสารแย่ที่จู่ ๆ ดันมาเข้าใจผิดว่าเป็นคนบ้าแบบนี้ >w< เอาเป็นว่าสำหรับความน่าติดตามของเนื้อเรื่องดึงดูดผู้อ่านในระดับหนึ่งเลยค่ะ > เนื้อเรื่องโดยรวม 20/30 คะแนน เพราะตอนยังมีน้อยเลยยังให้คะแนนโดยรวมมากไม่ได้ TOT เนื้อเรื่องโดยรวมน่ารักดีค่ะ บีแวร์ไปแก้บนแต่ดันโดนเข้าใจผิดเลยถูกจับมาโรงพยาบาลซะงั้น เราว่ามันเป็นแนวเรื่องที่น่าสนใจจริง ๆนะ ตั้งแต่อ่านนิยายมายังไม่เคยเจอแนวนี้ 555 สำหรับฉากหรือความน่าสนใจในแต่ละตอนมีอยู่แล้วในตัวของมันนะคะ โดยเนื้อเรื่องอาจจะไม่วิจารณ์อะไรมาก เพราะยังมีน้อย ถ้ายังไงตอนเพิ่มขึ้น จะพยายามแวะไปอ่านบ่อย ๆ เลยค่ะ (เกาะหนึบทุกสถานการณ์ 555) > ตัวละครและฉาก 17/20 คะแนน ตัวละครเท่าที่อ่านปรากฏมาแค่สองตัว คือบีแวร์ และไซโค สองตัวนี้มีคาแรคเตอร์เป็นของตัวเองมาก ๆ เลยค่ะ ผู้เขียนสร้างเสน่ห์ให้ตัวละครมีความน่าดึงดูด และน่าสนใจมาก ๆ บีแวร์ เป็นธรรมชาติมากในส่วนของคาแรคเตอร์และนิสัยตัวละคร อ่านแล้วรู้สึกว่าเธอน่ารักดีค่ะ 555 ทีนี้มาถึงในส่วนของไซโค ช่างเป็นหมอที่...ไม่มีคำบรรยายเลยจริง ฮิฮิ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ คือ ผู้เขียนสร้างสรรค์คาแรคเตอร์ของผู้ชายคนนี้ออกมาได้น่าสนใจมากแม้จะออกมาเพียงไม่กี่ตอน ความสัมพันธ์ของตัวละคร เราไม่รู้ว่าเราอ่านข้ามไปเองรึเปล่า T^T รู้สึกงงนิดหน่อยตอนที่ไซโคพูดเรื่องแฟนของมาร์ตินทำนองเนี้ยอ่ะค่ะ คือเราพยายามจะจับจุดเรื่องให้เชื่อมกัน แต่ก็ยังสงสัยอยู่ ๆ ดีที่ตัวละครก็เหมือนจะรู้จักกันดีซะงั้น ทั้งที่บรรยายตอนแรกบอกว่าพึ่งเจอกัน?? ถ้าเน็ตงงเองยังไงก้มาอธิบายแก้ไขอีกทีเน่อ... เวลาตัวละครถกเถียงกันก็น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ ขอชมผู้เขียนตรงจุดนี้เลยค่ะ ในส่วนของฉาก โดยส่วนตัวคิดว่ามันดำเนินเร็วไปนิด ไหน ๆ ก็เปิดประเด็นออกมาได้น่าสนใจในบทนำแล้วว่านางเอกถูกจับเข้าโรงพยาบาลบ้า ก็น่าจะให้อยู่นานอีกหน่อย เหมือนจำดำเนินเปลี่ยนฉากเร็วไปนิด อยากให้ยืดแต่ละฉากให้นานกว่านี้หน่อย มันจะทำให้ได้อรรถรสมากขึ้นนะคะ เพราะฉากก็มีความสำคัญในการสร้างสัมพันธ์ของตัวละคร > การบรรยายและการดำเนินเรื่อง 14 /20 คะแนน การบรรยายที่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ ทำออกมาได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ขอชมผู้เขียนในจุดนี้นะคะ แต่ติดจะมีปัญหาว่าพอผู้เขียนเริ่มเขียนบทสนทนา มันจะเริ่มต่อติดกันเป็นแถว แทบจะมองไม่เห็นบทบรรยายเท่าไหร่นัก เลยอยากให้เพิ่มจุดนี้เข้าไปอีกหน่อยน่ะค่ะ อย่างเช่นสีหน้าของคนฟังคนพูด หรืออารมณ์ของตัวละครว่ารู้สึกยังไงทำนองนี้น่ะค่ะ ภาษาที่ผู้เขียนใช้บรรยายเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง อันนี้ไม่มีอะไรจะตำหนินะคะ อย่างที่บอกไปแล้วช่วงต้นว่าอยากให้เพิ่มบทบรรยายหน่อย แล้วก็เนื้อหาแต่ละตอนอยากให้เพิ่มขึ้นอีก ดูเหมือนในตอน ๆ นึงจะมีเรื่องราวน้อยไปหน่อย(อ่านไม่หนำใจ 555 ค้างค่ะ ๆ) โดยส่วนตัวชอบการสนทนาระหว่างตัวละครนะคะ อ่านไปยิ้มไป แบบว่าผู้เขียนช่างสรรหาคำพูดมาใส่ในบทให้เข้ากัน อ่านแล้วไม่รู้สึกติดขัดเลย สำหรับการดำเนินเรื่อง ยังไม่ค่อยมีปัญหานะคะ แต่อันนี้จะเตือนไว้ก่อน เน็ตจะบอกแทบทุกคนที่ตอนยังน้อย ๆ ว่าอยากให้คงปมประเด็นปัญหาของเรื่องเอาไว้ ให้ความสำคัญกับมันมาก ๆ อย่าเผลอปล่อยทิ้งไว้แล้วไปเฉลยทีเดียวตอนจบ หรือหากปมประเด็นนั้นไม่มีอะไรมาก เน้นไปทางสถานการณ์และฉากที่จะเกิดขึ้นมากกว่า ก็อยากให้มันเข้มข้นขึ้น ไม่ใช่การดำเนินเรื่องไปอย่างเนิบ ๆ ให้ตัวละครถกเถียงกันไปมากลายเป็นการคุมเรื่องไป เราต้องรู้ไว้เสมอว่าเราคือผู้จัดการเรื่อง ไม่ใช่ตัวละคร ^^ อันนี้ยังไม่เกิดขึ้นกับผู้เขียนนะคะ อย่าพึ่งเครียดแต่อย่างใด TT_TT อันนี้เตือนล่วงหน้าเฉย ๆ ค้าบบ > คำผิดและจุดบกพร่อง 3 / 5 คะแนน โรงประสาท = โรคประสาท(บท1) , เป็นว่าได้สติ = แปลว่าได้สติ(บท1) - คำผิดที่เจอน่าจะมีแค่นี้อ่ะค่ะ =o=;; ยังไงก้อย่าลืมแก้น้า~ - การบรรยายถือว่าดีในระดับหนึ่ง แต่อยากให้แทรกไปตามตอนท้ายของบทสนทนาบ้าง เพราะไม่งั้นมันจะทำให้บทสนทนาติดกันเกินไป เหมือนเถียงกันมา จนบางทีเราก้มองไม่เห็นภาพ - ปมปัญหาและประเด็นของเรื่อง เนื่องจากตอนมีน้อยเราเลยยังเดาไม่ค่อยได้เท่าไหร่ว่าผู้เขียนจะสื่ออะไรสำหรับนิยายเรื่องนี้? คือเดาในเรื่องของปมปัญหาที่จะให้ติดตามต่อน่ะค่ะ อยากให้ดึงตรงจุดนี้ออกมาให้เด่นในตอนแรก ๆ เพื่อเพิ่มความน่าติดตามและน่าสนใจในตอนต่อ ๆ ไปน่ะค่ะ - ฉากที่ยังดำเนินเร็วไปนิด อยากให้ยืดฉากแต่ละฉากออกไปหน่อยที่คิดว่าสำคัญน่ะค่ะ - ความสัมพันธ์ของตัวละคร(อันนี้ถ้าเน็ตไมได้งงไปเอง TTOTT) รู้สึกสับสนนิดหน่อยอย่างที่บอกไปแล้วข้างต้น ถ้าเน็ตเข้าใจถูกแล้ว ยังไงก็อยากให้บรรยายแถลงไขตรงจุดนี้หน่อยน่ะค่ะ ไม่งั้นตอนอ่านอาจงงได้ถึงที่มาของตัวละครที่ถูกกล่าวถึง > ความสนุกน่าติดตาม และการสร้างสรรค์ 9 /10 คะแนน ความสนุกสนานน่าติดตามมีอยู่ในตอนของมันอยู่แล้วค่ะ รวมไปถึงบทสนทนาเวลาตัวละครเจอกัน ชอบมาก! >///< และนี่เองก็เป็นที่มาของความสร้างสรรค์ในเนื้อเรื่อง ซึ่งผู้เขียนก็ทำมันออกมาได้ดีเลยจ้ะ คะแนนเต็ม 76 /100 ระดับ BBB ขอบคุณที่ใช้บริการค่า หากคำวิจารณ์เราไม่เป็นที่พอใจอย่างไร ก็ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ T_T; อ่านน้อยลง
carnettZz | 22 พ.ย. 54
6
0
ดูทั้งหมด
"CarnettZz Café ★รับวิจารณ์งานเขียน™☆"
(แจ้งลบ)> พล็อตเรื่อง 9 /10 คะแนน พล็อตเรื่องมีความน่าสนใจดีค่ะ มันค่อนข้างแปลกใหม่ และน่าสนใจทีเดียว >w< และยังเป็นแนวที่ชวนติดตามมาก นางเอกมากแก้บนแต่จู่ ๆ ก็ดันมาถูกจับส่งเข้าโรงพยาบาลบ้า!? และสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้ก็คือสถานการณ์ที่จะหนีออกมาจากโรงพยาบาล และเหตุการณ์ที่ต่อจากนั้น เราว่ามันน่าสนใจมากจริง ๆ ในส่วนของพล็อตเราไม่ขอตำหนิติติงอะไรนะคะ ^-^ ... อ่านเพิ่มเติม
> พล็อตเรื่อง 9 /10 คะแนน พล็อตเรื่องมีความน่าสนใจดีค่ะ มันค่อนข้างแปลกใหม่ และน่าสนใจทีเดียว >w< และยังเป็นแนวที่ชวนติดตามมาก นางเอกมากแก้บนแต่จู่ ๆ ก็ดันมาถูกจับส่งเข้าโรงพยาบาลบ้า!? และสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้ก็คือสถานการณ์ที่จะหนีออกมาจากโรงพยาบาล และเหตุการณ์ที่ต่อจากนั้น เราว่ามันน่าสนใจมากจริง ๆ ในส่วนของพล็อตเราไม่ขอตำหนิติติงอะไรนะคะ ^-^ > บทย่อและบทนำ 4 / 5 คะแนน บทย่อคิดว่าโอเคในระดับหนึ่งเลยนะคะ จะติดก็ตรงแต่ จงเลือกฉัน จงรักฉัน จงอยู่กับฉัน มันดูให้คนละอารมณ์กับประโยคก่อนหน้าน่ะค่ะ ถ้าเปลี่ยนตรงนี้ได้ก็น่าจะโอเคกว่านี้(โดยความเห็นนะคะ) แล้วก็ตรงประโยคก่อนหน้าที่บอก แต่ในเมื่อบุพเพมันอาละวาดให้เรามาเจอกัน ตรงที่ขีดเส้นใต้อ่ะค่ะมันดูเยอะไปหน่อย ถ้าตัดทิ้งแล้วปรับแก้ประโยคใหม่โดยยังคงความหมายเดิมไว้น่าจะดีกว่านะคะ ไม่งั้นตอนอ่านมันจะให้อารมณ์เหมือนอ่านวนซ้ำไปมา ทีนี้มาในส่วนของบทนำค่ะ ขอจี้เป็นจุด ๆ เลยนะค้าบ....มาตรงที่บรรยายว่าหน้าขาวมากถึงมากที่สุดราวกับกระดาษยี่ห้อชั้นนำ... ที่เปรียบกับกระดาษก็โอเคค่ะ แต่ไม่ต้องบรรยายว่ากระดาษยี่ห้อชั้นนำคุณภาพดี แต่อาจเป็น “กระดาษสีขาวสะอาด” อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ มาถึงภาพรวมของบทนำมีความน่าสนใจดีค่ะ ผู้เขียนมีแนวเรื่องที่แหวกแปลกประหลาดมาก ในส่วนของการเริ่มเรื่อง 555 อ่านแล้วก็พอจะนึกภาพออก สงสารแย่ที่จู่ ๆ ดันมาเข้าใจผิดว่าเป็นคนบ้าแบบนี้ >w< เอาเป็นว่าสำหรับความน่าติดตามของเนื้อเรื่องดึงดูดผู้อ่านในระดับหนึ่งเลยค่ะ > เนื้อเรื่องโดยรวม 20/30 คะแนน เพราะตอนยังมีน้อยเลยยังให้คะแนนโดยรวมมากไม่ได้ TOT เนื้อเรื่องโดยรวมน่ารักดีค่ะ บีแวร์ไปแก้บนแต่ดันโดนเข้าใจผิดเลยถูกจับมาโรงพยาบาลซะงั้น เราว่ามันเป็นแนวเรื่องที่น่าสนใจจริง ๆนะ ตั้งแต่อ่านนิยายมายังไม่เคยเจอแนวนี้ 555 สำหรับฉากหรือความน่าสนใจในแต่ละตอนมีอยู่แล้วในตัวของมันนะคะ โดยเนื้อเรื่องอาจจะไม่วิจารณ์อะไรมาก เพราะยังมีน้อย ถ้ายังไงตอนเพิ่มขึ้น จะพยายามแวะไปอ่านบ่อย ๆ เลยค่ะ (เกาะหนึบทุกสถานการณ์ 555) > ตัวละครและฉาก 17/20 คะแนน ตัวละครเท่าที่อ่านปรากฏมาแค่สองตัว คือบีแวร์ และไซโค สองตัวนี้มีคาแรคเตอร์เป็นของตัวเองมาก ๆ เลยค่ะ ผู้เขียนสร้างเสน่ห์ให้ตัวละครมีความน่าดึงดูด และน่าสนใจมาก ๆ บีแวร์ เป็นธรรมชาติมากในส่วนของคาแรคเตอร์และนิสัยตัวละคร อ่านแล้วรู้สึกว่าเธอน่ารักดีค่ะ 555 ทีนี้มาถึงในส่วนของไซโค ช่างเป็นหมอที่...ไม่มีคำบรรยายเลยจริง ฮิฮิ ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะคะ คือ ผู้เขียนสร้างสรรค์คาแรคเตอร์ของผู้ชายคนนี้ออกมาได้น่าสนใจมากแม้จะออกมาเพียงไม่กี่ตอน ความสัมพันธ์ของตัวละคร เราไม่รู้ว่าเราอ่านข้ามไปเองรึเปล่า T^T รู้สึกงงนิดหน่อยตอนที่ไซโคพูดเรื่องแฟนของมาร์ตินทำนองเนี้ยอ่ะค่ะ คือเราพยายามจะจับจุดเรื่องให้เชื่อมกัน แต่ก็ยังสงสัยอยู่ ๆ ดีที่ตัวละครก็เหมือนจะรู้จักกันดีซะงั้น ทั้งที่บรรยายตอนแรกบอกว่าพึ่งเจอกัน?? ถ้าเน็ตงงเองยังไงก้มาอธิบายแก้ไขอีกทีเน่อ... เวลาตัวละครถกเถียงกันก็น่ารักมาก ๆ เลยค่ะ ขอชมผู้เขียนตรงจุดนี้เลยค่ะ ในส่วนของฉาก โดยส่วนตัวคิดว่ามันดำเนินเร็วไปนิด ไหน ๆ ก็เปิดประเด็นออกมาได้น่าสนใจในบทนำแล้วว่านางเอกถูกจับเข้าโรงพยาบาลบ้า ก็น่าจะให้อยู่นานอีกหน่อย เหมือนจำดำเนินเปลี่ยนฉากเร็วไปนิด อยากให้ยืดแต่ละฉากให้นานกว่านี้หน่อย มันจะทำให้ได้อรรถรสมากขึ้นนะคะ เพราะฉากก็มีความสำคัญในการสร้างสัมพันธ์ของตัวละคร > การบรรยายและการดำเนินเรื่อง 14 /20 คะแนน การบรรยายที่เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ ทำออกมาได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ขอชมผู้เขียนในจุดนี้นะคะ แต่ติดจะมีปัญหาว่าพอผู้เขียนเริ่มเขียนบทสนทนา มันจะเริ่มต่อติดกันเป็นแถว แทบจะมองไม่เห็นบทบรรยายเท่าไหร่นัก เลยอยากให้เพิ่มจุดนี้เข้าไปอีกหน่อยน่ะค่ะ อย่างเช่นสีหน้าของคนฟังคนพูด หรืออารมณ์ของตัวละครว่ารู้สึกยังไงทำนองนี้น่ะค่ะ ภาษาที่ผู้เขียนใช้บรรยายเป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่ง อันนี้ไม่มีอะไรจะตำหนินะคะ อย่างที่บอกไปแล้วช่วงต้นว่าอยากให้เพิ่มบทบรรยายหน่อย แล้วก็เนื้อหาแต่ละตอนอยากให้เพิ่มขึ้นอีก ดูเหมือนในตอน ๆ นึงจะมีเรื่องราวน้อยไปหน่อย(อ่านไม่หนำใจ 555 ค้างค่ะ ๆ) โดยส่วนตัวชอบการสนทนาระหว่างตัวละครนะคะ อ่านไปยิ้มไป แบบว่าผู้เขียนช่างสรรหาคำพูดมาใส่ในบทให้เข้ากัน อ่านแล้วไม่รู้สึกติดขัดเลย สำหรับการดำเนินเรื่อง ยังไม่ค่อยมีปัญหานะคะ แต่อันนี้จะเตือนไว้ก่อน เน็ตจะบอกแทบทุกคนที่ตอนยังน้อย ๆ ว่าอยากให้คงปมประเด็นปัญหาของเรื่องเอาไว้ ให้ความสำคัญกับมันมาก ๆ อย่าเผลอปล่อยทิ้งไว้แล้วไปเฉลยทีเดียวตอนจบ หรือหากปมประเด็นนั้นไม่มีอะไรมาก เน้นไปทางสถานการณ์และฉากที่จะเกิดขึ้นมากกว่า ก็อยากให้มันเข้มข้นขึ้น ไม่ใช่การดำเนินเรื่องไปอย่างเนิบ ๆ ให้ตัวละครถกเถียงกันไปมากลายเป็นการคุมเรื่องไป เราต้องรู้ไว้เสมอว่าเราคือผู้จัดการเรื่อง ไม่ใช่ตัวละคร ^^ อันนี้ยังไม่เกิดขึ้นกับผู้เขียนนะคะ อย่าพึ่งเครียดแต่อย่างใด TT_TT อันนี้เตือนล่วงหน้าเฉย ๆ ค้าบบ > คำผิดและจุดบกพร่อง 3 / 5 คะแนน โรงประสาท = โรคประสาท(บท1) , เป็นว่าได้สติ = แปลว่าได้สติ(บท1) - คำผิดที่เจอน่าจะมีแค่นี้อ่ะค่ะ =o=;; ยังไงก้อย่าลืมแก้น้า~ - การบรรยายถือว่าดีในระดับหนึ่ง แต่อยากให้แทรกไปตามตอนท้ายของบทสนทนาบ้าง เพราะไม่งั้นมันจะทำให้บทสนทนาติดกันเกินไป เหมือนเถียงกันมา จนบางทีเราก้มองไม่เห็นภาพ - ปมปัญหาและประเด็นของเรื่อง เนื่องจากตอนมีน้อยเราเลยยังเดาไม่ค่อยได้เท่าไหร่ว่าผู้เขียนจะสื่ออะไรสำหรับนิยายเรื่องนี้? คือเดาในเรื่องของปมปัญหาที่จะให้ติดตามต่อน่ะค่ะ อยากให้ดึงตรงจุดนี้ออกมาให้เด่นในตอนแรก ๆ เพื่อเพิ่มความน่าติดตามและน่าสนใจในตอนต่อ ๆ ไปน่ะค่ะ - ฉากที่ยังดำเนินเร็วไปนิด อยากให้ยืดฉากแต่ละฉากออกไปหน่อยที่คิดว่าสำคัญน่ะค่ะ - ความสัมพันธ์ของตัวละคร(อันนี้ถ้าเน็ตไมได้งงไปเอง TTOTT) รู้สึกสับสนนิดหน่อยอย่างที่บอกไปแล้วข้างต้น ถ้าเน็ตเข้าใจถูกแล้ว ยังไงก็อยากให้บรรยายแถลงไขตรงจุดนี้หน่อยน่ะค่ะ ไม่งั้นตอนอ่านอาจงงได้ถึงที่มาของตัวละครที่ถูกกล่าวถึง > ความสนุกน่าติดตาม และการสร้างสรรค์ 9 /10 คะแนน ความสนุกสนานน่าติดตามมีอยู่ในตอนของมันอยู่แล้วค่ะ รวมไปถึงบทสนทนาเวลาตัวละครเจอกัน ชอบมาก! >///< และนี่เองก็เป็นที่มาของความสร้างสรรค์ในเนื้อเรื่อง ซึ่งผู้เขียนก็ทำมันออกมาได้ดีเลยจ้ะ คะแนนเต็ม 76 /100 ระดับ BBB ขอบคุณที่ใช้บริการค่า หากคำวิจารณ์เราไม่เป็นที่พอใจอย่างไร ก็ขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ T_T; อ่านน้อยลง
carnettZz | 22 พ.ย. 54
6
0
"รับวิจารณ์นิยาย ฉบับเพียงพอ"
(แจ้งลบ)เรื่อง : Hypnotize me, please! สะกดสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น วิจารณ์โดย : โอ้วว..ชีทเค้ก ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: พล๊อตเรื่องแบบนี้สำหรับตัวเค้าเองไม่ค่อยได้เจอมากนัก (เฉพาะตอนอ่านบทนำนะค่ะ ฮ่าๆ) แต่พออ่านไปเรื่อยๆดูเหมือนมันก็ดูจะเข้าข่ายพล๊อตทั่วๆไปแต่ถามว่าน่าติดตามไหมน่าติดตามค่ะ พระอยากรู้ว่าพระเอกจะทำยังไงเพื่อยืนยันว่านางเอกไ ... อ่านเพิ่มเติม
เรื่อง : Hypnotize me, please! สะกดสะกิดใจรักร้ายๆ ของยัยว้าวุ่น วิจารณ์โดย : โอ้วว..ชีทเค้ก ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: พล๊อตเรื่องแบบนี้สำหรับตัวเค้าเองไม่ค่อยได้เจอมากนัก (เฉพาะตอนอ่านบทนำนะค่ะ ฮ่าๆ) แต่พออ่านไปเรื่อยๆดูเหมือนมันก็ดูจะเข้าข่ายพล๊อตทั่วๆไปแต่ถามว่าน่าติดตามไหมน่าติดตามค่ะ พระอยากรู้ว่าพระเอกจะทำยังไงเพื่อยืนยันว่านางเอกไม่ได้บ้า (ฮ่า) ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกของเรา(บีแวร์)ดันไปรำแก้บนที่ศาลหน้าโรงพยาบาลบ้า (ฮ่า)จึงโดนหมอของโรงพยาบาลบ้าจับเข้าไปเป็นคนไข้เพราะคิดว่าเธอบ้า พอเธอฟื้นขึ้นมาเธอก็พบกับคุณหมอหนุ่มสุดหล่อไซโคที่เป็นเพียงคนเดียวที่เชื่อว่าเธอไม่ได้บ้าแล้วจะพาเธอกลับไปที่ห้องเพื่อคิดค้นวิธีทำให้ทุกคนเชื่อว่าเธอไม่ได้บ้า วิเคราะห์เนื้อเรื่อง :: เนื้อเรื่องเรื่องนี้ดูหน้าติดตามนะค่ะ (อิอิ) พระเอกจะต้องพานางเอกไปคิดวิธีหาทางช่วยให้นางเอกหลุดออกจากการเป็นคนไข้ เราว่ายังดูงงๆอยู่นะค่ะกับเนื้อหาของเรื่อง เพราะอาจจะเป็นเนื้อเรื่องที่ดูสั้นไป หรือเป็นเพราะผู้แต่งอยากกระชับเนื้อเรื่องให้นางเอกได้ใกล้ชิดพระเอกเร็วขึ้น(ฮ่า) เพราะหลักความเป็นจริงแล้วคนไข้ที่เป็นบ้าถึงจะเป็นหมอเจ้าของคนไข้ก็ไม่สามารถพาตัวออกจากโรงพยาบาลได้เพราะคนไข้ที่เป็นบย้าถือว่าเป็นบุคคลอันตราย (เรามั่นใจว่าผู้แต่งอาจจะไม่รู้ แต่นี่คือเรื่องจริงในชีวิตของเรา) ฉะนั้นการที่ไซโคสามารถพานางเอกออกจากโรงพยายามบาลได้ถือว่าน่าตกใจยิ่ง(ฮ่า) แต่เพราะเป็นนิยายเราจะถือว่าปล่อยๆไปแล้วกัน ;) การใช้ภาษา :: ภาษาที่ใช้เป็นภาษาทั่วไปปกติไม่ได้ผิดแผลงอะไรมากมาย คิดผิดขอชมว่าเราอ่านมาหาเจอน้อยมาก (ฮ่า) อันนี้ต้องขอยกนิ้วโป้งมือให้สองข้าง ^^ การดำเนินเรื่อง :: การดำเนิดเรื่องยังดูขัดๆอยู่นะค่ะแล้วก็ดูรวดเร็วเกินไปดูไม่ค่อยมีที่มาของเนื้อเรื่องด้วย อย่างเช่นในบทที่1 อ่านไปเราเริ่มรู้สึกสงสัยว่า ทำไมพระเอกเชื่อนางเอกง่ายจังว่าไม่ได้พระ ทั้งๆที่พระเอกก็บอกว่าคนบ้าที่ไหนจะยอมรับว่าตัวเองบ้า..เราว่าน่าจะเพิ่มเสริมเติมแต่งเนื้อหาเข้าไปโดยมีการพิสูจน์สักนิดสักหน่อยนะค่ะว่านางเอกไม่ได้เป็นบ้าจริงๆจนพระเอกเชื่อ มันถึงจะดูน่าเชื่อถือและมีที่มา ;) ส่วนในบทที่2 เริ่มต้นมาคือนางเอกกำลังคิดหลอกตัวเองว่ารถของพระเอกไม่ใช่แบบนี้ เราว่ามันดูขัดมากจนถึงมากที่สุด ผู้แต่งน่าจะเปรยๆสักนิดว่าพระเอกบอกจะพานางเอกไปไหนไปอย่างไรสักนิดนึงคนอ่านจะได้ไม่ต้องมาถึงบางอ้อที่หลัง แถมเนื้อเรื่องจะได้ดูประติดประต่อกันมากกว่านี้ด้วย ;( ลองแก้ไขดูนะค่ะ เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: ผู้แต่งมีทักษะดีเกี่ยวกับการใช้คำว่า คะหรือค่ะ ที่ต่างกัน ;) แต่ผู้แต่งเชื่อไหมว่าผู้แต่งขาดการอธิบายเรื่องอารมณ์ความรู้สึก และการกระทำของตัวละคร (อิอิ) ทำให้ตัวละครในนิยายขาดมิติอ่านแล้วไม่ค่อยได้อารมณ์สักเท่าไหร่ ลองปรับปรุงแก้ไขดูนะค่ะ เน้นที่สำคัญคือเรื่องอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครส่วนเรื่องการอธิบายสถานที่เราถือว่าดีแล้ว การเขียนการประกอบฉาก – อย่างแรกเราต้องกำหนดขึ้นมาค่ะหรือจะจินตนาการมาก็ได้ว่าต้องการให้ตัวละครอยู่ที่ไหน เมื่อได้สถานที่แล้วลงมีเขียนบอกไปเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น Aอยู่หน้าบ้านไม้ที่อาศัยกับยายมานานแล้ว เป็น A เธออาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเก่าๆที่ใกล้จะผุพังเต็มที โดยบริเวณรอบๆตัวบ้านปลูกผักสวนครัวนานาชนิด เธออาศัยอยู่กับยายที่บ้านหลังเก่านี่มานานแล้ว เราขอถามผู้แต่งว่าอ่านอันแรกกับอันที่สองผู้แต่งรู้สึกเห็นบ้านต่างกันมั้ยคะ สีหน้า อารมณ์ และความรู้สึก – A โกรธBมากที่ว่าAว่าโง่ เป็น A รู้สึกโกรธBมากจึงถลึงตามองBด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจที่Bด่าเธอว่าโง่ รู้สึกอารมณ์ต่างกันใช่มั้ยค่ะ ส่วนเรื่องสิ่งของเครื่องใช้รอบๆตัวละครเราถือว่านำเสนอดีแล้วค่ะ ที่เหลือลองนำไปปรับปรุงดูนะค่ะ ;) ความสมจริง :: ความสมจริงเราบอกไปเมื่อข้างต้นแล้วว่ามันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังดูขัดกับความเป็นจริง อ่านเรื่องนี้แล้วจะทำให้เราเชื่อว่าเป็นเรื่องที่น่าจะเกิดขึ้นได้จริงๆ เราทำไม่ได้ ;( และยิ่งเปแนอารมณ์สีหน้าของตัวละครเราก็ยิ่งสัมผัสไม่ได้เลย ลองไปปรับปรุงแก้ไขดูนะค่ะ ระดับความชื่นชอบ :: ถามเราว่าชอบมั้ย โดยส่วนตัวชอบในเนื้อเรื่องนะค่ะ แต่เพราะเราอ่านและไม่ค่อยได้อรรถรสในเรื่องสีหน้ากับความรู้สึกของตัวละครมากนัก เลยรู้สึกเฉยๆบ้างในบางครั้งหรืออาจจะเป็นเพราะว่าเนื้อเรื่องมันยังสั้นอยู่ก็ได้ แต่ถึงแบบนั้นผู้แต่งยังสามารถที่จะแก้ไข้ให้เนื้อเรื่องมากดีและโดดเด่นได้อยู่นะค่ะ สุ้ๆ ปล. แต่ง ต่อไปนะคะ อย่าท้อ มีปัญหาตรงไหนก็มาสอบถามได้ เราก็ไม่ใช่นักวิจารณ์ระดับมืออาชีพนิยายที่เขียนก็ยังงูๆปลาๆแต่ว่าเราวิจารณ์ออกมาจากความรู้สึกค่ะ ถ้าเกิดมีตรงไหนผิดพลาดขออภัยผู้แต่งณ.ตรงนี้ด้วยค่า (โค้งงามๆ180*) ปล.2 ขอฝากนิยายเรื่อง S.O.S สัญญาณรักร้ายคุณชายมาเฟียด้วยนะค่ะ (ฮ่า)///โดนถีบบบ T^T อ่านน้อยลง
โอ้วว..ชีทเค้ก | 20 พ.ย. 54
9
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น