Common Life : 21 (12)

ตามธรรมเนียมของทุกปี ฮุเล่!

สิบสามเมษาเวียนมาอีกรอบอีกแล้ว
เหมือนเขียนบล็อคตอนครบ 20 ไปไม่กี่เดือนนี่เอง
แล้ววันนี้ 21 แล้ว... -__-''
พอช่วงอายุขึ้นเลข 2 นี่เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเลยอะ แป๊ปๆ แพ่บๆ
ก็ครบหนึ่งปีอีกละ ปีที่ 21 ของชีวิตเม คราวนี้บินมาแรดถึงอเมริกา
ไม่ได้เล่นสงกรานต์มาสองปีแล้วอ่ะ ปีที่แล้วก็อยู่ออสเตรเลีย ปีนี้ก็อเมริกา
วันเกิดปีนี้ก็เงียบๆ เหงาๆ ไม่มีเค้ก ไม่มีของขวัญเหมือนเดิม ห้าๆๆ (ทำไมเศร้า)
ยังดีที่มีคำอวยพรจากพี่ๆ น้องๆ ที่ฝากทิ้งไว้ให้ นี่ถ้าไม่มีอินเตอร์เน็ตกูตายแน่นอน แงๆ TOT

ช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตเมมากมายเลย
จนกระทั้งเกือบวันสุดท้าย เมก็ยังไปก่อวีกรรมสั่งลาอายุยี่สิบจนได้ T..T
ว่าด้วยการปีบันไดขึ้นไปเปิดประตูลับออฟฟิตแล้วสัญญาณกันขโมยดังระเบิดร้านเลย  (อยากรู้อยากเห็นไปหน่อยอะ T^T)
ลุกค้าตกใจ ประหนึ่งไฟไหม้ ยัยผู้จัดการขับรถบึ่งจากบ้านมาปิดสัญญาณหวอ แล้วก็พูดกับเมว่า

"May!! Clock out and Go home!!"
(เม คล็อกเวลาออกแล้วกลับบ้านซะ!!)

วินาทีนั้นนึกว่า กูโดนไล่ออกปะวะ??? ก็เดินแบกหน้าไปถามอีกว่าจะไล่ออกเลยป่าว 
ดีนะเค้าไม่ได้บอกว่า ใช่! ๕๕๕
สรุปว่าแค่ให้กลับบ้านวันที่ก่อเรื่องเท่านั้น สองวันต่อมาก็หน้ามึนมาทำงานต่อ
นี่เป็นเหตุการณ์ที่งีดมาก นี่ก็เพิ่งไปขอโทษเค้านะ >_< 
ตอนนี้หัวเราะออกละ แต่ในอารมณ์กลัวชิบหายเลยจริงๆ
ถ้าโดนไล่ออก จะอยู่เมกาได้อีกแค่สิบห้าวัน แล้วต้องกลับไทยเลยอะ
ไม่ได้นะ กำลังเก็บเงินซื้อ macbook อยู่น่าาา TOT

ชีวิตในต่างแดนแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว และบางทีก็เชื่องช้า
บางอย่างที่เสียศูนย์ไป พยายามเรียกกลับมาประกอบเป็นร่างเดิมให้ได้ ห้าๆ
แม้ว่าตอนนี้มันยังยาก เพราะในทุกๆ วันมันชอบเผลอไปคิดถึงแล้วก็เสียใจอยู่นั่นละ
บางทียังเก็บเอาไปฝัน
นี่กูเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย =_=
ชีวิตมันมีแค่นี้หรือไง???

พอสักที เช้านี่ที่ลืมตาตื่นมา เมจะเป็นคนใหม่ หมดเวลาของยี่สิบปีแล้ว
ต่อไปนี้คือเวลาของยี่สิบเอ็ด!! อีกก้าวของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่
เมจะเรียนจบแล้วนะ >O< ว้าวๆๆ รู้สึกภูมิใจยังไงชอบกล
(แต่ติด I ไม่ส่งงานอยู่สองวิชา -_-;)
นอกจากนี้แล้ว หลังจากที่เมไปทุ่มเวลาติดพันอยู่กับสิ่งหนึ่งตั้งนาน แล้วก็ไม่ได้แต่งนิยายเลย
ประกอบกับเรียนหนักมาก แต่ตอนนี้เมกลับมาแต่งนิยายอีกครั้งแล้ว
ตอนที่พิมพ์แต่ละคำ รู้สึกตื่นเต้นและสนุกกับมันอย่างบอกไม่ถูก
เอาเวลาทำงานไปคิดพล็อตกันเลยทีเดียวเชียว ห้าๆๆ

มันจะเป็นไปด้วยดี ^^
ขอบคุณพ่อแม่ ที่ทำให้เมมีวันนี้ได้
ขอบคุณเพื่อนฝูง ที่คอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง
ขอบคุณแฟนคลับทุกคน ที่เป็นกำลังใจให้ตลอดมา
ขอบคุณตัวเอง..
 
HBD TO ME
มีความสุขมากๆ นะตังเม~

TANZMAY(112)