ตามธรรมเนียมของทุกปี ฮุเล่!
สิบสามเมษาเวียนมาอีกรอบอีกแล้ว
เหมือนเขียนบล็อคตอนครบ 20 ไปไม่กี่เดือนนี่เอง
แล้ววันนี้ 21 แล้ว... -__-''
พอช่วงอายุขึ้นเลข 2 นี่เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกเลยอะ แป๊ปๆ แพ่บๆ
ก็ครบหนึ่งปีอีกละ ปีที่ 21 ของชีวิตเม คราวนี้บินมาแรดถึงอเมริกา
ไม่ได้เล่นสงกรานต์มาสองปีแล้วอ่ะ ปีที่แล้วก็อยู่ออสเตรเลีย ปีนี้ก็อเมริกา
วันเกิดปีนี้ก็เงียบๆ เหงาๆ ไม่มีเค้ก ไม่มีของขวัญเหมือนเดิม ห้าๆๆ (ทำไมเศร้า)
ยังดีที่มีคำอวยพรจากพี่ๆ น้องๆ ที่ฝากทิ้งไว้ให้ นี่ถ้าไม่มีอินเตอร์เน็ตกูตายแน่นอน แงๆ TOT
ช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา มีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตเมมากมายเลย
จนกระทั้งเกือบวันสุดท้าย เมก็ยังไปก่อวีกรรมสั่งลาอายุยี่สิบจนได้ T..T
ว่าด้วยการปีบันไดขึ้นไปเปิดประตูลับออฟฟิตแล้วสัญญาณกันขโมยดังระเบิดร้านเลย (อยากรู้อยากเห็นไปหน่อยอะ T^T)
ลุกค้าตกใจ ประหนึ่งไฟไหม้ ยัยผู้จัดการขับรถบึ่งจากบ้านมาปิดสัญญาณหวอ แล้วก็พูดกับเมว่า
"May!! Clock out and Go home!!"
(เม คล็อกเวลาออกแล้วกลับบ้านซะ!!)
วินาทีนั้นนึกว่า กูโดนไล่ออกปะวะ??? ก็เดินแบกหน้าไปถามอีกว่าจะไล่ออกเลยป่าว
ดีนะเค้าไม่ได้บอกว่า ใช่! ๕๕๕
สรุปว่าแค่ให้กลับบ้านวันที่ก่อเรื่องเท่านั้น สองวันต่อมาก็หน้ามึนมาทำงานต่อ
นี่เป็นเหตุการณ์ที่งีดมาก นี่ก็เพิ่งไปขอโทษเค้านะ >_<
ตอนนี้หัวเราะออกละ แต่ในอารมณ์กลัวชิบหายเลยจริงๆ
ถ้าโดนไล่ออก จะอยู่เมกาได้อีกแค่สิบห้าวัน แล้วต้องกลับไทยเลยอะ
ไม่ได้นะ กำลังเก็บเงินซื้อ macbook อยู่น่าาา TOT
ชีวิตในต่างแดนแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว และบางทีก็เชื่องช้า
บางอย่างที่เสียศูนย์ไป พยายามเรียกกลับมาประกอบเป็นร่างเดิมให้ได้ ห้าๆ
แม้ว่าตอนนี้มันยังยาก เพราะในทุกๆ วันมันชอบเผลอไปคิดถึงแล้วก็เสียใจอยู่นั่นละ
บางทียังเก็บเอาไปฝัน
นี่กูเป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย =_=
ชีวิตมันมีแค่นี้หรือไง???
พอสักที เช้านี่ที่ลืมตาตื่นมา เมจะเป็นคนใหม่ หมดเวลาของยี่สิบปีแล้ว
ต่อไปนี้คือเวลาของยี่สิบเอ็ด!! อีกก้าวของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่
เมจะเรียนจบแล้วนะ >O< ว้าวๆๆ รู้สึกภูมิใจยังไงชอบกล
(แต่ติด I ไม่ส่งงานอยู่สองวิชา -_-;)
นอกจากนี้แล้ว หลังจากที่เมไปทุ่มเวลาติดพันอยู่กับสิ่งหนึ่งตั้งนาน แล้วก็ไม่ได้แต่งนิยายเลย
ประกอบกับเรียนหนักมาก แต่ตอนนี้เมกลับมาแต่งนิยายอีกครั้งแล้ว
ตอนที่พิมพ์แต่ละคำ รู้สึกตื่นเต้นและสนุกกับมันอย่างบอกไม่ถูก
เอาเวลาทำงานไปคิดพล็อตกันเลยทีเดียวเชียว ห้าๆๆ
มันจะเป็นไปด้วยดี ^^
ขอบคุณพ่อแม่ ที่ทำให้เมมีวันนี้ได้
ขอบคุณเพื่อนฝูง ที่คอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง
ขอบคุณแฟนคลับทุกคน ที่เป็นกำลังใจให้ตลอดมา
ขอบคุณตัวเอง..
HBD TO ME
มีความสุขมากๆ นะตังเม~
TANZMAY(112)
ความคิดเห็น
ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆ ท่วมท้นเอ่อล้นจนไม่รู้จะเก็บไปไว้ไหนเลย
HBD ขอให้มีความสุข
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคะ
มีความสุขมากๆน๊า
เจ้มีความสุขมากๆนะ -..-
ดีใจด้วยที่เจ้ไม่โดนไล่ออก ห้าห้า ๆ TOT
ผู้จัดการดูจะโหดอย่างที่พี่เมว่าจริงๆ 55555
เป็นกำลังให้เสมอ ค่าา ^O^
HBDย้อนหลังมากๆค้า ขอให้พี่เมมีความสุขมากๆเเละก็เเต่งนิยายดีๆออกมาอีกน้า(ของพี่เมซื้อทุกเล่ม)เเล้วก็ฝากบอกพี่โม(รวมถึงพี่เมด้วย)ว่าไอซ์รอเเจ๊คกี้ใจจะขาดเเล้ว
ขอโทษที่มาย้อนหลังหลายวันแล้ว
ก็เพิ่งได้เจอเนทวันนี้แหละ
ก็ขอให้เจ้มีความสุขมากๆๆๆๆๆ
และจะติดตามหนังสือของเจ้ตลอดไป
TANZMAY FC
ชอบทุกเรื่องที่พี่แต่ง
เน้นเรื่องของอาเฮียแต่ละคนนะ
อ่านของอาเฮียทั้ง 4 แล้วยิ้มจนแก้มแทบปริแนะ
รักเจ๊เมและจะติดตามผลงานเจ๊เมต่อไป
Ps.รั ก ก า ร อ่ า น นิ ย า ย เ ป็ น ชี วิ ต จิ ต ใ จ
><!
สววันสวคืน (ทุกวันนี้ก็สวยแล้ว หุๆ) รักพี่เมมากๆจ้ะ
ขอโทษนะค้า ที่ย้อนหลังเปนเดือน
มีแต่ความสุชความเจริญ นะค่ะ
สุขภาพแข็งเเรง
คิดสิ่งใดสมความปราถนา
เป็นคนดีของครอบครัว ><
รักนะค่ะ จากคนอ่านของพี่เมย์ >3<
ขอโทษนะค้า ที่ย้อนหลังเปนเดือน
มีแต่ความสุชความเจริญ นะค่ะ
สุขภาพแข็งเเรง
คิดสิ่งใดสมความปราถนา
เป็นคนดีของครอบครัว ><
รักนะค่ะ จากคนอ่านของพี่เมย์ >3<
มีอายุเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งปีแล้วนะพี่เม
เป็นผู้ใหญ่ขึ้น
มีประสบการณ์มากขึ้น
โอ้ว-0-
ยอดจริงๆ
ไงก็มีความสุขมากๆ นะคะ
อยากได้macบ้าง
อยากไปเวิร์คบ้างแต่โง่บรม+งบไม่มี
เลยปัยขุดเด็กหอและคอเล้กชั่นพี่เมในชั้นมาอ่านรอ
อ่านกี่ทีๆ ก้อฮาเหมือนเดิม
เคยสอบอยุ่ดีๆ นึกถึงเด็กหอภาคพิเศษ ที่เนออนกำลังสอบแล้วหัวเราะลั่นห้องจนโดนอาจารย์ไล่ออกมาสอบข้างนอกเรยย TT^TT
เคยอ่านนิยายที่ พี่ตังเมเขียนกับพี่แตมรี่ด้วยล่ะค่ะ
ซาหนุกมากกกกกกกเรย
จะคอยติมตามผลงานต่อไปน่ะค่ะ ^-^