รอยร้ายชิงรัก

  รอยร้ายชิงรัก    

 โดย Chanow

เขาและเธอรักกันอยู่ดี ๆ กระทั่งเขาอีกคนเดินเข้ามา... เพื่อเปลี่ยนแปลงหัวใจเธอ

                                            รามิล                                     แพรวรินทร์                                

ตัวอย่าง

           "ไปไหนมา" เขาถามเสียงแข็งทั้งที่รู้ว่าเธอไปไหนและไปกับใครมา

             "ฉันจะไปไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณคะ โอ๊ย! นี่ฉันเจ็บนะ!" มือใหญ่บีบเรียวแขนเธอแน่นโดยไม่สนใจฟังเสียงโอดครวญ เพราะยิ่งเธอเจ็บเขายิ่งบรรเทาอาการปวดตุบ ๆ ในใจ

              "เราเป็นอะไรกันแพรวรินทร์! เธออย่าลืมสิชีวิตแม่ของเธอขึ้นอยู่กับฉัน หากเธอทำตัวดี เชื่อฟัง แม่ของเธอก็จะปลอดภัย หรืออยากจะยืดเวลารักษาไปอีกสองเดือนดีล่ะ แต่ฉันไม่รับประกันนะว่าแม่ของเธอจะใจแข็งรอจนถึงวันนั้นได้หรือเปล่า"

              "คุณมันป่าเถื่อนที่สุดคุณรู้ตัวไหมคุณราม! ฉันไปทำอะไรให้คุณเจ็บช้ำน้ำใจนักหนาคะคุณถึงชอบทรมานใจฉันอยู่เรื่อย"  

              "ไม่มี และที่ทำอยู่ทุกวันนี้ฉันทำเพื่อเธอทั้งนั้น ฉันก็พึ่งรู้วันนี้เองว่าเธอมองการกระทำของฉันเป็นการทรมานใจเธอ"

              "ใช่ค่ะ เพราะทุกอย่างที่คุณทำ คุณทำเพื่อสนองความสะใจของคุณเอง คุณไม่เคยทำดีกับใครหรอกค่ะ คุณไม่เคยจริงใจกับฉัน" แพรวรินทร์พยายามจะสะบัดแขนออกแต่ยิ่งพยายามเขายิ่งบีบรัดแขนเธอแน่

              "นี่เธอไม่เคยเห็นฉันในสายตาเลยใช่ไหม ไม่ว่าฉันจะทำอะไรให้ เธอก็จะไม่ชอบเลยใช่ไหม เธอรู้ไหมว่าวันนี้ฉันเตรียมงานวันเกิดไว้ให้เธอ ฉันอยากให้เธอได้เห็นความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน แต่เธอก็เลือกที่จะไปกับมัน สิ่งที่ฉันทำให้ไม่ว่ามันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหนมันคงไม่มีค่าสำหรับเธอเลยใช่ไหม" เขาพูดน้ำเสียงเรียบนิ่ง เวลานี้ความเสียใจมันเต็มตื่นจนทะลุออกมาจากแววตาที่เจ็บปวด

              "ฉันถามทำไมไม่ตอบ ทุกอย่างที่ฉันทำให้เธอไม่เคยต้องการ ไม่อยากได้ เธอไม่ชอบมันใช่ไหม"

              "ใช่ค่ะ! ฉันไม่ชอบที่คุณเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉัน" เธอตอบเสียงที่แผ่วเบาจนเกือบไม่ได้ยินแต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัวใจของเขา

               "แปลกนะ ฉันทำอะไรก็ไม่เคยดีในสายตาเธอสักที  กรุณารู้สึกดีกับฉันหน่อยเถอะแพรวรินทร์ เธออย่าทำแบบนี้เลย อย่าทำเหมือนเกลียดฉันเพราะว่าฉันไม่เคยเกลียดเธอ"

               "แต่ว่าฉันเกลียดคุณ ฉันทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้ ๆ กับคุณ ทุกวันฉันคอยระแวงเพราะคุณไม่เคยหวังดีกับฉัน อะไรที่คุณทำฉันก็คิดเสมอว่าคุณทำเพื่อสนองความต้องการของใจคุณเอง คุณแค่อยากเอาชนะฉันก็เท่านั้น!" ประโยคหลังเธอตวาดเขาลั่น 

               "ฉันรู้ละล่ะ ว่าทำไมฉันไม่เคยเป็นคนดีในสายตาเธอเลย เพราะว่าณดลมันเป็นคนคนนั้นตลอดมาไง" น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มไหลริน จากที่ไม่เคยคิดจะเสียน้ำตาง่าย ๆ แต่วันนี้มันไม่ไหวจริง ๆ เขาเก็บมันต่อไปไม่ไหวจริง ๆ

               "ค่ะ ในใจฉันมีแค่ณดล... แค่คนเดียว" รามขบกรามโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกเสียใจพลันหายกลายเป็นความรู้สึกพ่ายแพ้ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีเรื่องไหนเลยที่เขาจะชนะณดล รวมทั้งเรื่องหัวใจ

               "ไม่ว่าฉันจะทำอะไรก็ตามเธอจะมองว่าฉันเลว ไม่ดี ใช่ไหม เพราะในสายตาเธอฉันมันเป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่ ได้... ต่อไปนี้ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อสนองความสะใจของฉันโดยไม่ต้องนึกถึงเธออีกแล้ว!" รามปล่อยมือจากเรียวแขนกลมกลึงก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นเชยคางมนขึ้นแล้วบดจูบรสร้อนเพื่อช่วงชิงจูบแรกราวกับผึ้งตอมน้ำหวานในเกสรดอกไม้ก็ไม่ปาน ปากนุ่มอมชมพูประกบปากแดงระเรื่ออยู่ชั่วครู่ก่อนคนโดนโจมตีจะอ่อนแรงและทิ้งฝ่ามือลงมาตามแผงอกของเขาอย่างโรยรา เขาจึงถอนจูบนั้นอย่างน่าเสียดาย พวงแก้มนวลท่วมไปด้วยหยาดน้ำตา ดวงตาแดงก่ำของเธอกำลังทำใจเขาสั่น รู้สึกผิดที่ใช้วิธีนี้เพื่อสนองความสะใจส่วนตัว

               "ฉัน... ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"

               "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะวันนี้คุณพิสูจน์ให้ฉันเห็นแล้ว ว่าคุณเกลียดฉันแค่ไหน

________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

 

                     

                                                      

CR.SHL

:) Shalunla

ขอขอบคุณทุกเครดิตค่ะ