คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : The Mole, Young Friend : Part 5
โดรอนได้เอนหลังของตนเองบนพิ้นหญ้า และใช้สายตาของตนมองไปยังท้องฟ้าอันพร่างพรางด้วยแสงดาว
ริมฝีปากบางได้เผยอขึ้น “ ความฝันของข้า ข้าอยากเป็นทหารซินดาร์ และได้รับตำแหน่งอันทรงเกียรติ
ข้าก็คิดว่าตัวเองคงพอรับไหว แต่...งานหลายอย่างก็ต้องมีผู้อุปถัมภ์...ข้าอยากให้ชุดเกราะสีเงิน
สร้างความเจริญในกับโดริอัธมากครับ นายน้อย ”
คิ้วเรียวได้รูปของมายกลินก็ขมวดเล็กน้อย “ ข้าก็มีความฝันนะพี่ชาย ข้าอยาก...อยาก...”
“ นายน้อยเองก็อยากมีอนาคตอันสดใส และก็อยากไปจากป่าแห่งนี้เหมือนกันซินะครับ ”
เด็กหนุ่มก็ถอนหายใจเบาๆ แสงของหึ่งห้อยสีเหลืองอ่อนก็เริ่มกลับมารายล้อมพวกเขาอีกครั้ง
โดรอนก็โบกมือให้กับเจ้าแมลงเล็กไปมา ใบหน้าคมคายเริ่มมีเค้าอารมณ์ดีมากกว่าเดิม
แล้วเขาก็หันมาสบตาสีนิลคู่นั้นอีกครั้ง...ประกายของนายน้อยมายกลินดูสดใสราวกับ...ราวกับ...
“ พี่รอน จะไปวังสหัสคูหาก็ไปเถอะ ส่วนเวลาไปของข้า...ยังไม่รู้ว่าจะได้ไปตอนไหน...
ข้าไม่ค่อยทราบอนาคต ข้าก็คงเป็นนายน้อยแห่งป่านี้ต่อไป เพราะว่าท่านพ่อ...”
โดยไม่ได้ยั้งคิดอะไร มายกลินก็ได้มาแตะหลังมือของบุตรแห่งคนรับใช้ของตน
“ ท่านพ่อคงอยากให้ข้าอยู่แต่บ้าน ไม่ก็เมืองคนแคระอย่างโนกร็อด และเบเลกรอสต์เท่านั้น
พี่รอน และคาเลนไปอยู่ที่นั้น ก็ขอให้มีความสุขมากๆ และก็คิดถึงข้าบ้างนะ ”
พรายหนุ่มผมสีเงินหม่นได้เห็นรอยยิ้มที่เกิดขึ้นจากริมฝีปากบางได้รูปฉายแววเศร้า
แสงดาวจากท้องฟ้า ประกอบกับแสงไฟจากตะเกียงได้ขับดวงหน้าขาวที่เค้าแววเป็นชายรูปงาม
โดรอนก็รู้สึกถึงความปั่นป่วนในท้อง...รวมถึงไออุ่นผ่าวๆ ได้มาจับใบหน้าของเขา...
เขารักนายน้อย...ปรารถนาให้นายน้อยอยู่เคียงข้างเขา...และเขาต้องการ...ต้องการ...
“ พี่รอน ” นัยน์ตาคู่สวย ประกายแบบคาลาเควดิ เอลฟ์แห่งแสงสว่างได้สังเกตถึงบางอย่างที่ผิดแปลกไป
“ นายน้อย...ดูแลตัวเองให้ดี แล้วพอถึงวันใหม่ วันที่ข้่าได้มีตำแหน่งของทหารในโดริอัธ...ข้าจะ ”
มือเรียวบางก็ได้ตรงเข้ามาโอบกอดโดรอนไว้...พรายหนุ่มตะลึงงัน มือของตนเองสัมผัสเรือนผมสีดำละมุน...
“ ข้าจะรอพี่รอน พี่กลับมานะครับ ” มายกลินเอ่ย พลางมองไปยังหึ่งห้อยที่บินว่อนไปมา
โดรอนจึงได้แอบวางจูบบนกระหม่อมของบุตรแห่งเอโอลเบาๆ...นายน้อย ข้ารักท่านครับ...
คงมีเพียงโนลปาซึ่งได้วิ่งเล่นจับพวกหึ่งห้อยไปมาอย่างสนุกสนาน โดยลืมไปเลยว่า พรายซินดาร์ทั้งสอง
กำลังน้ำตาซึมมากแค่ไหน กับการจากลาครั้งแรก....
คาเลนซึ่งออกมาตามพี่ชาย และได้ยินคำพูดของเขา นางก็ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่น...นางกับพี่ชาย
อาจจะไม่ได้พบนายน้อยไปอีกหลายปี...ป่านนั้น พวกเขาคงเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้ว...
ความคิดเห็น