เรื่อง : อักษรา...จันทรา
ผู้วิจารณ์ : PLOY
ก่อนอื่นก็ต้องขอออกตัวตามธรรมเนียมประเพณีที่พึ่งปฏิบัติก่อนนะครับ (มันมีด้วยเหรอ?) ว่าผมเป็นเพียงนักอ่านคนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพแต่อย่างใด บางสิ่งที่ผิดพลาดก็ให้อภัยกันด้วยนะครับ พวกเราหวังแค่ว่าคำวิจารณ์ของพวกเราจะเป็นแนวทางในการพัฒนาผลงานการเขียนของทุกท่าน ให้ทุกท่านสร้างสรรค์ผลงานดีๆให้พวกเราได้อ่าน(เสพ)กัน หวังว่าคงเป็นประโยชน์แก่ทุกท่านไม่มากก็น้อยนะครับ
-โครงเรื่อง
เป็นแนวแฟนตาซีทะลุมิติ แต่ให้อารมณ์แบบไทยๆมาก จนสงสัยว่า นี่ใช่ไหม
ที่เขาเรียกว่า T-Fantasy เเม้ว่าจะย้อนไปยังยุคที่เรียกว่า ฟาเธเนีย แล้วแต่ยังรู้สึกได้ถึงวัฒนธรรมแบบไทยที่ไรเตอร์นำมาผสมผสานได้อย่างลงตัว โครงเรื่องหลักไม่ซับซ้อนมาก(รึเปล่า) โดยที่ ศิลาชายหนุ่มวัย 25 ปี ถูกพายุหมุนพัดพาหลุดไปยังอีกมิติหนึ่งที่เรียกว่า ฟาเธเนีย แล้วจับพลัดจับพลูจนต้องกลายมาเป็น ผู้นำสาสน์องค์เทพจันทรา เพื่อแลกกับข้อมูลเพื่อที่จะได้กลับไปยังโลกของตน จุดเด่นของเรื่องอยู่ที่ตัวเอกของเรื่องต้องใช้ไหวพริบในการแก้ปัญหาจากสถานการณ์ต่างๆ ทำให้ผู้อ่านต้องคอยลุ้นว่าตัวเอกของเรื่องจะแก้ปัญหาได้อย่างไร
ชื่อเรื่อง - ชื่อเรื่องมีส่วนสำคัญไม่แพ้เนื้อเรื่อง เพราะมันคือด่านแรกที่จะทำให้ผู้อ่านได้รู้จักกับนิยาย อักษรา จันทรา ชื่อเรื่องเข้าประเด็นของโครงเรื่องได้อย่างดี แต่มีข้อแนะนำเล็กๆน้อยๆ น่าจะมีชื่อเรื่องภาษาอังกฤษแถมไว้ด้วยนะครับ จะช่วยในเรื่องของการจดจำชื่อเรื่อง และดึงดูดความสนใจชวนน่าลองคลิกเข้าไปดูเนื้อหาของเรื่อง
เนื้อเรื่องแบบย่อๆ - เมื่อ 'ศิลา' หลุดเข้าไปในโลกแสนประหลาด และต้องให้ความช่วยเหลือ 'ราชาวาเร' ในฐานะตัวแทนผู้นำสาส์นจากองค์เทพจันทรา เรื่องวุ่น ๆจึงเกิดด้วยเหตุผลเพียงข้อเดียว "ก็องค์เทพมันมีจริงซะที่ไหนกันเล่า!!"
ทำได้ดีนะครับ การนำเสนอแบบนี้ ทำให้คนที่หลงเข้ามาอ่านเกิดความสนใจว่าเนื้อเรื่องมันจะเป็นยังไงต่อ ถือว่าเข้าประเด็นของโครงเรื่องได้ดีแถมยังทิ้งท้ายความน่าสนใจชวนติดตามไว้ได้ดีมากๆ
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้ - ในส่วนนี้ไรเตอร์ได้เปิดตัวพระเอกของเรื่องด้วยจดหมายที่เขียนถึงเทพจันทรา มีปล.เล็กๆเสริมความคิดของตน สอดแทรกมุขตลกได้อย่างเหมาะสม ชวนให้อยากคลิกเข้าไปอ่านว่าเรื่องราวมันเป็นเช่นไร
-ภาษา สำนวน
การบรรยาย : ในเรื่องของการบรรยายยังทำได้ไม่ดีนะ สาเหตุมาจากไรเตอร์ขาดการเอาใจใส่ในเรื่องของตัวละคร ขาดการบรรยายถึงลักษณะของตัวละคร เมื่ออ่านมาถึงตอนปัจจุบันได้รู้แค่ว่า พระเอกชื่ออะไร อายุเท่าไร แต่ไม่รู้ในส่วนของลักษณะตัวละครเลยว่าเป็นแบบไหน สูงหรือต่ำ ดำหรือขาว อ้วนหรือผอม ทราบอุปนิสัยแค่ตัวพระเอกของเรื่องเท่านั้นว่าเป็นแบบไหน การบรรยายลักษณ์ของตัวละครจะช่วยเสริมสร้างอรรถรสให้แก่ผู้อ่านมากขึ้น ฉาก สถานที่ เวลา ความรู้สึก ก็ยังบรรยายได้ไม่เห็นภาพ แต่ขอชมในจุดที่นำเสนอความคิดตลกๆของตัวพระเอก เพื่อไม่ให้เรื่องราวตึงเครียดจนเกินพอดี จุดนี้ทำได้ดีมากครับ
-คำผิด คำซ้ำ การหลากคำ
คำผิดพบได้น้อยมากถึงน้อยที่สุด ที่อ่านถึงตอนปัจจุบัน พบคำผิดเพียงแค่ไม่กี่คำเท่านั้นเท่านั้น ได้แก่ โลกพึลึก>>>โลกพิลึก/ง่วงเงีย>>>งัวเงีย
แต่
แต่ กลับมีคำผิดตรงจุดที่ไม่สามารถให้อภัยได้ คำว่า สาสน์
สาสน์ (สาด) น.คำสั่ง, คำสั่งสอน; โดยปริยายหมายถึงพระราชหัตถเลขาทางราชการ จดหมายทางราชการของประธานาธิบดีและลิขิตของพระสังฆราช เช่น พระราชสาสน์ อักษรสาสน์ สมณสาสน์
การที่พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ไม่เก็บคำ สาส์นเพราะเป็นคำที่อ่านและเขียนผิดอักขรวิธีไทยของคำที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤตคำบาลีสันสกฤตนั้นพยัญชนะตัวที่ไม่มีรูปสระกำกับอยู่และไม่ใช่ตัวควบกล้ำหรือตัวสะกดจะอ่านเหมือนมีสระอะประสมอยู่เสมอโดยเฉพาะพยัญชนะตัวท้ายคำ เช่น สาสน (อ่านว่าสา-สะ-นะ)เมื่อไทยรับคำบาลีสันสกฤตมาใช้มักนิยมแปลงพยัญชนะตัวท้ายคำเป็นตัวสะกดบ้าง เช่น กาล (กา-ละ) อ่านเป็น กาน, ขย (ขะ-ยะ) แผลงเป็น ขัย แปลงเป็นตัวสะกดและตัวการันต์บ้างเช่น สนฺต เป็น สันต์, วิโรจน เป็น วิโรจน์ คำ สาส์น ซึ่งเป็นคำมาจากบาลีว่า สาสนจึงต้องเขียนว่า สาสน์ (อ่านว่า สาด) จึงจะถูกต้องตามหลักอักขรวิธีไทยดังกล่าวข้างต้นและคำนี้มีแบบแผนการใช้มาแต่โบราณกับลิขิตของพระสังฆราช เช่น สมณสาสน์, พระราชหัตถเลขาทางราชการ เช่น พระราชสาสน์ เท่านั้น
คำที่ไรเตอร์ใช้ คือ สานส์ ต้องเปลี่ยนเป็น สาสน์ นะครับ
สานส์คำนี้ไม่มีความหมายครับ
การที่มีคำผิดน้อยหรือทางที่ดีไม่ควรจะมีเลย จะช่วยแสดงถึงความเอาใจใส่ในนิยายของไรเตอร์ได้อย่างมาก ขอชื่นชม ณ.จุดนี้ หวังว่าจะคงคุณภาพงานแบบนี้ได้เรื่อยๆนะครับ
ส่วนในเรื่องของคำซ้ำ การหลากคำ ยังไม่พบปัญหาในจุดนี้ รักษาระดับนี้ไว้นะครับ
-ตัวละคร
ไม่ค่อยมีที่ติมากนัก ถือว่าจัดตัวละครออกมาได้อย่างเหมาะสม แต่ยังนำเสนอลักษณะและอุปนิสัยของตัวละครออกมาได้ไม่เพียงพอ ทำให้ผู้อ่านจินตนาการเข้าถึงได้ยาก เรียกได้ว่าตัวละครยังกลวงๆ อยู่เพราะไม่มีจุดสนใจที่จะบอกถึงลักษณะตัวละคร อ่านมาถึงตอนปัจจุบันถ้าจะให้บอกถึงลักษณะของตัวพระเอกคงบอกได้แค่ว่า เขาเป็นชายหนุ่มอายุ25ปี ทำงานอะไร นิสัยประมาณไหนเท่านั้น ไม่ทราบว่ามีรูปร่างสูงต่ำ ดำขาวแบบไหน คงไม่ต้องพูดถึงตัวละครประกอบของเรื่องเลย อย่ามิเกลและมิรินก็รู้แค่ว่าสองสาวนี้ต่างกันตรงที่ คนหนึ่งตาเล็ก คนหนึ่งตาโต เท่านั้น รูปลักษณ์อื่นๆ ไม่ได้ถือกล่าวถึงเลยอีกตัวอย่างคือรองหัวหน้านักบวชหรือที่เรียกว่าอะไรสักอย่าง (จำไม่ได้แล้วอะ) ที่บรรยายว่าหล่อจนดอกไม้ร้องไห้ แล้วมันหล่อแบบไหนละ หล่อแบบคมเข้มกล้ามล่ำบึก หรือหนุ่มน้อยน่ามน ไรเตอร์ละเลยในจุดนี้อย่างมากจนเกือบเสียอรรถรสในการอ่าน
-ความสมเหตุสมผล
บรรยายออกมาได้ดีพอสมควร รู้ว่าพระเอกมาจากไหน แล้วหลงไปที่ไหนแล้วหนทางที่จะกลับต้องทำอย่างไร แม้บางช่วงอาจจะดูงงๆ บ้างแต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรมากแต่อย่างน้อยการที่ต้องหลงมาในดินแดนอื่นน่าจะตกใจมากกว่านี้นะ ไม่ใช่แค่อธิบายเรื่องราวให้ฟังแล้วจะยอมรับได้ง่ายๆ อย่างน้อยต้องคิดบ้างละว่า คุณรู้ได้ไงว่าชั้นมาจากไหนประมาณนี้
-การดำเนินเรื่อง ความลื่นไหล น่าติดตาม
การดำเนินเรื่อง ความลื่นไหล ถือว่านำเสนออกมาได้อย่างดี นำเสนอผ่านตัวเอกของเรื่องสอดแทรกความคิดขัดแย้งกับความเป็นจริงของพระเอกทำให้เรื่องราวดูไม่เครียดจนเกินไป ดำเนินเรื่องได้อย่างลื่นไหลพอสมควร มีจุดขัดข้องบ้างแต่ก็พอให้อภัยกันได้ โดยรวมแล้วถือว่าทำได้ดี
-สรุปโดยรวม
นิยายเรื่อง อักษรา จันทรา ถือว่านำเสนอโครงเรื่องมาได้อย่างน่าสนใจ คุณจะได้พบกับกลิ่นอายแฟนตาซีแบบไทยที่ผสมผสานกันได้อย่างลงตัว แต่ควรปรับปรุงในเรื่องของการบรรยาย ฉาก สถานที่ ตัวละคร ควรเพิ่มบรรยายของสิ่งเหล่านี้มากขึ้น จะยิ่งช่วยส่งเสริมอรรถรสในการอ่านของนักอ่านมากยิ่งขึ้น ชวนให้นักอ่านเคลิบเคลิ้มไปกับการเดินทางของตัวละคร สู่ดินแดนอันแปลกใหม่ได้ดียิ่งขึ้น
ปล.ตอบคำถามที่ถามไว้ตรงบทนำครับ
1.เรื่องความยาวของเนื้อเรื่องในแต่ละตอน ผมคิดว่ากำลังพอดีครับ แต่มันก็ต้องขึ้นอยู่กับเนื้อหาในแต่ละตอนด้วย
2.เรื่องขนาดตัวหนังสือ ขนาดนี้กำลังดีครับ
|
