คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ปรารถนา.....หัวใจแห่งรัก # สนามบิน หรือ สนามรบ
***ห้อทำาน*****
"รับพ่อ......รับ"
วาสายโทรศัพท์ที่พุุยเสร็ ็้มหน้าลบนโ๊ะทำาน หัวใอนที่้มหน้านั้นอนนี้ เ้นเป็นัหวะอะไรไม่รู้ รู้แ่ว่ามันเ้นแรมาแทบระโนออมา น้ำาไหลออมาอัโนมัิหลา้มหน้าล เหมือนลายว่าะหายใไม่ออ เสียสะอื้น เล็ ๆ ลอออมา หลัาที่เ้าัวลั่นเอาไว้ไม่ไอยู่ ำมือไว้แน่น เ้นเสียออลอมาาปาบาอเ้าัวว่า
"ฮึ ฮึ ฮึ"
"ลับมาทำไม ะมา่าันให้ายใ่ไหม เว ีวอน"
หลัา ฮยอแ ร้อไห้เ็บเสียอยู่นาน็ออมาาห้อ เพื่อไปรับ นที่ื่อ เว ีวอนที่สนามบินอินอน ประธานนสำัอบริษัท Aphrodite GROUP ภาษารีโบราที่มัน แปลว่า เทพเ้าแห่วามรัที่สุสมหวั เมื่อ่อนฮยอแอาะิว่ามันใ่ สำหรับื่อนี้ แ่อนนี้ฮยอแิว่าน่าะเปลี่ยนื่อบริษัทเป็นอย่าอื่นีว่า มันไม่เหมาะับฮยอแอนนี้เลย เินออมาาห้อ เลานสวยเห็นเ้านายหน้าหวานออาห้อ็ใ พลันถามึ้นมานนเินออมาหันมอ้วยสายาสสัยุน
"นายน้อยไปไหน่ะ" (เสียัมา ประมาว่าใ)
"ไปสนามบินฮะ อลลี่เอาอะไรหรือเปล่า"
"เปล่า่ะ ....เออ ไปรับใรหรือเปล่า..เอ้ย...ไปรับใรหรือ่ะ" ถามออไปทั้ที่ัวเอ็แอบฟัเ้านายนีุยับพ่ออยู่
"ไปรับประธานนใหม่นะฮะ"
"ที่มาาอเมริาเหรอ่ะ มานเียวเหรอ่ะ ให้อลลี่ไปเป็นเพื่อีว่าไหม"เลานสวยถามยาวพืและอไป้วย้วยวามเป็นห่วนายน้อย และิว่าน่าะมีอะไรเิึ้นับเ้านายัวบานี้แน่นอน
"เามาับแฟนเานะ และ็ผมไปนเียวไ้ฮะ อบุอลลี่นะฮะ" อบออมาอย่าแผ่วเบาับประโยเมื่อี้
"อลลี่ไป้วย่ะ เอาระเป๋า่อนนะ่ะ" อบเสร็ลุึ้นพร้อมับเินมาึแนนายน้อยน่ารัที่ทำท่าเหมือนะร้อไห้ไปที่หน้าลิฟท์ และไปสนามบินทันที
--ิในใออลลี่--
"ไอุ้าย เว ีวอน ลับมาทำแป๊ะอะไรว่ะ ถ้าลับมาทำให้นายน้อยอันมีน้ำาละ็ ราวนี้ันไม่ปล่อย่แน่ อยู"
ฮยอแไ้แ่มอหน้าเลาแล้ว็ทำหน้าเหมือนับว่าหายใไม่ออพยายามลั่นน้ำาเอาไว้ มอไปนอหน้า่ารถ
"ันะทำหน้าอย่าไีเวลาเอนาย ีวอน"
"ันลัวว่าัน ะทำหน้าไม่ถู ริ ๆ "
**********
นัธุรินามว่า เว ีวอน ที่มีหน้าาและรูปร่าเป็นอาวุธ ไม่แปลใับสายที่าที่มอมาสัเท่าไหร่เพราะ เา้อเอเรื่อแบบนี้อยู่ลอเวลา แ่มันเป็นเป้าสายาอนอื่นที่มีหิสาวแสนสวยเินเีย้า และโอบแนไว้ในอ้อมอ มาร์ธา หิสาวนาแบบาว อิาเลียน ที่ ีวอนวนมาเาหลี้วยเพราะว่าอยามาเที่ยวและอยู่ใล้ีวอน แ่ีวอน็ไม่ไ้ยี่หระอะไร เพราะเาเอแบบนี้มาทุราย เพราะเาหล่อ มีเิน หาผลประโยน์เหมือนแ่นั้น็บ
"ีวอน่ะ นมารับอยู่ไหนล่ะ่ะ" พราสอสายาหาป้ายื่อที่ทาเินผู้มารับ
่อนที่ีวอนะเอ่ยอบ สายา็ไปเอับร่าที่แสนะุ้นเย และแน่ใว่า้อใ่ฮยอแแน่นอน พรึมพร่ำในลำอ
"ิถึันน้อรีบมานานั้นเลยเหรอ ฮยอแ... ันะทำให้นาย าย้วยมือัน เลยอยู" และเอ่ยบอหิสาวที่มา้วยว่า
"มาร์ธา ผมว่าเราไปทานอาหารรอ่อน็ไ้นะรับผมหิวแล้ว"
"O.K ่ะ มาร์ธา็หิวเหมือนัน เอาอาหารเาหลีนะ่ะ"
"ไ้รับ ามใุ"
"อบุนะ่ะ ีวอนน่ารัที่สุเลย" พูเสร็็หอมแ้มนหล่อไปฟอให่พร้อมับอแนแร่นั้นไว้แน่น นนที่ถูอ้อโอบเอวและยิ้มออมาเินไป้วยัน นรอบ้า่าอิาาร้อนันเป็นแถว
*********************
"นายน้อย่ะ นานแล้วนะ เรื่อบินายไปแล้วมั้"
"อลลี่ฮะ อย่าพูอย่านี้นะฮะมันเป็นบาป"
"บาปอะไร นที่บาปว่า อลลี่ยัมีนะ่ะ"
สะอึำพูอัวเอและ็มอหน้านายน้อยที่น้ำาลอเบ้า อยาบปาัวเอสัสอสามที นึในใว่า ปานี้ไวว่าสมอริ ๆอลลี่เอ้ย...
1....ั่วโมผ่านไป
"ผมไปถามพนัาน่อนนะฮะว่า Flight นี้เรื่อ Delay หรือเปล่า" ฮยอแเอ่ยพร้อมวนอลลี่ เินไปถามพนัาน ระหว่าทาเินไปถาม อลลี่็สายาีมา ไปเอ ีวอนับมาร์ธาพอี ำลัะบอับนายน้อยอเา ็หันไปเอสายาอนายน้อยที่มออยู่่อนแล้ว นอลลี่้อเาะแนนายน้อยไว้แน่นและเอ่ยประโยำพูออมา นนฟัไ้ยิน็ยัรับรู้ถึวามรู้สึที่เป็นห่วมามาย
"ถ้ามันะายแ่เห็นหน้าอนนี้ เมื่อ 6 เิอนที่แล้วไม่น่ารอมานะนายน้อย" ำพูออลลี่ทำให้ฮยอแยิ้มและรู้ว่า เพื่อน อเานนี้เป็นห่วเาแ่ไหน ถึมันะไม่ใ้ประโยึ้หรือ ปลอบใ และมันํทำให้ฮยอแุิึ้นมาไ้และทำใ่อนะเอหน้า ผู้ายที่ไม่เยลืม
"ุีวอนนะรับ" ฮยอแเอ่ย้วยน้ำเสียที่พยามยามเรียและสั่นเล็น้อยเอ่ยออไปพร้อมับา ที่พยามยามั้นน้ำาเ่นัน ีวอนหันลับมา้วยเสียเรียทีุ่้น ๆ แ่ว่าทำไมมันฟัแล้ว่าูห่าเหิน หันมามอพร้อมับเอ่ยื่อนเรียออมา
"ฮยอแ"
--ีวอนนึึ้นในใ-- ันะทำให้นาย ายามือันอนนี้เลย ฮยอแ
่อนที่ะลืมิไปว่ามาที่นี้เพื่ออะไร เสียแห่นาพา็พูแทรึ้นมา
"รู้ไหมว่าเรารอพวเธอนานแ่ไหนย่ะ ันรอนานนอยาะลับไปอเมริา ริ ๆเลยเียว" มาร์ธาเอ่ยึ้น
"ไม่ไ้มีใรวา าหน้า ุไว้นิ ...เิ"
อลลี่พูเสร็ผายมือเปิทาให้มาร์ธา หิสาวแสนเปรี้ยวปรีเ้าไประาแนอ อลลี่ อลลี่็แรเยอะเหมือนันสะบัมือออรั้เียว มาร์ธาแทบล้ม มาร์ธาั้ัวไ้เอ่ยพูึ้นมา
"แว่าันเป็น หมาหรือไอีนี่" วามเป็นผู้ีหายไปหม เพราะวามโมโหมันมีมาว่า
" แร ระู่ ูปรี หรือ หมีแพน้า ็มีาหน้า่ะ เลือเอาแล้วัน "
อลลี่พู้วยใบหน้าและสายาที่หมั่นใส้และเย้ยยันนรหน้า นมาร์ธาเินเอามา้ามือบ แ่ฮยอแ็บั อลลี่เอาไว้นมือที่ฟามาถูแนฮยอแเ็ม ๆ
"นายน้อย" อลลี่ใ โมโหลับผลัมาร์ธาน ระเ็นไปนโ๊ะอาหารเสียั นนหันมามอ
"นายน้อยเป็นไบ้า เ็บรไหนหรือเปล่า..อโทษ่ะ" อลลี่เอ่ยถามพร้อมับรวร่าายนายน้อยสุรัู
"นี้แ่ มันะมาไปแล้วนะ แเป็นใรถึมาทำอย่านี้ับัน รู้ไหมันเป็นใร" มาร์ธา เอ่ยถามอลลี่อย่าเหนือว่า นีวอนปรามเพราะว่านมอันเ็มแล้ว
"พอเถอะมาร์ธา นมอันเ็มแล้ว" พูไปึแนหิสาวไป
"ันเป็น ว่าทีู่่หมั่นอุีวอนที่พวแเรีย และเ้านายอพวแไล่ะ" บำพูอมาร์ธา ฮยอแแทบะร้อไห้ออมา ีวอนมอมายัร่าบารหน้าูปิิริยาแ่็้อสะอึับำพูอผู้หิอีฝ่ายที่้อและเอ่อรับประทานทัู้่
"ันเป็นเมียอนายฮยอแ ที่เป็นเ้าอ บริษัท Aphrodite GROUP ไล่ะ ว่าทีู่่หมั่นุีวอน"
****************************
ความคิดเห็น