คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : 9 สมรสไม่สมรัก
ร่าามราวนาอัปสราอสอศรีพี่น้ออัรเุที่ำลัเยื้อย่าลมาา้านบนทำให้ท่านายธเนศวรที่เส็เ้ามาพร้อมท่านายนเรศถึลับะลึมอื่นมวามามอเ้าสาวอยู่รู่หนึ่่อนพระเนรมะเหลือบมอไปยัพี่สาวอเธอที่้าวามหลัลมาพร้อมัน
โิรสทำให้พระหทัยสะุไ้แ่ระพริบเนระลึมอเธอนิ่ัน พระเษาเอ็ไม่่าาพระอนุานัเพียแ่ท่านายนัไม่เหลือบแลทาใเลยนอาวาลมวาวอเ้าสาว
ทรลาไม่ถึว่าินานาะามไ้นานี้
วามหวานออแววเลียวลาสบเนรท่านไม่หลบ เธอสบเนรท่านอย่านที่เท่าเทียมันไม่มีอาารเอะเิน
ใบหน้านวลนิ่ราวรูปสลัอนาอัปสรำแล ท่านายนั้าวบาทออไปโยไม่รู้อ์
ทรยื่นหัถ์รับมือเ้าสาวาโิรสทั้ที่ไม่ำเป็นที่ท่านะ้อทำเ่นนั้น
โิรสถอนหายในิหนึ่
เธอทราบว่าท่านายเอ็ไม่ทรเ็มพระทัยับารเสสมรส
เพียแ่หลีเลี่ยวามรับผิอบในานะหัวหน้าราสุลที่้อทำามพินัยรรม
แ่ศัิ์ศรีอท่าน็ทำให้ทรอัเือพระทัยไม่ไ้ที่้อมีหม่อมที่มีานะมาว่า
โิรสแน่ใว่าที่ท่านนัทำเป็นไม่ใส่พระทัยที่ะิ่อับินานาเป็นเพราะยัทระิะวใเท่านั้น
ไม่ใ่เพราะทรรัเียน้อสาวอเธออย่าแน่นอน
“เิรับ” ท่านายทรพยุหิสาวลนั่
“อบพระทัยเพะ”
ินานานั่ลในที่ึ่ัไว้สำหรับรน้ำสั์ในะที่ท่านายทรประทับล้า ๆ
ัน
ูเหมือนะทรลืมนาถนารีไปเลยทีเียวนับั้แ่เห็นหน้าเ้าสาวอย่าินานา
ทร้มพัร์สำรวมมอหัถ์ที่ยอยู่ในท่าพนมอนเอึ่บรราแเหลื่อและผู้ให่ทั้เ้านายหลายอ์เรียรายเ้ามาหลั่น้ำพระพุทธมน์ให้ท่านและินานา
แ่ถึพระเนระไม่ไ้เบือนเหลือบแล้าพระวรายแ่ยัทรนึถึแ่วหน้าที่ถูแ่แ้มไว้อย่าามอเ้าสาวที่นั่อยู่้าวราย
หลัเสร็พิธีรน้ำสั์
ินานาึเพิ่สัเเ้าบ่าวอเธอไ้เ็มา วันนี้ท่านายทรสูทสีเ้มทัุ้ทำให้ทรูามส่าราวเทพบุรรีนเธออรู้สึทึ่ในวามามส่าอท่านไม่ไ้
แ่นั่น็ไม่ไ้ทำให้เธอรู้สึื่นเ้นหรือยินีับานแ่านในวันนี้แม้แ่น้อย
ท่านายทรเป็นรานิุลที่หยิ่ในศัิ์ศรีอย่าที่เินไม่มีทาะื้อท่านไ้อย่าแน่นอนแ่ที่้อเสับเธอ็้วยวามัู่อพระนและทริถึ้าเ่าเ่าเลี้ยอวิษุรัสรร์่าหา
ท่านายทรุ้นับารเป็นผู้บัับบัา
ส่วนเธอเอ็เยแ่เป็นเ้านายไม่เยยอมลให้ับใรนอาบิาเพียนเียว และถ้าเธอับท่านะ้อัแย้ันในระหว่าที่ยัมีพันธะอยู่้วยันแล้วใรันล่ะะเป็นฝ่ายยอม
ินานาลอบผ่อนลมหายใเบา ๆ ้วยวามหนัใับเหุาร์ที่ิไป่อนล่วหน้า
นาถนารีวู่มาับนายิิศัิ์โยไม่สนใสายาหลายู่ที่้อมอและหันไปุบิบันอย่าไม่เรว่าเธอะเห็นะ้วย้ำ
ใบหน้าสวยอ้ำ่อนะเิึ้นไม่ใส่ใทุสายาแ่ภาพท่านายนัในุสูทามส่าที่ทรสวมนั่เียอริสาวยิ่ทำให้เธอราวโนไฟริษยาเผาผลา
ยิ่ยามพระเนรเหลือบามอน้าพระวรายบ่อยรั้เธอยิ่รู้สึัใ อะมอท่านายอย่าหมั่นไส้ไม่ไ้ทั้ที่ทรเยให้ำมั่นสัาไว้ับเธอว่าะไม่สนทัยหม่อมที่ไม่ทรเ็มพระทัยอภิเษอย่าินานา
ำรับสั่อท่านเื่อถือไม่ไ้เป็นแน่แท้เพราะเพียวันแรอารเสสมรส็ทรทอเนรินานาไม่เหลือบแลใรเลย
แม้แ่เธอ็ไม่อยู่ในสายพระเนรเสีย้วย้ำ
ไฟริษยาเผาใเธอให้ร้อนราวอยู่ลาอฟืนท่วมไฟริ
ๆ อย่านั้นทีเียวยิ่ยามสบาับวฤที่ส่ยิ้มเยาะทั้ริมฝีปาและนัยน์ามาถึเธอยิ่ทำให้เธอแ้นนแน่นอน้อิหาวิธีทวำสัาาท่านาย
เธอะไม่ยอมเสียวหทัยอท่านให้ับู่อริอย่าินานาเ็า
พระเนรที่้อแ่เ้าสาวราวับินานาเป็นหิสาวที่สวยนัสวยหนาทั้ที่เธอมั่นใว่าเธอสวยและโเ่นว่าินานามานัเพราะะนั้นท่านายะ้อไม่สนพระทัยินานามาว่าเธออย่าแน่นอน
ส่วนวฤ็อรู้สึสมเพนาถนารีไม่ไ้
ใบหน้าที่ถึะูสวยแ่สำหรับเาเธอูไร้เสน่ห์สิ้นีเมื่อเทียบับินานายิ่เห็นท่าทาอท่านายนเรศที่ะลึมอเ้าสาวั้แ่แรเห็นหิสาว้าวลมาพร้อมโิรสยิ่ทำให้เา่อน้าแน่ใว่าหลัาวันนี้ท่านายนเรศไม่มีวันทิ้ินานาไ้อย่าแน่นอน
เาเอาศัิ์ศรีอำว่าเสือผู้หิรับรอเลยทีเียว
หาไม่ทรมีรสนิยมเบี่ยเบนทาเพศอย่าที่เาเยแวเ้าสาวแล้วล่ะ็
ไม่มีทาที่ะทรึ้นาหลุมเสน่ห์อเธอไ้อย่าแน่นอน
วฤเื่อมั่นว่าท่านายนเรศแ่หลวามามปั้นแ่อนาถนารีเท่านั้นไม่ใ่วามรัอย่าที่ทรเ้าพระทัย
เพราะเท่าที่เาทราบมาท่านายเป็นนริพระทัยและมุ่มั่นแ่ับารเรียนโยไม่ทรเยใ้ีวิวัยหนุ่มไปับารเที่ยวเร่สนุสนานทำให้ท่านายไม่ทรทันเล่ห์เหลี่ยมผู้หิมามารยามาเล่ห์อย่านาถนารี่าาท่านายธเนศวรพระอนุาที่รัารเที่ยวเร่มาแ่สมัยยัทรเยาว์
เาทราบาเพื่อนที่เป็นพระสหายสนิทอท่านายนเรศอย่าภวัว่าท่านนัทรื่นมวามนิ่มนวลอ่อนหวานอมารา และนาถนารี็ับพระทัยท่านแ่แรพบเพราะวามอ่อนหวานนุ่มนวล ทำให้ทริว่าหิสาวะมีนิสัยเหมือนมาราอท่านและนั่นเป็นเหุที่ทำให้ทรทุ่มพระทัยลไปอย่าไม่ิหน้าิหลั แม้ท่านายพระอนุาะทรเือนอยู่บ่อยรั้แ่เพราะวามมั่นพระทัยว่าะไม่ทรมอนผิทำให้ทรไม่ฟัำเือนใ ๆ อท่านายธเนศวร
ทา้านท่านายธเนศวรเอ็ำลัทอเนรนาถนารีเ่นัน ทรเห็นเธอ้อมอบ่าวสาว้วยวาวาว ทรเหลือบามอู่วรุ่นพ่ออเธออย่าสมเพแ่ลับทรยินีที่พระเษาหลุรอมาาผู้หิร้อยเล่ห์อย่าเธอไ้ ถึอนนี้ในพระทัยอพระเษาอายัมีเาอนาถนารี แ่ทรเื่อว่าหลัาวันนี้ เานั้นะเริ่มลาเลือนลไปเรื่อย ๆ ินานาะสามารถเป็นัแสอาทิย์ที่ส่อสว่าลาพระทัยพระเษาให้ไ้ทรรู้ทัยอ์เอในอีไม่นานอย่าแน่นอน
ท่านายธเนศวรไม่ทรแน่พระทัยนัว่าอะไรทำให้นาถนารีัสินใแ่านับเศรษีแ่ราวพ่ออย่าิิศัิ์ ที่ึ้นื่อเรื่อวามี้เหนียวสุ
ๆ แม้ว่าะมีานะเรียว่าร่ำรวย็าม
แ่สมบัิส่วนให่อนายิิศัิ์ถูถ่ายโอนให้บุรสาวเพียนเียวอเาแทบะทุอย่าแล้ว
ท่านายธเนศวร่อน้ามั่นพระทัยว่านาถนารีไม่รู้เรื่อนี้
เพราะมีนเพียไม่ี่นเท่านั้นที่รู้ และที่ท่านายทรทราบ็เป็นเพราะว่าท่านทรเป็นเพื่อนับบุรสาวอนายิิศัิ์นั่นเอ
ในวันนี้ท่านายทรรู้สึยินีที่ไม่ทรเปลี่ยนอ์เพื่อเสสมรสับินานาแทนพระเษา
เพราะนอาะ้อเสียพระทัยเมื่อไ้พบโิรส
พระเษา็้อิบ่วอนาถนารีอยู่ไม่เสื่อมลาย
พิธีาร่า ๆ
ำเนินมาระทั่ถึ่วเวลาสำัที่สุเมื่อนายอำเภอส่ยิ้มใหู้่บ่าวสาวพร้อมับระาษบา
ๆ สอแผ่นรหน้า
ท่านายนัไม่อิออที่ะเ็นพระนามลบนระาษทั้สอแผ่นในะที่ินานาเอาแ่ถอนหายใบ่อยรั้่อนะัใรปลายปาาเ็นื่อลในทะเบียนสมรสที่ท่านายทรเ็นแล้ว
เธอเยหน้าึ้นสบเนรมอีรั้หลัาัสินใเ็นื่อัวเอลไปเพื่อแสานะทาหมายว่าในวันนี้เธอไม่ใ่ินานา อัรเุอี่อไป แ่เป็น หม่อมินานา วิษุรัสรร์ ในหม่อมเ้านเรศ วิษุรัสรร์
“ยินี้อนรับร่วมราสุลวิษุรัสรร์รับพระนา”
ท่านายธเนศวรทรแย้มพระโอษ์ให้หม่อมอพระเษา
“อบพระทัยเพะ”
ินานายิ้มอบให้ท่านายธเนศวรแ่ไม่มอท่านายที่เป็นสวามีอเธอเลย
“ยินี้วยนะพระนา”
รวิและบรราเพื่อน ๆ ่าเ้ามาแสวามยินีับินานา
ึ่ถึแม้ว่าเธอะไม่เห็นว่าวระยินีรไหน
แ่เธอ็ไ้แ่ยิ้มรับับำล่าวอเพื่อน ๆ
“ระหม่อม้อแสวามยินีับฝ่าบาทและพระนาอย่าริใอีรั้ระหม่อม”
วฤล่าว
“อบใ” ท่านนัทรพยัพัร์
“พระนาเป็นผู้หิทีู่่วรแ่ำว่าหม่อมอท่านที่สุแล้ว
ระหม่อมแน่ใว่าฝ่าบาทเอ็ทรเห็นอบ้วยใ่มั้ยหม่อม” วฤยิ้มมุมปา
ไม่ทรรับสั่แ่ทรทอเนรมอหิสาว้าพระวรายอีรั้อย่าื่นมในวามามอเธอ
“ระหม่อมฝาลูสาว้วย
หวัว่าะทรเอ็นูรัใร่และไม่ทรทำให้เธอเ็บ้ำน้ำใ”
ุรัเินเ้ามาสวมอบุรสาวพร้อมฝาฝั่ับท่านาย
“ผมสัาว่าะูแลเธอให้ีที่สุรับ”
ทรพยัพัร์
“ฝาน้อสาวหม่อมัน้วยนะเพะฝ่าบาท หนันิเบาหน่อย็อโปรทรอภัย ินานายัเ็นัแถมยั้อแ่านแบบะทันหัน อาทำอะไรให้เป็นที่ัเือพระทัย ฝ่าบาทอย่าทรถือสาเลยนะเพะ” โิรสล่าวสำทับ
“ผมสัาว่าะไม่ทำร้ายทั้ร่าายและิใพระนาแน่นอนรับ ไม่้อเป็นห่ว”
“อบพระทัยเพะ” โิรสไหว้ท่านายอย่าอ่อนน้อมนท่านายอีอ์มอ้วยเนรวาวอย่าหมายมา
 |
|
ความคิดเห็น