คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 1.2 พรตตัวป่วน
มโนห์รามองหน้าพรตเลิ่กลั่ก ทำปากขมุบขมิบไร้เสียง ในขณะที่พรตพยักพเยิดส่งสัญญาณให้เบี่ยงเบนความสนใจของบิดา เธอจึงแสร้งเอ่ยถามเสียงใส
“หาอะไรเหรอคะพ่อ”
พรตมองน้องสาวเดินเข้าไปกอดแขนบิดา ไถแก้มกับบ่าอย่างประจบประแจงด้วยความหมั่นไส้จนต้องก้มหน้าแอบแบะปากใส่ท่าออดอ้อนนั้น
“หาว่าไอ้รถมันซ่อนอะไรพ่ออยู่หรือเปล่า เราด้วยยายหนู มีอะไรปิดบังพ่ออยู่ใช่ไหม” คนเป็นพ่อตวัดตาดุมองใบหน้าสวยใสของบุตรสาวสลับหันไปจ้องตาบุตรชายหน้าทะเล้นที่รีบส่ายหน้าแทนคำปฏิเสธทันควัน
“โธ่...พ่อคะ น้องหนูจะกล้าปิดบังอะไรพ่อได้ล่ะ ถึงอยากปิดก็ใช่ว่าจะปิดพ่อได้สักเรื่องเมื่อไหร่กัน”
“นั่นไง เห็นไหม เห็นไหม” อสิรวิสทำเสียงสูง เหล่ตามองบุตรสาวอย่างจับพิรุธแล้วรีบเอ่ยดักคอ “แสดงว่าพวกแกสมรู้ร่วมคิดกันปิดบังอะไรฉันอยู่แน่ๆ ถึงมาสุมหัวกันอยู่นี่ แล้วไอ้รถมันถึงกันไม่ให้ฉันเข้ามาแต่แรก บอกมาเดี๋ยวนี้นะยายหนู ว่าแกกับไอ้รถปิดบังอะไรพ่ออยู่”
อสิรวิสยืนแยกปลายเท้าเล็กน้อยแล้วยกมือเท้าเอว มุ่นคิ้วมองบุตรสาวสลับกับบุตรชายอย่างสังเกตจริงจัง
“เอะอะอะไรกันคะสามคนพ่อลูก” แพรพลอยส่งเสียงหวานถามก่อนปรากฏตัว
เสียงของคนเป็นแม่เปรียบเสมือนเสียงระฆังพักยก ช่วยต่อชีวิตให้พรต ลูกชายคนเล็กรีบหันไปสวมกอดพร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่แทนคำขอบคุณ ขัดใจผู้เป็นพ่อซึ่งหมั่นไส้จนต้องขึงตามองบุตรชายดุ ๆ พลางเอ่ยแขวะ
“ไอ้รถ ออกมาให้ห่าง ๆ เมียฉันเลย ไม่ต้องไปทำอ้อนเมียฉัน ยังไงฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่าแกกับยายหนูปิดบังอะไรเอาไว้” อสิรวิสชี้หน้าพลางขึงตามองพรตอย่างหงุดหงิด
“เมียพ่อก็แม่ผมเหมือนกัน ทำไมผมจะออดอ้อนเมียพ่อไม่ได้ แล้วผมกับน้องหนูก็ไม่ได้มีเรื่องปิดบังอะไรสักหน่อย พ่อน่ะหาเรื่อง”
ประโยคต่อล้อต่อเถียงของบุตรชายที่ยืนกอดเอวภรรยาทำให้ อสิรวิสหมั่นไส้จนอยากจะเข้าไปกระชากไอ้ตัวดีมาเตะก้นสักป้าบ สร้างรอยยิ้มขบขันให้กับผู้เป็นภรรยาซึ่งกำลังปรายหางตามองบุตรชายแล้วถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรปิดบังพ่อแม่จริง ๆ อย่างที่พูด”
“จริงสิครับแม่แพร พ่อคิดไปเองแล้วมาหาเรื่องรถกับน้องหนู เราไม่ได้ปิดบังอะไรเสียหน่อย ใช่ไหมยายน้อง” พรตอ้อนมารดาเสียงนุ่มและสวมกอดเอวท่านไม่ปล่อยขณะหันไปขอเสียงสนับสนุนจากน้องสาว
“ใช่ค่ะแม่แพร อยู่ดี ๆ พ่อก็หาเรื่องน้องหนูกับพี่รถ” มโนห์ราผละจากอกบิดา โผเข้ามากอดแขนมารดาอีกคน
“ชิชะ นี่คิดจะรวมหัวกันฟ้องแม่ให้เล่นงานพ่อใช่ไหม ไปห่าง ๆ เมียฉันเลยแกสองคน ไม่ต้องมาเป่าหู” คุณพ่อจอมขวางเดินไวเข้ามาดึงตัวภรรยาออกห่างจากบุตรชายหญิงทั้งสองทันที
“อุ๊ย!...เล่นอะไรกันก็ไม่รู้ ดึงกันไปดึงกันมาแบบนี้ แม่เวียนหัวนะ” แพรพลอยส่ายหน้าอย่างนึกระอาใจทั้งพ่อทั้งลูก
“ก็ไอ้รถสิแม่ พ่อว่ามันต้องชวนยายหนูทำอะไรพิเรนทร์ ๆ อีกแน่ ๆ คราวก่อนก็แอบพาน้องไปถ่ายแบบ เดินแบบบ้าบออะไรไม่รู้ ตัวมันบ้าวงการมายาคนเดียวไม่พอ ยังจะมาชวนน้องเข้าไปด้วยอีกคน” อสิรวิสบ่นพึมพำทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างขุ่นใจ เมื่อคิดถึงวีรกรรมที่ผ่านมาของบุตรทั้งสอง
“ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยนี่คะ รูปออกมาสวยจะตายไป แต่ก่อนตอนแพรถ่ายแบบโป๊กว่านี้ตั้งเยอะ” แพรพลอยยิ้มอ่อน มองสามีอย่างนึกขัน
“เห็นไหมคะพ่อ ขนาดแม่แพรยังบอกว่าไม่โป๊เลย แค่ถ่ายแบบชุดกีฬา ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย” มโนห์รารีบเอ่ยให้การสนับสนุนคำพูดของมารดาอย่างได้ที
“ไม่เป็นอะไรได้ยังไง ไม่ต้องเอาแม่มาอ้างเลยยายหนู แม่เขาเลิกถ่ายแบบมาตั้งนานนมเพราะพ่อไม่อนุญาต ฉะนั้นแกก็ห้ามไปถ่ายแบบอะไรทั้งนั้นเหมือนกัน” อสิรวิสเอ่ยอย่างเข้มงวด
ความคิดเห็น