มโนห์ราติดบ่วง

ลำดับตอนที่ #13 : 3.3ศรศิลป์ไม่กินกัน

ธีรราชดึงตัวน้องสาวที่ยังจ้องมโนห์ราอย่างผูกใจเจ็บแล้วหันไปมองคู่กรณีของน้องที่เนื้อตัวเปียกชุ่ม เปรอะเปื้อนไปด้วยเศษดิน เศษหญ้า เธอยืนกอดอกมองแก้วเกษราอย่างท้าทาย ท่ายืนมั่นคงไม่กลัวใคร ดวงตาแน่วนิ่งตวัดมองเขาเหมือนจงใจจะส่งสารท้ารบ

“บ้าที่สุด ลูกแก้วล่ะเกลียดมันจริงๆ เลย คอยดูนะเจอกันอีกเมื่อไหร่ละก็ ลูกแก้วจะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุดเลยพี่กร” แก้วเกษราเอ่ยอย่างกระฟัดกระเฟียดถึงคู่กรณี

“ดีค่ะน้องลูกแก้ว พี่ก็เกลียดสายตามันเหมือนกัน จองหอง อวดดีจริงๆ ค่ะ” 

“พอได้แล้วลูกแก้ว พี่ไม่ชอบเห็นน้องสาวพี่เป็นพวกอันธพาล กับแค่อุบัติเหตุนิดหน่อยทำไมต้องอาฆาตกันขนาดนั้น” ธีรราชปรายตาดุมองน้องสาวอย่างไม่ชอบใจ

“แต่มันแกล้งลูกแก้วนะคะพี่ราช” คนเป็นน้องทำหน้ามุ่ยเถียงเสียงสะบัดอย่างดื้อรั้น 

“ลูกแก้วรู้จักกับเขาหรือไง ถึงคิดว่าเขาแกล้งเราน่ะ” 

“เปล่าค่ะ” 

“คนไม่รู้จักกัน เขาจะแกล้งเราทำไม พี่ไม่อยากให้ลูกแก้วทำตัวไร้เหตุผลกับเรื่องไร้สาระแบบนี้” 

“แต่ว่า...” 

“ลูกแก้วโตแล้ว อย่าใช้แต่อารมณ์โดยขาดเหตุผลสิ” 

“ค่ะพี่ราช” แก้วเกษราถอนฉุน เอนตัวพิงเบาะรถอย่างกระแทกกระทั้น อารมณ์ยังกรุ่นไปด้วยโทสะแต่ไม่อยากทำให้พี่ชายรำคาญใจจึงยอมยุติ

มโนห์ราถอนใจแรงระบายอารมณ์หงุดหงิด สภาพเนื้อตัวเปรอะเปื้อน  ทำให้นึกอยากจะตามไปจับตัวคู่กรณีมาหักคออริตัวร้าย แต่ก็ทำได้แค่หันไปคว้ากล้องถ่ายรูปแล้วหยิบโทรศัพท์ที่ซุกไว้ในกระเป๋ากระโปรงขึ้นมา ตั้งใจจะโทร.หารามแต่ลืมนึกว่าโทรศัพท์ที่พกติดตัวได้รับความเสียหายตอนที่ถูกดึงลงไปในบ่อน้ำ

“แย่จริงเชียว เพราะเด็กบ้านั่นคนเดียวเลย โทรศัพท์พี่เสียหมด” เธอบ่นเบาๆ 

พระแพงรีบหยิบโทรศัพท์ของตนยื่นให้เพื่อนรุ่นพี่ “ใช้ของพระแพงก็ได้ค่ะ” 

“มือพี่เปื้อนไปหมด พระแพงช่วยโทร.ให้พี่หน่อยก็แล้วกัน” 

มโนห์ราบอกเบอร์โทรศัพท์ของพี่ชายคนโตให้พระแพงต่อสาย จังหวะเดียวกัน รามกำลังขับออกออกจากบ้านป้าส้มเตรียมจะกลับบ้านวิษณุวัสเมื่อโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่หน้ารถดังขึ้น

“สวัสดีครับ” 

“พี่รามใช่ไหมคะ คือ ตอนนี้พี่โนราอยู่กับแพงค่ะ” 

“โนรา...มโนห์ราหรือครับ เกิดอะไรขึ้นกับยายน้องหนูครับ” รามถามเสียงรัวด้วยความเป็นห่วง

“ค่ะ คือ..” พระแพงกำลังจะอธิบายแต่มโนห์ราออดอ้อนพี่ชายแทรกขึ้นก่อน เธอจึงยื่นโทรศัพท์ให้มโนห์ราพูดเอง

“พี่รามขามารับน้องหนูที่มหาวิทยาลัยหน่อยสิคะ” มโนห์ราพูดเท่านั้นก็ดันโทรศัพท์มือถือของพระแพงออกห่างพร้อมกับเอ่ยขมุบขมิบไร้เสียง สั่งให้      พระแพงพูดกับพี่ชายของเธอแทน 

“เกิดอะไรขึ้นฮะน้องหนู...”

คำถามร้อนใจของคนปลายสายทำให้พระแพงรีบตอบ “คือว่า...พี่โนราเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะ พี่รามรีบมารับพี่โนราหน้ามหาวิทยาลัยนะคะ” 

“ครับ อย่างนั้นผมฝากคุณบอกน้องหนูว่า ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้” 

รามวกรถกลับมุ่งหน้าไปในเส้นทางใหม่เพื่อรับน้องสาว