คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ความฝัน(ร้าย)ที่กลายเป็นจริง ตอนที่2 100%%%%% Rewrite
“เฮ้อออ ฉันตื่นเต้นจังเลยอินฮยอน พวกเราจะทำได้ดีใช่ไหม ?? “
ตอนนี้ฉันและซังมี กำลังเดินทางไปยังตึกคิ้วบ์ สถานที่นัดสัมภาษณ์งานพิธีกรของเรา ยัยนี่ก็เอาแต่บ่น และ ถอนหายใจตลอดทาง แต่มันก็น่าตื่นเต้นจริงๆนั้นแหละเมื่อคืนกว่าฉันจะข่มตาหลับลงได้ก็ดึกมากแล้ว วันนี้เป็นวันที่สำคัญมากๆของพวกเราสองคน จริงนะ
“ ใช่แล้ว พวกเราจะต้องทำให้ดีและดีที่สุด ฮิฮิ “
“ อินฮยอน ว่าแต่ที่พวกเราจะไปแคสเป็นพิธีกรมันเป็นงานอะไรหรอ ??? “
“ ฉันเองก็ไม่รู้ด้วยสิ -_- “
เอิ่มม จิงสินะ ?? เมื่อวานคุณลุงคนนั้นก็ไม่ได้บอกรายละเอียด ในใบสมัครก็บอกแค่ว่าให้แต่งชุดที่เหมาะกับการสัมภาษณ์ และไปยังสถานที่เท่านั้นอ่ะ เราสองคนนั่งแท็กซี่กันมาสักพัก ในที่สุด ก็ถึงหน้าตึก คิ้วบ์ ที่สูงเด่นเป็นสง่า รวมความทันสมัยเข้าไว้ด้วยกัน ฉันและซังมี เดินข้างไปข้างในตึกนั้นอย่างเก้ๆกังๆ เพื่อสอบถามพนักงานที่อยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์ วันนี้ ซังมีใส่ชุดเดรสสีชมพูอ่อน พร้อมกับการทำผม ลอน ทำให้ยัยนั้น แลดูน่ารัก และดูดีเอามากๆ ส่วนฉันมาในชุดเดรสสีฟ้าและได้ฝีมือการแต่งหน้าจากเพื่อนสาว
“ สวัสดีคะ คือ พวกเราสองคนมา แคสงานพิธีกร นะคะ รายละเอียดอยู่ในใบสมัครนี้นะคะ !! ^_______^ “
ซังมี ทักทายพนักงานด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหยิบเอกสารใบสมัครให้กับเขาดู พนักงานสาวสวยคนนั้น คีย์ข้อมูลอะไรในคอม สักพัก ก่อนจะเงยหน้าและยิ้มตอบรับ
“ ชั้น หก และเลี้ยวทางขวามือนะคะ “
“ขอบคุณนะคะ !!!! “
ฉันและซังมีขอบคุณพนักงานคนนั้น ก่อนจะรีบเดินไปยังลิฟท์ทันที โอ้ยยิ่งใกล้ถึงใจฉันมันก็ยิ่งตื่นเต้น มีความรู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันที ฉันจะทำได้ดีใช่ไหม ตอนนี้เริ่มไม่มั่นใจแล้วสิ !!! และในที่สุดลิฟท์ก็เปิดตรงที่ชั้น หกพอดี ฉันและซังมี เดินเลี้ยวขวาตามที่เขาบอกมา ซึ่งมีพนักงานชายคนนึงอยู่หน้าห้อง
“ พวกคุณสองคนมาสัมภาษณ์งานพิธีกร ใช่ไหมครับ ?? “
“ ใช่แล้ว ค่ะ ^_________^ “
“ งั้นเชิญด้านในเลยครับ โปรดิวเซอร์จาง รอพวกคุณอยู่ !! “
นาทีระทึกใจจะเข้ามาแล้ว ฉันกลัวจะผิดหวังในงานนี้เหลือเกิน เพราะไม่มีอะไรการันตีได้ว่าฉันจะไม่พลาด เนื่องจาก ฉันก็เรียนมาเฉพาะในตำราเท่านั้น แต่ไม่เคยจะได้ลองเป็นพิธีกรจริงๆสะที
“ สวัสดีคะ ดิฉัน ยูอินฮยอน ค่ะ !! “
“ และดิฉัน ปาร์คซังมีคะ “
ฉันและซังมีกล่าวทักทายบุคคล ในห้อง ทั้งที่ไม่กล้าเงยหน้ามองใครสักคน แต่เท่าที่สัมผัสได้ มีประชากรเยอะแยะเลย
“ เงยหน้าขึ้นมาสิ !! ฉันจะสัมภาษณ์เธอได้ไงกัน ถ้าเธอมัวแต่ก้มหน้า “
“ ค่ะ !!! “
ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมา แต่ทว่าฉันได้พบ กับคุณลุงคนเมื่อวาน และที่สำคัญไปกว่านั้น ฉันได้พบกับพวกบีทูบีทั้งก๊ก ฉันและซังมีตกใจเป็นอย่างมาก ฝ่ายบีทูบีเองก็เช่นกัน คงไม่คิดว่าฉันจะคือคนที่มาแคสงานพิธีกร ครั้งนี้
“ โว๊ะ !!!! นูน่าคนสวยทั้งสอง นี่น่า มาสมัครเป็นพิธีกร หรือเนี่ย เยส จื่อๆๆ “
อิลฮุน เป็นคนแรกที่เรียกสติกลับมาได้ ลิงน้อยทักทายฉันด้วยท่าทางดีอกดีใจ อัยย้ะ น่ารักเป็นบ้าเลยหึหึ อยากจับกระโดดจับจูบปากจริงๆ อุคริคริๆ
“ ย่าห์ ลุง !!! นี่นะเหรอ ว่าที่พิธีกรใหม่ ลุงไปแอบเอาพนักงานร้านอาหารมาเนี่ยนะ “
ตามด้วยนายมินฮยอกคู่กรณีของฉัน นายนี่กะจะกัดฉันไม่ปล่อยหรือยังไงกัน นี่มันวันดวงดีหรือดวงซวยกันแน่ ฉันต้องโดนไอ้พวกบ้านี้เอาคืนแน่ๆ โอ้แม่จ้า ช่วยลูกด้วย ยิ่งมีเน่แจที่ทำหน้ากวนเบื้องล่าง ซางซอบที่มองมาด้วยสายตาอาฆาต วันนี้ฉันจะรอดไหมเนี่ย??
“ it’s the destiny พรหมลิขิตของพวกเราใช่ครับ นูน่า “
พีเนียลพูดขึ้นมา พร้อมกับท่าทางรูปหัวใจ ฉันอยากบอกจิงๆดงกึนเอ้ย ว่าท่าเชยๆแบบนี้พอมาอยู่กับนาย แล้วน่ารักเป็นบ้าเลย
“ นี่ป้า !!! วันนี้ไม่เฝ้าถังขยะอีกแล้วหรอ แล้วนี่พาใครมาด้วยอ่ะ เพื่อนป้าหรอ ??? หน้าตาโบราณคล้ายกัน 5555 “
มักเน่ปีศาจอย่างซองแจ ไม่มีวันไม่กัดฉันแน่นอน และที่สำคัญกัดลามไปถึงยัยซังมี ผู้ที่ซับพอร์ตแกอย่างเต็มที่ เล่นเอาสะยัยซังมีหน้าเหวอไปเลย ขอโทษนะแกที่ฉันปกป้องแกไม่ทัน T-T
“ O.O นูน่า จอมโหด วันนั้นใส่วาซาบิทำร้ายพร้อมเราด้วยอ่า !!! “
เอาเข้าไป ชางซอบเอ้ย แกจะขุดขึ้นมาเผาฉันทำไมเนี่ย?? นี่มันงานที่ฉันใฝ่ฝันมาทั้งชีวิตเลยนะเนี่ย ถ้างานนี้ฉันพลาดฉันจะอัดแกลงหลอดวาซาบิเลย คอยดูสิ !!
“ ฮยองกับผมถึงกับต้องล้วงคออ้วกเลย นูน่ารู้ไหม ??? o^o นูน่าใจร้าย ใจร้ายๆที่สุด ฮึฮึ “
นูน่าขอโทษจริงๆซิกกี้เอ้ย นูน่าไม่มีทางเลือกจริงๆ ถ้าเป็นไปได้นูน่ากะจะเอาคืนคู่กรณีขแองนูน่าเท่านั้นะ !!
“ พอแล้วๆ พวกแกนะ เห็นไหมว่า สองคนนัน้หน้าเสียกันหมดแล้ว เอิ่ม ยังไง บีทูบีก็ยินดีต้อนรับ พวกเธอทั้งสองนะ ทำให้เต็มที่ละ “
อึนกวังโอปป้า ผู้ช่วยชีวิตฉันและซังมีเอาไว้ น่าประทับใจที่สุด แต่ฉันก็ยังไม่วายถูกสายตาอาฆาตจากพวกนั้นอยู่ดี ฮือๆ ตายแน่อืนฮยอนเอ้ยยยยย
“ พวกเธอ รู้จักกันด้วยหรอ เนี่ย ??? เธอพาเพื่อนมาด้วยหรอเนี่ย ร้ายจิงๆยัยคนนี้ งั้น มา !! เรามาเริ่ม สัมภาษณ์กันเลยดีกว่า “
คุณลุงพูดตัดบท ก่อนจะหยิบเอกสารของฉันและซังมีออกมาดู พร้อมทั้งเตรียมคำถามสำหรับพวกเราสองคน โดยฉันเป็นคนสัมภาษณ์ห้องนี้ ซังมีจึงต้องออกไปรออีกห้องหนึ่ง ฉันรวบรวมสติก่อนจะ แนะนำตัวเอง
“ สวัสดีคะ ฉัน ยูอินฮยอน อายุ 23 ปี ศึกษาอยู่ปี 4 เกี่ยวกับด้านภาษาและการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยปูซานคะ Hello My name is Yoo Inyeon I’m 23 years old and I’m studying about Languistic and Journalism of Poosan University .“
ฉันกล่าวแนะนำตัวเองและ ประวัติการศึกษา ทั้งเกาหลีและภาษาอังกฤษ เอาพวกบีทูบีอึ้ง กันไปเลยทีเดียว กับสำเนียงอันเพอร์เฟคของฉัน ฮ่าๆๆๆๆ บอกแล้ว แม่นะตัวจริง เชอะ!!!
“ oh my god nice shot !!!! “
ดงกึนน้อยถึงกับตบมือให้ฉันอย่างดัง ทำเอาฉันปลื้มและเขิลหน้าแดงไปเลย โอ้ยยย สนใจเป็นแฟนกับเจ๊ไหมจ้ะ ???คิดสินสอดไม่แพงหรอก แค่ทำหน้าน่ารักๆของนายก็พอ
“ ฉันจะถามคำถามเธอ ฟังมันให้ดีและ ใช้มันสมองของเธอตอบมันออกมา !!! “
“ ค่ะ !! “
คุณลุงจางวาดมาด ก่อนหยิบคำถามขึ้นมา ฉันได้แต่แอบตื่นเต้นว่าคำถามนั้นจะยากง่ายอย่างไร ฉันรวบรวมสติ และลับตาลง เพื่อรวบรวมสมาธิ
“ เธอคิดว่า อะไรที่มีอิทธิพลต่อชีวิตเรามากที่สุดตรงไหน ??“
โอ้ววมายกอด ลุงคะ นี่มันคำถามอะไรของลุงเนี่ย ฉันก็นึกว่าจะเป็นคำถามเกี่ยวกับการเป็นพิธีกร แต่ที่ไหนได้มันเป็นคำถามเชาว์ปัญญาชัดๆนะเนี่ย จะบ้าตายแล้วครูคนไหน ดีละ ??? งือๆ ทำไง ดี ‘ฟังมันให้ดีและ ใช้มันสมองของเธอตอบมันออกมา ‘ ขณะที่ฉันกำลังรวบรวมสติ คำพูดนึงของคุณลุงก็แว่วขึ้นมาที่หู ฉันเข้าใจจุดประสงค์แล้วละ !!
“ หนูขอตอบว่า ช่วงเวลาคะ !! เพราะ ชีวิตจะถูกเปลี่ยนแปลงด้วยช่วงเวลา ไม่ว่าจะสุข จะทุกข์ก็อยู่ที่ช่วงเวลา และไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว มันก็อยู่ที่ช่วงเวลาเช่นกันคะ !!”
ทันที ฉันตอบจบ ก็ได้รับเสียงตบมือเกรียวกราวจากเหล่า บีทูบีและโปรดิวเซอร์คนอื่นๆ ฉันแอบเห็นคุณลุงจางยิ้มเล็กน้อยให้กับคำตอบของฉัน ฮ้า รู้สึกขึ้นมาจริงๆ มีแต่นายมินฮยอก เท่านั้นที่ทำหน้าบูด เหมือนเจ้าเข้า คงผิดหวังที่ฉันตอบคำถามได้ดีละสิ 55555 !!!!!
“ เธอตอบได้ดีมาก เอาเป็นว่าตั้งแต่พรุ่งนี้ หากเธอว่างจากงานที่ร้านก็มาหาฉัน เพื่อทดลองงาน ละกัน !!! “
คุณลุงบอกผลกับฉันแล้ว เดินออกไปยังห้องที่ซังมีรออยู่ เยส!!!!! และแล้วคุณลุงจางก็รับฉันเข้าทำงานจริงๆด้วยสินะ !!! โอ้วลมแทบจับ ไม่นึกไม่ฝันว่าฉันจะได้ทำงานที่นี้ เพราะตอบคำถามแค่ข้อเดียวนี่นะ !!! จะมีงานที่ไหนประเสริฐเท่าที่นี้ไม่มีแล้วจริงๆ
“ ย่าห์!!!!! เธออย่าเพิ่งดีใจไป ฉันจะต้องถามคำถามเธอก่อนนะ?? “
มินฮยอกตัวมาร ออกมาขัดขวางการแนะนำตัวของฉันพอดิบพอดี กำลังจะได้งานอยู่แล้วเชียว น้องต้องการอะไรจากสังคมห่ะ??
" เธอคิดว่าสัตว์ชนิดใด ที่ชอบถามว่าทำไม ?? "
" โอ๊ะ!!! นี่นายแน่ใจหรอว่า นี่คือคำถามคัดตัวพิธีกร ฉันไม่ใช่เด็กอมมือนะ "
" ทำไม ?? ตอบไม่ได้หรือไง ?? ถ้าตอบไม่ได้ก็ลากหัวกับไส้เธอกลับบ้านสะ !!!! "
" ย่าห์ !!!!! นี่นายว่าฉันเป็นกระสือ หรอ ?? อ่อๆฉันรู้คำตอบแล้วละ ^___^ ฮ่าๆๆๆๆ "
ฉันรู้คำตอบทันทีที่ได้ฟังคำพูดของหมอนั่น ฮิฮิ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหานายมินฮยอกอย่างช้าๆ ก่อนจะก้มหน้าลงไปใกล้กับใบหน้าของหมอนั่น จนได้ระยะพอดี
" สัตว์ที่ชอบถามว่า ทำไม นะหรอ มันก็คือ ควายยยยยยยยยยยยยยยย อย่างนายไงละ 555 "
ฉันย้ำๆคำต่อคำช้าๆ ชัดๆ เน้นๆไปตรงหน้าของบุคคลที่อย่างตรงหน้า ทำให้หมอนั่นหน้าเหวอไปเหลือ ฮ่าๆๆๆ สมาชิกคนอื่นเอาแต่หัวเราะออกมา ช่วยๆไม่ได้จริงๆนะพ่อกระรอกน้อย นายตั้งคำถามฆ่าตัวเองชัดๆ
" ย่าห์ !!!!! เธอกล้าดียังไงมาว่าฉันเป็นควาย ห่ะ ยัยบ้านนอก "
” ย่าห์!!! บ้านนอกแล้วไงย่ะ !! บ้านนอกแล้วไม่ใช่คนหรือไง ??? “
“แล้วเธอ !!! เธอคิดว่าเธอแน่มากนักหรือไง ห่ะ ?? กับอีแค่ตอบคำถามแล้วเข้าทำงานเนี่ยนะ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกมั้ง ยู อิน ฮยอน !! “
“ มินฮยอกนายพอเหอะ “
“ ฮยองงง !!!!!! “
อึนกวังโอปป้ากับอิลฮุนนี่ พยายามห้ามปรามนายมินอยอก ที่กำลังโกรธหน้าขึ้นเลือด
"เธอก็คงเป็นประเภทแฟนคลับทั่วไป ที่หวังมาแค่ใกล้ชิดศิลปิน หวังเป็นแฟนกับพวกฉันหรอ ฝันกลางวันชัดๆ ให้สินบนอะไรลุงจางไว้ละ ถึงได้เข้าทำงานง่ายๆ ?? "
เหล่าสมาชิกคนอื่นๆถึงกับตกใจกับประโยคที่นาย มินฮยอกพูดออกมา และ พยายามห้ามปราม
จึก !! คำพูดแทงใจดำนี้ ทำให้ฉันจุก จนเกือบจะพูดออกมาไม่ได้ ดวงตาของฉันทั้งสองข้างรู้สึกถึงของเหลวอุ่นๆที่กำลังจะไหลออกมา ฉันพยายามกลั้นมันเอาไว้ ไม่ได้นะอินฮยอน เธอจะร้องไห้ให้พวกเขาเห็นไม่ได้ !! สองมือที่ฉันพยายามกำอย่างสุดแรงเพื่อข่มความรู้สึกอ่อนไหวนั้น
“ ฉันจะพิสูจน์ให้พวกนายได้เห็นเองว่าฉัน มีความสามารถ และนายมันก็แค่ลูกหมาที่ถูกนำมาฝึก ให้เชื่องถึงได้มีทุกวันนี้ก็เท่านั้น “
ฉันพูดใส่มินฮยอกที่กำลังนั่งหัวเราะเยาะอยู่ และส่งสายตาอาฆาตใส่ ก่อนที่จะรีบเดินออกจากห้องนั้น น้ำตาที่กลั้นไว้ มันไหลไม่ยอมหยุด พรั่งพรูออกมา พร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดที่โดนดูถูก ฉันรีบเดินออกมานั่งอยู่ข้างๆตึกคิ้วบ์ และระบายความรู้สึกของตัวเอง
“ ฮือๆๆ ไอ้คนเลว !!! ไอ้คนเลว ฮือๆๆ T-T “
เพราะนายคนเดียว นายทำร้ายหัวใจเมโลดี้อย่างฉันไปจนหมดสิ้น จนหมดที่ฉันจะไม่สามารถให้ความรักกับบีทูบีได้อีกแล้ว พวกนายมันก็แค่อูรในคราบเจ้าชายก็เท่านั้น !!
~~~~~~~~ห้านาทีผ่านไป ฉันยังคงนั่มจมกลางน้ำตาอยู่หน้าตึก น้ำตาของฉันถ้าลองเก็บจริงๆคงเต็มขวดน้ำแล้วมั้งเนี่ย จนกระทั่งมีฝีเท้าของใครคนนึงเดินก้าวเข้ามา
“ ไอกูๆๆๆ !!! ป้าคนเก่ง มาแอบนั่งร้องไห้อยู่นี่ นี่เองหรอ “
ยุกซองแจมักเน่ปีศาจ เดินออกมาจากตึกและมาเจอฉันเข้าพอดี เจอตัวพ่อแล้วยังมาเจอตัวลูกอีกหรอเนี่ย ข่ากกกก แกล้งตายดีไหม ??
“ นายจะมาซ้ำเติมอะไรฉันอีก ห่ะ ???ToT “
“ ป่าวสักหน่อย ผมก็แค่จะไปหาไรกินแก้เซง ก็เลยได้ยินเสียงคนร้องไห้ ไม่คิดว่าจะเป็นป้านะเนี่ย โหยเห็นตอนอยู่ในห้อง กร่างสุดๆอ่ะ กระตุกหนวดเสืออย่าง เฮียมินได้ไงเนี่ย “
“ ชิ !!! > < “
ฉันรีบเช็ดน้ำตานั้นออก ทันที ก็จริงสินะ มันไม่ใช่เวลามานั่งเสียใจ แต่ฉันควรจะทำให้ นายนั้นมันเห็นว่าฉันมีความสมบูรณ์ในการทำงานที่นี่แค่ไหน??? นายมินฮยอก !! ต่อไปนี้ฉันจะสั่งสอนนาย ด้วยบทเรียนชีวิตเอง ฉันจะทำให้นายต้องมาคุกเข่าขอโทษฉันให้ได้ !!!!! ขณะที่ฉันกำลังให้กำลังใจตัวเองอยู่นั้น จู่ๆ ยุกซองแจ ก็ยื่นมือมาตรงหน้าของฉัน พร้อมกับรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรที่ไม่ฉันไม่เคยได้รับมาก่อน
“ ผมรู้นะ ว่า ป้าเซง งั้นเราไปหาอะไรกินแก้เซงกันเถอะ !!!!! เพราะว่าเฮียมินคงกำลังคิดแผนแก้แค้นป้าแน่เลย งั้นป้าก็ต้องติมพลังเยอะๆนะ พอรับมือกับสงครามในอนาคต “
"ย่าห์ ฉันไม่กลัวหรอก ฉันต่างหากที่จะต้องสั่งสอนพวกนาย และที่สำคัญนายเลิกเรียกฉัน ป้า ได้แล้วว !!!!!! ฉันอายุไม่ได้มากสักหน่อย !!! "
"โธ่ๆๆ ก็ป้าอ่ะ แต่งตัวอะไรก็ไม่รู้ เชยชะมัดเลย "
" เขาเรียกแนววินเทจ ย่ะ !!!!!!!!!!!!!! "
ฉันยื่นมือไปให้ซองแจ และลุกขึ้น เราสองคนเดินตรงไปยัง ร้านอาหารเพื่อกินละลายความเครียดทันที ซังมีอ่า แกพลาด บอกเลยว่าแก พลาด ขอโทษด้วยนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ความคิดเห็น