ที่นี่เป็นร้านแจกลาเบลน่ารักมากเลยค่ะ ทำมามีแต่บอกได้คำเดียวว่า "คาวาอิ!!"
แต่อยากได้ลาเบลที่หลากหลายกว่านี้หน่อยนะค่ะ มีแต่รูปน่ารักๆ อย่างเดียว น่าจะมีรูปณเดชน์ลาเบลบ้าง อิๆ (ลาเบลมันจะได้กระชากเลือดไงค่ะ)
ขอให้พี่ลาล่าสู้ๆ ขยันๆ ทำๆ แจกๆๆ นะค่ะ พวกเราจะรอใช้เสมอค่ะ ^_^ จะเเอดเก็บบทความนี้ไว้ไม่ลบทิ้งอย่างแน่นอน!!

เอ่อ...อยู่ดีๆ รู้จักกันวันเดียวมาวิจารณ์จะน่าเกลียดไหมคะ =_=;; ทว่า ก็ต้องทำหน้าที่รีดเดอร์+น้องสาว (ใหม่) ที่ดีให้ดีที่สุดสินะ!
ฟิคเรื่องนี้เรียกความสนใจมาได้เพราะพรีโม่คือพระเอก (บังเอิญว่าเราบ้าพรีโม่ ฮ่าๆ) หนูว่าพี่เขียนแนวแจ่มใสแล้วเหมือนนักเขียนตัวจริงเขียนเลยนะค่ะ อ่านสนุกมากเลยค่ะ ^^ ซึ้งก็ซึ้ง สนุกก็สนุกนะค่ะ เรียกความอินได้ดีเลยค่ะ! โดยเฉพาะพรีโม่...ปู่ค่าปู่ เจ้าเล่ห์เกินไปนะค่ะ!
แต่ข้อเสียก็คือ...หนูว่าพี่ใช้คำสวยหรูเสียจน อืม ยังไงดีล่ะ...คือว่า บางครั้ง การใช้คำสวยหรูติดๆๆ กันมันทำให้เบื่อและดูแข็งไปนะค่ะ (ของตัวเองก็ไม่ได้ดีกว่าเขายังมีหน้ามาวิจารณ์ -*-) และมันทำให้เหมือนนิยายแฟนตาซีไทยบางเรื่อง (ขอไมเอ่ยชื่อ) ที่แรกๆ ก็สนุกหรอก แต่พออ่านได้สองสามเล่มแล้วเบื่อ เพราะศัพท์หรูเกินไปจนแข็ง ถ้าฝั่งนิยายฝรั่งบางเรื่อง หนูว่าการบรรยายเขาดีกว่านะค่ะ ไม่ใช้คำให้เวิ่นเหวอ แต่สนุกครบรส
ยังไงก็ตาม เขียนด้วยแนวตัวเองจะดีที่สุดกว่ามาปรับตามใจคนอื่นนะค่ะ พี่แน้ปสู้ๆ ค่ะ จะเป็นกำลังใจเสมอ ^^

มาอ่านตามคำชวนแล้วนะค่ะ ^^ คุณยามะสุดเนียน เนื้อเรื่องนี้ชอบชื่อเรื่องที่ตั้งเป็นภาษาอังกฤษ ดูโก๋สุดๆ...ชอบพาร์เฟ่ต์มากๆน่ารักดี(และเดาว่าคงฉลาด555+ )ค่ะและก็ชอบเพื่อนสนิทพาร์เฟ่ต์ด้วย เรื่องนี้บุคลิคตัวละครไม่ซ้ำกันดีนะค่ะ
ประมาณว่าแต่ละตัวดูโดดเด่นไปเลย... ซุสเท่าทีอ่านก็พอนึกภาพออกเลย คงหล่อสุดๆ และเรื่องนี้แปลกคือ นิยายจะไม่ค่อยให้พระเอกเดินเรื่องส่วนมากจะเป็นนางเอกค่ะ

เอาใจช่วยนะค่ะ... อย่าค้างนานล่ะ >O<

มายด์! บอกเลยว่าเรื่องนี้มันสุดยอด!!!
ฉันไม่ได้โม้นะ คิดอย่างนั้นจริงๆ เอาไปเลย 9/10 แต่ก็ยังมี้ขอเสียอยู่บางจุดนะ คือ ฉันไม่รู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ ก็เลยไม่รู้ว่ามันเป็นอะไรยังไง จะวิจารณ์แค่การแต่งก็แล้วกันนะ
การแต่ง : ถือว่าใช้ได้นะ แต่ตอนแรกยังดึงอารมณ์ไม่ค่อยได้เท่าไร (พูดซะฝีมือตัวเองแต่ง อ่านแล้วทำคนอื่นซึ้ง)
วิธีการแต่ง : แปลกมาก มีใครที่ไหน ใช้บทบรรยายตัวเอียง พูดตัวตรง แต่ก็เป็นจุดเด่นของเรื่องนี้ แต่ข้อเสียคือ เว้นวรรคด้วยจะยิ่งดี อย่างตอนแรก ไม่เว้นวรรคเลย เช่น ราวี่ทำอะไรไม่ถูกพยายามจะปลอบใจเธอ ควรเป็น ราวี่ทำอะไรไม่ถูก พยายามจะปลอบใจเธอ มากกว่านะ และบอกเหตุผลของตัวละครด้วยยิ่งดี (ฉันบอกนะ แต่บอกก่อนหรือหลังอีกเรื่อง)
บรรยายเสียง : บรรยายเสียงหน่อยเหอะนะ ขี้เกียจเดา =_=^
ขนาดตัวอักษร : อ่านง่าย สบายตา เล่นสีสัน
นึกออกแค่นี้แหละ หวังว่าจะได้เห็นผลงานดีๆ ของมายด์อีกนะ จะรออ่านนะ เพื่อนรัก... ^_^

สวัสดีค่ะพี่จุ๊บ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่กวาส่งงานช้า เนื่องจากกวาเข้าโรงพยาบาลเพิ่งออกค่ะ แล้วก็ติดเรียนพิเศษด้วย
เรื่องนี้กวาชอบนะคะ กวาแอดแฟนพี่ด้วยล่ะ :)

ชื่อเรื่อง 9/10
ชื่อภาษาอังกฤษแปลว่าอะไรคะนี่? แต่น่าสนใจดีนะคะ ^^ ส่วนชื่อไทยกวาว่าไม่ค่อยเวิร์คนะคะ มันอ่านแล้วไม่รื่นไหล พี่จุ๊บลองอ่านออกเสียงดูนะคะ กวาขอยกตัวอย่างชื่อเรื่อง e.g. รักร้ายละลายหัวใจ (sence ตั้งชื่อห่วยสุดยอด)

การตกแต่งบทความ 7/10
โล่งไปนิดนะคะ แนะนำให้หาภาพหรืออะไรมาแต่งค่ะ ชอบเพลงหน้าบทความพี่จัง ^^ และที่กวาประทับใจคือ ภาพประกอบแต่ละตอนค่ะ แนะนำให้หาธีมมาใส่ในตอนย่อยด้วยค่ะ


บทบรรยาย 9/10
แต่งใช้ได้ค่ะ แต่ข้อเสียคือ พี่จุ๊บทำตัวอักษรเอียงหรือหนามากเกินความจำเป็น ยังเรียงประโยคไม่ถูกต้อง e.g.บทที่ 1 คิดพลาง >> คิดแล้วพลาง
บางประโยค ควรหาที่สละสลวยมาใส่เพิ่ม ไม่ต้องกลัวว่ามันจะยาวไม่หรอกค่ะ e.g.บทที่ 1 บ้านของแบลล์อยู่ไม่ไกลมหา’ลัยนัก >>> อยู่ไม่ไกลมหา’ลัยเท่าไรนัก
ระวังคำพิมพ์เล็กๆ น้อยๆ ที่มักเกี่ยวกับ ‘เสียง’ นะคะ e.g.บทที่ 1 ผลัก >> พลั่ก!
ใช้สรรพนามมากไปนะคะ e.g.บทที่ 1 แต่ก็ช้ากว่าคิม >> แต่สายไปแล้ว
เว้นวรรคตอนด้วยนะคะ จะติดพรืดกันไปไหนคะ? การเว้นวรรคตอนที่ถูกต้องจะทำให้ความหมายไม่ผิดเพี้ยน นอกจากการเว้นวรรคตอนยังมีประโยชน์อีกมายในแง่ของการอ่านออกเสียงด้วย
พี่สาวควรบรรยายลักษณะหน้าตาตัวละครด้วยนะคะ คิมหน้าตายังไง ลูน่าหน้าตายังไง หรืออาจจะค่อยๆ บอกรายละเอียดในตอนถัดๆ ไปก็ได้ค่ะ = =;;

บทสนทนา 7/10
ยังไม่สมจริงค่ะ บางคำมาใช้แล้วเหมือนภาษาเขียนมากกว่าภาษาพูด e.g.บทที่ 4 “อยากได้ใหม่รึเปล่า...” >> อยากได้ใหม่หรือเปล่า? จะดีกว่าค่ะ
จุดนี้กวาคิดว่า ที่บทสทนาเรื่องนี้มันแข็งๆ อาจเป็นเพราะพี่จุ๊บยังเข้าไม่ถึงคาแรกเตอร์นะคะ... ถ้ามีโอกาส เดี๋ยวกวาจะบอกเทคนิคของกวาให้แล้วกันนะคะ ^-^

เครื่องหมายวรรคตอน 6/10
ใช้ถี่มากเกินไป บางประโยคก็ใช้เครื่องหมายไม่ถูกในหน้าที่ของมัน e.g.บทที่ 4 “อยากได้ใหม่รึเปล่า...” >> “อยากได้ใหม่หรือเปล่า?” จะดีกว่าค่ะ e.g.บทที่ 5 “ได้คำตอบบ้างรึยัง” >> “ได้คำตอบบ้างหรือยัง?”
อัศเจรีย์ให้ใส่ครั้งเดียว ถูกต้องค่ะ ดอทสามครั้ง ถูกค่ะ >_<


สรุป
1.ใช้คำแข็งมากไป
2.มิติคาแรกเตอร์ยังไม่สมจริง


หวังว่าคำวิจารณ์นี้จะเป็นประโยชน์ต่อพี่จุ๊บไม่มากก็น้อยนะคะ นี่เป็นเพียง “อีกมุมมองหนึ่ง” ของคนที่ริอยากเป็นนักวิจารณ์ค่ะ
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ สู้ๆ ค่ะ

Cupcakes more delicious,burned many times

ไง อ้อมแอ้ม นี่แตงกวาเองนะ ^^+ สำหรับฟิคเรื่องนี้ที่ฉันได้อ่านแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเด็กประถมแต่ง ฮะๆ ฟิคเรื่องนี้แต่งได้ดีมากเลย
แต่ตัวอักษรใหญ่กว่านี้ได้ไหม...? มันเล็ก มองไม่เห็น และเวลาเขียนคำพูด เว้นบรรทัดหน่อยก็ได้มั้ง เนื้อเรื่องต้องปูพื้นให้มากกว่านี้นะ แล้วก็คำพวกแสดงอาการ เช่น พรั่ก!!! ตามปกติมันเขียนเว้นมาหนึ่ง Tab นะ ไม่ใช่ติดริมซ้าย ถ้ายังงง ไปดูรูปแบบการเขียนจากนิยายทั่วไปก็ได้นะ เพราะอ้อมแอ้มเขียนแล้วมันไม่ค่อยเหมือนรูปแบบที่เขียนกันทั่วไปเลย ^^
เอ่อ วิจารณ์แต่ข้อเสีย เดี๋ยวแอ้มจะงอนฉันก่อน...ข้อดีคือ ตัวละครยังมีนิสัยเหมือนในการ์ตูน (ซึ่งบางฟิค นิสัยตัวการ์ตูนแทบไม่มีเค้าโครงเดิมเหลืออยู่ -*-) เขียนให้อ่านง่าย ไม่ใช่เขียนซับซ้อนซ่อนเงื่อนเกินเหตุแบบที่ฉันเขียน =[]= อ่านแล้วรู้สึกตัวละครมีเสน่ห์ น่ารัก แล้วก็ไรท์เตอร์มีจินตนาการมากด้วย
โดยรวมก็ถือว่าโอเค...มันเป็นฟิคที่ดีมากๆเลย ไว้พี่จะรอติดตามอ่านต่อนะ...(ไปวิจารณ์ฟิคฉันด้วยก็ดีนะ -..-)

สวัสดีค่ะคุณรุ้ง กวาเองก็อายุเท่ารุ้งนะ ^^ ถ้ารุ้งมีอะไรแอดมาคุยกันหลังไมค์ได้นะ วันนี้กวาก็มาส่งคัพเค้กสีฟ้าสดใสจากเตาร้อนๆ เลยจ้า


ความจริงถ้าอยากให้ละเอียดกว่านี้ ต้องสั่งคัพเค้กสีแดงนะ (ฮา)





ชื่อเรื่อง 9/10


คลุมประเด็นทุกอย่างได้ดีค่ะ แต่ว่าทำไมคำว่า girl ไม่ขึ้นต้นด้วยตัวพิมพ์ใหญ่เป็น Girl ล่ะคะ =w=





คำโปรย 10/10


สรุปหัวใจของเรื่องนี้ได้โอเคเลยค่ะ แล้วก็มีการตบมุขอีกด้วย ^^





การตกแต่งหน้าบทความ 9.5/10


ธีมน่ารักเหมาะกับสไตล์เรื่องรักกุ๊กกิ๊กๆ ค่ะ แต่ว่ารุ้ง เนื้อเรื่องหลังโปสเตอร์ตัวเล็กไป มองไม่เห็นค่ะ





บทบรรยาย 6/10


เข้าใจนะคะว่าคนแต่งแต่งโดยใช้มุมมองที่หนึ่ง เหมือนนิยายแจ่มใสใช่มั้ยคะ? กวาเองก็ไม่ค่อยสันทัดแนวนี้เท่าไรนะคะ แต่กวาคิดว่ารุ้งบรรยายสั้นไปหน่อย รุ้งน่าจะหาคำที่สละสลวยมาใช้บ้างเพื่อไม่ให้นิยายของรุ้งมันห้วนสั้น เน้นอีโมติค่อนและเสียง effects เช่น ฮือๆ แงๆ กวาว่าใช้ถี่ไปหน่อย นางเอกดูงี่เง่าเลยอ่ะ =___=


กวาขอยกตัวอย่างตอนที่ 5 นีโอสอนหนูบลายธ์จับเมาส์นะคะ


เขาออกแรงคลิกเบาๆ ผ่านมือฉัน >>> เอิ่ม...หนูบลายธ์ไม่รู้จักเมาส์ไม่ใช้เหรอคะ แล้วคำว่าคลิกมันก็ใช้กับคนที่รู้จักพวกเทคโนโลยี น่าใช้คำว่า ‘กด’ ดีกว่าค่ะ


บรรทัด “ไปต่อไม่เป็นเลยหนูบลายธ์” นี่คือฉบับที่กวาจะลองเขียนในแบบของกวานะคะ


>>> ไปต่อไม่เป็นเลยจ้าหนูบลายธ์... ถึงแม้ว่าเขาจะยกมือออกไปแล้วก็เถอะ แต่ฉันก็ยังรู้สึกได้ถึงไออุ่นจากมือของเขาได้อยู่เลย มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันนะ แค่ผู้ชายจับมือ... นางฟ้าตุ๊กตาผู้แข็งแกร่งและแสนสวยอย่างฉันเนี่ยนะจะรู้สึกตื่นเต้น!


ฉันยกมือวางแนบบริเวณอกซ้ายเบาๆ รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กำลังเต้นระรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกที่ฉันไม่รู้จักกำลังเอ่อล้น


นี่มันคืออะไรกัน...ความรู้สึกนี้


เราควรทิ้งท้ายให้คนอ่านอยากติดตามต่อ กวาสังเกตว่าสี่ตอนที่อ่าน รุ้งทิ้งท้ายได้แบบที่กวาสามารถกด x ได้อย่างไม่แคร์เลยล่ะ -_____-








เครื่องหมายวรรคตอน 7/10


รุ้ง.. .กวาว่ารุ้งใส่เครื่องหมายวรรคตอนมากไปนะคะ... โดยเฉพาะอัศเจรีย์ บ้านรุ้งขายอัศเจรีย์เหรอคะ? บางประโยคควรใส่ปรัศนี (?) ทำไมใส่อัศเจรีย์คะ =O=


การใส่เครื่องหมายวรรคตอน เราควรจะรู้ว่าใส่เมื่อไร ใส่ถี่แค่ไหน อัศเจรีย์เราให้ใส่แค่ 1 ครั้งเท่านั้นนะคะ... ตกใจแค่ไหนรุ้งก็ต้องใส่แค่ครั้งเดียว โอเคนะคะ? แล้วก็หลังเครื่องหมายวรรคตอน กวาสังเกตว่าหลังจุดไข่ปลา (…) รุ้งเว้นวรรคหนึ่งครั้ง ถูกต้องแล้วค่ะ ^_^





บทสนทนา 9/10


ทำได้สมจริงค่ะ แต่ระวังคำผิดด้วยนะคะ


e.g.บทที่ 5 “ที่นี้เธอลองกดเข้าไปเว็บอื่นไ ดูบ้างสิ” >> “ไ” หมายความว่าไง?








สรุป


1.ถึงจะเป็นนิยายแนวแจ่มใส แต่การใส่อีโมติค่อนติดๆ กันทำให้เหมือนนิยายเรื่องนี้ไม่ขายการบรรยายความ ขายอีโมติค่อนมากกว่า


2.เครื่องหมายวรรคตอน อย่าใส่ถี่มากเกินไป อัศเจรีย์ใส่ครั้งเดียว


3.แนะนำให้หาคำเชื่อมที่สละสลวยมาใส่บ้างค่ะ e.g.ถึงแม้ว่า ความจริงแล้ว








หวังว่าคำวิจารณ์ของกวาจะเป็นประโยชน์กับรุ้งไม่มากก็น้อย แต่ส่วนหนึ่งคือกวาเป็นนักวิจารณ์มือใหม่ กวาไมได้เก่งเลิศเลอ นี่เป็นเพียง “หนึ่งมุมมอง” จากคนๆ หนึ่งที่ริเป็นนักวิจารณ์เท่านั้นเอง


ขอบคุณที่มาใช้บริการร้านกวานะคะ หวังว่าคราวหน้าคงมีโอกาสได้ช่วยเหลือเพื่อนรุ่นเดียวกันอย่างรุ้งแสนสวยคนนี้อีกนะจ้ะ ^^! สู้ๆ จ้า กวาเป็นกำลังใจให้เสมอ








Cupcakes more diliciouse,burned many times too.

ตอนที่อ่านเรื่องนารูโตะ ก็ชอบกาอาระมาก ยังเคยนึกสงสัยเลยว่าที่พี่แกไม่แต่งงานเพราะฝังใจกับโตะหรือเปล่า (ขำ)
สำหรับฟิคเรื่องนี้ ชื่อเรื่องกับเนื้อเรื่องย่อก็น่าสนใจ ภาษาสวยและอ่านง่าย สนุกมากๆ เลยค่ะ ตัวละครแต่ละตัวต่างก็แสดงความเป็นตัวเองได้ชัดเจน นารูโตะก็น่ารักน่าหยิกสุดๆ ส่วนกาอาระก็มึนไปบ้างบางทีนะ...
ที่ชอบมากๆ อีกส่วนหนึ่งคือความสัมพันธ์ของตัวละครทั้งสองค่ะ คู่ชิกามารุกับเทมาริก็ด้วย เทมาริดูซึนได้ใจ (ฮา)
สุดท้ายนี้ ขอบคุณทีแ่ต่งฟิคดีๆ มาให้อ่านนะคะ!!