แก๊งป่วน ก๊วนนักเลง ( ปิดรับสมัครแล้วจ้า )

ลำดับตอนที่ #7 : :: Ch 2 Reki VS Hew [ 100 % ] เอาภาพฟิน ๆมาให้ดู >

CHAPTER 2
 

------------------------------
 

ปีศาจ VS ราชสีห์

ผัวะ พลั้ก ตุ้บตับ

เสียงของร่างปะทะร่างเกิดขึ้นในซอยเล็ก ๆตรงย่านการค้าแถว ๆสถานนีรถไฟ แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเพราะเวลานี้เป็นเวลาที่ตรงรีบไปทำธุระ ไม่มีเวลามามัวยุ่งเรื่องของคนอื่นหรอก

“ ถอนคำพูดซะ ! ก่อนที่ฉันจะฆ่าแกด้วยมีดเล่มนี้..” ชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดี สีผมสีแดงราวกับไฟ อายุอานามน่าจะประมาน 18 ปีเอ่ยขึ้น ทำให้ชายหนุ่มอีกคนที่มีผมสีดำระต้นคอ ที่อายุน่าจะประมาน 24-25 ปี ถึงกลับเหงื่อตก แต่ก็ยังไม่สำนักเมื่อเจ้าตัว ถุ้ยน้ำลายใส่ชายตรงหน้า

“ หึ ฝันไปเถอะ แกมันก็แค่เศษขยะ พวกฉันคิดจะเก็บตอนไหนก็ได้ !! “ ร่างสูงพูดขึ้น

“ จำคำแกไว้ให้ดี แล้วรู้ไว้เศษขยะอย่างฉันเนี่ยแหละเป็นคน ฆ่า แก !! “ เมื่อสิ้นคำนั้น มีดที่เด็กหนุ่มวัย 18 ปี กำลังจะแทงทะลุร่างชายวัย 25 ปี ก็โดนมือของใครอีกคนมาจับไว้ก่อน

“ อย่าดีกว่าน่า ฮิว “

“  แกอีกแล้วหรอ เรกิ “ เด็กหนุ่มที่ชื่อฮิวพูดขึ้นก่อนจะ สะบัดมืดให้หลุดพ้นจากเรกิ

“ อย่ามาขัดขวางฉันดีกว่านะ “ ฮิวพูดขึ้นอย่างอารมณ์ ปกติเขาไมได้เป็นคนอารมณ์ร้อนซะเท่าไหร่หรอก ออกจะอารมณ์ดีด้วยซ้ำวันนี้ แต่ตอนมาเดินเล่นในย่านนี้เกิดมาเจอ สวะแถวนี้ทำให้อารมณ์เขาลดลงน่ะสิ

“ ฉันไม่ได้จะขัดขวางนาย “ เรกิพูด โดยไม่สนใจ ผู้ชายที่ตอนนี้กำลังนั่งมองพวกเขาอย่าง สงสัย โดยที่ใบหน้าช้ำจนน่ากลัว

“ แล้วที่นายทำอยู่มันเรียกว่าอะไร ? อยากผันตัวจากนักเลงมาเป็นฮีโร่หรอไง “ ฮิวแขวะ เรกิ

“ ไร้สาระน่า ”

“ หึ “ ฮิวหัวเราะในลำคอก่อนจะหันไปหมายจะจัดการร่างตรงหน้าต่อ

หมับ !

แต่ก็เจอแขนของศัตรูที่ไม่เหมือนศัตรูตัวเองจับแขนเอาไว้เหมือนเดิม

“ ทำบ้าอะไร !! ไหนนายบอกจะไม่เข้ามายุ่ง อย่ามาคิดที่จะช่วยไอเวรนี่ สวะอย่างมันโดนแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ ! “ ฮิวตวาดกลับ เมื่อถูกขวางไว้ถึงสองครั้ง

“ นายลืมไปแล้วหรือไง นี่มันเขตของฉัน “ เรกิพูดขึ้นก่อนจะชายตามองชายหนุ่มที่ตอนนี้นั่งตัวสั่น “ แค่นั้นมันก็ปางตายแล้ว “

“ แล้วไง ?  อยากให้ฉันหยุดหรอไง ถ้าฉันหยุดงั้นนายก็มาเป็นคู่ซ้อมให้ฉันสิ ถ้านายมาเป็นแทนหมอนั้น ฉันหยุดแน่ ! “ ฮิวบอกอย่างท้าทาย

“ ..... “  

“ เงียบอย่างงี้ ไม่กล้าสินะ ได้ ! งั้นฉันเริ่มเอง ! “ ฮิวพูดจบก็พุ่งเข้าหาเรกิทันที แต่ก่อนที่จะถึงตอน รัทน์ก็เข้ามาขวางไว้ก่อน

อะไรวะ ทำไมวันนี้มีแต่คนมาขวาง !!

“ เฮ้อ ให้ตายดิ จะปล่อยให้หัวหน้าแก๊งสองแก๊งมาปะทะกันได้ไง ที่นี่คงวุ่นวายกันพอดี “ รัทน์พูดก่อนจะปล่อยมือที่จับฮิวไว้ออก

“ นั้นสิน้า “  นานาเสะพูดขึ้นอีกคน ถ้าสังเกตดี ๆจะเห็นพวกโยไคมาพร้อมหน้าพร้อมตากันหมด

“ ไม่ไหว ๆ คิดจะลุมหัวหน้าเราหรอเนี่ย ? “ ชายหนุ่มผู้มีผมสีน้ำเงินยาวถึงกลางหลัง คน ๆนี้ถ้าบอกว่าเป็นดาราก็เชื่อ เพราะหน้าตาหล่อไม่แพ้กันเลย เดินเข้ามายืนขนาดข้าง ๆกับฮิว

“ โลกิ “ ฮิวเอ่ยชื่อของเพื่อนตัวเองขึ้น

“ พูดงี้ ก็สวยเดะ “ มิโคโตะที่ยืนฟังอยู่เตรียมพรุ่งเข้าหาเด็กหนุ่มที่เดินเข้ามาเมื่อกี้

“ ไม่เอาน่า “ นานาเสะพูดห้ามไว้

“ มันไม่ดีนะค่ะ การใช้กำลังน่ะ “ หญิงสาวที่มีหน้าตาสวยราวกับนางแบบเดินเข้ามาสมทบ แต่ใครจะรู้ว่าคน ๆนี้ก็อยู่ในแก๊ง ยาคุ เหมือนกัน

“ ฮินาตะ “ มิโคโตะ พูดชื่อของหญิงสาวขึ้นมา

“ สวัสดีค่ะ “ เธอเอ่ยทักทายอย่างสดใส ฮินาตะเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงมาก ๆ อาจจะแสนดีเกินไปด้วยซ้ำ ไม่นึกว่าจะมาอยู่ในแก๊ง ยาคุ ที่เป็นศูนย์รวมผู้ชายอันตรายอย่างนี้

“  อ้าว อยู่กันพร้อมหน้าเลย ปู้ ! “ - - เสียของเด็กหนุ่มน่ารักเจ้าของคำลงท้ายว่า ปู้ เอ่ยขึ้น

“ ปู้เป้อบ้าบออะไรของแก ริง ! “ มิโคโตะ ตวาดกลับ อย่างหงุดหงิด

รอบตัวเขามีคนเต็ม ๆสักคนไหมนิ  มิโคโตะคิด

“ ใจร้อนเหมือนเดิมเลยนะ “ โลกิพูดขึ้นมา

“ มันไม่เกี่ยวอะไรกับแก “ มิโคโตะเอ่ยขึ้น

โลกิหยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจก่อนจะมองไปทาง เรกิที่ยืนนิ่งตามสไตร์หมอนั้น
" ง่วง Zzzz " เสียงเด็กเด็กหนุ่มที่เดินเข้ามาคนทุกท้ายมีผมสีแดงหน้าตาหล่อกระชากใจสาวพูดขึ้น 
จะว่าไปคน ๆนี้ก็คล้ายเนมุอินะ ที่นอนหลับได้ทักที่ทุกเวลา

“ แล้วตกลงจะเอาไง ? ลุยมันต้องนี้เลยหรือป่าว ? พอดีฉันนัดแม่แมวน้อยของฉันไว้แล้ว ไม่อยากเสียเวลามาก >< “ โลกิพูดขึ้นมา

“  ไม่ต้อง ! “ ฮิวพูดสวนขึ้น “ คืนวันเสาร์นี้ ที่สนามแข่งรถของพวกแก ฉันจะไปขยี้พวกแกที่นั้น เตรียมของเดิมพันไว้ด้วยละ ! “ ฮิวบอกก่อนจะเดินออกจากซอยนั้นไป ตามด้วยโลกิ ริง และก็ฮินาตะ ที่ก่อนไปโค้งให้พวกเรกิทีนึงก่อนจะกล่าวขอโทษ

“ เสาร์นี้หรอ ? เฮ้อ เอาเถอะ “ มิโคโตะ พูดขึ้นก่อนะจะเอามือไว้ท้ายทอย

[ บันทึกพิเศษ : เรกิ ]

เสาร์นี้ ฮิวมันบอกจะมางานแข่งรถที่จัดขึ้นทุกสัปดาห์ ของพวกเรา งานนี้เป็นงานแข่งรถภายใน บางคนมาแข่งเพื่อเอาของเดิมพัน บางคนมาแข่งเพราะนึกสนุก และของเดิมพันแต่ละครั้งก็คือ ผู้หญิง !  ของฝ่ายตรงข้าม อย่างที่เราเรียกว่า เลดี้ และเลดี้ คือ ผู้หญิงที่จะมาเป็นของเดิมพันสำหรับคนชนะ

“ งั้นแปลว่า เสาร์นี้นายต้องลงแข่งอะดิ ? “ มิโคโตะถามผม

“ ก็คงใช่ “ ผมตอบออกไป ส่วนตัวผมเป็นคนไม่ค่อยอยากแข่งอะไรมากมายหรอก ผมลงแข่งรถนับครั้งได้เลยด้วยซ้ำ และทุกครั้งที่ลงก็ชนะขาดรอยเลยอะสิ แต่ที่ชนะขาดลอยคือไม่ได้แข่งกับไอฮิวมันหรอก ถ้าแข่งกัน ผมกับมันคงตัดสินกันไม่ได้ เพราะถ้ามันไม่เจ๋งจริงคงขึ้นมาเป็นผู้นำ ยาคุไม่ได้หรอก

“ เตรียมของเดิมพันไว้ละ “ รัทน์บอก ของเดิมพันครั้งนี้ก็คงไม่พ้นผู้หญิงอีกตามเคย ในกลุ่มผมก็มีผู้หญิงสวย ๆทั้งนั้นแหละ ไม่จำเป็นต้องมานั่งกังวลว่าจะหาของเดิมพันจากไหน

“ อือ “

ก๊อกๆ

“ ขออนุณาติครับ “ เสียงของเท็ตสึดังขึ้น

“ เออ “ มิโคโตะตะโกนออกไป

“ พี่รัทน์ พอดีมีเด็กผู้หญิงมาหาพี่น่ะ รอพบอยู่ด้านล่าง “ เจ้าเท็ตสึบอก “ แล้วก็เป็นคนสวย มาก ๆเลยหล่ะ พี่นี่แอบซุ่มก็ไม่บอก “ เท็ตสึมันเลยแอบแซวทำให้เจ้ารัทน์มันหมั้นไส้เลยผลักหัวสักที ก่อนจะเดินออกไป

แต่ว่าใครกันที่มาหาไอรัทน์ ?

“ งั้นผมไปก่อนนะ “

“ เดี๋ยว “ ผมร้องห้ามมันไว้  “ ครับ ? “

“ ใครที่มาหา ไอรัทน์ ? “

“ อ่อ เห็นบอกว่าชื่อ ซินเธียอะครับ เป็นคนสวย มาก ๆเลย “

ซินเธีย ชื่อที่แสนคุ้นเคยดังเข้ามาในโซประสาท

“ รุ่นพี่ฮะ ? “ เท็ตสึเรียกชื่อผมขึ้นมา ผมเลยไล่มันออกไป มันจึงโค้งให้ทีนึงก่อนจะเดินออกจากห้องไป

คืนวันเสาร์

ที่สนามแข่งรถ YK

“ พวกนั้นมารอแล้ว “ รัทน์เดินออกมาจากลานรถที่ตอนนี้กำลังเช็คสภาพของเครื่องยนต์ก่อนแข่ง

“ อืม “ ผมบอกกลับไป จะว่าตื่นเต้นก็ไม่นะ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกหงุดหงิดมากกว่า น่ะสิ ตอนที่มาถึงที่สนามนี้ผมไปเจอผู้หญิงคนนึงที่คุ้น ๆ แต่ไม่รู้ว่าใช่คน ๆเดียวกับที่ผมคิดหรือป่าว ! สถานที่ที่เป็นแหล่งรวมผู้ชายป่าเถื่อน อันตราย แล้วทำไม ยัยนั้นถึงมาอยู่ที่นี่ได้ !! ยิ่งผมคิดก็ยิ่งหงุดหงิด

“ เป็นอะไรของแกวะ ดูสีหน้าไม่ดี “ รัทน์ถามผมขึ้นมา

“ ป่าว.. “ ผมตอบกลับไป “ รัทน์ น้องสาวแกอยู่ไหน ? “ และก็ถามมันขึ้นมาอีกครั้ง

“ อ่อ อยู่บ้านน่ะสิ แกถามทำไม ? “ รัทน์บอกผม

หึ อยู่บ้านหรอ !

“ ช่างเถอะ เตรียมรถได้แล้ว จะได้แข่งให้เสร็จ ๆ “ ผมพูดจบก็เดินออกจากตรงนั้นไปใส่เครื่องแบบแข่งรถด้านในทันที

“ รัทน์จัง เร ๆเป็นอะไรอะ “ นานาเสะที่พึ่งเดินเข้ามาถามขึ้นเมื่อเห็นหัวหน้าตัวเองดูท่าทางไปหงุดหงิดอะไรมาสักอย่าง

“ ไม่รู้สิ “ รัทน์ตอบก่อนจะหันไปสั่งให้ลูกน้องคอยเช็คสภาพรถอีกที

หลังจากนั้นไม่นานผม กับ ฮิว ก็เดินมาขึ้นรถตรงจุดสตาร์ทก่อนจะออกตัวเริ่มการแข่ง

[ จบบันทึกพิเศษ : เรกิ ]

“ เข้าเส้นชัยพร้อมกัน ! “ เสียงของผู้ที่อยู่ตรงเส้นชันเอ่ยขึ้น

“ เวรเอ้ย ! เสมอได้ไงวะ ! “ มิโคโตะสถบคำออกมาอย่างหัวเสีย ถึงเขาจะรู้อยู่แล้วว่าผลจะออกมาเป็นอย่างนี้ แต่ก็ทำใจไม่ได้สักที เมื่อไหร่จะรู้ผลแพ้ชนะวะเนี่ย !! ตั้งแต่ที่เรกิแข่งกับฮิวมา สองคนนี้ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะตลอด แต่วันนี้กลับเสมอ ให้ตายเถอะ !

“ มันเป็นเรื่องธรรมดาน่ะ ปู้ “ เสียงของริงเอ่ยขึ้นมาจากข้างหลังทำให้ มิโคโตะถึงกับสะดุ้ง - -

“ อะไรของแก มาปู้อีกละ เดี๋ยวพ่อก็เตะปลิวหรอก ! “

“ น่ากลัวจังเลยนะปู้ ! “ เมื่อริงพูดจบเท่านั้นแหละมิโคโตะก็ทำท่าจะเตะอย่างที่ปากพูดจริง ๆแต่ก็เจอฮินาตะมาขวางไว้ก่อน

“ อย่านะค่ะ มิโคโตะคุง “ นั้นแหละ มิโคโตะหยุดทันที ใครมันจะกล้าทำร้ายฮินาตะวะเนี่ย ! มิโคโตะคิดก่อนจะมองริงอย่าอาฆาต

“ เสมองั้นหรอ สุดท้ายก็ไม่รู้ผลแพ้ชนะสินะ “ ฮิวเดินเข้ามาก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาดู ทำให้ผู้ชายคนนี้ดูหล่อเลวขึ้นมาทันที

“ มันก็เป็นเรื่องปกติ เอาไว้วันหลังแล้วกันวันนี้ฉันมีเรื่องต้องทำ ! “ เรกิพูดจบก็เดินเข้าไปในสนามท่ามกลางความงุมงง ของฮิวและคนอื่น ๆในที่นั้น

“ มันเป็นอะไร ? “ ฮิวหันไปถามรัทน์ที่เดินเข้ามาพอดี

“ ไม่รู้ดิ มันเป็นอย่างงี้ก่อนจะแข่งแล้ว “ รัทน์บอกอย่างไม่ใส่ใจ แต่ฮิวก็ไม่ได้อะไร เจ้าตัวแค่หยักไหล่แล้วก็เดินขึ้นรถก่อนจะขับออกไปจากสนามแข่งทันที

“ งั้นพวกเราไปก่อนนะค่ะ “ ฮินาตะบอกก่อนจะลากริงที่ยืนยิ้มกวนอวัยวะเบื้องล่างให้มิโคโตะอยู่นั้นไปด้วย

“ อ่าวจะไปไหนละ ปู้ โลกิยังไม่มาเลยนะปู้ “ ริงพูดขึ้น

“ ไม่ต้องไปห่วงเขาหรอกค่ะ ตอนนี้คงกำลังหาแม่แมวน้อยอยู่ “

ฮินาตะพูดขึ้นก่อนจะลากริงขึ้นรถและขี่ออกจากสนามแข่งไป 

 

เสร็จไปแล้วอีกตอนอย่างทุลักทุเลมากในหัวคิดอะไรไม่ออกเลย
และตอนนี้ก็ดูจะสั้น ๆไปด้วย จะชดเชยตอนหน้านะค่ะ 
นางเอกและเพื่อนของเธอจะออกมาตอนหน้าแล้วนะ


เอาภาพฟินในเรื่องมาฝาก ทำเองไม่รู้จะสวยไหม 555




นางเอกแปลก ๆอะ
*** ในเรื่องจะมีฉากนี้ด้วยนะ ส่วนภาพ  เอาแบบมาจาก สตาร์โปรเจ็คจร้า