คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #208 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ถิง - เน่ (ตอน ขอแค่ผัน.....ให้ฉันรักเธอ 5 )
อีกครั้งแล้วที่ได้รับความอบอุ่นขนาดนี้
เสียงหัวเราะหวานแผ่วที่ไอ้ถิงได้ฟังทุกค่ำคืน
และคืนนี้หลังจากที่ล้มตัวลงนอนก็เป็นเช่นทุกวัน
ใจคิดแต่ปากไม่กล้าจะพูด...กลัวพูดแล้วนายฝันจะหายไปอีก
วันนี้เหมือนเดินอยู่ในโรงอาหารขณะกำลังคำนวณปริมาณของทรงกระบอกและกินข้าวไปด้วย
นั่นไงนายฝันมาแล้ว
มานั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม และเอื้อมดึงมือของเขามาสัมผัสที่ข้างแก้ม
ร่างสูงของไอ้ถิงพยายามหรี่ตาดูเพื่อให้เห็นหน้าอีกคนได้ชัด....แต่ก็ไม่เห็น ทำยังไงก็ไม่เห็น
ภาพมันมัวไปหมด
แต่ไม่เป็นไรช่างมัน
ไม่เห็นก็ไม่เห็น
ฝ่ามืออุ่น ๆ แตะต้องข้างแก้มของกันและกัน
เหมือนอยากรู้และอยากสัมผัสจดจำกันให้นานแสนนาน
ลูบไล้คลอเคลีย อยากให้อีกคนรู้สึกถึงความรู้สึกของอีกคน ว่ามันช่างแสนอบอุ่นมากล้นมากมายแค่ไหน
ต่างคนต่างยิ้มให้กัน แม้จะไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตามที
น่าแปลกแม้ไม่เห็นหน้าแต่รู้ว่าอีกคนกำลังยิ้ม
เป็นยิ้มที่สดใสอ่อนโยน
สัมผัสอุ่น ๆ ที่ข้างแก้มจะยังคงฝังแน่นในทุกความคิดคำนึง
ก่อนที่ใบหน้าของคน ๆ นั้นจะโน้มเข้ามาหา
และจูบสัมผัสแผ่วเบา...ก่อนจะผละจากไป
ไอ้ถิง มองตามร่างที่เลือนหายไปต่อหน้าต่อตา
และก็ยิ้มออกมาอย่างสดใส ไม่รู้ว่ายิ้มทำไม แต่ก็ยิ้มไปแล้ว
****************************
จูบกับนาย
ถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะ....
นายยิ้มได้สดใสโดนใจเราที่สุด....แม้ไม่เห็นหน้านาย
แต่เราก็รู้ว่านายยิ้มแน่ ๆ
ริมฝีปากอิ่มนิ่มที่ได้สัมผัส
ไอ้เน่ ยกมือขึ้นแตะปากของตัวเองที่เหมือนได้สัมผัสกับคนในฝันจริง ๆ
นัยน์ตาคมหวานเชื่อม ระยิบระยับ
ก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาที่ข้างฝาบอกเวลาหกโมงเช้า
“ตรงต่อเวลาจริงนะ....นายฝันนายเล่นปลุกเราตอนหกโมงเช้าทุกวันเลย..ไม่ขาดไม่เกินสักวินาที
อยากรู้จริง ๆ ว่านายเป็นคนตรงต่อเวลาแบบนี้ในชีวิตจริงหรือเปล่า”
ไอ้เน่ลุกขึ้นยืน บิดขี้เกียจแก้อาการเมื่อยขบ....และก็เดินยิ้มไปเข้าห้องน้ำ
ให้ตายเถอะ...
นี่เราจะต้องอยู่ในสภาพที่ต้องตามหานายทุกคืนจริง ๆ เหรอเนี่ย
.....นายฝัน......
เราอยากเจอนายตัวเป็น ๆ ที่สัมผัสกอดจูบได้จริง ๆ
นายจะมีหน้าตาเป็นยังไงกันนะ
อยากรู้จริง ๆ
*********************************
ความคิดเห็น