ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi] ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง by aoikyosuke

    ลำดับตอนที่ #103 : ปรัชญาช่างกล ฯ ภาค ปัง-ปอนด์ (ตอน แผนขั้นที่ 1)

    • อัปเดตล่าสุด 27 ส.ค. 53


     ปรัชญาช่างกลยามศึกเรารบยามสงบเราซ้อมรักกันเอง ภาค ปัง-ปอนด์ (ตอน แผนขั้นที่ 1) 









    ไอ้ปังเนี่ย....มันน่าสงสารนะ...ต้องเดินเข้าบ้านทั้งที่แดดเปรี้ยง ๆ ตอนกลางวัน ไอ้เราคนเป็นเพื่อนก็อยากจะปั่นจักรยานไปรับมันเหมือนกัน แต่เราก็ดันเลิกทีหลังมันซะได้ สงสารมันจังเลยเน้ออออออ

    ไอ้ทัตแกล้งพูดเสียงดัง ให้ไอ้คนที่เป็นมารขวางคอที่นั่งกั้นกลางระหว่าง เขาและตั้มไม่ให้คุยกันอย่างถนัดนัก
    ดีแล้ว แบบนี้เวลาคุยอะไรมันจะได้ได้ยินชัด ๆ ไปเลย

    เออใช่...ตั้มก็สงส้านนนนน สงสารนะทัต....กินข้าวก็กินแต่ข้าว....ไม่ยอมกินกับข้าว ตัวยิ่งเล็ก ๆ อยู่
    เลยจะยิ่งไม่มีแรงไปกันใหญ่...จะมีใครสงสารเห็นใจมั้ยน๊ออออออออ แบบว่า บางทีก็ปั่นจักรยานไปรับ
    เวลาเลิกเรียนก่อนเนี่ย ...... จะมีมั้ยน๊อ .... เพื่อแสดงความเป็นคนดีหน่อยอ่ะ ใช่มั้ยทัต..

    ไอ้ตั้มเองก็ไม่แพ้กัน แม้ไม่มีบทพูดในมือ แต่มันก็พูดต่อบทกันได้แบบเนียนสุด ๆ

    วันนี้ได้กลับมาเร็วเพราะว่าที่แผนกมีคนมาดูงาน ก็เลยได้มีโอกาส กลับมาพูดกรอกหูไอ้ปอนด์ และอยากดูปฏิกิริยามันหน่อยเพื่อความชัวร์

    ท่าทางของไอ้ปอนด์มันตั้งใจฟังเกินเหตุไปแล้ว

    แบบนี้เนี่ย

    ฟันธงงงงงงงงงงงงงงงง

    กู....กูจะออกไปซื้อกับข้าว...กูอยากกินขนมที่หน้าซอย...ใครจะเอาอะไรหรือเปล่า...ไอ้ปอนด์ลุกพรวดพราดขึ้น
    เมื่อเหลือบเห็นนาฬิกาว่าได้เวลาที่ไอ้หนมปังจะกลับมาแล้ว
    และแดดเปรี้ยง ๆขนาดนี้ มันคงจะต้องเดินตากแดดเข้ามาแน่ ๆ
    ไม่มีไรนะ ไม่ได้สนใจมันหรอกว่าไอ้ตัวน่ารำคาญมันจะร้อนแดดหรือไม่ร้อนน่ะ
    ก็แค่อยากกินขนมกะทันหันแค่นั้นเอง

    โหยเนี่ย...ถ้าเกิดไอ้ปังกลับมาเร็ว ๆ เนี่ย ก็อดจู๋จี๋กับตั้มแน่เลย
    ไอ้ทัตแกล้งพูดขึ้นมาให้ไอ้ปอนด์เห็นประโยชน์ถ้าหากไอ้ปังมันกลับมาเร็วเท่าไหร่
    ก็ดูเหมือนเขาและตั้มจะได้จีบกันน้อยลงเท่านั้น


    แหม....ตั้มล่ะก็..เราไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก..ถ้ายิ่งไปรับปังกลับมาเร็ว ๆ ด้วยนะ...เราก็ไม่ได้คุยกันหรอกใช่มะ

    ไอ้ทัตร่วมผสมโรงด้วยอีกคนและมองเห็นปฏิกิริยาของไอ้ปอนด์ชัดเจนเลย

    เออ...กู..กูจะรับไอ้เตี้ยมาด้วย...จะเอามาขวางทางรักมึงสองคนแหละ กูไปแหละ กูรีบ...

    ข้ออ้างในการรับไอ้ปังกลับมาด้วยของไอ้ทัตและไอ้ตั้ม
    ที่ทำให้ไอ้ปอนด์ไม่เขินเวลารับไอ้ปังกลับมาด้วย
    ดูเหมือนจะได้ผลนะ

    สองคนยิ้มให้กัน แทบจะเอามือมาแท็คทีมกัน เมื่อแผนการที่คิดไว้ดูเหมือนจะได้ผลดีเกินคาด

    ไอ้ปอนด์วิ่งพรวดพราดออกไปแล้ว

    และที่เหลือมึงก็จัดการเองแล้วกันนะปอนด์

    ทั้งไอ้ตั้ม และไอ้ทัต เดินเข้ามาผลัดกันหอมแก้มคนละที

    แหม.....นาน ๆ ทีไม่ค่อยได้ทำอะไรกันแบบนี้เลย

    เฮ่อ.....แย่จังเลยน๊า

    ถ้าไอ้ปอนด์มันยอมรับว่าชอบไอ้ปังเมื่อไหร่นั่นแหละ

    ชีวิตของทั้งสองคนคงได้เป็นสุขซะที

    TBC…..

    เพิ่งเลิกงานมาตอน 2 ทุ่ม  หมดแรงเลย  เลิกดึกมากกก  
    สงสัยคนโพสคงต้องจัดงานแถลงข่าวเรื่องราวของคนโพสแล้วล่ะ  มีเพื่อนๆมาถามถึงเยอะเหลือเกิน เพระาอีกฝ่ายเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง เค้าเลยมาถามตัวคนโพสอีกที  แต่เพื่อนเค้าก็รู้ว่าใครเป็นใคร  แถมยังบอกอีกด้วยว่า มันกล้ามากเลยนะที่มามีเรื่องกับคนโพส  พูดเหมือนคนโพสน่ากลัวอย่างนั้นแหละ  แค่อย่าให้ได้เจออีกแล้วกัน  มันแหลกแน่  

    พรุ่งนี้เช้าจะมาลงให้อีกสองตอน เพราะตัวคนฌพสอาจจะไม่ได้มาโพสอีกวันอาทิต  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×