คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Princess 6...
Chapter 6
“ไอ้วอนผวาอะไรของมึงวะ” ฮันกยองร้องถามเพื่อนที่เอาแต่เดินทำหน้าตาหวาดระแวงไปมา ใครเดินผ่านก็เป็นอันต้องสะดุ้งไปทุกครั้ง
“ไอ้ฮีมายังวะ”
“มาก็เห็นดิ”
“ฟู่ว…” ปากหนาลอบถอนหายใจ ก่อนจะต้องเด้งไปหลบอยู่หลังฮันกยองเมื่อเห็นร่างสูงโปร่งของเพื่อนอีกคนเดินเข้ามาในตัวตึกคณะ
“เป็นอะไรของมึง” หนุ่มจีนร้องถามงุนงง
“อะ ไอ้ฮี” ชี้นิ้วไปที่หน้าสวยปากคอสั่น
“ก็ไอ้ฮีอ่ะดิ ทำท่ายังกับเจอผี”
“แม่งยิ่งกว่าผีอีก”
“อะไรวะ”
“เชี่ย เมื่อวานแม่งบอกฮยอกแจว่าชอบกู” ซีวอนกระซิบบอกเพื่อนสนิทด้วยท่าทางหวาดกลัว จนกระทั่งฮีชอลมาหยุดยืนตรงหน้า
“เฮ้ย!!!”
“ตกใจอะไรของมึง”
“ไอ้ฮี ขอร้องเลิกชอบกูเหอะ” ยกมือขึ้นคำนับราวกับคนจีน ฮีชอลมองเพื่อนนิ่งๆแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งจัด
ถ้าไม่บอกความจริง ซีวอนก็จะเข้าใจผิดไปแบบนี้
แต่ถ้าบอกความจริงกับพี่ที่หวงน้องยิ่งกว่าไข่ของตัวเอง
ชีวิตของฮีชอลจะเหลืออะไร…
“พูดจาไร้สาระ”
“ฮยอกแจไม่เคยโกหกกูนะ” ร่างใหญ่ตอบกลับหวาดๆ พอฮีชอลจะเดินเข้ามาใกล้ซีวอนก็ดึงให้ฮันกยองมาขวางหน้าเอาไว้
“ไอ้ฮันถอยไปดิ๊” หนุ่มหน้าสวยพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
“ไอ้วอนมันจับกูอยู่”
“…”
“ตกลงมึงชอบไอ้วอนจริงดิวะ” ฮันกยองถามออกมาด้วยความสงสัย
“ไม่ได้ชอบ”
“มึงอย่าปิดบังดิ กูรับได้” หนุ่มจีนพยักหน้าหงึกหงักประกอบคำพูดของตัวเอง ฮีชอลระบายลมหายใจยาวเหยียด
“กูไม่ได้ชอบมัน”
“…”
“คนที่กูชอบน่ะน้องมัน!!!”
เงียบ
บรรยากาศภายในโต๊ะอาหารนิ่งเงียบ ฮันกยองมองซ้ายทีขวาทีอย่างอ่อนใจ
“พวกมึงเป็นห่าอะไรกันครับ”
“กูโกรธมัน” ซีวอนพูดเสียงห้วน
“ก็กูชอบของกูจริงๆ” ฮีชอลตอบกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ ร่างใหญ่มองไปยังเพื่อนหน้าสวยด้วยแววตาอาฆาต
“มึงเลิกชอบน้องกู”
“ไม่!!”
“ไอ้ฮี” ซีวอนตะโกนลั่น
“เรียกกูเพื่อ…”
“มึงต้องเลิกชอบฮยอกแจ”
“ไม่มีทาง” ลอยหน้าตอบ ซีวอนลุกพรวดเตรียมปล่อยหมัดใส่หน้าเพื่อนรัก
“พี่ซีวอน~” เสียงใสที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้ร่างใหญ่ชะงักนิ่ง หน้าหล่อเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มหันไปยิ้มรับน้องชายตัวน้อยแทน
“ครับ”
“วันนี้ฮยอกแจมานั่งรอ เพราะอาจารย์รอบบ่ายยกเลิกคลาส” เสียงหวานพูดขึ้นเจื้อยแจ้ว ขยับเข้ามานั่งข้างๆฮีชอล เพราะด้านข้างของซีวอนมีฮันกยองจับจองอยู่
“หืม”
“ไม่ต้องห่วงฮะ ฮยอกแจจะนั่งรอเงียบๆไม่ซน” พูดออกมาด้วยท่วงท่าน่ารัก ตากลมใสมองไปยังซีวอนอย่างวอนขอ ในขณะที่คนด้านข้างมองคนน่ารักด้วยสายตาเพ้อฝัน มือเรียวควานลงไปใต้โต๊ะเพื่อหาขาของฮันกยองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
“ไม่ได้ครับ พี่ให้ฮยอกแจรออยู่นี่ไม่ได้” ซีวอนพูดเสียงโหด
“ทำไมอ่า” ปากอิ่มยื่นออกน้อยๆ ก่อนจะบุ้ยไปมา ยิ่งทำให้ฮีชอลเพ้อหนัก มือเรียวคว้าไปทั่วเพื่อหาสิ่งที่จะจับยึดได้
“มันอันตราย”
“ไม่เห็นอันตรายเลย ใช่ไหมฮะพี่ฮีชอล” หันมาหาตัวช่วยที่นั่งอยู่ข้างๆ ฮีชอลที่กำลังมองปากแดงๆเอ่ยพูดเพลินตาสะดุ้งเฮือก
ตากลมใสจ้องมองหน้าเขานิ่งเพื่อรอคำตอบ
“พี่ฮีชอล…”
“…”
“พี่ฮีชอลฮะ” เขยิบหน้าหวานเข้ามาใกล้ ตากลมสวยส่องประกายแวววาวราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า คนมองหัวใจเต้นตึกตัก
มือเรียววางทับลงบนหน้าอกซ้ายที่หัวใจแทบจะหลุดออกมา
“เอ่อ…”
“พี่ฮีชอลเป็นอะไรเหรอฮะ” ร่างบางเอ่ยถามออกมาอีกครั้งอย่างเป็นห่วง ตาคมของฮีชอลยิ่งเบิกกว้างจนมองแทบจะทะลุเข้าไปในผิวเนื้ออ่อนนุ่ม
“เปล่า…”
“ฮยอกแจออกห่างจากฮีชอลเดี๋ยวนี้” ซีวอนร้องลั่นเมื่อดวงหน้าน่ารักห่างจากฮีชอลไม่ถึงคืบ มือกว้างเลื่อนมาดันหน้าฮีชอลออกห่าง
“…”
“พี่ซีวอนเอามือออก”
“…”
“พี่ซีวอน!” ร่างเล็กร้องลั่น มือนิ่มเอื้อมไปหยิบมือซีวอนออกจากหน้าของฮีชอล ตากลมมองค้อนพี่ชายขี้หวงนิ่ง
“ครับ”
“พี่ซีวอนหวงพี่ฮีชอลขนาดนั้นเลยเหรอ” คนน่ารักถามออกมาอย่างที่คิด
“ไม่ใช่ครับ!”
“ไม่ได้คบกันแล้วเหรอ”
“ไม่ๆ ฮยอกแจห้ามคิดแบบนี้อีกนะ” ซีวอนร้องห้ามเสียงหลง แล้วหันไปให้ฮีชอลช่วยแก้ตัวอีกคน จนน้องชายตัวเล็กหันตามไปมอง
“จริงครับ พี่ไม่ได้ชอบไอ้ซีวอนมัน”
“แต่วันนั้นพี่ฮีชอลบอกว่าชอบพี่ซีวอนนี่ฮะ”
“พี่ชี้มั่ว”
“เห…” คนน่ารักเอียงคอถาม ตากลมสวยจับจ้องไปยังฮีชอลนิ่ง หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเมื่อได้สบตาคม มือเล็กเลื่อนเข้ามากุมกันเอาไว้
“พะ พี่ไม่ได้ชอบใคร”
“แล้ว…”
“…” ร่างสูงมองตอบนิ่งเพื่อรอฟังในสิ่งที่คนตัวเล็กจะเอ่ยต่อมา
“แล้วพี่ฮีชอลชอบฮยอกแจรึเปล่าฮะ”
“ห๊ะ!!” ทันที่จบคำถาม วีวอนกับฮันกยองก็ร้องลั่น ในขณะที่ฮีชอลสะดุ้งเฮือก หัวใจกำลังเต้นอย่างบ้าคลั่ง สมองอันชาญฉลาดคิดทบทวนเรื่องที่ได้ยิน
“ถะ ถามอะไร”
“พี่ฮีชอลชอบฮยอกแจไหมฮะ”
“…”
“ทุกทีพี่ฮีชอลชอบหลบตาฮยอกแจ ฮยอกแจก็แค่อยากรู้ว่าชอบฮยอกแจไหมฮะ” ยิ่งถาม ใบหน้าน่ารักก็ยิ่งเข้ามาใกล้ จนลมหายใจอุ่นเป่ารดคางของฮีชอล ตากลมโตช้อนมองอย่างตั้งใจ ฮีชอลควานมือลงไปใต้โต๊ะอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองหายใจได้ติดขัเต็มที
“พะ พี่…”
“ถ้าฮยอกแจหอมแก้มพี่ฮีชอล จะเกลียดอยู่ไหม” ถามด้วยท่าทางน่ารัก จมูกเล็กยื่นขึ้นแตะที่แก้มของอีกคน ซีวอนอ้าปากค้าง ในขณะที่มือเรียวคว้าหมับไปในสิ่งที่จับได้
ก่อนจะออกแรงบีบอย่างแรง!
ฮันกยองหน้าเขียวอ้าปากพะงาบๆ ก่อนจะก้มลงมองที่หน้าขาของตัวเอง
“อ๊าก! ไอ้ฮี บีบน้องกูทำไม”
-------------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
เรื่องนี้ใกล้จะเปิดรวมเล่มแล้วนะคะ
เก็บเงินค่าเก็บเงิน
น่าจะเปิดรวมประมาณสิ้นเดือนนี้นะคะทุกคน
ความคิดเห็น