คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : Hiso 20...
“ฮยอกแจทำไมยังไม่แต่งตัวอีก ไม่ไปเรียนเหรอไง” ซีวอนถามเสียงเครียดเมื่อมองเห็นคนน่ารักยังคงอยู่ในชุดลำลองสบายๆ ทั้งๆที่ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาจนเกือบจะเก้าโมงเช้าแล้ว ตาคมกวาดมองไปรอบห้องก่อนจะมาหยุดที่ลูกปัดใส
“ซีวอนแต่งตัวไปไหน” เสียงใสถามกลับ ตาหวานไล่มองตั้งแต่ผมจัดทรงจนดูดี จนถึงกางเกงแสล็คตัวหรูสีดำ
“ฮยอกแจนั่นแหละทำไมไม่แต่งตัวไปเรียน” ร่างสูงเอ่ยถามอย่างงุนงง ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆ
“แล้วทำไมซีวอนถึงจะไปเรียน” เงยหน้าถามตาแป๋วก่อนจะเลื่อนมือน้อยๆไปคลายเนคไทด์ออกจากลำคอแกร่ง
“ก็วันนี้มีเรียน”
“…”
“แล้วไอ้พวกนั้นไปไหน” ถามออกมาอีกรอบเมื่อมองไม่เห็นใครอยู่ในห้องแม้แต่คนเดียว
“อ๋อ ฮีชอลจัดกระเป๋า”
“จัดกระเป๋า?”
“คยูฮยอนไปหาซื้อขนม”
“ซื้อขนม?”
“คิบอมไปซื้อครีมกันแดดกับของใช้จำเป็น”
“ของใช้จำเป็น?”
“ฮันกยองไปเตรียมรถ”
“เตรียมรถ?” ซีวอนย้อนถามอย่างงุนงงทุกครั้งที่รู้ว่าตอนนี้เพื่อนๆกำลังปฏิบัติภารกิจอะไรอยู่ ฟังแล้วคิ้วเรียวก็ขมวดมุ่น
“อื้อ” ใบหน้าหวานขยับรับจนผมยุ่ง พอดีกับที่ฮีชอลลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมาจากห้องแต่งตัว
“เรียบร้อยแล้วตัวเล็ก” ฮีชอลพูดออกมาพลางยกมือปาดเหงื่อบนหน้าผากด้วยความเหนื่อยอ่อน การเก็บเสื้อผ้าสำหรับคนหกคนไม่ง่ายเลย
“ฮีชอลเหนื่อยเหรอ” ร่างเล็กร้องถามก่อนจะเดินเข้าไปหาจูงมือร่างสูงให้นั่งไปบนโซฟา แล้ววิ่งดุ๊กดิ๊กไปหาน้ำมาให้เพื่อนกิน
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ” ซีวอนถามออกมาอีกครั้ง เริ่มจับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้ว่าคุณตัวเล็กกำลังจะทำอะไรอีก
“ก็ตัวเล็กน่ะสิ”
“…”
“อยู่ดีๆก็อยากไปทะเล”
“ห๊ะ!!” ใบหน้าหล่ออ้าปากค้าง มองชุดลำลองที่เพื่อนสนิทใส่ก็ถึงบางอ้อในทันที ก็เสื้อที่ฮีชอลใส่อยู่มันเป็นแบบเดียวกับที่ฮยอกแจใส่
“ซีวอนตกใจอะไร ไม่เคยไปทะเลเหรอ” คนน่ารักที่เดินกลับเข้ามาถามเสียงใส ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนนุ่มมาเช็ดหน้าให้ฮีชอล ร่างสูงยิ้มรับแล้วนั่งนิ่งให้คุณตัวเล็กเช็ดหน้าตามใจชอบ
“แล้วฮยอกแจจะไปทำไม”
“ไปพักผ่อน ไปอาบแดดไง” เอียงคอตอบด้วยท่าทางน่ารัก
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงว่าจะไปตอนนี้ได้ยังไง เรามีเรียนนะ” ท้วงออกมาเสียงเรียบ ทำหน้าดุขู่คุณตัวเล็กไปด้วย
“เราก็โดดไง” ตอบกลับหน้าใส แต่ซีวอนไม่เห็นด้วย
“งั้นก็ไปกันห้าคน”
“ซีวอน…” ครางเรียกเสียงแผ่วอย่างตกใจ
“ฉันจะไปเรียน ถ้าฮยอกแจอยากไปก็ไป” พูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะลุกขึ้นยืนคว้าหนังสือเตรียมก้าวออกไปจากห้องอย่างไม่พอใจ
ไอ้พวกที่เหลือก็เกินทน
ตามใจได้ทุกเรื่องจนเกินเหตุ
ตอนนี้ฮยอกแจก็นิสัยเสียไปแล้ว
“ซีวอน” เสียงหวานเอ่ยเรียก น้ำตาหยดใสปริ่มอยู่ที่ขอบตาเรียวเล็ก มองแผ่นหลังกว้างด้วยแววตาตัดพ้อ
“ไอ้วอนแค่ไปทะเลเองนะโว้ย” ร้อนถึงฮีชอลต้องพูดออกมาด้วยใบหน้าเคร่งเครียด คนอื่นก็ไม่อยู่เลยไม่รู้จะเรียกให้ใครช่วยกันกล่อมเพื่อน
“แต่ฉันจะไปเรียน”
“ซีวอนใจร้ายกับเรา” คนน่ารักพ้อเสียงสั่น น้ำตาหยดใสไหลลงมาอย่างง่ายดายเมื่อถูกขัดใจ ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับไปมองพร้อมกับใจหายวูบ ร่างบอบบางกำลังสั่นเทาในอ้อมกอดของฮีชอล
“ก็ฮยอกแจไม่มีเหตุผล” พูดออกมาเสียงอ่อนยวบ
“เราแค่อยากไปทะเล ทำไมซีวอนต้องขัดใจเราด้วย”
เออหนอ ก็แค่ฮยอกแจอยากไปทะเลทำไมเขาจะต้องมีปัญหาด้วย
มันก็ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงตรงไหน
“ก็แค่อยากให้ไปเรียน” อารมณ์โมโหหายวับไปกับสายลม ตากลมช้ำที่ถูกหล่อด้วยหยาดน้ำตามองมาที่อีกคนด้วยความเสียใจ
มันตอกย้ำให้ชเวซีวอนรู้สึกผิดราวกับไปฆ่าคนตายมา
“เรียนสำคัญกว่าเราเหรอซีวอน”
“…”
“ถ้าเรื่องเรียนสำคัญกว่าซีวอนก็ไปเถอะ”
“โอ้!!!” เพื่อนสนิทอีกสามคนที่เพิ่งกลับมาอุทานออกมาพร้อมกันทั้งๆที่ถือของอยู่เต็มสองมือ และแน่นอนว่าใส่เสื้อยืดแบบเดียวกันหมดทั้งสามคน
ถามมาขนาดนี้แล้วซีวอนยังมีทางเลือกอีกเหรอ
ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าฮยอกแจ
ร่างสูงเดินกลับเข้าไปในห้อง รื้อตู้เสื้อผ้าอยู่พักใหญ่ก่อนจะคว้าเสื้อแบบเดียวกันมาใส่อย่างว่าง่าย พร้อมกับเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสามส่วนเสร็จสรรพ
“ไปกันเถอะฮยอกแจ” เสียงทุ้มเอ่ยบอก คนตัวเล็กเงยตาแป๋วๆขึ้นมองพร้อมคลี่ยิ้มหวาน ร่างบอบบางเดินเข้ามากอดเอวหนาเอาไว้ให้รางวัล
“เรารู้ว่าซีวอนรักเรามากกว่าอาจารย์คิมอยู่แล้ว” เอ่ยบอกเสียงใส ซีวอนหัวเราะร่วนมือกว้างขยี้ลงไปบนผมนิ่มด้วยความเอ็นดู
“ถ้ารักคนอื่นมากกว่าฮยอกแจก็ต้องอาละวาด”
“เรานิสัยดี เราจะอาละวาดได้ไง” เงยหน้าเถียงตาใส ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เดิม อ้าปากรอคนป้อนขนมเข้าปากอย่างเคยชิน ซีวอนได้แต่ส่ายหัวไปมาอย่างเอ็นดู
“สายแล้วนะตัวเล็กเราจะไปกันรึยัง” ฮันกยองเอ่ยถาม เมื่อไม่เห็นว่าคุณตัวเล็กจะยอมเคลื่อนย้ายซักที
“ไปสิ”
“งั้นมาทาครีมก่อน” คิบอมพูดเรียบ คนตัวเล็กนั่งนิ่งยื่นแขนขาวๆไปข้างหน้ารอให้ฝ่ามืออุ่นลูบไล้ครีมมาบนผิวอย่างว่าง่าย
“ใส่หมวกด้วย” คยูฮยอนเดินมาวางหมวกใบสวยลงบนศีรษะกลมๆ ตากลมยิ้มยิบหยีแทนคำขอบคุณ
“ตัวเล็กเอาแว่นกันแดดอันไหน” ฮีชอลออกปากถามชูแว่นยี่ห้อหรูในมือขึ้นมาเต็มสองมือ ตากลมไล่มองก่อนจะตอบ
“อันสีแดง ฮีชอลชอบเดี๋ยวเราใส่ให้” ตอบคำถามอย่างน่ารัก ฮีชอลขยับยิ้มแล้วหยิบมาสวมให้ถึงที่ พร้อมๆกับที่คิบอมย้ายตัวเองลงจากโซฟาไปทาครีมกันแดดให้ที่ขาเรียวเล็ก มีเพียงแค่ซีวอนคนเดียวที่นั่งนิ่งๆราวกับคุณชาย
“ไปกันได้แล้วตัวเล็ก” ฮันกยองรอจนเครื่องประดับถูกสวมลงไปบนร่างเล็กก่อนจะเดินเข้ามาช้อนร่างน้อยเดินนำออกไปด้านนอก
“เดี๋ยวก่อนฮันกยอง”
“หืม…”
“ซีวอน อย่าลืมแบกกระเป๋ากับขนมแล้วก็เครื่องสำอางค์เราไปด้วยนะ” หันมาสั่งเสียงใสแล้วกอดคอฮันกยองเดินออกไปก่อน อีกสามคนที่เหลือมองเพื่อนรักด้วยแววตาสงสารก่อนจะเดินตัวปลิวตามไปพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ ซีวอนได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่กิตติมศักดิ์ของตัวเองต่อไป
ดีแต่บอกว่าคนอื่นตามใจฮยอกแจ
พอเอาเข้าจริง
เขาเองนั่นแหละที่ตามใจฮยอกแจยิ่งกว่าใคร
Katomnam Talk:
เรื่องนี้จะทำการรีปริ๊นไปงานเคเอฟซีนะคะ
ใครอยากได้ติดตามข่าวได้จากที่นี่ค่า
ความคิดเห็น