คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #78 : Part 2.... ~Chapter 22~
Chapter 22
“ฮยอกแจวันนี้จะเข้าบริษัทจริงๆน่ะเหรอ” ซีวอนเดินเข้ามาถามเสียงนุ่มพลางหย่อนตัวลงนั่งข้างๆกระชับเอวบางเข้ามากอด คลอเคลียจมูกโด่งไปบนพวงแก้มสวย
“ก็พวกนายเข้านี่นา ฉันก็จะเข้าด้วย” คนน่ารักตอบไม่ได้ผลักไสอีกคนออก
“ซีวอนตื่นมาเอากำไรแต่เช้าเชียวนะ” อีทึกเอ่ยติงแต่ปากก็ยิ้มออกมาก่อนจะลงนั่งอีกข้างที่ว่างของฮยอกแจ มือเรียวถูกเจ้าของยกขึ้นมาดันหัวตาฉ่อยของวงไปอีกด้าน
“พี่ทึกรุนแรงว่ะ” ซีวอนว่าเบาๆอย่างไม่จริงจังนักก่อนจะลุกเดินหายไปตามคนอื่นๆที่ยังไม่ยอมออกมาจากห้องซักที
“ฮยอกทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังเลย” ดงเฮกับซองมินแข่งกันวิ่งมาหาฮยอกแจที่นั่งยิ้มหวานอยู่ข้างๆอีทึก พอมาถึงทั้งสองคนก็พร้อมใจกันดึงอีทึกลุกออกไปก่อนจะเสียบนั่งที่ว่างด้านข้างสองที่แทน
“ก็ตื่นมารอพวกนายเดี๋ยวพวกนายจะทิ้งฉันเข้าบริษัทอีกน่ะสิ” ร่างบางว่าหน้าง้ำเพราะสมาชิกในวงชอบที่จะทิ้งเค้าเอาไว้เฝ้าบ้านทุกวันหลังจากที่ถอดเฝือกออกมาแล้ว
ไม่รู้จะห่วงอะไรกันนักหนา…
“อ่า ไม่ได้ทิ้งซักหน่อยเห็นนายนอนอย่างมีความสุขใครจะอยากปลุก” ซองมินเถียงเสียงอ่อย
“เงียบไปเลยมิน เค้าเห็นมินย่องออกจากห้องเพื่อไปอาบน้ำห้องคนอื่นด้วย” ร่างบางสวนทันทีจนดงเฮที่เป็นเจ้าของห้องน้ำที่ให้ซองมินอาบถึงกับเงียบไปเลย
“ฮยอกอ่า” ปลาน้อยครางเรียกอีกคนออมาก่อนจะวางใบหน้าหล่อเกยไหล่บางเอาไว้อย่างงอนง้อ
“ก็พวกเรากลัวฮยอกจะเหนื่อยนี่นา” ฮีชอลที่เพิ่งเดินออกมาได้ยินทุกการสนทนาช่วยน้องพูดอีกแรงก่อนจะลงนั่งบนพื้นวางคางเกยบนตักนิ่มอย่างน่ารัก มือเรียวยกขึ้นมาจับมือนิ่มกุมเอาไว้
“แค่ฮยอกได้ไปอยู่ใกล้ๆกับทุกคนก็ไม่เหนื่อยแล้วฮะ” เสียงใสตอบมือเล็กเลื่อนไปเล่นผมฮีชอลอย่างน่ารัก จนกระทั่งคิบอมกับคยูฮยอนเดินออกมาจากห้องคนตัวเล็กก็ตีหน้าบึ้งขึ้นมาทันที จนน้องเล็กสองคนตกใจ
“แกไปทำอะไรฮยอกอีกป่ะเนี่ย” เรียวอุคขึ้นเสียงสูงถามใส่คยูฮยอนทันที คยูฮยอนถึงกับหน้าเหวอไปเลย
“ไม่นี่ครับ เมื่อคืนผมยังนอนกอดพี่ฮยอกอยู่เลย” คยูฮยอนตอบด้วยหน้าอึ้งๆ ฮยอกแจหันมามองเล็กน้อยก่อนจะอ้าแขนออกรอให้คยูฮยอนเดินเข้ามากอดเหมือนเด็กๆ
“อ้าว ไม่ได้งอนแก แล้วเชิดใส่ใครวะ” ฮีชอลบ่นออกมาอีกคน
“คิบอมล่ะมั้ง” อีทึกตั้งขอสันนิษฐานแล้วเดินไปนั่งโซฟาที่ว่างอยู่เพื่อรอสมาชิกคนอื่นๆไปด้วย
“งอนผมเหรอ” คิบอมชี้หน้าตัวเองเหวอๆไป
“สงสัยจะใช่แฮะ” ซีวอนช่วยตอกย้ำอีกคนหลังจากที่ฮยอกแจเชิดหน้าหนีไปอีกทางจนคนมองกลัวว่าคอเล็กจะหักไป
“งอนผมเรื่องอะไรล่ะครับคนดี” แล้วก็ร้อนรนเข้ามาถามแทบไม่ทัน ก่อนจะดันดงเฮออกไปแล้วลงนั่งแทน คยูฮยอนเดินไปช่วยฮันกยองยกข้าวออกมาวางไว้ตรงกลางแล้วมองสงครามประสาทย่อมๆด้วยแววตายิ้มแย้ม
“หึ” เสียงใสขึ้นจมูกกลับมาจนคิบอมเริ่มทำอะไรไม่ถูก
“อะไรอ่ะ ที่รักบอกบอมมาสิครับ” คิบอมอ้อนก่อนจะวางใบหน้าหล่อเกยไหล่เล็กแล้วถูแก้มป่องของตัวเองเข้ากับแก้มนุ่มนิ่มของอีกคนไปมา ฮยอกแจยังคงนั่งนิ่งเชิดคออยู่ตรงนั้น
“ผมว่า ผมพอรู้แล้วนะครับ” เสียงของคยูฮยอนเรียกให้ทุกคนหันไปมองได้ไม่ยากนักพร้อมๆกับสายตาที่ส่งมาเป็นเชิงถาม
“อะไรเล่าไอ้กี้” แล้วก็เป็นฮีชอลที่ทนไม่ไหวส่งเสียงแว้ดใส่คนที่นั่งทำท่าอมภูมิอยู่ตรงนั้น
“ก็เมื่อวานที่รักไปนอนกับผมใช่ไหมครับ” คยูฮยอนเริ่มเท้าความแต่ก็ทำให้คนฟังหมั่นไส้ไปตามๆกันเพราะอิจฉา
“แล้วไงวะ” อีทึกเท้าเอวถามอย่างหาเรื่อง
“ใจเย็นๆดิพี่” คยูฮยอนหันมาบอกก่อนจะอ้าปากเล่าต่อ
“แล้วผมก็เห็นที่รัก เอาแต่อ่านฟิคจนผมอดนอนกอดเลย” พูดจบก็เบะปากทำท่าราวกับจะร้องไห้ แต่คนฟังคนอื่นกลับส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างเปิดเผย
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่ฮยอกเชิดใส่คิบอมล่ะ” ฮันกยองถามออกมา
“สงสัยที่รักของเราจะอ่านฟิคอะไรมาอีกน่ะแหละ” ซองมินพูดออกมาเพราะเคยจำได้ว่าคราวที่แล้วที่ฮยอกแจร้องไห้เอาเป็นเอาตายพาลโกรธคนไปทั่วเพราะอ่านฟิคมา
“แล้วคราวนี้ไอ้บอมคงจะสั่งฆ่าใครซักคนแบบคราวที่แล้วแน่ๆเลย” ซีวอนพูดออกมาหลังจากนึกทบทวนเหตุการณ์วันนั้นได้เป็นอย่างดี
“ไม่ใช่” ฮยอกแจส่งเสียงเถียง
“อ่าว แล้วมันเป็นยังไงล่ะ” ดงเฮถามออกไปอย่างอยากรู้ ไรเตอร์คนนั้นคงจะแต่งอะไรที่น่ากลัวจนฮยอกแจรับไม่ได้แน่ๆเลย
“คิบอมฆ่าเค้าอ่ะ วางยาฆ่าเค้าแบบเลือดเย็นด้วย” เสียงน่ารักบอกออกมาพร้อมกับแก้มป่องๆ จนคิบอมอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนิ่มๆนั้นไป
“เอาอีกแล้วนะที่รัก นั่นมันฟิคนะ” ฮันกยองพูดแซวพร้อมกับหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
“แต่คราวนี้บอมฆ่าเค้ากับมือเลยนะ” คนน่ารักว่างอนๆ
“แล้วคู่อื่นไม่เป้นกันเหรอ” คิบอมถามพร้อมกับกอดเอวบางหลวมๆ
“ไม่เห็นะจมี เค้าอ่านเฮอึน ด๊องก็ดีกับเค้าจะตาย”
“อ่าว ของมันแน่ๆแฟนยังเห็นเลย” ดงเฮรีบบอก
“เค้าอ่านฮันฮยอก พี่ฮันก็เอาใจฮยอกจะตายไปทุกเรื่องเลย” ฮยอกแจพูดต่อ
“ไม่เอาใจที่รัก ให้ฮันไปเอาใจใครครับ” ฮันกยองบอกแล้วยิ้มกว้าง
“เค้าอ่านวอนฮยอก ซีวอนทำยังกับเค้าเป็นเจ้าหญิง” เสียงหวานไล่ออกมาเรื่อยๆ
“ก็ผมเป็นเจ้าชายนี่ครับ” ซีวอนรับคำก้มลงหอมกลุ่มผมนุ่มของคนที่นั่งอยู่
“อ่านมินฮยอก ซองมินก็เป็นทั้งเพื่อนทั้งคนรัก”
“เป็นคนรักอย่างเดียวดีกว่า” ซองมินว่ายิ้มๆ
“ไปอ่านจากไหนมาอ่ะ ฮยอกแจ” ชินดงที่เคี้ยวขนมตุ้ยๆเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ในบอร์ดไง” ฮยอกแจหันไปตอบคู่หู
“ไม่มีทึกฮยอกเหรอ” หัวหน้าวงถามขึ้นมาด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
“ไม่มีซินฮยอกด้วยเหรอ” ฮีชอลก็เป็นไปกับเค้าอีกคน
“ไม่มีคยูฮยอก”
“ไม่มีเรียวฮยอก”
“ที่สำคัญนายอ่านบอร์ดบอมฮยอกเป้นบอร์ดสุดท้ายใช่ไหม” คิบอมถามขึ้นเสียงเรียบออกอาการน้อยใจที่ฮยอกแจอ่านคู่ของตัวเองเป็นเรื่องสุดท้าย
“อ่าคิบอมอ่า” จากที่งอนเค้ากลายเป็นว่าตอนนี้ไก่น้อยงานเข้า ต้องหันมาอ้อนทั้งคิบอม คยูฮยอน เรียวอุค อีทึกและฮีชอล
“งอน!!” อีกห้าคนส่งเสียงประสานออกมาพร้อมกัน จนคนตัวเล็กตีหน้ายุ่ง
“พวกพี่เอาใจช่วยนะ” คังอินกับเยซองพูดออกมา ก่อนจะหัวเราะน้อยๆ
งอนแต่คนอื่นเค้า ต้องง้อบ้างแล้ว ทำไงดีล่ะฮยอกแจน้อย
-----------------------------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
ขอโทษนะคะทุกคน ที่ทำให้รอนาน
เพราะว่าเมื่อคืนฝนตกค่ะ เนตล่ม
ต้มเลยอัพไม่ได้
ยังไงก็รักทุกคนนะคะ
ความคิดเห็น