คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #167 : Loveless...CHAPTER 17
Chapter 17
“อ้าวทำไมยังไม่ไปซ้อมกันอีกล่ะ” ฮยอกแจออกปากถามหลังจากที่อาจารย์ไปเรียกมาอีกครั้งเพื่อให้คนตัวเล็กนำนักกีฬาของโรงเรียนไปซ้อมเหมือนกับเมื่อวาน
“ฮยอกแจ” ดงเฮเรียกคนตัวเล็กเสียงเรียบ ตาหวานช้อนขึ้นมอง
“อะไรเหรอ”
“เป็นอะไร มันเกิดอะไรขึ้นกับชิคกี้ของผม” น้ำเสียงแสนห่วงใยส่งออกมา ฮยอกแจนั่งนิ่งไม่ตอบคำถามนั้นแต่อย่างใด
“พี่ครับ” มินโฮอีกคนที่ออกปากเรียก
“…”
“กลับมาเป็นยัยเตี้ยคนเดิมของผมได้ไหม” ถามออกมาเรียบๆ
“ฉันก็เหมือนเดิมนี่” ฮยอกแจออกปากตอบ แต่มินโฮส่ายหน้าน้อยๆเพื่อปฏิเสธ
“พี่ครับ” คิมบอมพูดขึ้นมาเป็นคนต่อไป
“หืม”
“ตาแป๋วที่ผมชอบมองหายไปไหนแล้วครับ ตาแป๋วของผมต้องสดใสกว่านี้สิ” ไม่ใช่คำถามเพราะไม่ต้องการคำตอบแม้แต่น้อย
“พี่ครับ” คิมจุนเอ่ยออกมาถัดจากคิมบอม
“…”
“คนสวยของผมไม่เคยหงอยเหงาแบบนี้เลยรู้ไหม”
“อืม”
“พี่ครับ” คยูฮยอนลุกขึ้นเดินไปลงนั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆ คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะหลบสายตาไป
“ไปนั่งกับพื้นทำไม”
“ไก่น้อยของผมทำไมถึงเงียบไปได้ขนาดนี้ เมื่อคืนไก่น้อยของผมก็ไม่มาให้ผมกอดรู้ไหมว่าผมนอนไม่หลับ”
“ฮยอกแจ” คิบอมอีกคนที่พูดออกมา ใบหน้าหล่อนิ่งเฉยหากแต่กริยาของคนตัวเล็กทำให้เขาเจ็บปวดได้ไม่ยาก
“…”
“เจ้าหญิงแสนซนของผม ไม่เคยเป็นแบบนี้ เราเป็นคนอื่นเหรอ” พูดออกมาแผ่วเบาแต่ทว่าหนักแน่นในความรู้สึก
“พี่อยากเจอตัวเล็กของพี่ ไม่ใช่ฮยอกแจคนนี้” ฮันกยองบอกออกมาไม่แม้แต่จะมองหน้าฮยอกแจแม้แต่น้อย
“ไม่เชื่อใจกันแล้วเหรอ หืม” ซีวอนถามออกมา
“ไม่ใช่” ตอบกลับเสียงเบาอย่างสับสน ความคิดระหว่างขาวกับดำตีกันมั่วไปหมด
“บอกฉันได้ไหมฮยอก เห็นนายเป็นแบบนี้รู้ไหมว่าทั้งวันเราแทบจะไม่ได้กระดิกไปทำอะไรเลย” ซองมินบอกเสียงนุ่มเอื้อมมือไปจับมือเล็กเอาไว้ทั้งสองข้าง
“ซองมิน” เสียงหวานเอ่ยเรียก คนฟังเองก็ตั้งใจฟังเป็นอย่างดี
“ว่าไง”
“นายแอบรักใครอยู่เหรอ” ทันทีที่จบคำถาม คนถูกถามก็อึกอักไปเพราะไม่รู้ว่าควรจะตอบว่ายังไง
“แล้วนายอยากรู้ไปทำไม” ซีวอนถามขึ้นมาแทน เข้าใจถึงสถานการณ์นั้นดี
“ฉันขอโทษ”
“…”
“ฉันรู้ว่าฉันมันเห็นแก่ตัว แต่ฉันก็อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร” คนตัวเล็กตอบกลับ แต่คนฟังยิ่งงงหนักเข้าไปอีก
ผู้หญิงคนนั้น
ใครกัน
“ผู้หญิงเหรอ” ฮันกยองย้อนถาม
“ยูมี ยุนอา เจสสิก้า ซูยอง ซันนี่หรือใครกันที่นายแอบรัก” รายชื่อที่ฮยอกแจไล่ไว้เมื่อวานถูกเอ่ยออกมา
“ไม่ใช่ซักคนเลยฮยอก” ซองมินตอบรับเสียงเรียบ
“งั้นเขาเป็นใครเหรอ ฉันรู้จักไหม” มือเล็กเขย่ามืออวบของคนตรงหน้าไปด้วย
“รู้สิ” กลายเป็นคยูฮยอนที่ตอบออกมา
“บอกฮยอกได้ไหม” เสียงหวานพูดเรียบแต่ทว่าตาสวยกลับเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา
“เมื่อถึงเวลาฉันจะบอกนะ” ซองมินตอบแบ่งรับแบ่งสู้ ใบหน้าหวานขยับขึ้นลงอย่างเข้าใจ
แต่น้ำตากลับไหลออกมา
“ชิคกี้ร้องไห้ทำไม” ดงเฮถลาพรวดเข้ามากอดปลอบแทบจะทันที ไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆฮยอกแจเป็นอะไรไป
“พวกนายไปซ้อมเถอะ อย่าสนใจฉันเลย” ร่างเล็กขืนตัวออกจากดงเฮแล้วพูดพร้อมรอยยิ้มทั้งๆที่ยังคงร้องไห้อยู่
“เป็นอะไรไปน่ะยัยเตี้ย มันเกิดอะไรขึ้นกับนาย” มินโฮลุกพรวดขึ้นถามอย่างหมดความอดทน
หรือคนตัวเล็กจะโดนใครกลั่นแกล้งมา
“ใครทำอะไรนายตาแป๋วบอกฉันมานะ” คิมบอมฮึดฮัดขึ้นมาอีกคน แต่มือเล็กเอื้อมไปดึงชายเสื้อรั้งเอาไว้ก่อน
“ไม่มี ไม่มีใครทำอะไรฉัน ฮึก”
“แล้วคนสวยร้องไห้ทำไม” คิมจุนถามอ่อนโยน
“ฉันทำตัวเอง ฮึก” จบคำตอบคนฟังก็อึ้งกันไปอีกหลายรอบ
“บอกพี่ได้ไหมตัวเล็ก” ฮันกยองลูบผมนิ่มปลอบโยน
“ฮยอกไม่กล้าบอก ฮยอกมันเห็นแก่ตัว”
“นายพูดคำว่าเห็นแก่ตัวมาหลายรอบแล้วนะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่” หนุ่มจีนยังคงถามต่อไปอย่างใจเย็น
“ถ้าเจ้าหญิงไม่พูด เราก็ไม่ไปซ้อมเหมือนกัน” คิบอมพูดออกมาแล้วลงนั่งคนอื่นๆเลยลงนั่งตามเพื่อรอฟังในสิ่งที่ฮยอกแจจะพูดต่อไป
“ฉันกลัว…”
“…”
“กลัวว่าจะมีคนอื่นมาแย่งพวกนายไปจากฉัน” ฮยอกแจค่อยๆสารภาพออกมา ในขณะที่คนฟังเริ่มแย้มยิ้มหน้าบาน
“ไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหน” ซีวอนถามเสียงนุ่ม
“เมื่อวานฉันได้ยินซองมินกับคยูฮยอนคุยกัน สองคนนั้นบอกว่ามีคนรักแล้วแถมยังเป็นคนเดียวกันซะอีก ฮึก” ค่อยๆเล่าไปเรื่อยๆ รอยยิ้มของคนฟังก็มากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
“แล้วฮยอกรู้เหรอไงว่าเขาคนนั้นเป็นใคร” ดงเฮถามออกมาอีกคน
“เพราะไม่รู้ไงเลยนั่งร้องไห้แบบนี้ ไม่อยากให้เขาคนนั้นได้รับความรักจากทุกคน ไม่อยากเลย” เสียงหวานรำพึงน้อยๆ
“เพราะอะไรล่ะเจ้าหญิง”
“ฮยอกอิจฉา อิจฉาเขาคนนั้นของซองมินกับคยูฮยอน อิจฉาเขาคนนั้นของทุกคน” พูดจบก็ปล่อยน้ำตาไหลออกมาอีกรอบ เหล่าเมะได้แต่อมยิ้มกันจนแก้มแทบแตกก่อนจะเดินเข้าไปกอดคนตัวเล็กเอาไว้จนเป็นก้อนกลมอย่างดีใจ
ดีใจที่ฮยอกแจรู้จัก ‘หวง’
“อยู่กับฮยอกนะ อย่าไปรักคนอื่นเลยนะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง ท่ามกลางเสียงหัวเราะน้อยๆ
“ไม่มีทางไปไหนแน่”
“…”
“ต่อให้นายไล่เราไป เราก็จะอยู่กับนายแบบนี้แหละ” คำมั่นสัญญาที่ดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง สร้างรอยยิ้มหวานบนใบหน้าเรียวได้อีกครั้ง
“อย่าผิดสัญญานะ ฮยอกไม่อยากเป็นเด็กขี้อิจฉา” จบคำเสียงหัวเราะก็ดังลั่น
คนอะไรอิจฉาตัวเองก็ได้ด้วย
-------------------------------------------
Katomnam Talk:
เอามาลงแล้วค่า
ทุกคนใครไปงานวันที่ 21 นี้เจอต้มได้นะคะ
เข้ามาทักทายพูดจาไม่ต้องอุดหนุนก็ได้ค่า
รักทุกคนค่า
ความคิดเห็น