คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #168 : Loveless...CHAPTER 18
Chapter 18
“เป็นอะไรน่ะคยู” ร่างบางออกปากถามหลังจากนั่งมองน้องชายของตัวเองถอนหายใจออกมาได้พักใหญ่แล้สว
“เฮ้อ..” ได้รับแต่เสียงถอนหายใจมาเป็นคำตอบ
“คยูเป็นอะไรน่ะ” ฮยอกแจหันไปถามคนอื่นๆที่นอนหมดสภาพอยู่เกลื่อนบ้านแทน
“ไม่รู้เหมือนกันน่ะยัยลิงเผือก พอพวกฉันเลิกซ้อมบาส กลับมาบ้านนายไอ้คยูมันก็มีสภาพแบบนี้แล้ว” ซีวอนผงกหัวขึ้นมาตอบก่อนจะนอนเหยียดยาวลงไปอีกครั้ง
“คยู เป็นอะไร ซ้อมหนักเหรอ” ฮยอกแจถามอีกครั้งพร้อมกับวางมือเล็กลงไปบนบ่ากว้างออกแรงบีบน้อยๆเพื่อเรียกความสนใจ
“เฮ้อ…” อีกครั้งคยูฮยอนใช้เสียงถอนหายใจเป็นคำตอบ
“ตกลงเป็นอะไรน่ะ มีใครพอรู้บ้างไหม” คนตัวเล็กหันไปหาความช่วยเหลือจากคนอื่นอีกครั้ง
“เหมือนจะเห็นอาจารย์เรียกเข้าไปพูดด้วย พอออกมาก็มีสภาพแบบนี้แหละตาแป๋ว” คิมบอมพูดขึ้นหลังจากคิดทบทวนไปครู่หนึ่ง
“ใช่ๆ เห็นหายเข้าไปคุยกันตั้งนานแหน่ะยัยเตี้ย” มินโฮเสริมขึ้นมาอีกคน
“กลับมาแล้ว” เสียงโหวกเหวกดังลั่นบ้านเมื่อสมาชิกชมรมฟุตบอลที่ออกไปกินเลี้ยงกับน้องในชมรมยกขบวนกันกลับมา
“มาหอมแก้มรับขวัญหน่อยมา” ฮันกยองถลาเข้าหาฮยอกแจที่นั่งอยู่ทันที
ฟอด…
จมูกโด่งฉกชิงความหอมจากแก้มใสเป็นคนแรกจนฉ่ำปอดถึงถอนจมูกออกเดินลอยละล่องหายไปอาบน้ำ
“มาจุ๊บรับหน่อยเร็วชิคกี้” ดงเฮอีกคนที่ยิ้มแย้มเข้ามาหน้าบาน ฮยอกแจเพียงแค่หัวเราะน้อยๆนั่งรอให้ดงเฮเดินเข้ามาหอมแก้ม
ฟอด….
“เจ้าหญิงมากอดหน่อยครับ” คิบอมอีกคนที่เดินเข้ามากอดร่างบางจนแน่น แล้วหายไปอาบน้ำเช่นกัน
“คนสวย มาจุ๊บๆหน่อยเร็ว” คิมจุนออกปากเรียกฮยอกแจลุกเดินไปหาก่อนจะหลับตารอรับสัมผัสอุ่นที่หน้าผากมน จนคิมจุนเดินยิ้มร่าหายเข้าไปในห้องน้ำอีกห้อง
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านฮยอกแจดูเหมือนคนที่เปลืองตัวที่สุดก็ไม่พ้นเจ้าของบ้าน
“อ้าว คยูเป็นอะไรน่ะฮยอก” ซองมินที่กลับมาจากการซ้อมเป็นคนสุดท้ายออกปากถาม เพราะตอนนี้คยูฮยอนแทบจะยกเท้าขึ้นมาก่ายหน้าผากได้อยู่แล้ว
“ไม่รู้เหมือนกันน่ะ” ฮยอกแจตอบกลับอย่างไม่รู้ที่มา
“อ้าว..” ซองมินร้องรับในลำคอ ก่อนที่ฮยอกแจจะเดินไปกระแทกตัวนั่งบนตักของน้องชายตัวเอง
“อุก… ว่าไงไก่น้อยโมโหอะไรมา” คยูฮยอนออกปากถาม ใบหน้าหวานบึ้งตึงก่อนจะตอบ
“นี่เรียกอยู่ตั้งนานไม่ได้ยินเลยเหรอ”
“อ่า ขอโทษครับ”
“เป็นอะไร เครียดอะไรมา อาจารย์ว่าอะไรรึเปล่า” เสียงหวานถามกลับอย่างห่วงใย มือเล็กเอื้อมไปจับแก้มของอีกฝ่ายเอาไว้
“ไม่หรอก ไม่ได้ว่าอะไร” ตอบรับเสียงเรียบ สับสนอยู่ไม่น้อยเช่นกัน
“แล้วมีอะไร ทำไมถอนหายใจอยู่ตั้งนานสองนาน” ฮยอกแจเบี่ยงตัวไปหาพร้อมกับคล้องแขนเล็กไปที่ลำคอของอีกฝ่าย
“มันต้องลงแข่งเป็นคู่น่ะ แต่อีกคนที่อาจารย์เขาอยากให้เอามาแข่งด้วยฉันไปลากมาไม่ได้” คยูฮยอนตอบออกมา
“ใครวะ” มินโฮย้อนถามออกมาแทน
“คิมฮยอนจุง”
“เขาเย็นชาขนาดนั้นเลยเหรอซองมิน” ร่างบางหันไปถามเพื่อนสนิทที่ตอนนี้เดินมาเคียงคู่กัน
“ใช่ เท่าที่รู้มาเขาได้รับฉายาว่า cool ด้วยนะ” ซองมินตอบกลับไปอย่างคิดหนัก
“อ่า แล้วฉันจะทำไงดีเนี่ยเขาถึงจะยอมมาแข่งว่ายน้ำกับคยูฮยอน” คนตัวเล็กเริ่มร้อนรนเพราะไม่อยากปล่อยให้คยูฮยอนอยู่ในสถานการณ์อมทุกข์แบบนี้
“ฉันก็ไม่รู้เมือนกัน ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาด้วย แล้วเขาก็ไม่เข้าใกล้ใครด้วย” ร่างอวบตอบกลับอย่างขยาดเมื่อพูดถึงบุคคลที่ค่อนข้างน่ากลัวที่สุดในโรงเรียน รองจากกลุ่มของฮันกยอง
“ก็นั่นน่ะสิ มิน่าคยูถึงได้เครียดขนาดนั้น” เสียงหวานรับคำพร้อมๆกับที่เดินมาหยุดอยู่หน้าห้องที่ติดป้ายว่า
501
“ฮยอกเอาจริงเหรอ” ซองมินรั้งแขนของฮยอกแจเอาไว้ก่อนที่คนตัวเล็กจะก้าวเข้าไปด้านใน
“อ่า มาถึงขนาดนี้แล้วคงต้องเอาจริงแล้วแหละ” ฮยอกแจหันไปบอกเพื่อนเรียบๆแต่หัวใจกลับเต้นตึกตักอย่างตื่นเต้น หน้าก็ไม่เคยเห็นแถมยังต้องมาขอร้องให้ไปเป็นนักกีฬาอีก
“ขออนุญาตฮะ” ส่งเสียงหวานๆเข้าไปก่อนจะเปิดประตู แค่เพียงโผล่หน้าเข้าไปปั๊ปก็ได้รับสายตาที่ไม่เป็นมิตรของสาวๆในห้องนั้นเท่าไหร่หากแต่ก็ไม่ได้แสดงออกจนน่ากลัว
“มาหาใคร” ทิฟฟานี่ออกปากถามเสียงเรียบจ้องมองมาที่ร่างบางของฮยอกแจอย่างไม่พอใจ
“มาหาฮยอนจุง เขาอยู่ไหม” คนตัวเล็กตอบกลับมองกวาดตาไปรอบห้อง จนไปสะดุดเข้ากับประตูที่อยู่หลังห้อง
“มาหาคุณชาย มีธุระอะไร” แทยอนถามออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด ก่อนจะยืนประจันหน้ากับฮยอกแจ ฮยอกแจตกใจผงะถอยหลังไปเล็กน้อย ซองมินต้องรีบดึงตัวเอาไว้ด้านหลังแล้วเผชิญหน้าแทน
“ฉันจะบอกกับฮยอนจุงเลย” เสียงหวานตอบกลับ ในขณะที่สาวๆในห้องเดินฮือมาเตรียมหาเรื่องฮยอกแจเต็มที่ จนซองมินต้องกางแขนออกปกป้องคนด้านหลังเอาไว้
“นายพูดแบบนี้มาหาว่าเรายุ่งเรื่องของนายเหรอไง” ยุนอาถามออกมาอีกคน ฮยอกแจได้แต่เข่นเขี้ยวอย่างหงุดหงิดพร้อมกับดันซองมินออกไปอีกทาง
“อย่ามาหาเรื่องฉันนะ” เสียงใสตวาดลั่นหมดความอดทน
“นายนั่นแหละพูดจาหาเรื่องพวกเราก่อน” ซันนี่ย้อนกลับมาทันที
“อะไรกันนะพวกเธอเนี่ย ฉันมาหาฮยอนจุงไม่ได้มาหาเธอ” ฮยอกแจพูดกลับไป ถอนหายใจหน่ายๆกับเรื่องไร้สาระ
“มาหาฉันงั้นเหรอ” ร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาก้าวเดินออกมาจากประตูห้องด้านหลัง น้ำเสียงนุ่มเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มอย่างใจดีที่ส่งมาให้กับคนตัวเล็กที่ยืนอยู่
“คุณชาย ฮยอกแจมาหาว่าพวกเรายุ่งเรื่องชาวบ้าน” ยูริรีบเดินเข้าไปอ้อนทันที เกาะแขนแกร่งแสดงความสนิทสนม
“ถอยออกไป” ฮยอนจุงเอ่ยเสียงเรียบแกะมือของยูริออกจากแขน ฮยอกแจหันไปมองหน้ากับซองมินทันทีเพราะรู้สึกเหมือนมีไอเย็นแผ่ออกมาจากตัวฮยอนจุงยังไงยังงั้น
“อย่าเสียมารยาทกับแขกของฉันอีก” หันไปบอกกับนักเรียนหญิงที่ยืนรายล้อม แล้วเดินเข้ามาโค้งให้กับฮยอกแจอย่างสุภาพ
“ผม คิมฮยอนจุง ครับ” แนะนำตัวอย่าวเป็นทางการพร้อมกับยื่นมือออกไปรอด้านหน้า ในขณะที่พวกสาวๆมองอย่างอิจฉา อิจฉาที่ฮยอนจุงเลือกที่จะสานไมตรีก่อน เลือกที่จะเสนอให้คนอื่นสัมผัสร่างกายที่หวงแหนนักหนา
“ฮะ ลีฮยอกแจฮะ” ร่างบางตั้งสติตอบรับเสียงหวานแล้วยิ้มกลับไปให้เอื้อมมือนิ่มไปสัมผัสแผ่วเบาแล้วดึงกลับมา
“ไปคุยกันข้างในเถอะครับ” ฮยอนจุงเอ่ยชวนแล้วแตะข้อศอกของฮยอกแจเข้าไปด้านใน โดยที่มือเล็กของฮยอกแจจับมือซองมินลากตามเข้ามาด้านใน ท่ามกลางไฟในสายตาของนักเรียนหญิงที่มองมาอย่างพร้อมจะทำลายได้ทุกเมื่อ
-------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
อ๊า มาอัพแล้วค่า
ขอบคุณ dear มากนะคะที่ตามเม้นท์ มาทุกตอนเลย
จุ๊บๆๆๆ
รักทุกคนค่ะ ทำงานเหนื่อยมากเลย
ความคิดเห็น