คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Hiso 14...
“ตัวเล็กครับ ไปนอนเถอะนะ” ฮีชอลพูดออกมาเสียงนุ่ม เมื่อร่างบางเอาแต่นั่งสัปหงกไปมาอยู่บนตักของตัวเอง ตากลมปรือลงจนแทบจะปิด ในขณะที่คนอื่นก็นั่งหาวไปตามๆกัน
“เรายังไม่อยากนอน”
“โกหกอีกแล้วนะฮยอกแจ นั่งหลับไปตั้งกี่รอบแล้ว” ซีวอนเถียงกลับ แล้วยื่นนิ้วมาจิ้มไปบนหน้าผากเนียน
“แต่เราก็ตื่นนี่”
“ตัวเล็กกินนมเลยไหม” คิบอมถามออกมาอีกคน ร่างสูงเองก็แทบจะหลับคาโซฟาไปแล้วเช่นกัน ส่วนฮันกยองตอนนี้นอนหลับสนิทไปบนพื้นพรมเรียบร้อยแล้ว
“ไม่เอาเรายังไม่ง่วง” เสียงใสเถียงกลับทั้งๆที่ดวงตากลมโตใกล้จะปิดเต็มทน
“ฮยอกแจ เพื่อนเขาง่วงกันนะ”
“ซีวอนอ่ะ” ส่งเสียงเง้าแล้วหันไปอ้อนฮีชอลต่อ
“ฮีชอล…”
“หืม”
“อยู่เป็นเพื่อนเรานะ”
“ไม่มีใครทิ้งตัวเล็กหรอก” ตอบรับด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ในขณะที่ร่างเล็กฉีกยิ้มหวานกลับไปให้ ทุกคนรู้ว่าฮยอกแจกำลังรอคอย มือของฮีชอลถึงได้โอบกอดร่างเล็กเอาไว้ไม่ปล่อย
“นี่ฮยอกแจ” หลังจากเงียบไปซักพักซีวอนก็สะกิดแขนขาวเบาๆ
“มีอะไรเหรอ” ตากลมโตหันกลับมามอง ก่อนจะเอียงคอถาม
“ฮีชอลหลับแล้ว” พยักเพยิดไปที่เก้าอี้จำเป็นด้านหลัง ตากลมมองตามก่อนจะก้มลงมองมือที่โอบกอดตัวเองเอาไว้หลวมๆแล้วได้แต่ยู่หน้าขัดใจ
“หลับไปเมื่อไหร่ล่ะเนี่ย” บ่นพึมพำเสียงเบาแต่ก็ไม่ปลุก
“มานี่มา”
“เห…”
“มานั่งนี่มา” มือกว้างดึงแขนเล็กให้ลุกออกจากตักของฮีชอลอย่างง่ายดาย ร่างเล็กย้ายมานั่งปุลงไปบนตักแข็งแรงก่อนที่อ้อมกอดอบอุ่นจะสวมกอดจากด้านหลัง ใบหน้าหล่อวางเกยไปบนไหล่บอบบางนิ่งๆ
“ซีวอน”
“ว่าไง”
“คยูฮยอนจะกลับมาไหม” คนถามถามเสียงสั่น เก้าอี้จำเป็นได้แต่มองเสี้ยวหน้าหวานอย่างหนักใจ เพราะเขาเองก็ตอบไม่ได้เช่นกัน
“กลับสิ”
“แต่นี่ดึกแล้ว คยูฮยอนยังไม่กลับมาเลย” ตากลมมองเลยไปยังเวลาบนผนัง ก่อนจะพูดออกมาเสียงอ่อย เพื่อนอีกสามคนหลับสนิทไปคนละทิศละทาง
“เดี๋ยวมันก็กลับมา” ปลอบเสียงนุ่ม
“แต่ว่านะซีวอน แต่ว่า…”
“แต่ว่าอะไร”
“เรารู้ว่าเราแย่ แต่เราไม่อยากให้เป็นแบบนี้จริงๆ” คนน่ารักพูดด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ซีวอนจับบ่าเล็กให้หมุนกลับไปหาก่อนจะจ้องตาสวยนิ่ง
“ฮยอกแจไม่ได้แย่”
“แต่…”
“ถ้าฮยอกแจแย่พวกนั้นมันจะรักฮยอกแจเหรอ” ใบหน้าหล่อพยักพเยิดไปทางอีกสามคนที่หลับอยู่ไม่ไกลนัก
“แล้วซีวอนล่ะ”
“ยังจะต้องบอกอีกเหรอ” ย้อนถามเสียงนุ่ม ยกนิ้วขึ้นบีบจมูกรั้นแผ่วเบา แก้มใสแดงเรื่อก่อนจะก้มหน้าหลบตาคม
“ก็แค่อยากได้ยิน”
“ฉันบอกรักนายทุกคืนก่อนนอนยังจะต้องถามอีก”
“อืม” รับคำว่าง่ายก่อนจะอมยิ้มเขินๆกับตัวเอง ไม่ใช่ว่าคนอื่นไม่เคยบอกรักแต่เวลาคนอื่นบอกรัก ฮยอกแจไม่เห็นรู้สึกเขินแบบนี้เลย
แกร๊ก
เสียงไขประตูทำให้คนตัวเล็กที่ทำท่าเหมือนจะหลับเด้งขึ้นมานั่งตัวตรง ตากลมมองแป๋วไปที่ประตูห้องอย่างรอคอย
“คยูฮยอน…”
“ตัวเล็ก ยังไม่นอนอีกเหรอ” ร่างสูงถามกลับก่อนจะเดินเข้ามาหา มองฮยอกแจที่นั่งมองเขาด้วยแววตาตัดพ้อนิ่งๆ
“เรายังไม่ได้บ้วนปากก่อนนอนเลย”
“…”
“เราจะนอนได้ยังไงล่ะ”
“ไปนอนได้แล้วนะ ดึกมากแล้ว” มือกว้างวางลงไปบนแพรผมนุ่ม ความรู้สึกภายในของคยูฮยอนกำลังตีกันยุ่งไปหมด
“ก็คยูฮยอนยังไม่กลับ เรานอนไม่ได้หรอก” มือเล็กเลื่อนขึ้นไปจับมือหนาของอีกคนเอาไว้ ในขณะที่ซีวอนนั่งมองไปทางอื่นเพื่อไม่ให้คยู ฮยอนรู้สึกอึดอัด อีกสามคนค่อยๆทยอยหยีตาตื่นแล้วแอบมองอย่างเงียบเชียบ
“ตัวเล็กไม่โกรธเหรอ”
“จริงๆก็โกรธ”
“…”
“แต่ว่ารักคยูฮยอนมากกว่าเลยโกรธไม่ได้” ตอบออกไปตามความเป็นจริง ร่างสูงชะงักนิ่งในขณะที่อีกสี่คนกำลังอมยิ้ม
เพราะคุณตัวเล็กเป็นแบบนี้ไง
พวกเขาเลยรักและตามใจ
“ตัวเล็กครับ”
“หือ”
“ไม่มีใครดีกว่าตัวเล็กจริงๆ” ร่างสูงพูดออกมาแล้วระบายยิ้มกว้าง ร่างเล็กโผเข้าไปกอดอีกฝ่ายเอาไว้เต็มอ้อมแขน คยูฮยอนยกแขนขึ้นกอดตอบ
ไม่มีใครน่ารักไปกว่าฮยอกแจจริงๆ
“กินนมได้แล้วนะ” คิบอมขยับตัวลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ ก่อนจะหายเข้าไปอุ่นนมในห้องครัว คนอื่นๆก็แยกย้ายทำตามหน้าที่ประจำของตัวเอง ในขณะที่มือเล็กๆของฮยอกแจยังคงจับมือของคยูฮยอนเอาไว้แนบแน่น ปากอิ่มแย้มยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
“เดี๋ยวก่อนนะ”
“อะไรเหรอตัวเล็ก” ฮันกยองชะงักถามอย่างตกใจ
“คยูฮยอนต้องถูกลงโทษ”
“…”
“วันนี้มากล่อมเราแทนซีวอนเลย” กอดอกบอกปากยื่น ซีวอนหัวเราะออกมาเบาๆ ส่วนคยูฮยอนได้แต่ยืนหน้าซีด
หน้าที่กิตติมศักดิ์แบบนี้
นอกจากซีวอนแล้วไม่มีใครทำได้จริงๆ
แสบจริงๆคุณตัวเล็ก
ปุๆๆๆ
มือหนาตีเบาๆลงบนก้นนิ่ม ส่วนมืออีกข้างยกขึ้นปิดปากหาวหวอดๆด้วยความง่วงงุนแต่ดูท่าคุณตัวเล็กจะยังไม่ง่วงนอนก็เล่นมองเขาตาแป๋วแบบนั้น
“ตัวเล็กไม่ง่วงอีกเหรอ” คยูฮยอนถามออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน ให้เอาบัตรไปช้อปปิ้งยังง่ายกว่า คนอะไรหลับยากหลับเย็นจริงๆ
“ยังเลย”
ปุๆๆๆ
มือหนาบรรจงตบก้นนิ่มๆต่อไป แม้ว่าตาของตัวเองใกล้จะปิดเต็มที ซีวอนเปิดประตูเข้ามาดูก่อนจะระบายยิ้มเต็มใบหน้า
“ไม่นอนเหรอ”
“อืมดิ”
“ฉันกล่อมให้แล้วกัน” ซีวอนขันอาสา ในขณะที่คยูฮยอนยิ้มกว้างเหมือนเจอทางออก
“ขอบใจมากเพื่อน”
จุ๊บ…
ริมฝีปากหยักกดลงบนหน้าผากเนียนก่อนที่หน้าหล่อจะเลื่อนไปบอกฝันดีข้างหูเล็ก ลูบผมนิ่มๆอีกสองสามทีเท่านี้คุณตัวเล็กก็หลับสนิท แต่คนที่ตื่นเต็มตากลับเป็นคยูฮยอน
“เฮ้ย!! ฮันกยอง ฮีชอล คิบอม ไอ้ซีวอนมันจูบหน้าผากตัวเล็ก!”
งานเข้าแล้วไหมล่ะชเวซีวอน
-----------------------------------------------------------
Katomnam Talk:
แม่เจ้า
เม้นท์เหลือ 12 เม้นท์
ไม่ได้อยากจะโวยวายหรอกนะคะ
มันแย่ถึงขนาดไม่เม้นท์กันเลยเหรอ
รักคนเม้นท์นะคะ
ความคิดเห็น