ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Naruto] ความทรงจำที่หายไปกับอาคสึกิ

    ลำดับตอนที่ #23 : คอน เหล่าแสงอุษาสื่อรัก(?)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.54K
      35
      13 ก.พ. 55


      

    "ม แม่สื่อ!!"ซากุระร้องจนแทบจะเป็นเสียงตะโกน คารินปิดหูเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ

    "ใช่แล้ว อย่างที่บอกก็คือฉันจะแม่สื่อให้โคนัน"

    "เพื่ออะไรคะ= =;"

    "เพื่อเอาใจ(รอง)หัวหน้า"คารินยังคงเอ่ยเสียงแข็งพลางด่อมๆมองๆโคนันและคิซาเมะที่กำลังยืนคุยกันเสียงเบา โดยซากุระก็โดนลากมาด้วยซะงั้น=w=;

    "อ เอ่อแต่ถึงอย่างงั้น..."

    "เพื่อโคนันแล้วฉันยอมยกคิซาเมะให้"คารินพูดขัดพลางกำหมัดแน่นอย่างมุ่งมั่นโดยมีวากุระยืนเหงื่อตกเป็นฉากหลัง

    "ต แต่ว่า..."

    "โอะ! ทั้งสองคนนั้นเข้าไปในห้องแล้ว๐`A´๐"คารินไม่สนใจวากุระผู้สมรู้ร่วมคิด(?)แม้แต่น้อย ตัวที่หลบอยู่ตรงกอหญ้าลุกพรวดขึ้นพลางมองโกดังหลังนึง

    "น่าสงสัยๆ"เสียงทุ่มเอ่ยขึ้นจากด้านบน...บนต้นไม้นั้นเอง(คนละอย่างแล้ว= =;)

    "เห็นด้วยอย่างแรงแฮะ"อีกเสียงบนต้นไม้เอ่ยเห็นด้วยพลางกระโดดลงมา

    "คุณอิทาจิ"

    "พวกเธอเองก็อยากรู้แบบเดียวกับพวกฉันสินะ"พวกถูกเรียกนามเอ่ยเสียงขรึมพลางมองพวกสาวๆที่มีอุดมการณ์เดียวกัน

    "มีเรื่องสนุกๆก็ไม่ยอมบอก ยัยขี้เหนียวเอ้ย"เสียงคุ้นๆที่เรียกเอาหัวใจคารินที่จะระเบิด ซุยเงสึนั้นเอง

    "เดียวสิแล้วเพนละ..."

    "ตอนนี้จูโกะถ่วงเวลาให้อยู่"ซาสึเกะที่โผล่มาอีกที่นึงของพุ่มไม้เอ่ยตอบ

    "อย่าบอกนะว่า..."คารินเหงื่อตกเล็กน้อยพลางขยับกรอบแว่น

    "วิธีถ่วงเวลาเป็นแบบไหนงั้นหรอคะ"ซากุระว่าพลางก็มองคารินที่กลืนน้ำลายเล็กน้อยก่อนจะ(โดนแย่ง)ตอบ

    "คลั่ง"

    "ห๊า?"
     
    "ว่าแต่สองคนนั้นหายไปนานแล้วนะ อืมม์"เดอิดาระที่ห้อยหัวลงมาแล้วใช้ตาข้างขวาที่เป็นกล้องส่องทางไกลแบบพิเศษส่องเรื่อยๆพูดขึ้น

    "หมายความว่าไงกันนะ"ซาโซริที่อยู่บนต้อนไม้เดียวกันเอ่ยเสียงขรึมเรียกความสนใจจากทุกคนได้ดีทีเดียวโดยมีกาอาระที่ยืนอยู่ข้างๆต้นไม้ยืนเงียบอยุ่คนเดียว

    "ฮิดันมีเรื่องอยากให้ช่วย"คาคุซึที่โผล่มาข้างๆเซ็ตสึว่าพลางตบบ่าฮิดันที่ยืนงงอยู่เล็กน้อย

    'สรุปทุกๆคนก็มากันครบเลยสินะ=▽=;'

    "อะไร=△="

    "ก็อย่างนี้ไง"คาคุซึยิ้มร้ายชั่วครู่พลางใช้มือของตนดึงหัวของฮิดันอย่างไม่ใยดีเลือดค่อยๆกระฉูดออกมาออกจากต้นคอที่เคยมีหัวประทับไว้

    "ค คุณฮิดัน..."

    "โว้ย! เบาแรงหน่อยสิฟระ!!"เสียงที่จุกอยู่ในคอและน้ำตาปริ่มๆได้หายไปทันทีที่ฮิดันโวยวาย ภาพสยองและดราม่าหายไปในชั่วพริบตาเมื่อเจ้าของร่างที่ไร้หัวเด้งไปมาในมือของคาคุซึ

    "คาบไอ้นี่ไว้นะ"เซ็ตสึพูดพลางเอาเครื่องอัดเสียงเข้ายัดปากฮิดันพลางเอาสก็อตเทปแปะไว้ โดยร่างของฮิดันก็ถูกทรายของกาอาระจับมัดให้ดิ้นพราดๆไปมากลางอากาศ

    "ไปได้เลยยยยยย!!"ไม่เล่นท่าวางเพลิง(?)ก็เขวี้ยงหัวของบุรุษผมหงอก(โดนเตะ)ไปสุดแรง

    "อ้ากกกกกกกกกก"
    _____________________________________________________________________________

    '...ทำไม...ฉันต้องมาโดนประดับอยู่ตรงหน้าประตูด้วยเนี่ย...'ฮิดันบ่นกับตัวเองเบาๆ หัวของเขาตอนนี้แนบอยู่ตรงประตูพอดี เจ้าตัวลอบถอนหายใจปลงๆก่อนจะตั้งสติฟังการสนทนของอีกฝ้ากของประตู สักพักหน้าขอฮิดันก็เริ่มขึ้นเป็นสีแดงระรื่อจนแดงก่ำไปทั่วทั้งหน้า

    "ท่าทางจะได้เรื่องแล้วมั้ง"อิทาจิเปรยเสียงเข้มพลางส่งซิกให้เซ็ตสึ

    "รับทราบ"เซ็ตสึพยักหน้าเล็กน้อยพลางมุดลงดินไปแล้วไปโผล่ตรงฮิดันจากนั้นจึงคว้าหัวที่แนบกับประตูออกมาแล้วก็มุดกับมาจุดที่พวกอิทาจิอยู่

    "ได้เรื่องว่าไง อืมม์"เดอิดาระว่าพลางก็เคาะหัวที่ไร้สติของฮิดัน โดยมีเซ็ตซึแเตรียมอุปกรณ์ของนักข่าวครบถ้วนและคาคุซึที่เตรียมกล้อง

    " = ///="แม้จะหน้าแดงอยู่หน่อยๆไม่หายแต่ก็มีสติพอจะเอาร่างกายของตนมาเอาหัวแสนหล่อเหลา(= =;)ไปประดับบ่า

    "เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะ"ซากุระเอ่ยอย่างเป็นห่วงฮิดันสะดุ้งโหยงทันที

    'โอ๊ย แค่เสียงนี้ตรูคิดลึกจนถึงกับเห็นภาพซ้อนเลยหรอเนี่ย@///@'ฮิดันคิดพลางหันหน้าไปทางอื่น

    "หน้าแดงขนาดนี้แสดงว่าไปเจออะไรมาแหงม= =*"ซาโซริส่งเสียงคำรามเล็กน้อยพลางดึงวากุระให้ออกไปห่างๆ

    ฟึบบบบบบบบบบบบบบ!

    ไม่ทันที่ฮิดันจะแกะสก็อตเทปออกอิทาจิก็ชิงแกะออกมาอย่างรวดเร็ว รุนแรง และเด็ดขาด(?)จนปากแทบหลุด ความคิดซกมกชั่วครู่(โดนรุมตื้บ)หายไปชั่วพริบตา

    "ไม่ต้องถามให้มากความ เอาเครื่องบันทึกเสียงมาเปิดได้แล้ว= ="

    "น นั้นสิ อืมม์= =;"เดอิดาระเหงื่อตกเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหยิบถุงมือขึ้นมาสวมแล้วหยิบเครื่องอัดเสียงมาเปิดอย่างขยะแขยง

    "น นี่โคนัน"

    "นี้คงจะเป็นเสียงคิซาเมะสินะ"อิทาจิพูดพลางเต๊ะท่าโดยมีซาสึเกะโบกออกเล็กน้อยก่อนจะตั้งใจฟังต่อ

    "ม มีอะไร"

    "เสียงมันดูเหนื่อยๆแฮะ อืมม์"เดอิดาระพูดขึ้นบ้าง

    "แฮก แฮก ผมเหนื่อยแล้วนะ"

    "?!!"ทุกคนหันมามองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะรอตั้งใจฟังต่อ

    "ไม่ได้นะ! ฉันยัง...."

    แซดดดดดดดดดดดดด

    อิทาจิปิดเครื่องอัดเสียงขัดพลางค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองหน้าทุกคนที่สีหน้าของทุกๆคนที่ไม่ต่างจากมันเท่าไรนักพลางพูดขึ้นอย่างมั่นใจ

    "สองคนนี้..."

    "ค โคนัน!!!"คารินไมทันฟังข้อสรุปก็บุกเข้าไปเปิดประตูออกก็พบกับโคนันและคิซาเมะ...
    _____________________________________________________________________________



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×