[Fic Naruto] ความทรงจำที่หายไปกับอาคสึกิ

ทำไม…

‘ ไม่เป็นไรนะ ไม่มีอะไรอีกแล้วละ! ’

ถึงแม้ฉันจะว่าร้ายนาย ทำร้ายนายมากแค่ไหน นายก็ยังยิ้มอยู่ได้

อย่าทำให้ฉันต้องมองข้างหลังนายสักทีจะได้ไหม?

ทำไม....

‘ จะให้ผมสะกดคำว่าเพื่อนยังไงงั้นหรอครับ? ’

คนอย่างนายถึงได้เอาแต่ยิ้มอย่างเสเสร้งอย่างนั้นละ

นายไม่คิดจะไว้ใจฉันบ้างเลยหรือไง?

ทำไม...

‘ ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว ’

นายถึงได้บอกว่าตัวเองอยู่คนเดียว ทั้งๆที่นายไม่อยู่คนเดียวอีกแล้วละ

จะทำหน้าเศร้าแบบนั้นไปถึงไหน?

ทำไม...

‘ นี่เป็นเรื่องของฉัน ใครขัดขวางฉันจะทำลายให้หมด ’

นายเคียดแค้นขนาดนั้นแลยงั้นหรอ นายเจ็บปวดขนาดที่บอกใครไม่ได้เลยหรอ

ฉันช่วยอะไรบ้างไม่ได้เลยหรือยังไงกันนะ?

ทำไมกันนะ...

.

.

‘ เป็นแค่เด็กแท้ๆ ทำไมฉันถึงต้องแพ้ด้วย ’

‘ ยัยน่ารำคาญ ’

‘ คนอย่างเธอนะไม่มีประโยชน์ ’

‘ เธอจะไปเข้าใจอะไรกัน ’

.

.

.

อีกแล้ว…

เป็นความผิดของฉันอีกแล้วสินะ

ขอโทษนะ

มีดีแต่ใช้กำลัง...

ช่วยใครก็ไม่ได้…ปกป้องใครก็ไม่ได้…

.

.

.

...ขอร้องละ...

...อยากลืมไปให้หมด...

...ความทรงจำดีๆที่ต้องทำให้ฉันต้องขมขื่น...

...ทั้งความเจ็บปวดของแผล….ความเจ็บปวดหัวใจดวงนี้...

...ช่วยลบทีเถอะนะ...

จากนั้นฉันก็คง...

“นอนหลับให้สบาย...โดยไม่ต้องคิดถึงอะไรอีกเลย...”