ลำดับตอนที่ #24
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ตอน เรื่องของเรื่อง
ณ จุดเกิดเหตุ
"ค โคนัน..."คารินเอ่ยเสียงเครียดพลางมองโคนันที่โดนคิวาเมะคร่อมร่าง
"อะฮึ! ⊙△⊙;"อิทาจิและคนเหล่าแสงอุษาคนอื่นๆต่างค่อยๆทยอยเข้ามาในห้องแล้วมีอาการเดียวกับคารินที่กำลังมองทั้งสอง...
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!"
"เหวอออออออออ?!!!!"
____________________________________________________________________________
"สรุปแล้วพวกนายตามพวกฉันมางั้นสิ"โคนันกระแอ่มขึ้นเบาๆพลางกอดอกแล้วมองทุกๆคนที่อยู่ในเหตุการณ์
"แม่นแล้วคับ- -;"โทบิตอบแทนทุกคนอย่างเจียมๆ
ตึงงงงงงงงงง!!!
"เฮือก⊙﹏⊙;;"
"เพื่อ!"โคนันยังคงถามต่อไปด้วยสีหน้าที่แดงหน่อยๆพลางกระทึบเท้าเพื่อขอคำตอบจากทุกคน
"อ เอ่อ...แค่อยากรู้ว่าทั้งสองคนทำอะไรกันก็แค่นั้นเองอะคับ╥﹏╥;;"โทบิยังเป็นผู้ตอบแทนทุกคน ซึ่งเหล่าผู้สมรุ้ร่วมคิดพยักหน้าพร้อมกันอย่างเห็นด้วย
"แหม แค่นี้ถึงกับต้องแอบตามมาด้วยหรอครับเนี่ย=▽=;"คิซาเมะเกาหน้าตนแกรกๆก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆ โดยมีอิทาจิมองตาเขม็ง
'แกแหละสาเหตุ ไอ้ฉลากงี่เง่า!'
"แล้วพวกนายทำอะไรกันละ อืมม์"คราวนี้เดอิดาระเป็นคนเอ่ยปากถามบ้าง โคนันหน้าแดงขึ้นอีกนิดก่อนจะตอบ
"งานวันเกิด..."
"หือ?"
"วันนี้เป็นวันเกิดของเพนนะครับ^ ^"คิซาเมะช่วยตอบให้หายสงสัยพลางถือป้ายผ้าที่เขียนอย่างสะสวยว่าHappy Birthday
"แล้ว...แล้วเสียงพวกนี้จะบอกยังไงว่าพวกนายทำอะไรกัน"ฮิดันเหงื่อตกเล็กน้อยก่อนจะยื่นเครื่องอัดเสียงให้โคนันและคิซาเมะ
"อือ...."
................................................
............................................
........................................
....................................
.................................
.............................
..........................
.....................
.................
.............
.......
...
หลังจากที่ฟังไปเรื่อยๆหน้าทั้งสองก็ค่อยๆแดงขึ้นเรื่อยๆจนแดงเทือกทั้งหน้า
"นั้นไงเผยธาตุแท้ของแกออกมาแล้วสินะไอ้ฉลาม!!"หลังจากเงียบมานานอิทาจิก็ชี้ว่าร้ายคิซาเมะอย่างมุ่งมั่น
"ม ไม่ใช่นะครับ>////<;;;"
"เลิกกัดกันได้แล้ว สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้น"ซาสึเกะเอ่ยปรามพลางเค้นความจริง
"อือ....คงเป็นตอนที่คิซาเมะไปนั้งรอขนมให้อบเสร็จละมั้งก็อย่างว่าเจ้านี้เป็นฉลามทนความร้อนได้ที่ไหน ฉันหรึออุส่าห์ต้องโดนความร้อนมากกว่ายังไม่บ่นเลยจริงมะ= =;"โคนันสรุปความจริงทั้งหมดพลางส่ายหัวไปมาอย่างหน่ายๆ
"ชิ! ผิดหวังจนได้"คาคุซึร้องออกมาในลำคอดั่งตัวร้ายเล็กน้อยก่อนจะเสริมด้วยการกัดเล็บนิ้วตน(= =;)
"มาก็ดี จะได้ช่วยๆกันไปเลย"โคนันว่าแล้วก็โยนข้าวของให้
"ฮิดันทาสีกับโทบิ"
"ครับผม!"
"เดอิดาระกับอิทาจิก็ไปทำอาหาร"
"อือๆ"
"ซาโซริกับกาอาระไปทำงานตอกตะปู"
"เออๆ ก็ได้= ="
"ซุยเงสึกับซาสึเกะก็ไปทำงานจิปาถะละกัน"
"คร้าบๆ"
"เซ็ตสีไปดูต้นทาง"
"รับแซ่บ=v="
"คาคุซึไปเอาของมาเพื่ม เอาอันดีๆมาละ= ="
"ไม่ต้องย้ำก็ได้มั้ง"
"คารินไปคุมเพนให้ทีละกัน"
"รับทราบเจ้าคะ"
"ส่วนซากุระ..."
"คะ◊◕‿◕◊"
"เอ่อ...￢▽￢;;"โคนันค้างเล็กน้อยก่อนจะทำหน้าคิด
"เฮ้ยอิทาจิ!!! อืมม์!"เดอิดาระร้องเสียงหลงพลางมองคนทำอาหารข้างๆที่โดนมีดหั่นมือจนเลือดกระฉุดเป็นสายเลือด
"งั้นเธอค่อนพยาบาลให้พวกหน้าโง่พวกนั้นละกัน^ ^"
"ค คะ=▽=;"
____________________________________________________________________________
"เจ็บมากไหมคะ"ซากุระเอ่ยเสียงแผ่วพลางค่อยๆใช้จักกระรักษาแผลของอิทาจิ
"...อือ"
"......"
"เป็นอะไรไป"คราวนี้อิทาจิก็พูดขึ้นบ้างพลางมองซากุระที่ทำหน้าเหม่อๆ
"...ไม่มีอะไรหรอกคะ"ซากุระพูดยิ้มๆพลางเอาผ้ามาพันแผลกลบเกลื่อน
"ทำไมฉันรู้สึกว่าเธอไม่ยอมมองตาฉันเลยนะ..."
...ห้ามไปมองตามันเด็ดขาดเลยนะ...
"เรื่องนั้นก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะ..."ซากุระส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆลูบหัวตนอย่างอายๆ
"เหมือนมีเสียงของใครคนนึงกระซิบเตือนในหัวนะคะ"ว่าพลางก็หัวเราะออกมาหน่อยๆ อิทาจิเงียบไปพักนึงก่อนจะเอามือแตะหน้าผากกว้างๆของซากุระเบาๆ
"อ อะไรนะคะ0///0;;"
"อย่านึกเด็ดขาดเลยนะ"
"เอ๊?"
"ห้ามจำได้เด็ดขาดเลยนะ..."
"คุณอิทาจิ..."
"ซากุระ!!!"เดอิดาระเอ่ยเรียกซากุระขัดก่อนพลางวิ่งมาหาอย่างเหนื่อยๆ
"ม มีอะไรหรอคะ"ซากุระเลิกลักเล็กน้อยก่อนจะหันมายิ้มให้เดอิดาระที่มองอิทาจิเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น
"ช่วยอะไรอย่างนึงสิ อืมม์"
"เห๊?"ไม่ว่าพลางก็จับมือซากุระให้ลุกขึ้นยืนแล้วรีบลากตัวซากุระออกไปทางอื่นปล่อยให้อิทาจินั้งเงียบไป
____________________________________________________________________________
"อ ไอ้นี้มัน...?"
"เป็นไงมั้ง°▽° "
"ก ก็..."ซากุระทำหน้างงๆเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆพิจารนาอาหารสูตรใหม่ของเดอิดาระที่มองไปก็เหมือนดินระเบิดดีๆแบบใหม่ชองมันนี่เอง(=A=;)
"ลองกินดูสิ อืมม์"ว่าพลางมือข้างนึงก็หยิบขนมที่ดูท่าจะเป็นดินระเบิดc2มาให้ซากุระที่ยืนกลืนน้ำลายหนืดๆลงคออย่างยากเย็น
'ต ต้องกินเข้าไปใช่ไหมเนี่ย'
"อ้าม~^０^~"
"อ อ้ำ≧U≦;;"ในที่สุดก็ตัดสินใจกินเข้าไปซะแล้ว เดอิดาระทำหน้าตื่นๆเพื่อรับฟังผลงานตนอย่างตื่นเต้น เจ้าขนมสูตรใหม่ที่ค่อยๆถูกเคี้ยวจนละเอียดได้ถูกกลืนไป ผู้กินเงยหน้ามามองผู้ทำพลางพูดอย่างไม่เชื่อ
"อร่อย"
"ค่อยยั่งชั่ว=▽=;"เดอิดาระถอนหายใจยาวๆออกมาเล้กน้อยก่อนจะฉีกตัวเนื้อของขนมออกมา
"ใส่ไส้ด้วยงั้นหรอคะเนี่ย^▽^"
"ใช่ม้า-︶▽︶-"ว่าพลางก็ยืนอกอย่างภาคภูมิใจ
"ไหนๆ ผมขอลองมั้ง>0<"โทบิที่โผล่มาพูดพลางก็เอาขนมc1สูตรใหม่ของเดอิดาระเข้าปากไป
ตูมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!
ระเบิดทันที...
'ที่แท้ก็เกมส์เสี่ยงตายดีๆนี่เอง= =;'
กลุกกกกกกก แกร้งงง....
หน้ากากของโทบิค่อยๆมากลิ้งหยุดลงตรงเท้าของซากุระที่ยืนขยี้ตาอีกรอบภายใต้ควันที่โขมงไปทั่ว
"เอ่อ...คุณเดอิดาระ"
"ช่างเป็นขนมที่มีศิลปะอะไรอย่างนี้◊///◊ อืมม์"
"รุ่นพี่บ้าๆๆๆๆๆ>A<"โทบิที่ออกมาจากหมู่กลุ่มควันร้องโวยวายพลางปิดหน้าตัวเองวิ่งจากไป
"อ เอ่อ..."
"เอ้าๆ ทำงานต่อได้แล้ว"โคนันพูดพลางเอากระดาษพับชี้สั่งทุกๆคนให้ทำงานต่อ เรื่องจบอยู่แค่นั้น....แล้วโทบิละ?= =;
____________________________________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น