คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Part 4] 100% ถามเรื่อง Nc
[Part 5]
“รุ่นพี่! เมื่อไหร่จะให้ผมไปหารุ่นพี่ที่บ้านมั้งละครับ” เสียงลู่หานดังขึ้นข้างๆแทยอน
“นี่! ถ้าพูดมากอยู่อย่างนี้ก็ อดนะ ”
ลู่หานคือรุ่นน้องที่มหา’ลัยคนสนิทของแทยอน แต่ไม่ใช่แค่ความเป็นมิตรเท่านั้น ที่ทำให้ ลู่หานไม่ยอมไปไหน แต่เพียงเพราะติดใจน้องสาวคนสวยของแทยอนอีกด้วย
“เธอทั้ง น่ารัก อ่อนหวาน อยู่ด้วยแล้วมีความสุข” ลู่หาน มโหไปไกล - -
“แต่ยัยเหม่ง ไม่ชอบคน มโนเพ้อไกลแบบแกหรอกนะ อาลู่” แทยอนทำท่าหมันไส้ร่างสูง ที่ฝันหวาน มโหไกล
“ แต่ผมรักน้องสาวรุ่นพี่จริงๆนิ” แต่แทยอนเชื่อจริงๆละว่า อาลู่คนนี้รักยุนอาจริงๆ
“ฉันไม่สามารถบังคับใครได้หรอกนะ แล้วแต่ยัยเหม่งมัน” แทยอนพูดพลางหยิบเอกสารงานขึ้นมา
“ครับ รุ่นพี่” ลู่หานตอบรับ
“เดี๋ยวฉันไปส่งเอกสารงานก่อนนะ นายกลับไปก่อนเลยอาลู่” แทยอนพูดพลางลุกขึ้นเตรียมออกจากร้าน
“ครับรุ่นพี่ แล้วเจอกัน” ลู่หานตอบรับร่างบางทันที
#คอนโดเซฮุน
“ก๊อกๆๆ คุณเซฮุนคะ” ร่างบางมาที่คอนโดของเจ้านายตามที่นัดหมายไว้ คอนโดหรูที่ตกแต่งไปด้วยข้าวของเครื่องใช้ ที่หรูหรามีระดับ
“ครับ ” เซฮุนเปิดประตูให้ร่างบางเข้ามา มีเพียงเขาและเธอที่อยู่ในห้องเท่านั้น
“ไม่มีใครอยู่เหรอคะ” แทยอนพูดหวาดๆ แต่ก็เป็นโอกาสดีเหมือนกัน
“ครับ แต่ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกนะ แทยอน” เซฮุนยิ้มหวานๆให้ร่างบางที่กำลังนั่งบนโซฟาหรูที่ห้องรับแขก
“นี่คะ เอกสาร” แทยอนยื่นเอกสารสำคัญให้เซฮุนพร้อมกับยิ้มมุมปากให้เขา
“ขอบคุณครับ ” แค่นี้ก็หมดธุระแล้ว แต่ถ้าร่างบางพลาดโอกาสแบบนี้ไป คงแก้แค้นไม่สำเร็จสินะ - -
“เอ่อ..ฉันว่างพอดีเลยอะคะ” แทยอนส่งสายตาหวานให้เขา
“งั้นดีเลยครับ นั่งเล่นที่ห้องผมก่อนก็ได้นะครับ เดี๋ยวเอาน้ำมาให้”
ผ่านไปไม่ถึง 2 นาทีเซฮุนก็นำน้ำส้มมาว่างไว้ที่โต๊ะ แต่ร่างบางไม่กล้ากินน้ำที่วางอยู่
ถ้าเกิดมีอะไรขึ้นมา ซวยแน่ๆ ยัยแทแท ร่างบางครุ่นคิดในใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาคุยตามปกติ
“ขอบคุณคะ” ร่างบางพูดขอบคุณแต่กลับไม่ยกน้ำขึ้นมาดื่ม
“ฮ่าๆๆ ไม่ต้องกลัวนะครับ น้ำนี้ไม่มียาสลบแน่นอน ” ฉันจะเชื่อนายได้เหรอ นายเจ้าเล่ห์ แทยอนคิดในใจ
“เหรอคะ” แทยอนค่อยๆลุกขึ้นจากโซฟาไปนั่งตักอีกคน ร่างบางกอดคอร่างสูงเบาๆ ก่อนที่จะส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ชายหนุ่ม ทำเอาเซฮุนเคลิ้มไปเลยทีเดียว- -
ร่างสูงเคลิ้มกับการกระทำของร่างบาง เขาค่อยๆขยับหน้าเข้าใกล้แทยอน ใกล้จนได้กลิ่นลมหายใจ หวานๆของหญิงสาว ได้ยินเสียงใจที่เต้นแรงเกินกำหนด .. เขาค่อยๆจับโครงหน้าหญิงสาวไว้..
‘ตื๊ดๆๆๆ’ เสียงสัญญาณโทรศัพท์ดังขึ้นทันที ทำให้ร่างบางโล่งใจเป็นปิดทิ้ง คิดว่ายัยน้องชายตัวแสบจะมาช่วยไม่ทัน
“ต้องขอโทษด้วยนะคะ มีคนโทรตามซะแล้ว” แทยอนได้แต่ส่งยิ้มหวานๆให้เขาแล้วเดินออกจากห้อง ทันที เหงื่อไหลท้วมตัวร่างบางที่ถอนใจหายถี่ๆอยู่หน้าห้อง
“ขอบใจมากนะ ที่ช่วยทำตามแผน”
[ว่าแต่ รุ่นพี่ให้ผมโทรหารุ่นพี่ทำไม?] ลู่หานถามอย่าง งงๆ
“เรื่องของฉัน! แต่เอาเป็นว่าขอบใจนะ เดี๋ยวให้ยัยยุนเลี้ยงข้าวแกละกัน” แทยอนพูดส่งๆเพื่อให้ลู่หานลืมว่าทำอะไรลงไป เพราะมัวแต่คิดเพ้อฝันเรื่อง ยุนอา
นี่เป็นแผนการอีกแผนหนึ่ง ความจริงแทยอนเตรียมการไว้ตั้งแต่ที่ร้านกาแฟแล้ว!
โอเซฮุนจะต้องหลงคิมแทยอนจนโงหัวไม่ขึ้น
#เช้าวันใหม่
“ยุนอา” เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ร่างบางหยุดเดินก่อนที่จะหันไปที่รถของชายหนุ่มที่ขับรถอยู่ข้างทาง วันนี้เป็นวันที่แทยอนรีบมาก เลยไม่สามารถไปส่งยุนอาได้ เธอเลยต้องเดินมาเองT T
“อ้าว! แบคฮยอน” เสียงใสอุทานอย่างตกใจก่อนที่จะฉีกยิ้มบางๆให้ชายหนุ่มที่ขับรถช้าๆเหมือนเต่า เพื่อพยายามจะคุยกับหญิงสาวที่เดินอยู่บน ฟุตบาททางเท้า
“ยุนอา ทำไมเธอถึงเดินมาโรงเรียนละ” แบคฮยอนถามร่างบางที่เดินตามทางเท้า
“เอ่อ..พี่แทยอนไม่ว่าง ฉันเลยต้อง..” ไม่ทันที่หญิงสาวนั้นพูดจบ ร่างสูงก็จอดรถข้างๆฟุตบาท แล้วค่อยๆจับข้อมือบางของยุนอาแล้วพาไปที่รถ
“..” ยุนอาทำหน้า งง แต่ก็ไม่พูดอะไร
“นี่!เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง” แบคพูดพลางยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่ SM
ร่างบางมองสายตาสาวๆรอบโรงเรียนที่มองมา เมื่อชายหนุ่มสุดฮอตอย่างแบคฮยอนมาส่ง ยุนอาที่โรงเรียน สาวๆคงอิจฉาตาร้อนเป็นไฟเลยก็ว่าได้
“แบค ยุนว่าแบคส่งยุนแค่นี้เถอะ ถึงเราจะสนิทกันแต่ยุนก็ไม่อยากมีรอยมือติดแก้มก่อนกลับบ้านหรอกนะ ” ยุนอาทำหน้าจริงจังก่อนที่ชายหนุ่มจะหัวเราะออกมาเบาๆ
“หัวเราะอะไรแบค ยุนบอกว่าจอดไง” ยุนอาทำเสียงเข้มอย่างหัวเสีย ก่อนที่เธอจะจ้องมองด้วยสายตาพิฆาต จนแบคต้องยอมแล้วบอกให้ยุนอารออยู่ตรงนี้ เพราะเขาจะเอารถคันหรูไปเก็บในโรงจอดรถ VIP (โรงจอดรถ VIP ต้องเป็นคนที่มีตังค์จริงๆเท่านั้นถึงจะ จ่ายไหว- - เพราะมันแพงแสนแพง แต่ความดูแลดีสุดๆ)
ร่างบางยืนรอชายหนุ่มคนสนิทแต่ก็ไม่วายหลบตาหญิงสาวที่ผ่านไปผ่านมาแล้วมองด้วยสายตาพิฆาต - -
“นี่! เธอยุนอารึเปล่า?” สาวร่างสูงเพียวยืนอยู่ตรงหน้ายุนอา พร้อมเพื่อนๆอีก 5 คนที่ยืนล้อมร่างบางเป็นกลุ่ม
“ชะ..ใช่ มีอะไรเหรอ” ยุนอาตอบเสียงเรียบ แต่ความจริงแล้วเธอหวาดกลัว
“ก็ฉันจะมาจัดการเธอไงละ! ทั้งแบคฮยอน ทั้งคริส หนุ่มหล่อสุดฮอตของโรงเรียน ได้ข่าวว่าเธอจัดการซะเรียบเลยนิ” สาวร่างสูงยืนต่อปากต่อคำกับร่างบาง
“ฉันไม่เคย ทำอย่างนั้น ฉันมีแค่ความเป็นเพื่อนที่หอบให้สองคนนั้น” ยุนอาตอบหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า แต่ดูเหมือนเธอจะไม่เชื่อ- -
“เหรอ” หญิงสาวจับแขนยุนอาแรงๆก่อนที่จะจ้องไปยังดวงตามนกลม
“ฉันเจ็บ ปล่อย” ยุนอาร้องเรียกให้ปล่อยแต่เขากลับไม่ทำอย่างนั้น
“เจ็บเหรอ? ” หญิงสาวถามซ้ำ และออกแรงมากกว่าเดิมจนเกิดรอยแดงที่แขน
“ปล่อยยุนอา/อย่ายุ่งกับยุนอา” แบคฮยอนและคริสพูดพร้อมกัน ทำให้ทุกคนหันไปตามเสียงทันที หญิงสาวค่อยๆปล่อยยุนอาแล้ว แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
“เธอทำอะไรยุนอา” คริสพูดก่อนที่จะนำตัวยุนอาออกมาจากกลุ่มหญิงสาวพวกนั้น
“ปะ..เปล่า!ฉัน..” หญิงสาวคนนั้นถึงกับพูดไม่ออก เมื่อเห็นสายตาของคริสและแบค
“เอาเป็นว่า เธอต้องทำให้ยุนอาให้อภัยเธอ พรุ่งนี้ถ้ายุนอาไม่ให้อภัยเธอ..ค่อยดู” คริสไม่ได้ขู่ แต่เป็นคำพูดที่จริงจากเขา
“ยุนอาไม่เป็นอะไรแล้วใช่มั้ย” แบคฮยอนถามร่างบางที่หน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
“ไม่เป็นไรแล้ว” ยุนอาพูดพลางเดินออกจากตรงนั้น เพื่อไปหา ซอฮยอนและยูริเพื่อนรักของเธอ
“นายเป็นอะไรกับยุนอา” คริสถามแบคฮยอน
“แล้วนายเป็นอะไรกับยุนอา” แบคถามคริสต่อเช่นกัน ทั้งคู่จ้องตากันอยู่นาน ทำให้สาวๆ เกือบทั้งโรงเรียนมาล้อมอยู่ เป็นกลุ่มๆ ระหว่างการสนทนาของหนุ่มฮอตทั้งสอง ต่างคนต่างมีความเห็นว่า ‘ยัยยุนอา มีดีอะไร? ทำไมหนุ่มๆต้องคอยปกป้องมัน’ นี่เป็นความเห็นส่วนใหญ่จากสาวๆ เกือบทั้ง SM
“ฉันเป็นคนสนิทของยุนอา สนิทมากด้วย” คริสเริ่มพูดก่อน
“ผมก็เป็นคนสนิทของยุนอาเหมือนกัน ” ทั้งสองคนเถียงกันอยู่นาน จนไม่ทันได้สังเกตว่ายุนอา หายไปไหน ทั้งคริสและแบคต่างตามหายุนอากันทั่ว SM
#วันเสาร์
“เจส..” เสียงร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงดังขึ้น
“หื้มม?ว่าไงฟานี่” เจสสิก้าหันหน้ามาหาทิฟฟานี่ที่นั่งเล่นอยู่บนเตียงนอน
“ฉัน..คิดว่าคริสชอบยุนอา” คำพูดนั้นทำให้เจสสิก้าอึ้งไปสักพัก ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียงนอนของเพื่อนสาว ที่นั่งก่อนอยู่แล้ว
“ฉันว่า คงไม่หรอกมั้ง..” เจสสิก้าให้กำลังใจเพื่อนสาวแล้วค่อยๆจับมือบางของทิฟฟานี่ขึ้นมาเพื่อให้อีกคนรู้สึกดีขึ้น ทั้งคู่จับมือจับไม้กันเป็นประจำแต่ทำไมครั้งนี้หัวใจของทั้งคู่ เต้นรัวอย่างนี้ก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้ว่าทำไม?
“คริส รักฉันบ้างรึเปล่า.. ฉันยังไม่รู้เลย” เสียงใสมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลดแก้มของเธอ เจสสิก้าเห็นอย่างนั้นจึงเอามือบางของเธอไปเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มใสๆของเพื่อนรัก
“รักสิ ถ้าเขาไม่รักเขาจะมาเป็นแฟนเธอทำไม ! อย่าคิดมานะฟานี่” ทั้งๆที่เจสสิก้ารู้แก่ใจว่า คริสเปลี่ยนไปจริงๆ บางทีเธอก็เคยสงสัยว่าคริสนั้นได้รู้สึกแบบเดียวกับเพื่อนรักหรือเปล่า ..? หรือบางทีอาจไม่..
“แล้วเธอกับรุ่นพี่เซฮุนละ” เสียงใสถามเพื่อนรักที่นั่งอยู่ตรงข้าม เจสสิก้ามีสีหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัดเมื่อ ทิฟฟานี่พูดถึง เซฮุน
“ฉัน..เอ่อ” เจสสิก้าไม่รู้จะตอบอย่างไงเพราะเธอรู้ว่าเขาไม่มีทางรักเธอ “เอ่อ..เขาไม่ได้รักฉัน” เสียงอ้ำอึ้งของเจสสิก้าพูดออกมา มันทำให้ร่างบางได้กอดเพื่อนรักของตัวเองโดยไม่รู้ตัว..
“ใจเย็นๆนะสิก้า” ทิฟฟานี่ได้แต่ปลอบใจและกอดตอบโดยไม่ลังเล
ต่างฝ่ายต่างได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นแรง..แต่ไม่มีใครกล้าพูดว่าทำไม? เพราะเธอไม่รู้จริงๆ หัวใจของทั้งคู่เต้นแรงไม่ยอมหยุด เมื่อกายสัมผัสกาย..
[สวัสดีค้าาา. แฟนฟิคทุกท่าน ไรเตอร์จะ(พยายาม)มาอัพทุกวันนะคะ ตอนนี้ เจสสิก้ากับทิฟฟานี่อาจจะยังไม่รู้ตัว แต่ความรู้สึกดีๆเกิดขึ้นแล้ว><' คู่อื่นก็ไม่น้อยหน้ากัน ใครอยากลุ้นทั้ง 3 คู่ติดตามฟิคนี้เรื่อยๆนะคะ ^__^ มีคำถามอยากจะถามแฟนฟิค ว่าอยากได้
'NC' รึเปล่า? และอยากได้NC คู่ไหนบ้าง? ><] :) Shalunla
ความคิดเห็น