[FIC EXO SNSD] It' my love รักร้ายๆฉบับยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #15 : [part 14] Let it go

Let it go ... 

หมดเวลาเล่นสนุก.. ถึงเวลาต้องเล่นจริง..

@สวนทิวลิป

“ตอนนี้ ฉันมีความสุขมากเลยนะ” เซฮุนคลี่ยิ้มบางๆให้กับแทยอน หญิงสาวที่เขาจับมืออยู่

มือบางถูกมือหนาจับอยู่ ก่อนที่เขาของทั้งคู่จะเดินไปพร้อมๆกัน   ...

“ทำไมละ” แทยอนเงยหน้าถามร่างสูงที่ยืนข้างๆ

“ก็เพราะไม่มีไอเด็กบ้านั่นไง”

“นี่คือเหตุผลที่ทำให้นายมีความสุขสินะ .. มันคงไม่ใช่ฉัน”  ร่างบางสะบัดข้อมือทิ้ง ก่อนที่จะเดินนำหน้าไป

เธอต้องการจะให้เขาง้อ.. ต้องการจะให้เขารู้ว่าเขาขาดเธอไม่ได้

“มันไม่ใช่อย่างนั้นแทยอน” เซฮุนคว้าข้อมือบางและเข้ากอดที่ด้านหลังของเธอทันที ก่อนที่แทยอนจะแสยะยิ้มเล็กน้อยให้กับความสำเร็จที่เธอได้มาโดยง่าย โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า   มันก็แค่มารยาเท่านั้น

“....” แทยอนไม่ได้พูดอะไรให้เปลืองแรง เพียงแต่เธอต้องอดทนฟังคำอ้อนหวาดหวานที่น่ารังเกลียดสำหรับเธอ

“ที่ฉันมีความสุข เพราะจะได้ไม่ต้องมีเด็กบ้ามาแย่งเธอไปจากฉันได้อีกไง” ร่างสูงจ้องมองดวงตาที่แสนคุ้นเคย  และดวงตานั้นก็ตอบรับเขาอย่างง่ายดาย

“ฉันรักนายนะเซฮุน” ต้องให้เธอกัดฟันพูดอีกซะเท่าไหร่ ? กว่านายนั่นจะเจ็บจนตาย เหมือนยุนอา..

ดวงตาที่แสดงความจริงใจเปล่งรัศมีออกมา ซึ่งต่างกับดวงตาที่มีแต่ความเกลียดชัง...

แต่ทำไม? ดวงตานั้นค่อยๆเปลี่ยนมาเป็นดวงตาที่อ่อนหวาน แต่เมื่อเธอนึกถึงหน้าน้องสาว ความเกลียดชังที่เธอมีให้เขาก็แทรกขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ฉันรักเธอเหมือนกันแทยอน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอก็คือแทยอนของฉัน”

เขาพูดราวกับรู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น..

แต่เธอไม่สนหรอกนะ! ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไง ในเมื่อเขาไม่เคยสนอยู่แล้วนิ!

ว่าน้องสาวของเธอจะรู้สึกอย่างไง กับการกระทำของเขาเอง...

“อื้ม เซฮุนเรากลับกันเลยนะฉันอยากกลับคอนโดแล้ว” 

เธอชักเป็นห่วงน้องมากขึ้นทุกที แล้วถ้าให้อยู่กับเซฮุนตลอดนะเหรอ? ให้ตายยังง่ายกว่า บุคคลอันตรายที่ทำให้ยุนอาเกือบตายทั้งเป็น ไม่ควรจะได้รับการให้อภัยหรอก..

“งั้นก็ตามนี้นะ เพราะว่าฉันอย่างไงก็ได้เพื่อเธอ..”

คำพูดที่ฟังดูแล้วไร้สาระสำหรับเธอ แต่มันมีความหมายลึกซึ้งกับเขามากเลยทีเดียว

@ร้านกาแฟ

เจสสิก้าและทิฟฟานี่นั่งติวงานกันอยู่ที่ร้านกาแฟแถวๆคอนโด ซึ่งเป็นปกติของเธอทั้งคู่ ที่จะต้องมานั่งติวกันอยู่ร้านนี้

ความคุ้นเคยและความใกล้ชิด.. ก่อให้เกิดความรัก  จริงเหรอ?

ยังไม่มีใครหาคำตอบได้หรอก.. ว่ามันเป็นความรักหรือความคุ้นเคยกันแน่ เพราะความรู้สึกเหล่านี้มันไม่ค่อยจะแตกต่างกันสักเท่าไหร่  มันคงไม่ผิดถ้าพวกเธอสับสน

“พรุ่งนี้ค่อยมาติวต่อละกัน เหนื่อยแล้วแหละ” เจสสิก้าบอกเพื่อนสาวก่อนที่จะดูดกาแฟเย็นขึ้นจากหลอด

“สิก้า..” ร่างบางเรียกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา  พร้อมกับใบหน้าอมทุกข์ที่อยู่กับเธอมาตลอดหลายเดือน

“หืม?”

“ฉันรู้ว่าคริสรักใคร..”  น้ำเสียงที่มีพร้อมกับน้ำดั่งสายธารไหลรินอาบบนแก้มนวลขาวของเธอ จนทำให้เพื่อนรักมีสีหน้าซีดลงเมื่อเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้

“.....” เจสสิก้าไม่อยากพูดอะไร เพราะกลัวบางคำพูดมันอาจจะทำให้ทิฟฟานี่รู้สึกแย่ลงก็เป็นได้ ใครจะรู้ละ?

“แต่ฉันก็ยังรักเขา..แม้จะรู้ดีว่าในใจเขาไม่ได้มีฉันอีกต่อไปแล้ว” น้ำเสียงสั่นเครือพูดต่อ

ใช่!เธอรู้ว่าเขารักใคร  และจะไม่ขัดขวางแต่อย่างใดเพราะเธอรู้ ว่าขืนทำไป ใจเขาก็ไม่เหมือนเดิม แต่สิ่งที่เธอจะทำก็คือ

รักเขาต่อไปและจะทำทุกอย่างเพื่อคนที่เธอรัก และนั่นก็คือคริส

“รักแบบไม่ต้องครอบครองนะเหรอ? ถึงมันจะเจ็บที่เขารักคนอื่น แต่ก็มีความสุขดีไม่ใช่เหรอ ที่เห็นเขามีความสุข” เจสสิก้าพูดต่อจากเธอ

เจสสิก้ารู้ดีว่าความรู้สึกเหล่านั้นมันเป็นอย่างไง.. ถึงแม้ว่ารุ่นพี่อย่างโอเซฮุนจะไม่ได้รักเธอ แต่การที่ได้อยู่ใกล้ๆก็มีความสุขดีไม่ใช่หรือไง? แค่นี้ก็พอแล้วสิก้า

ไม่ต่างกับทิฟฟานี่ ขอแค่ให้เธอได้ดูแลคริสต่อไป.. แม้เขาจะไม่รับรู้ แม้เขาจะไม่รู้สึกว่ามีเธออยู่ข้างๆเลยก็ตาม

#คอนโดยูริ ซอฮยอน

“ยุนอา เธอเป็นอะไร” ยูริถามเพื่อนรักที่นั่งเหม่อลอยตั้งแต่เช้า

บางทีเธอควรจะระบายให้ใครฟังบ้าง! โดยเฉพาะคนที่เธอไว้ใจ

“แบคจูบฉัน” เสียงแผ่วเบากลืนไปกับสายลมทำให้ยูริและซอฮยอนฟังไม่ชัด ทั้งคู่ขมวดคิ้วเป็นปมก่อนที่จะถามใหม่อีกครั้ง

“หะ! ว่าไงนะ?” ซอฮยอนถามด้วยความสงสัย ก่อนที่จะตั้งใจฟังคำตอบจากเพื่อนรัก

“แบคฮยอนจูบฉัน” ยุนอาตะโกนให้อีกสองคนฟัง แต่แน่นอนว่าเธอไม่มีเสียงจะทำอย่างนั้น ทั้งซอฮยอนและยูริจึงได้ยินแต่เสียงแผ่วเบา

“ไอหมาแบค มันทำอย่างนั้นได้ไงฉันจะฆ่ามัน” ซอฮยอนขึ้นเสียงทันที

 ก็รู้อยู่แล้วว่าแบคซอ กัดกันอย่างกับอะไรดี ถ้าเกิดมีเรื่องให้ซอฮยอนแค้นใจเกี่ยวกับหมอนี่ ตายเป็นตายท่าเดียว

“ซอ แกห้ามทำอะไรแบคนะ”  ยุนอาห้ามปรามเพื่อนสาวที่ดูเป็นเดือดเป็นร้อนแทนเธอ

“ทำไม?” ซอฮอยนแย้งทันที ก่อนที่จะทำหน้ามุ่ยไม่พอใจที่เห็นยุนอาเข้าข้างแบคฮยอน

“อย่างไงแบคก็เพื่อนฉัน และเขาก็จะเป็นเพื่อนฉันตลอดไป”

ถึงแม้เธอจะเคยหวั่นไหวกับแบคฮยอน แต่ก็เป็นเพียงอารมณ์ที่อ่อนไหวของเธอ... เพราะยังไง ในสายตาเธอ เขาก็คือเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง

#คอนโดเซฮุน  19.00 PM

ร่างบางเดินไปหยุดที่หน้าประตูของคอนโดเซฮุน ก่อนที่จะใช้มือบางเปิดมันออกช้าๆ และเงยหน้าขึ้นมาพบใบหน้าหล่อเหลาที่นั่งรอเธออยู่ที่โซฟาตัวนั้น

โซฟาตัวเดิมที่เขาและเธอเคยจูบกัน..  เธอยังจำได้ดี จำได้ทุกอย่างที่เป็นเขา โอเซฮุน

“มาแล้วเหรอ สิก้า”  เซฮุนคลี่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะเชิญเจสสิก้านั่งลง

“คะ” เจสสิก้าตอบอย่างเย็นชา แน่นอนว่าเขาคือเจ้าหญิงน้ำแข็ง และนี่อาจจะเป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ เซฮุนไม่ได้รักเธอ เขาชอบคนร่าเริงนิ

“นั่งก่อนสิ มีอะไรจะคุยกับพี่เหรอ”  เซฮุนยิ้มบางๆให้กับสาวน้อย และมองเธออย่างเอ็นดู ถึงแม้เขาจะไม่ชอบการกระทำที่เธอทำให้เขากับยุนอาเลิกกันก็ตาม

“สิก้าคิดถึงพี่” ร่างบางเข้ากอดร่างสูงที่ได้แต่ทำหน้าเหวอ เพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะเข้ามากอดเขาอย่างนี้ แต่อย่างไรก็ตามเขาไม่ควรจะผลักเธอออก แม้ว่าเขาจะไม่ชอบใจ

“....” เขาไม่สามารถพูดต่อได้ เพียงแต่มือหนาค่อยๆรับกอดจากเธอทันที

“สิก้ารู้ ว่าพี่รักยุนอา แต่ให้สิก้าได้กอดพี่อย่างนี้นะคะ” เจสสิก้าอ้อนวอน แต่เธอจะรู้หรือเปล่า ? ว่าคำอ้อนวอนของเธอเป็นผลซะด้วยละ

“พี่ไม่ได้รักยุนอาแล้ว”

คำพูดนี้ทำให้เจสสิก้าเบิกตากว้าง ก่อนที่จะปลดตัวขึ้นมาจากอ้อมกอดของเซฮุน

“พี่ไม่ได้รักยุนอา? แล้วพี่รักใคร?”  เจสสิก้าจ้องที่ดวงตากลม เพื่อหาคำตอบจากเขา

เธออยากจะรู้คำตอบเหลือเกิน เพียงแค่หวังสักให้เขามารักเธอ...

“คือ..” เซฮุนก้มหน้าด้วยความสับสน ก่อนที่จะเอ่ยปากตอบไป

ตื๊ดๆๆ...

แต่เสียงริงโทนของเจสสิก้าดังขึ้น ทำให้เธอเลิกสนใจเซฮุนมาสนใจโทรศัพท์แทน เบอร์ที่ขึ้นเป็นเบอร์ที่คุ้นเคยของเจสสิก้า ‘ ทิฟฟานี่ ’ นั่นเอง

นิ้วเรียวกดรับก่อนที่จะยกมันขึ้นแนบหู

[สิก้า อยู่ไหนฉันอยู่กับคริสนะไม่ต้องเป็นห่วง] สิ้นปลายเสียง สัญญาณก็ถูกตัดทันที คงเพราะทิฟฟานี่รีบโทรเพื่อมาบอกข่าวแค่นี้จริงๆ

“มีธุระหรือเปล่า” เซฮุนถามร่างบางที่กำลังเก็บมือถือลงกระเป๋าใบหรู ก่อนที่ใบหน้าสวยจะเงยขึ้นมาตอบคนที่อยู่ตรงหน้า

“ไม่นิคะ พี่ฮุนค่ะ ” สิ้นเสียงแรงจากสาวร่างบาง เธอก็ขยับเข้าไปชิดเซฮุนที่มีสีหน้ามึนงงเล็กน้อย ก่อนที่จะใช้แขนเรียวโอบไปที่คอของร่างสูง เธอค่อยๆใช้ปากแตะปากของเขา นี่ไม่ใช่การจูบที่ร้องแรง แต่เป็นเพียงแค่ปากแตะปากเพื่อถ่ายทอดความรักที่เธอมีให้เขา

ซึ่งเขารับรู้ได้.. ว่าเธอรักเขาแค่ไหน

แต่เขาไม่สามารถรับรักนั้นได้..

เจสสิก้าค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกเบาๆ อย่างช้าๆ ก่อนที่จะพูดบางอย่างออกมา

“สิก้าขอโทษ ที่ทำให้พี่กับยุนอาต้องเลิกกัน ถ้าสิก้าไม่มาหาพี่ตอนเมา พี่คงห้ามใจกับความบ้าของสิก้าไปแล้ว สิก้าขอโทษ แต่ที่สิก้าทำ เพราะ ‘รัก’ ” เจสสิก้าได้พูดความรู้สึกในใจของเธอออกมา เธอไม่หวังให้เขารักเธอตอบ แต่เพียงหวังให้เขาเข้าใจเธอเท่านั้น

“ไม่เป็นไร พี่ไม่เคยโกรธสิก้าเลยสักครั้ง” เซฮุนพูดอย่างจริงใจกับเธอ แต่ในหัวใจของเขา เธอเป็นได้แค่น้องสาวเท่านั้นแหละ..

แต่สองคนนั้นจะรู้มั้ย ว่าแทยอนเข้ามาเห็นบทพลอดรักกันต่อหน้าต่อตา เธอยืนอยู่หน้าประตู ที่เปิดแง้มไว้เลยไม่สามารถได้ยินเสียงที่พูดคุยกันได้ แต่เห็นเจสสิก้าจูบกับแฟนหนุ่มของตัวเอง แต่แน่นอนว่าเธอไม่รู้ว่านั้นคือ ปากแตะปากเท่านั้น และเซฮุนไม่ได้คล้อยตามไปด้วยเลย....

เจสสิก้า! เธออีกแล้วเหรอ? นังมารร้าย ฉันเกลียดเธอ

เธอกำมือจนแน่นเพื่อระบายความโกรธจัด ก่อนที่จะหันหลังกลับออกไปจากคอนโด

เธอคิดจะให้อภัยเขา แต่พอเจอเจสสิก้าในสภาพแบบนี้ คงถึงเวลาที่จะต้องเอาจริงซะแล้ว

“สิก้าขออยู่กับพี่จนกว่าจะง่วงนอนเลยได้มั้ย” เธออ้อนเขาอีกครั้ง และมันก็สำเร็จทุกครั้ง ร่างสูงคลี่ยิ้มออกมา เพื่อแสดงความเต็มใจที่จะอยู่กับสาวน้อยคนนี้

“แต่พี่กลัวว่าถ้า สิก้าง่วงจะเกิดอุบัติเหตุตอนขับรถได้นะสิ” เซฮุนพูดขึ้นมา ทำเอาเจสสิก้าคิดขึ้นได้ ว่ามันไม่ปลอดภัยแน่ๆ

“นั่นสิ” เธอก้มหน้าราวกับว่าหมดสนุกแล้ว ก่อนที่มือบาจะจับคางให้เงยขึ้น

“พี่ไปส่ง” เซฮุนเสนอก่อนที่จะยิ้มบางๆให้กับเธอ

“ไม่เป็นไรคะ สิก้ากลับก่อนดีกว่า เผื่อพี่จะพักผ่อนด้วย ไปก่อนนะคะ” เจสสิก้ายืนขึ้นก่อนที่จะโบกมือลากับเซฮุน ซึ่งขนาดเดียวกันเซฮุนก็โบกมือลาหญิงสาวที่เขาคิดเพียงน้องสาวเท่านั้น

#คอนโดแทยอน-ยุนอา

“อ้าว!กลับมาแล้วเหรอคะคิดถึงจัง” ยุนอาวิ่งเข้ากอดพี่สาวที่เดินเข้ามา ก่อนที่จะส่งยิ้มน่ารักๆ ให้กับพี่สาว

“คิดถึงยัยเหม่งที่สู๊ดดดดด” แทยอนพูดพลางหัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่ยุนอาจะปลดอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนั้น

แทยอนเดินไปนั่งที่โซฟาหรู ก่อนที่จะเรียกน้องสาวมานั่งข้างๆ

“ยุนอา พี่มีเรื่องจะคุยด้วย”  ยุนอาทำหน้าสงสัยก่อนที่จะเดินเข้ามานั่งบนโซฟาข้างๆพี่สาว

“มีอะไรเหรอพี่แท” ยุนอาหน้าซีดลงทันที เพราะแทยอนอาจจะรู้เรื่องที่เธอไปเที่ยวผับมาก็ได้  ขืนรู้ก็มีแต่ตายกับตาย

“เอ่อ..ลู่หานนะ พี่คิดว่าเขาน่ารักดีนะ” ยุนอาพยักหน้าตาม แต่ก็ยังไม่หายสงสัยว่าจะคุยเรื่องลู่หานทำไม แต่อย่างน้อยก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอแอบหนีไปเที่ยวผับหรอกน่า

“พี่แท พูดมาเลยดีกว่า ยุนขี้เกียจฟังละ” คำพูดของยุนอาทำให้แทยอนอึ้งไปสักพัก แต่ยุนอาก็ฉลาดนิ รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เธอคงไม่โง่ที่จะไม่รู้ว่าเธอต้องการจะขอความช่วยเหลือจากเธอหรอกนะ

“พี่อยากให้เราเปิดใจรับรักลู่หาน” ยุนอาเบิกตากว้าง ก่อนที่จะมีสีหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที

“พี่แท ทำไมยุนต้องรับรักลู่หานด้วยละ” ยุนอาแปลกใจเป็นอย่างมาก แต่ใครจะไปกล้าบอกละ ว่าเธอก็แอบมีใจให้เขาเหมือนกัน

“เอาเถอะ พี่คิดว่าอาลู่ดูแลน้องพี่ได้” แทยอนคิดอย่างนั้นจริงๆ  เธอคิดว่าลู่หานน่าจะดูแลยุนอาได้ดีที่สุด นอกจากเธอแล้ว และอีกอย่าง เธอก็ตกลงกับลู่หานว่าจะเปิดทางให้ซะด้วย

“ยุนยังไม่ตกลงอะไรนะคะ ขอคิดดูก่อน”  ยุนอาพูดพลางเดินเข้านอนไป

แต่มันเป็นทางเดียวนี่น่า .. ที่จะทำให้เธอลืมเขาได้ และทำให้ทิฟฟานี่แน่ใจว่าเธอจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับคริส

แต่ถ้าเขารู้ว่าเธอทำเพื่ออยากลืม คริส.. เขาจะเจ็บมากแค่ไหน? เธอเองก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจใคร อยากจะให้เจ็บแค่เธอคนเดียว....

ตื๊ดๆๆ..

เสียงโทรศัพท์ของยุนอาดังขึ้น แต่เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะรับมัน ในเมื่อเบอร์ที่ขึ้นเป็นเบอร์ของคริส ถ้าขืนเธอรับโทรศัพท์ เธอคงจะตัดใจจากคริสไม่ได้แน่ๆ

.

.

.

ตื๊ดๆๆๆ

เสียงโทรศัพท์ดังเป็นครั้งที่ 10 แต่เธอก็ไม่รับมันเลย จนเสียงโทรศัพท์ค่อยๆเงียบไปเอง

#เช้าวันต่อมา

“พี่แทคะ มีอะไรกินบ้าง?” ยุนอาเดินลงบันไดมาชั้นล่าง แต่แล้วก็เห็นร่างสูงนั่งสบายใจเฉิบ อยู่บนโซฟา

“อาลู่ นายมาได้ไง พี่แทละ?” ยุนอาขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความสงสัย ก่อนที่จะกวาดสายตาไปรอบๆเพื่อหาพี่สาว แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา

“พี่แทบอกให้ฉันไปส่งเธอที่โรงเรียน แล้วก็บอกว่าข้าวต้มอยู่ในครัว ใส่ชามไว้ให้แล้ว” ลู่หานยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปสนใน TVต่อ

@SM school

รถคันหรูของลู่หานขับเข้ามาในโรงเรียนของยุนอา รถที่เปิดประทุนทำให้คนในโรงเรียนสามารถมองเห็นลู่หานและยุนอาได้ มีเสียงนินทรา มามากมาย เพราะลู่หานเป็นหนุ่มสุดฮอต ทำให้มีคนรู้จักมากมาย และยุนอาก็คือสาวที่ถูกผู้หญิงเกลียดในลำดับต้นๆ

“ดูยัยยุนอาสิ เมื่อวันก่อนฉันยังเห็นยัยนี่ควงคริสกับแบคอยู่เลย วันนี้เปลี่ยนเป็นพี่ลู่หานสุดหล่อของฉันไปแล้วเหรอ”

“นั่นสิ! ยัยนี่มีดีอะไร ทำไมคนหล่อๆถึงสนใจมันกันหมด”

เสียงนินทรายุนอาทำให้ลู่หานที่กำลังเปิดประตูให้ยุนอา หันมามองอย่างไม่ชอบใจ จนสาวๆแถวนั้นถึงกับอึ้งไปเลย

“ยุนอา ระวังตัวด้วยละ” ลู่หานเตือนด้วยความเป็นห่วง ก่อนที่เขาจะใช้มือหนาลูบหัวร่างบางเบาๆด้วยความเอ็นดู ยุนอาพยักหน้ารับรู้ และเขาก็ได้ขับรถกลับไปในที่สุด

“ยุนอา มานี่เร็ว” ซอฮยอนเรียกเพื่อนสาว ก่อนที่จะส่งยิ้มให้เธอ

“รุ่นพี่ลู่หานมาส่งเหรอ โชคดีชะมัด” ยูริเอ่ยปากก่อนที่ ยุนอาจะหน้าแดงขึ้นทันที

“อืม ไม่เห็นจะโชคดีตรงไหน ทำอย่างกับฉันอยากมากับเขางั้นแหละ” ยุนอาส่ายหัวไปมา ทำให้เพื่อนทั้งสองคนรู้ว่าเธอ ไม่ได้ชอบใจเลย

“แต่ฉันว่า อาลู่ก็ดีนะ ทั้งหล่อทั้งรวยทั้งฮอต ไม่มีอะไรแพ้คริสเลยนะ” ยูริพูดทันที ทำเอายุนอา ถึงกับเงียบไปสักพัก

“เธอคิดว่าจะมีใครมาแทนคริสได้งั้นเหรอ” ยุนอาถามเพื่อนรักทั้งสองคน

คำตอบนะเหรอ? ไม่มีหรอก! ตราบใดที่ยังไม่มีใครทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นเท่ากับคริสได้

“ฉันรู้ แต่เธอก็ควรจะตัดใจจากคริส เพราะว่า…” ซอฮยอนไม่ได้พูดอะไร และได้แต่มองใบหน้าที่เศร้าหมองของเพื่อนรัก

“ยุนอา” เสียงทุ้มที่คุ้นเคยของยุนอาดังขึ้น เธอค่อยๆหันไปก่อนที่จะพบแบคฮยอน ที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

“แบค..” น้ำเสียงแผ่วเบาของยุนอาดังขึ้น ร่างบางหันกลับแล้วเดินหนีไปทันที

เธอไม่ได้เกลียดเขา.. แต่เธอแค่ยังทำใจไม่ได้เท่านั้นเอง..

“ยุนอา ฟังฉันก่อน” แบคฮยอนตะโกนสุดเสียง แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอกลับมา

“นายยังจะมีหน้ามาเจอยุนอาอีกเหรอ” ซอฮยอนตะโกนใส่แบคฮยอน

เธอเสียใจไม่ต่างกับยุนอาที่เขาทำอย่างนี้..

“ซอ.. ช่วยฉันให้ปรับความเข้าใจกับยุนอาได้มั้ย” สายตาอ้อนวอนจากเขา มีผลต่อการเต้นของหัวใจของเธอเป็นอย่างมาก ในเวลาที่ดวงตาประสานกัน ความรู้สึกของเธอราวกับว่าอยู่ ในโลกที่มีแค่ เธอกับเขา

ไร้สาระ  ซอฮยอนสะบัดความคิดนั้นออกก่อนที่จะเดินตามยุนอาโดยที่ไม่ได้ให้คำตอบเขาไป 

:)  Shalunla

สวัสดีคะ ><' ไรเตอร์มาอัพแล้วนะคะ อาจจะสั้นไปนิด เพราะรีบอัพมาก กลัวเเฟนฟิคหาย! ตอนนี้ลู่เริ่มลุยแล้วจ้า 5555 ส่วนฮุนแท คู่นี้ แซ่บนะ แบคซอแอดอนุมัติแล้วนะว่าจะแต่งให้จิ้นกัน 555 ฝากเม้นท์ด้วยนะคะ ;D