คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [Part 12] Youll be in my heart
You’ll be in my heart
#แทยอน (ต่อจากตอนที่แล้ว)
แน่นอนว่าลู่หานจะต้องเล่นตามบทที่วางกันไว้ ลู่หานผลักร่างสูงที่กำลังจูบหญิงสาวล้มลง ก่อนที่จะประคองร่างบางที่หน้าแดงกว่าลูกมะเขือเทศ
“พี่แท เป็นไรเปล่าครับ” ลู่หานจับแทยอนหันซ้ายหันขวาเพื่อที่จะตรวจเช็ดร่างกายว่ามีตรงไหนบอบช้ำหรือเปล่า อันที่จริงมันคือการแสดงเท่านั้นแหละ
“ฉันโดนจูบ ไม่ได้โดยทำร้ายร่างกายซะหน่อย” แทยอนทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะหันไปหาร่างสูงที่โดนผลักเมื่อกี้นี้
“เซฮุน เป็นไรมั้ย” แทยอนถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆประคองร่างที่ลงไปนอนกับพื้นขึ้นมา
“เป็นบ้าอะไร ไอเด็กไม่มีมารยาท” เซฮุนต่อว่าลู่หาน ก่อนที่จะหันไปสบตากับแทยอนที่ได้แต่มองตาแป๋วๆ
“ก็นายมาจูบรุ่นพี่ที่ผมจีบอยู่นะสิ” ลู่หานเดือดขึ้นมาอีกครั้ง
“ได้! ต่อไปนี้ไม่ว่าจะเป็นแก หรือผู้ชายหน้าไหน ก็ห้ามมายุ่งกับแทยอนคนนี้” สิ้นเสียงทุ้มร่างบางก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่จะกุกกักถามบางสิ่งไป
“ นายหมายความว่ายังไง....” น้ำเสียงแผ่วเบาของร่างบางที่จ้องดวงตาใสของเซฮุนอยู่ จนทำให้เขาทนไม่ไหวจนพูดมันออกมา
“ฉันรักเธอ แทยอน เป็นแฟนกับฉันนะ” ร่างสูงคุกเข่าตรงหน้าแทยอน ต่อหน้าต่อตาลู่หาน ก่อนที่จะค่อยๆจับมือบางขึ้นมากุมไว้
“ฉันขอโทษที่ไม่แน่ใจ... เพราะเหตุผลหลายๆอย่างที่ทำให้ฉันไม่สามารถบอกรักเธอได้อย่างเต็มปาก แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว…ว่าใจต้องการเพียงเธอนะคิมแทยอน”
แทยอนได้แต่อ้ำอึ้งกับคำพูดหวานเย้ายวนของเซฮุน ก่อนที่จะตั้งสติได้แล้วคลี่ยิ้มบางๆออกมา..
เธอพยักหน้าตอบตกลงเขาทันที
“อือ” คำๆเดียวที่ออกจากปากเธอในตอนนี้ มันอาจจะเป็นเพราะ เธออึ้งกับการกระทำของเซฮุน จนต้านทานไม่ไหว ใบหน้าขาวซีดกลายเป็นสีหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาทันที
“ขอบคุณที่ให้โอกาสฉันนะแทยอน” เซฮุนค่อยๆลุกขึ้นก่อนที่จะดึงตัวร่างบางเข้าไปกอด โดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ร่างของทั้งสองแนบชิดกันจนสามารถได้ยินเสียงเต้นรัวของหัวใจ กลิ่นน้ำหอมที่แสนคุ้นเคยทำให้แทยอนค่อยๆหลับตาลง ทั้งกลิ่นน้ำหอม บรรยากาศ และอกที่อบอุ่น มันทำให้เธออยากจะซบตรงอกเขาตลอดกาล…
ส่วนลู่หานนะเหรอ ได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ทำงานนี้สำเร็จ! ข้อแลกเปลี่ยนมันยิ่งใหญ่กว่าอะไรทั้งหมดเลยละ..
#คอนโดยูริ-ซอฮยอน
“ยุนอา เธอนอนกับพวกเรานะ เตียงมันใหญ่มากเลยแหละฮ่าๆๆ” ยูริพูดพลางติดตลก ก่อนที่เธอจะเข้าไปค้นอะไรกินในตู้เย็น
“โอเคๆ วันนี้จะพาฉันไปเที่ยวไหนเหรอ” ร่างบางที่นั่งอยู่บนโซฟาหรูเอ่ยถามขึ้น
“ผับไงละ เคยไปเปล่า?” ซอฮยอนพูดแทรกขึ้นทันที ก่อนที่จะหันไปมองใบหน้า
เหวอของยุนอา แน่นอนละเพราะเธอไม่เคยไปไงละ
“เราเพิ่งอายุ 18 เองนะ” ยุนอาแย้งทันที ในเมื่อเธอเหมือนไข่ในหินนิ อ่อนแอไปซะทุกอย่าง จริงๆแล้วเธอแค่อ่อนโยนนะ
“แล้วไง ? ฉันกับซอไปบ่อยจะตาย มีเส้นมีสายเข้าที่นั้นอยู่แล้ว” ยูริปิดตู้เย็นก่อนที่จะยกซองมันฝรั่งทอดกรอบมากิน
“ฉันรู้น่า ว่าพวกเธอมีเส้นเข้าที่ไหนก็ได้ แต่ถ้าพี่แทรู้ละก็” ยุนอาทำสีหน้าแหยๆก่อนที่จะก้มหน้าลงอย่างไม่แน่ใจ
“พี่แทจะรู้ได้ไง ในเมื่อไปอยู่ตั้งนอกเมืองโน่นนนนฮ่าๆ ” ยูริพูดกับยุนอาก่อนที่จะหลุดหัวเราะออกมา
บางทีเธอก็อยากจะ ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นบ้าง… เธอไม่ควรกักตัวเองแบบนี้นี่น่า
“ไปนะเหม่ง” ซอฮยอนทำเสียงออดอ้อนก่อนที่จะส่งยิ้มหวานๆให้เพื่อนสาว
“ก็ได้” ยุนอาตอบตกลงหลังจากไตร่ตรองอยู่นาน
“โอเค งั้นก็ไปแต่งตัวได้แล้วยัยเหม่ง” สิ้นเสียงยูริ ทุกคนก็แยกย้ายไปแต่งตัวเสริมสวยเพื่อไปเที่ยวคืนนี้
ยุนอาแต่งตัวตามสไตล์น่ารักของเธอ แต่กลับกลายเป็นว่า โดนสองเพื่อนรักติซะเละ จนต้องกลับไปเปลี่ยนใหม่ แน่นอนว่าเปรี้ยวสุดจี๊ดเลยทีเดียว
“โอเคยัง เปลี่ยนรอบที่ 5 ละนะ” ร่างบางได้แต่ทำหน้ามุ่ยเพราะเหนื่อยและรำคาญที่เพื่อนทั้งสอง จุกจิกกับการแต่งตัวของเธอนัก ซึ่งเสื้อผ้าทั้งหมดเป็นของ ซอฮยอนแน่นอนว่าเธอคงไม่มีเสื้อผ้าเปรี้ยวสุดจิ๊ก หรอกนะ!
“ไหนๆ ว้าวว โอเคเลย” ยูริและซอฮยอนมองเป็นตาเดียว แน่นอนว่าพวกเธอไม่เคยเห็นยุนอาในลุคแบบนี้
เสื้อแขนกุดสีดำครึ่งตัวโชว์เอวบางๆ ถูกสวมทับด้วยเสื้อกั๊กหนังสีดำ พร้อมกับกางเกงยีนส์ขายาวและรองเท้าส้นสูงสีดำ ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวลอนยาวถึงเอว
เซ็กซี่ สุดๆ
“เซ็กซี่สุดๆเลยยุนอา” ซอฮยอนลุกขึ้นจากโซฟาก่อนที่จะหมุ่นตัวร่างบางไปมาเพื่อสำรวจความสวยของเธอ
“ฉันไปเปลี่ยนดีกว่านะ ชุดนี้มันไม่เหมาะหรอก” ร่างบางเดินหันหลังกลับแต่ถูกยึดข้อมือไว้ ก่อนที่จะโดนลากมาแต่งหน้าในห้องนอน ขาเรียวค่อยๆเดินเข้าห้องอย่างไม่เต็ม ก่อนที่จะต้องยอมจำนนเข้าไป
“ยูริ หยิบอายไลเนอร์สีดำมาหน่อย” มือเรียวจับใบหน้าอ่อนหวานให้เชิดขึ้นเพื่อจะกรีดอายไลเนอร์ จากใบหน้าหวานเมื่อถูกกรีดอายไลเนอร์ลงไปก็กลายเป็นสาวดวงตาคมเซ็กซี่ ทันที! แก้มถูกปัดด้วยสีแดงจนแก้มกลายเป็นสีแดงระเรื่อ ริมฝีปากบางถูกชโลมด้วยสีแดงสด จากยุนอาสาวหวาน กลายเป็นสาวลุคเซ็กซี่อย่างทันตาเห็น
ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกดัดให้ลอนกว่าเดิมจากที่เป็นอยู่ กระเป๋าสีดำถูกถือด้วยมือเรียวอย่างสง่า ซึ่ง ยูริและซอฮยอนก็ไม่แพ้กัน ทั้งสามคนแต่งตัวลุคเดียวกันหมด แต่จะแตกต่างกันไปตามความชอบ ส่วนยุนอานะเหรอ? เธอไม่มีสิทธิ์เลือกนิ กลายเป็นสาวมั่นไปโดยปริยาย ซึ่งแน่นอนถ้าไม่สนิทกับเธอจริงๆ คงจำไม่ได้แน่ๆว่าเป็นยุนอาสาวหวาน
#ผับ
“ยูล..ซอ ฉันไม่กล้าเข้าหรอก” มาถึงไม่นาน ร่างบางก็ทำหน้าแหยๆ ไม่อยากเข้า ก่อนที่จะขอร้องให้เพื่อนสาวกลับ
“กลับเถอะนะ” คำร้องขอของยุนอาไม่เป็นผล ในเมื่อพวกเธอมาถึงหน้าผับแล้ว เรื่องอะไรจะต้องกลับด้วยละ?
“นี่! พร้อมทุกอย่างแล้ว ถ้าไม่เข้าไม่ต้องมาคุยกันเลย” ยูริขู่ยุนอาเล่นๆ แต่ไม่คิดว่าเธอจะคิดจริงจัง เพราะสีหน้าของยุนอาซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
ทั้งยุนอา ซอฮยอนและยูริกำลังจะเดินเข้าทางประตู พนักงานตรวจบัตรเอ่ยขึ้นก่อนที่ทั้งสามสามจะหยุดหันไปมอง
“ขอตรวจบัตรด้วยครับ” พนักงานชายที่ทำหน้าที่ตรวจบัตรเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะยื่นมือมาขอบัตร
“ฉัน ยูริ/ซอฮยอน” ทั้งคู่บอกกับพนักงานชายก่อนที่พนักงานคนนั้นจะพยักหน้าและเปิดประตูให้เข้าโดยดี
“เธอทำได้ยังไง? อายุเราก็ไม่ถึงกัน” ยุนอาถามพลางสงสัยก่อนที่จะเกาะแขนยูริเดินตามเข้าไป
จะมีเหรอ? ที่ยูริและซอฮยอนจะเข้าไปไหนไม่ได้ ในเมื่อพ่อของทั้งคู่เป็นผู้มีอิทธิพลนี่น่า!
“เอ่อ.. เอาเถอะ! แต่อย่าลืมละ ถ้ามีคนมองก็เฉยๆไว้ไม่ต้องกลัวพวกนั้นไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเธอหรอก ” สิ้นเสียงเพื่อนสาว ร่างบางก็ขมวดคิ้วเป็นปม ก่อนที่จะถามกลับทันที
“อ้าว! แล้วทำไมต้องมีคนมองด้วยละ” ไม่ทันที่ยุนอาจะได้คำตอบ สายตาของเหล่าบรรดาผู้ชาย ก็จ้องมาที่เธอเป็นตาเดียว ร่างบางรู้สึกหวาดแปลกๆกับสายตาเหล่านั้น แต่ก็จะพยายามทำตัวปกติที่สุด
“ก็สวยซะขนาดนี้ไงละ” ซอฮยอนตอบแทนยูริที่กำลังพาไปนั่ง
“เอ่อ.. พี่คะ สั่งค็อกเทลหน่อยคะ” ยูริ สั่งค็อกเทลมา 3 แก้ว ก่อนที่ทั้งคู่จะจิ๊บค็อกเทลอย่างสนุกลิ้น ยกเว้นยุนอาที่นั่งเอ๋ออยู่คนเดียว ร่างบางได้แต่กังวลสายตาที่มองมา แน่นอนว่าเธอเกลียดสายตาแบบนี้ มันทำให้รู้สึกเสียความมั่นใจเป็นแล้วครึ่งหนึ่งเลยแหละ
“นั่งบื้ออยู่ได้ ลองดื่มซิ” ซอฮยอนยกแก้วค็อกเทลให้ยุนอา มือบางรับไว้แต่โดยดี จมูกเรียวค่อยๆดมกลิ่นที่เย้ายวนของค็อกเทลแก้วนั้น จากนั้นค่อยๆจิบมันเบาๆ ก่อนที่จะทำหน้าขยาดกับมัน หลังจากนั้นร่างบางค่อยๆจิบมันอีกครั้ง ลิ้นบางเริ่มจะชินกับรสชาติของค็อกเทล
หมดแก้วที่ 1
“ยูล ขอเพิ่มของซอกับยุนคนละแก้ว” ซอฮยอนร้องขอจากเพื่อนสาว
“ดื่มมมมม” ทั้งสามประสานเสียงกันชนแก้วกัน ก่อนที่จะดื่มหมดภายในครั้งเดียว
.
.
.
แก้วที่ 4
“ยุนแก ดื่มมากไปแล้วนะ พอก่อนก็ได้” ยูริเพิ่งจะมารู้ตัวว่ายุนอาเป็นคนดื่มแอลกอฮอล์แล้วทำฤทธิ์ ทุกที
“ซอ ทำไงดีละ ยัยยุนเริ่มเมาแล้ว” ยูริมีท่าทางกังวลอย่างมากซึ่งต่างกับยุนอาที่มีท่าทางเฮฮา ผิดปกติ
“ยัยยุน พอก่อนแกจะเมาแล้วเนี่ย” ซอฮยอนดึงแก้วจากมือของยุนอา แต่ร่างบางก็ทำท่าทางไม่พอใจขึ้นมาทันที
“ยัยซอ จะดึงแก้วออกทำไมวะ ? จะดื่มมมมม” ยุนอาดึงแก้วกลับทันที ก่อนที่จะกระดกหมดแก้ว
“ แกเมาแล้วยัยยุน” ยูริทำหน้าหนักใจ แต่ทำไงได้ละ? เธอเป็นคนชวนยุนอามาเองนิ
"บ้าาาา!คายยยยยเมาห๊ะ? ดูก่อนมั้ยคายยยเมา? แค่ไม่เหมือนเดิมม.." ยุนอาพูดคล้ายคนเมา ไม่คล้ายหรอกนะ ใช่เลยแหละ -3-
“ฉันผิดเองละ” ยูริพูดกับซอฮยอนที่หนักใจไม่แพ้กัน
“ฉันก็ด้วย”
“น้องสาว” เสียงหล่อดังอยู่ใกล้ๆ ทั้งยูริและซอฮยอนรีบหันไปหาต้นเสียง ก่อนจะพบชายร่างสูง รูปร่างหน้าตาดี แถวยังอายุไม่หน้าห่างกันเกิน 5 ปีหรอก
“เรียกใครเหรอคะ” ยูริถามชายที่มีใบหน้าหล่อเหลา
“เด็กคนที่กำลังดื่มอยู่นะ” ชายคนนั้นตอบยูริ ก่อนที่จะหันมาสนใจยุนอาดังเดิม
“อ๋อ มีอะไรเหรอคะ?” ซอฮยอนถามด้วยท่าทางไม่ไว้ใจ ถึงแม้เขาจะหน้าตาดีหล่อเหลาหุ่นดี ซิกแพ็กเยอะมากมายแค่ไหนก็เถอะ ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ไม่รู้จักก็ไม่ควรไปยุ่งด้วย
“น้องเขาน่ารักดีนะ ชื่ออะไรเหรอ เธอสองคนก็ด้วยนะ” ชายคนนั้นยังไม่หยุดถาม แต่กลับถามหนักเข้าไปอีก แต่ยุนอาก็ไม่ได้สนใจคำพูดนั้นสักเท่าไหร่ ในเมื่อจิตใจของเธออยู่กับเสียงเพลง -3-
“อ๋อ พวกเราเป็นเอิ่มม.. เลสอะคะ ยุนอาแฟนฉัน” ยูริสวมบทเป็นเลสทันที แน่นอนว่าเธอไม่พอใจกับบทที่ต้องได้รับนักหรอกนะ -…-
“น่าเสียดายจังแฮะ น่าตาสวยทั้งนั้น เปลี่ยนใจก็โทรมาตามนี้นะ” ชายร่างสูงวางนามบัตรไว้ที่โต๊ะ ก่อนที่จะเดินจากไปพร้อมกับลูกน้องเกือบสิบคน
“โธ่เว้ย ไอบ้า! ซื้อผู้หญิงง่ายๆยังงี้เลยเหรอ? ถ้าไม่เห็นว่าหล่อระดับเทพนะ จะด่าให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย” ซอฮยอนพูดทันทีก่อนจะโยนนามบัตรใบนั้นทิ้งลงพื้น
“ยุนอา เลิกกินซะ!!แล้วกลับกัน หมดสนุกละ” ยูริพูดพลางดึงแขนร่างบางให้ลุกขึ้น แต่ไม่มีผลแต่อย่างใด
“ม่ายยยยย!! ฉันจะเต้นๆๆๆ” ยุนอาลุกขึ้นโดยอัตโนมัติ ก่อนที่จะเต้นตามจังหวะเพลงเร็ว มือขวาถือแก้วค็อกเทล พลางเต้นไปด้วย แน่นอนว่าต้องมีสายตาหนุ่มๆแถวนั้นมองกันเป็นแถว
“เธอเมาแล้วนะ ยุนอา” เสียงทุ้มนั้นไม่ใช่ของยูริหรือซอฮยอน ต่อเป็นของคริสชายหนุ่มผู้มายึดแก้วค็อกเทลได้สำเร็จ เพราะแรงอันมหาศาลก็ว่าได้
“นะ..นาย เอาแก้วคืนมา” ยุนอาแพ้แอลกอฮอล์อย่างมากเวลาดื่มไปไม่กี่แก้วก็จะเมาง่ายกว่าปกติ
“ยัยเด็กดื้อ” สิ้นเสียงทุ้ม มือหนาก็ช้อนตัวของร่างบางแบกขึ้นทันที แขนเรียวของร่างบางโอบคอเขาไว้ ด้วยความไม่รู้สึกรู้สาอะไร ก่อนที่ขายาวจะก้าวออกจากผับอย่างรวดเร็ว
“วันนี้ยุนนอนกับพวกเรา นะคริส” ยูริพูดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นคริสกำลังพายุนอาขึ้นรถไป
“เธอขับนำไปสิ เดี๋ยวตามไปเองแหละ” คริสวางร่างบางบนเบาะอย่างเบามือ ก่อนที่จะปิดประตูรถแล้วไปนั่งฝั่งคนขับทันที ขาเรียวเหยียบคันเร่ง ให้รถออกจากลานจอดรถ ก่อนที่จะหันหน้ามามองใบหน้าที่หลับใหลไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว
“ยัยบ๊อง ดื่มบ้าอะไรขนาดนี้” คริสได้แต่พึมพำกับตัวเองเบาๆเพราะกลัวร่างบางจะตื่น
สายตาของคริสจ้องมองไปที่รถสีดำคันหรูที่กำลังนำรถของเขาอยู่ แต่บางที สายตาของเขาก็เหลือบมองร่างบางที่นอนหลับใหลอยู่
น่ารัก…
คำเดียวที่สัมผัสจากคริสได้ในตอนนี้ ..
รถคันหรูแล่นไปจอดที่หน้าคอนโดของยูริและซอฮยอน ร่างสูงก้าวออกจากรถอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะคว้าตัวร่างบางอย่างเบามือมาแบกไว้
“พาฉันขึ้นไปที”
ยูริและซอฮยอนนำร่างสูงที่กำลังแบกเพื่อนสาวเอาไว้ขึ้นไปบนคอนโด ประตูสีขาวถูกเปิดกว้างด้วยมือบาง ก่อนที่จะนำเข้าไปข้างใน คริสตามสาวๆมาติดๆก่อนที่จะมุ่งตรงไปที่โซฟาหรูกลางห้อง
“ทำไมพวกเธอปล่อยให้ยัยนี้เมา?” คริสถามอย่างไม่สบอารมณ์ ทั้งยูริและซอฮยอนถึงกับหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลยก็ว่าได้ แน่นอนละ โดนหนุ่มคริสตวาด มันน่ากลัวมั้ยละ!
“เอ่อ.. ฉันผิดเองแหละที่ลืมไปว่ายัยเหม่งแพ้ แอลกอฮอล์ถึงจะกินไปนิดเดียวก็เมาเหมือนหมาได้” ซอฮยอนพูดพลางสำนึกผิด ก่อนที่จะมองไม่ที่เพื่อนสาวที่สลบอยู่บนเตียง
“แล้วทำไมยุนอาแต่งตัวล้อเสื้อล้อจระเข้อย่างนี้ละ? เกือบจำไม่ได้แหนะ ว่าเป็นยุนอา” คริสได้แต่มองใบหน้าที่แสนเซ็กซี่ แม้แต่เขาเองยังแอบกลืนน้ำลายตัวเองไปหลายครั้งเลย
หรือจะปฏิเสธว่ายุนอาไม่ใช่เนื้อก้อนพิเศษสำหรับเสือผู้หญิงหลายๆคน
“เอ่อ..ฉันให้ยุนอาแต่งตัวและก็แต่งหน้าแบบนี้เองแหละ” ยูริก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด
“ถ้าให้ฉันเดา ยุนอาคงโดนแซวเยอะใช่มั้ย? ทั้งเอวลอย กางเกงยีนส์ลัดรูป บ้าบอทั้งนั้น” คริสไม่พอใจกับการแต่งตัวของยุนอา ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบหรอกนะ ขนาดเขายังมองเลย แล้วผู้ชายที่ไหนจะไม่มอง แน่นอนว่าเขาไม่อยากให้ใครมองเธอ ...
ทั้งยูริและซอฮยอนได้แต่ก้มหน้ารับความผิด เพียงเพราะเธออยากจะให้เพื่อนรักได้ทำอะไรใหม่ๆ เปิดหูเปิดตาบ้าง แต่ไม่คิดว่ายัยเพื่อนรักสุดแสบจะทำเรื่องขนาดนี้
“เอ่อ..เอาผ้าชุบน้ำมาให้ด้วยนะ” ยูริพยักหน้าตอบรับคริส ก่อนที่จะไปสผมน้ำเย็นกับผ้าสะอาดให้ชุ่มทั้งผ้า มือบางยื่นผ้าเปียกให้คริส ร่างสูงรับมันมา ก่อนที่จะใช้มือหนาเช็ดบริเวณคอเพื่อให้ความร้อนลดลง เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอตัวร้อนจัด
#ผ่านไป 30 นาที
ทั้งยูริและซอฮยอนต่างแยกย้ายกันไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย ก่อนที่จะเห็นร่างสูงหมอบลงไปบนหน้าท้องของหญิงสาวที่หลับไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำ
“อิจฉาจังเนอะ ดูแลกันดีขนาดนี้เลย” ยูริพูดพลางเผลอยิ้มออกมา รวมถึงซอฮยอนที่แอบยิ้มตามไปด้วย
“แต่..ฉันสงสารฟานี่” ซอฮยอนพูดกับเพื่อนรักเบาๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะมีสีหน้าลำบากใจ
“ฉันก็สงสารทุกคนแหละ.. ไม่ว่าคริสจะเลือกใคร อีกคนก็ต้องเจ็บ” ยูริพูดพลางมองหน้าซอฮยอน ก่อนที่ริมฝีปากบางจะเอ่ยต่อ
“ทิฟฟานี่ดูแปลกๆขึ้นทุกวันนะ แต่ฉันก็เข้าใจแหละว่าทำไม” ซอฮยอนเอ่ย ก่อนที่ทั้งคู่จะหันกลับไปมองร่างสูงที่นอนเอาหัวหนุนหน้าท้องของร่างบางไว้..
[วันนี้ฟินเบาๆกับ คริสยุนนะคะ ><' ฮุนแทก็ฟิน5555 !! ยุนอาแ่ต่งตัวขนาดนี้ เป็นไรเตอร์ไรเตอร์ก็มองน้าา :3 #โดนคริสตบ 55555 คริสจะเลือกใคร ติดตามกันต่อไปนะคะ ><' ฝากเม้นด้วยน้าาา ถือเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ ]
ความคิดเห็น